In perspective of the weaving KohYo

In perspective of the weaving KohYo fabric in present, the pattern can show or produce less because the importance patterns is copyright, So can not disclose to a public, therefore a new generation does not know those copyright patterns and now the world is a social media because the most people use media are main or another called media era. For example a work can do every place and do not need work on paper because it can online work by use internet is main, Internet can help to find somethings by do not need to use dictionary or books.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในมุมมอง KohYo ผ้าทอในปัจจุบัน รูปแบบสามารถแสดง หรือผลิตน้อยเนื่องจากรูปแบบที่สำคัญคือลิขสิทธิ์ ดังนั้นสามารถไม่เปิดเผยต่อสาธารณะ ดังนั้น รุ่นใหม่ไม่ทราบรูปแบบลิขสิทธิ์เหล่านั้น และขณะนี้โลก โซเชียลมีเดียเนื่องจากคนส่วนใหญ่ใช้สื่อเป็นหลัก หรืออีกเรียกว่ายุคสื่อ เช่นการทำงานสามารถทำได้ทุกสถานที่ และต้องทำงานบนกระดาษ เพราะมันสามารถทำงานออนไลน์ โดยการใช้ อินเทอร์เน็ตเป็นหลัก อินเทอร์เน็ตช่วยหา somethings โดยไม่ต้องใช้พจนานุกรมหรือหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในมุมมองของผ้าทอผ้า KohYo อยู่ในปัจจุบันรูปแบบสามารถแสดงหรือผลิตน้อยลงเพราะรูปแบบความสำคัญเป็นลิขสิทธิ์จึงไม่สามารถเปิดเผยให้ประชาชนดังนั้นคนรุ่นใหม่ไม่ทราบว่ารูปแบบลิขสิทธิ์เหล่านั้นและตอนนี้โลกเป็นสื่อสังคม เพราะคนส่วนใหญ่ใช้สื่อหลักหรือที่เรียกว่ายุคสื่อ ยกตัวอย่างเช่นการทำงานสามารถทำได้ทุกสถานที่และไม่จำเป็นต้องทำงานบนกระดาษเพราะมันสามารถทำงานออนไลน์จากการใช้งานอินเทอร์เน็ตเป็นหลัก Internet สามารถช่วยในการค้นหา somethings โดยไม่จำเป็นต้องใช้พจนานุกรมหรือหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในมุมมองของ kohyo ทอผ้าในปัจจุบัน รูปแบบ สามารถ แสดง หรือผลิตได้น้อย เพราะ ความสำคัญ รูปแบบลิขสิทธิ์จึงไม่สามารถเปิดเผยสู่สาธารณะ ดังนั้น คนรุ่นใหม่ไม่รู้จักพวกลิขสิทธิ์รูปแบบและตอนนี้โลกเป็นสื่อสังคม เพราะคนส่วนใหญ่ใช้สื่อเป็นหลัก หรือ อื่นที่เรียกว่าสื่อยุค ตัวอย่างงานสามารถทำได้ทุกสถานที่ และไม่ต้องทำงานบนกระดาษ เพราะมันสามารถทำงานออนไลน์ได้โดยใช้อินเทอร์เน็ตเป็นหลักอินเทอร์เน็ตสามารถช่วยหาบางอย่างโดยไม่ต้องใช้พจนานุกรม หรือหนังสือ