The sustainability of conventional

The sustainability of conventional agriculture in Bangladesh is under threat from the continuous
degradation of land and water resources, and from declining yields due to indiscriminate
use of agro-chemicals. An NGO is pursuing efforts to promote ecological
agriculture with emphasis on better use of on-farm resources and the reduction of external
inputs. This paper examines the sustainability of two production systems in terms of their
environmental soundness, economic viability and social acceptability based on empirical data
collected through a household survey, soil sample analysis, observations and discussions with
key informants. Twelve indicators were selected to evaluate sustainability. Significant differences
were found between the two systems in crop diversification, soil fertility management,
pests and diseases management, and use of agro-chemicals. However, no significant variations
were found in other indicators such as land-use pattern, crop yield and stability, risk and
uncertainties, and food security. Although crop yield and financial return were found to be
slightly higher in the conventional system, the economic return and value addition per unit of
land did not show any difference. The findings suggest that ecological agriculture has a tendency
towards becoming ecologically, economically and socially more sound than conventional
agriculture, as it requires considerably less agro-chemicals, adds more organic matter to
the soil, provides balanced food, and requires higher local inputs without markedly compromising
output and financial benefits. Broad-policy measures, including the creation of mass

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความยั่งยืนของการเกษตรแบบดั้งเดิมในประเทศบังกลาเทศอยู่ภายใต้ภัยคุกคามจากการอย่างต่อเนื่องการลดประสิทธิภาพ ของทรัพยากรดินและน้ำ และ จากการคำนวณอัตราผลตอบแทนจากการเลือกการใช้สารเคมีเกษตร NGO จะติดตามความพยายามที่จะส่งเสริมระบบนิเวศเกษตร โดยเน้นการใช้ทรัพยากรในฟาร์มดีขึ้นและการลดของภายนอกปัจจัยการผลิต ความยั่งยืนของระบบการผลิต 2 ในแง่ของการตรวจสอบเอกสารนี้ของพวกเขาความสมบูรณ์ของสิ่งแวดล้อม ชีวิตทางเศรษฐกิจ และสังคม acceptability ตามข้อมูลประจักษ์รวบรวมการสำรวจครัวเรือน วิเคราะห์ตัวอย่างดิน ข้อสังเกต และสนทนาด้วยคุณค่าหลัก ตัวบ่งชี้ที่ 12 เลือกประเมินความยั่งยืน ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบระหว่างสองระบบในวิสาหกิจพืช การจัดการความอุดมสมบูรณ์ของดินการจัดการศัตรูพืชและโรค และการใช้สารเคมีเกษตร อย่างไรก็ตาม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบในตัวบ่งชี้อื่น ๆ เช่นรูปแบบการใช้ที่ดิน พืชผลตอบแทน และความมั่น คง ความเสี่ยง และความไม่แน่นอน และความปลอดภัยของอาหาร แม้ว่าพืชผลผลิตและผลตอบแทนทางการเงินพบจะในระบบทั่วไป ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจ และเพิ่มมูลค่าต่อหน่วยสูงขึ้นเล็กน้อยที่ดินไม่ได้แสดงความแตกต่าง ผลการศึกษาแนะนำว่า ระบบนิเวศเกษตรมีแนวโน้มกลายเป็นระบบนิเวศ กาญจน์และเสียงสังคมเพิ่มมากขึ้นกว่าปกติเกษตร ตามที่มันต้องการมากน้อยเกษตรเคมี เพิ่มอินทรีย์มากขึ้นเพื่อดิน ให้อาหารที่สมดุล และต้องเฉพาะอินพุตสูงโดยไม่สูญเสียอย่างเด่นชัดผลผลิตและผลประโยชน์ทางการเงิน กว้างนโยบายมาตรการ รวมทั้งการสร้างมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความยั่งยืนของการเกษตรแบบดั้งเดิมในบังคลาเทศอยู่ภายใต้ภัยคุกคามอย่างต่อเนื่องมาจากการเสื่อมสภาพของทรัพยากรที่ดินและน้ำและจากอัตราผลตอบแทนที่ลดลงเนื่องจากการพิจารณาการใช้สารเคมีเกษตร องค์กรพัฒนาเอกชนคือการใฝ่หาพยายามที่จะส่งเสริมระบบนิเวศการเกษตรที่มีความสำคัญในการใช้งานที่ดีขึ้นของทรัพยากรในฟาร์มและการลดลงของภายนอกปัจจัยการผลิต กระดาษนี้จะตรวจสอบการพัฒนาอย่างยั่งยืนของทั้งสองระบบการผลิตในแง่ของความมั่นคงด้านสิ่งแวดล้อม, ชีวิตทางเศรษฐกิจและการยอมรับทางสังคมที่อยู่บนพื้นฐานของข้อมูลเชิงประจักษ์ที่รวบรวมได้จากการสำรวจครัวเรือนดินวิเคราะห์ตัวอย่างการสังเกตและการหารือกับผู้ให้ข้อมูลหลัก สิบสองตัวชี้วัดที่ได้รับการคัดเลือกในการประเมินการพัฒนาอย่างยั่งยืน แตกต่างที่สำคัญที่พบระหว่างสองระบบการกระจายความเสี่ยงในการเพาะปลูกดินการจัดการความอุดมสมบูรณ์ของศัตรูพืชและโรคการจัดการและการใช้สารเคมีเกษตร อย่างไรก็ตามการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญไม่พบในตัวชี้วัดอื่น ๆ เช่นรูปแบบการใช้ที่ดิน, ผลผลิตและความมั่นคงความเสี่ยงและความไม่แน่นอนและความมั่นคงด้านอาหาร แม้ว่าผลผลิตและผลตอบแทนทางการเงินพบว่ามีสูงขึ้นเล็กน้อยในระบบเดิมนอกจากนี้ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจและมูลค่าต่อหน่วยของที่ดินที่ไม่ได้แสดงความแตกต่างใดๆ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าการเกษตรและธรรมชาติมีแนวโน้มสู่การเป็นระบบนิเวศเศรษฐกิจและสังคมเสียงมากกว่าเดิมการเกษตรตามที่ต้องการมากน้อยเกษตรสารเคมีเพิ่มอินทรียวัตถุมากขึ้นในดินให้อาหารที่สมดุลและต้องใช้ปัจจัยการผลิตในท้องถิ่นที่สูงขึ้นโดยไม่ต้องอย่างเห็นได้ชัดสูญเสียผลประโยชน์ทางการเงินที่ออกและ มาตรการกว้างนโยบายรวมถึงการสร้างของมวล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความยั่งยืนของการเกษตรแบบดั้งเดิมในบังกลาเทศอยู่ภายใต้การคุกคามจากการเสื่อมสภาพอย่างต่อเนื่อง
ของทรัพยากรที่ดินและน้ำ และจากผลผลิตที่ลดลงเนื่องจากการใช้สารเคมีเกษตรไม่
. การไปติดตามความพยายามในการส่งเสริมเกษตรกรรมนิเวศวิทยา
เน้นดีกว่าการใช้ทรัพยากรในฟาร์มและการลดปัจจัยการผลิตจากภายนอก

กระดาษนี้ตรวจสอบความยั่งยืนของระบบการผลิตในแง่ของความมั่นคงสิ่งแวดล้อม
, ชีวิตทางเศรษฐกิจและการยอมรับทางสังคมบนพื้นฐานของข้อมูลเชิงประจักษ์
รวบรวมผ่านการสำรวจครัวเรือน วิเคราะห์ตัวอย่างดิน และสังเกตการสนทนากับ
ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ตัวชี้วัดที่ 12 ถูกเลือกเพื่อประเมินความยั่งยืน ความแตกต่าง
พบระหว่างสองระบบในอักๆ การจัดการความอุดมสมบูรณ์ของดิน
ศัตรูพืชและการจัดการของโรค และการใช้สารเคมีเกษตร . อย่างไรก็ตาม ไม่พบการเปลี่ยนแปลง
พบในรูปแบบการใช้ตัวชี้วัดอื่น ๆ เช่น ผลผลิตพืชผลและเสถียรภาพ ความเสี่ยง และความไม่แน่นอน
และความมั่นคงทางอาหาร แม้ว่าผลผลิตพืชและการเงินกลับพบว่ามี
สูงขึ้นเล็กน้อยในระบบปกติ ผลตอบแทนทางเศรษฐกิจและการเพิ่มมูลค่าต่อหน่วยของ
ที่ดินไม่แสดงความแตกต่างใด ๆ ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าเกษตรกรรมนิเวศวิทยามีแนวโน้ม
สู่การเป็นเศรษฐกิจและสังคมเสียง ecologically มากกว่าการเกษตรแบบ
, ตามที่ต้องการมากน้อย เกษตรเคมี เพิ่มอินทรีย์วัตถุมากกว่า

ดินอาหารให้สมดุล และต้องสูงกว่าปัจจัยการผลิตโดยไม่กระทบท้องถิ่นอย่างเห็นได้ชัด
ผลผลิตและผลประโยชน์ทางการเงิน นโยบายมาตรการที่กว้าง รวมถึงการสร้างมวล