Our results show that seed soaking

Our results show that seed soaking with thiamine, addition of
thiamine to nutrient solutions or plant odour treatments with thiamine
affect the reproduction of aphids on barley. There were no
indications that thiamine itself at the concentrations used affects
the reproduction of aphids or that thiamine odour affects aphid
behaviour. Previous studies have shown that treatments with thiamine
made the plants more resistant against nematodes in eggplant
(El-Zawahry and Hamada, 1994; Hamada et al., 2001), and
against microorganisms in tobacco (Malamy et al., 1996; Ahn
et al., 2007), Arabidopsis (Ahn et al., 2005, 2007), cucumber (Ahn
et al., 2007), rice (Ahn et al., 2007; Bahuguna et al., 2012) and
grapevine (Boubakri et al., 2012). Our results thus add to earlier
work concerning thiamine effects on plants.
With regard to the mechanisms possibly involved, our results
are in line with earlier findings.
In tobacco, Arabidopsis and rice, thiamine was found to induce
transcripts of the PR1-gene, known to be regulated by the SA-pathway
(Malamy et al., 1996; Ahn et al., 2005, 2007). In Arabidopsis,
the thiamine effect was not seen in NahG overexpressing lines,
an npr1 mutant, or when removing hydrogen peroxide with
catalase (Ahn et al., 2005, 2007). The authors concluded that the
SA-signalling pathway was involved in the thiamine effect. Furthermore,
it has been proposed that the thiamine induced effects
in plants towards microorganisms are due to priming, since the
expression of defence-related genes were induced earlier and
stronger in thiamine-sprayed plants (Ahn et al., 2005, 2007). We
found that two genes known to be regulated by SA or SA-analogues,
bGLU-GIII and BCI-4, expressed higher transcript abundance
upon aphid infestations in thiamine-treated plants but not in control
plants. We also found that the MeJA-regulated AOS gene was
down-regulated in thiamine-treated plants after aphid infestation.
The effects on gene expression were not as strong as has been reported
in several earlier studies. This may be due to the fact that
we used quite low thiamine concentrations in our treatments.
Optimum effects of spraying, soaking seeds or thiamine additions
to the nutrient solution were in our experiments obtained at
150 lM thiamine. The concentrations of thiamine used in previous
studies were much higher: 1 mM for injection into leaves (Malamy
et al., 1996); 10 mM in spray treatments (Ahn et al., 2005, 2007);
50 mM in spray or seed treatment (Bahuguna et al., 2012); and
30 mM in spray or leaf disc treatments (Boubakri et al., 2012).
A novel observation is that we found effects of thiamine also
when treatments were done with thiamine as odour. Although
we cannot totally exclude that residual solvents used in the preparation
of thiamine might be involved in this effect (Song et al.,
2010), this seems highly unlikely, in view of the fact that the biological
effects were similar as when thiamine was added to nutrient
solutions, used in seed soaking or sprayed. These results ask for
further investigation.
Another new observation is that lower transcript abundance
was found between thiamine-treated and control plants for a thionin
gene sequence. This gene was further down-regulated after
aphid infestation. Thionins are sulphur-rich proteins which mostly
have been associated with defence functions against pathogens
(Bohlmann and Apel, 1991). We have no explanation to the expression
pattern of the thionin gene found upon thiamine treatment or aphid infestation. All results concerning gene expression are correlative
and further studies are needed to find out whether they
are related to the effects on aphid reproduction and behaviour.
As yet, no resistance factor towards R. padi has been identified in
barley. Five of the six genes that we studied here have before been
shown to be up-regulated by R. padi in barley after 48 h of aphid
infestation, and one of them (thionin) was constitutively expressed
only in a resistant genotype. The fact that they were up-regulated
suggests that they are part of the basal immune response to aphids,
but there is no further evidence for any biological effect of the gene
products against aphids. One of the up-regulated genes, BCI-4, was
earlier found up-regulated only in resistant genotypes and has
therefore been suggested to be a candidate as aphid resistance factor
(Delp et al., 2009), but this remains to be confirmed.
Further, it should be stressed that differences in transcript
abundance are no evidence of actual metabolic changes. In an earlier
study, we found that a barley gene sequence that was up-regulated
at transcript level by aphids or by methyl jasmonate was
not translated and thus that the regulation had no effects on the
putative defence-related biosynthetic pathway to an alkaloid
(Larsson et al., 2011). Further studies at protein and metabolic level
are certainly needed to explain the effects of thiamine.
The data presented suggest usage of thiamine in strategies to
prevent or reduce aphid infestations. However, in view of the
essential effects on primary metabolism of thiamine, more research
is needed on the overall effect of thiamine additions on crop
plant overall performance and health, both under controlled conditions
and in the field.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมล็ดที่แช่ มีไทอามีน แห่งแสดงผลของเราไทอามีนไปโซลูชั่นธาตุอาหารพืชมีกลิ่นบำบัด มีไทอามีนผลผลิต aphids ในข้าวบาร์เลย์ มีไม่มีบ่งชี้ว่าไทอามีนเองที่ความเข้มข้นที่ใช้มีผลต่อสืบพันธุ์ aphids หรือกลิ่นไทอามีนที่มีผลกระทบต่อ aphidพฤติกรรมการ การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงที่มีไทอามีนทำให้พืชทนมากขึ้นต่อ nematodes ในมะเขือ(El Zawahry และฮามาดะ 1994 ฮามาดะและ al., 2001), และจากจุลินทรีย์ในยาสูบ (Malamy et al., 1996 อาห์นร้อยเอ็ด al., 2007), Arabidopsis (อาห์น et al., 2005, 2007), แตงกวา (อาห์นร้อยเอ็ด al., 2007), ข้าว (อาห์น et al., 2007 Bahuguna et al., 2012) และgrapevine (Boubakri et al., 2012) ผลของเราจึงเพิ่มก่อนหน้านี้งานที่เกี่ยวข้องกับพืชผลไทอามีนตามกลไกที่อาจเกี่ยวข้องกับ ผลของเราจะสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ในยาสูบ Arabidopsis และข้าว ไทอามีนพบเพื่อก่อให้เกิดใบแสดงผลของการ PR1-ยีน จะถูกควบคุม โดย SA-ทางเดิน(Malamy et al., 1996 อาห์น et al., 2005, 2007) ใน Arabidopsisไม่ได้เห็นผลไทอามีนในบรรทัด overexpressing NahGการ mutant npr1 หรือ เมื่อเอาไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ด้วยcatalase (อาห์น et al., 2005, 2007) ผู้เขียนได้ที่นี้ทางเดินสะอาดแดงเกี่ยวข้องกับผลไทอามีน นอกจากนี้มันได้รับการเสนอชื่อว่า ไทอามีนที่ทำให้เกิดผลกระทบในพืชต่อจุลินทรีย์จะจากด้วย เนื่องจากการของยีนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันที่เกิดก่อนหน้านี้ และแข็งแกร่งในพืชพ่นไทอามีน (อาห์น et al., 2005, 2007) เราพบว่าทั้งสองจะถูกควบคุมโดย SA SA-analogues ยีนbGLU GIII และ BCI-4 แสดงความอุดมสมบูรณ์สูงของเสียงบรรยายเมื่อ infestations aphid พืชถือว่าไทอามีน แต่ไม่ควบคุมรดน้ำต้นไม้ เรายังพบว่า มียีนควบคุม MeJA AOSลงระเบียบในโรงถือว่าไทอามีนหลัง aphid รบกวนไม่แข็งแรงเท่าที่มีการรายงานผลการแสดงออกของยีนในการศึกษาก่อนหน้านี้หลาย อาจเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าเราใช้ความเข้มข้นไทอามีนค่อนข้างต่ำในบริการของเราลักษณะพิเศษที่เหมาะสมฉีดพ่น แช่เมล็ดหรือไทอามีนเพิ่มโซลูชันธาตุอาหารอยู่ในการทดลองของเราได้ที่ไทอามีน lM 150 ความเข้มข้นของไทอามีนที่ใช้ก่อนหน้านี้การศึกษาสูง: 1 mM สำหรับฉีดเข้าไปในใบ (Malamyร้อยเอ็ด al., 1996); 10 มม.ในสเปรย์รักษา (อาห์น et al., 2005, 2007);50 มม.ในสเปรย์หรือเมล็ดรักษา (Bahuguna et al., 2012); และ30 มม.ในสเปรย์หรือใบดิสก์การรักษา (Boubakri et al., 2012)สังเกตนวนิยายคือ ว่า เราพบลักษณะพิเศษของไทอามีนยังเมื่อรักษาได้แล้ว มีไทอามีนเป็นกลิ่น ถึงแม้ว่าเราทั้งหมดไม่สามารถแยกหรือสารทำละลายที่เหลือใช้ในการเตรียมไทอามีนอาจจะเกี่ยวข้องในลักษณะนี้ (เพลง et al.,2010 นี้ดูเหมือนไม่สูง มุมมองความเป็นจริงที่ทางชีวภาพลักษณะพิเศษเหมือนกันเป็นเมื่อไทอามีนได้เพิ่มสารอาหารโซลูชั่น ใช้ในการแช่เมล็ดพันธุ์ หรือฉีดพ่น ขอผลลัพธ์เหล่านี้สอบสวนเพิ่มเติมสังเกตดูอาการใหม่อีกเป็นที่อุดมสมบูรณ์เสียงบรรยายด้านล่างพบระหว่างถือว่าไทอามีน และควบคุมพืช thionin การลำดับยีน ยีนนี้เพิ่มเติมถูกกำหนดลงหลังaphid รบกวน Thionins มีซัลเฟอร์ริชโปรตีนซึ่งส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับฟังก์ชันป้องกันต่อต้านโรคได้(Bohlmann และบุนอเพล 1991) เรามีคำอธิบายไม่ถึงนิพจน์รูปแบบของยีน thionin ที่พบตามรบกวนรักษาหรือ aphid ไทอามีน ผลลัพธ์ทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับยีนเป็น correlativeและศึกษาเพิ่มเติมจะต้องค้นหาว่าพวกเขาเกี่ยวข้องกับผลกระทบ aphid สืบพันธุ์และพฤติกรรมการที่ยัง ไม่มีตัวคูณความต้านทานต่อ R. padi มีการระบุในข้าวบาร์เลย์ ห้าหกยีนที่เราเรียนที่นี่ได้ก่อนแสดงจะถูกกำหนดขึ้น โดย R. padi ในข้าวบาร์เลย์หลัง h 48 ของ aphidทำลาย และหนึ่งในนั้น (thionin) constitutively แสดงในการป้องกันลักษณะทางพันธุกรรม ความจริงที่พวกเขากำหนดขึ้นแนะนำว่า พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองภูมิคุ้มกันโรคการ aphidsแต่ไม่มีหลักฐานเพิ่มเติมสำหรับผลใด ๆ ชีวภาพของยีนผลิตภัณฑ์กับ aphids หนึ่งของยีนที่ควบคุมสาย BCI-4 ถูกก่อนหน้านี้พบกำหนดค่าเฉพาะในการศึกษาจีโนไทป์ที่ทน และมีดังนั้น การแนะนำจะ ต้องเป็นตัวคูณความต้านทานของ aphid(Delp et al., 2009), แต่นี้ยังคงจะต้องได้รับการยืนยันเพิ่มเติม มันควรจะเน้นที่ผลต่างในเสียงบรรยายอุดมสมบูรณ์มีความเปลี่ยนแปลงการเผาผลาญที่เกิดขึ้นจริง ในการก่อนหน้านี้การศึกษา เราพบว่าลำดับยีนข้าวบาร์เลย์ที่ถูกกำหนดขึ้นระดับเสียงบรรยาย โดย aphids หรือ methyl jasmonate ถูกไม่แปลจึงว่า ข้อบังคับก็ไม่มีผลในการputative ที่เกี่ยวข้องกับการป้องกัน biosynthetic ระดับเป็นอัลคาลอยด์(Larsson et al., 2011) ศึกษาเพิ่มเติมโปรตีนและระดับการเผาผลาญแน่นอนจำเป็นในการอธิบายลักษณะพิเศษของไทอามีนนำเสนอข้อมูลแนะนำการใช้งานของไทอามีนในกลยุทธ์การป้องกัน หรือลด aphid infestations อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของการผลสำคัญในเมแทบอลิซึมของหลักของไทอามีน วิจัยเพิ่มเติมจำเป็นต้องใช้ในผลรวมของส่วนเพิ่มเติมของไทอามีนในพืชพืชโดยรวมประสิทธิภาพและสุขภาพ ควบคุมสภาวะในฟิลด์นี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลของเราแสดงให้เห็นว่าการแช่เมล็ดพันธุ์ที่มีวิตามินบีที่นอกเหนือจากวิตามินบีเพื่อแก้ปัญหาสารอาหารหรือการรักษากลิ่นพืชที่มีวิตามินบีส่งผลกระทบต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยในข้าวบาร์เลย์ ไม่มีมีข้อบ่งชี้ว่าวิตามินบีตัวเองที่ความเข้มข้นที่ใช้มีผลกระทบต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยหรือกลิ่นวิตามินบีที่มีผลกระทบต่อเพลี้ยพฤติกรรม การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วยวิตามินบีทำให้พืชทนต่อไส้เดือนฝอยในมะเขือ(El-Zawahry และมะดะ, 1994. มะดะ, et al, 2001) และ. กับจุลินทรีย์ในยาสูบ (Malamy et al, 1996; Ahn et al, ., 2007) Arabidopsis (Ahn et al, 2005, 2007), แตงกวา (Ahn. et al, 2007) ข้าว (Ahn et al, 2007;... Bahuguna et al, 2012) และองุ่น(Boubakri et al, 2012) ผลของเราจึงเพิ่มก่อนหน้านี้ทำงานเกี่ยวกับผลกระทบวิตามินบีในพืช. เกี่ยวกับกลไกที่เกี่ยวข้องอาจจะเป็นผลของเราสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้. ในยาสูบ Arabidopsis และข้าว, วิตามินบีพบว่าทำให้เกิดการถอดเสียงของPR1-ยีนที่รู้จักกัน จะได้รับการควบคุมโดย SA-ทางเดิน(Malamy et al, 1996;.. Ahn et al, 2005, 2007) ใน Arabidopsis, ผลวิตามินบีก็ไม่ได้เห็นใน NahG สาย overexpressing, กลายพันธุ์ npr1 หรือเมื่อถอดไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ที่มีcatalase (Ahn et al., 2005, 2007) ผู้เขียนสรุปว่าทางเดิน SA-การส่งสัญญาณที่เกี่ยวข้องในผลวิตามินบี นอกจากนี้จะได้รับการเสนอว่าผลกระทบที่เหนี่ยวนำให้เกิดวิตามินบีในพืชที่มีต่อจุลินทรีย์ที่เกิดจากการปะทุตั้งแต่การแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันที่ถูกเหนี่ยวนำให้เกิดก่อนหน้านี้และแข็งแกร่งในพืชวิตามินบีพ่น(Ahn et al., 2005, 2007) เราพบว่าสองยีนรู้จักที่จะควบคุมโดย SA หรือ SA-analogues, bGLU-GIII และ BCI-4, หลักฐานแสดงความอุดมสมบูรณ์สูงขึ้นอยู่กับการระบาดเพลี้ยในพืชวิตามินบีได้รับการรักษาแต่ไม่ได้อยู่ในการควบคุมพืช นอกจากนี้เรายังพบว่าเชื้อร AOS ควบคุมยีนควบคุมลงในพืชวิตามินบีที่ได้รับหลังจากการทำลายเพลี้ย. ผลกระทบต่อการแสดงออกของยีนที่ไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดเท่าที่ได้รับรายงานในการศึกษาก่อนหน้านี้หลาย นี้อาจจะเป็นเพราะความจริงที่ว่าเราใช้วิตามินบีค่อนข้างต่ำมีความเข้มข้นในการรักษาของเรา. ผลกระทบที่เหมาะสมของการฉีดพ่นแช่เมล็ดวิตามินบีหรือเพิ่มเติมเพื่อแก้ปัญหาสารอาหารที่ได้รับในการทดลองของเราได้ที่150 LM วิตามินบี ความเข้มข้นของวิตามินบีที่ใช้ในการก่อนหน้าการศึกษาสูงมาก (Malamy 1 มิลลิสำหรับการฉีดเข้าไปในใบ. et al, 1996); 10 มิลลิในการรักษาสเปรย์ (Ahn et al, 2005, 2007.); 50 มมสเปรย์หรือการรักษาเมล็ดพันธุ์ (Bahuguna et al, 2012.); และ30 มมสเปรย์หรือใบการรักษาแผ่นดิสก์ (Boubakri et al., 2012). สังเกตนวนิยายคือการที่เราพบว่าผลกระทบของวิตามินบียังเมื่อการรักษาที่ถูกทำด้วยวิตามินบีเป็นกลิ่น ถึงแม้ว่าเราไม่สามารถทั้งหมดไม่รวมตัวทำละลายที่เหลือที่ใช้ในการเตรียมความพร้อมของวิตามินบีอาจจะมีส่วนร่วมในผลกระทบนี้(เพลง et al., 2010) นี้ดูเหมือนว่าไม่น่าจะสูงในมุมมองของความจริงที่ว่าทางชีวภาพผลกระทบที่มีความคล้ายคลึงกับเมื่อวิตามินบีถูกเพิ่มเข้ามาสารอาหารที่จะแก้ปัญหาที่ใช้ในการแช่เมล็ดหรือฉีดพ่น ผลลัพธ์เหล่านี้ขอให้ตรวจสอบต่อไป. อื่นสังเกตใหม่คือความอุดมสมบูรณ์ต่ำหลักฐานก็พบว่าระหว่างวิตามินบีที่ได้รับการควบคุมและพืชสำหรับ thionin ลำดับยีน ยีนนี้ได้รับการต่อไปลงควบคุมหลังจากการทำลายเพลี้ย Thionins เป็นโปรตีนที่อุดมไปด้วยกำมะถันซึ่งส่วนใหญ่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับฟังก์ชั่นการป้องกันเชื้อโรค(Bohlmann และ Apel, 1991) เราไม่มีคำอธิบายที่จะแสดงออกในรูปแบบของยีน thionin พบเมื่อการรักษาวิตามินบีหรือรบกวนเพลี้ย ผลทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับการแสดงออกของยีนที่มีความสัมพันธ์กันการศึกษาและยังมีความจำเป็นที่จะหาว่าพวกเขามีความเกี่ยวข้องกับผลกระทบต่อการทำสำเนาเพลี้ยและพฤติกรรม. ในฐานะที่ยังไม่มีปัจจัยต้านทานต่อ PADI อาร์ได้รับการระบุในข้าวบาร์เลย์ ห้าหกยีนที่เราศึกษาที่นี่ก่อนที่จะได้รับการแสดงที่จะมีขึ้นควบคุมโดยอาร์ PADI ในข้าวบาร์เลย์หลังจาก 48 ชั่วโมงของเพลี้ยรบกวนและเป็นหนึ่งในพวกเขา(thionin) ได้แสดงออก constitutively เฉพาะในยีนทน ความจริงที่ว่าพวกเขาขึ้นควบคุมแสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองของภูมิคุ้มกันพื้นฐานเพื่อเพลี้ยแต่ไม่มีหลักฐานอื่น ๆ เพิ่มเติมเพื่อให้เกิดผลทางชีวภาพใด ๆ ของยีนผลิตภัณฑ์กับเพลี้ย หนึ่งในยีนขึ้นควบคุม, BCI-4 ได้รับก่อนหน้านี้พบขึ้นควบคุมเฉพาะในยีนทนและได้รับดังนั้นจึงแนะนำให้เป็นผู้สมัครเป็นปัจจัยต้านทานเพลี้ย(Delp et al., 2009) แต่นี้ยังคงได้รับการยืนยัน . ต่อไปก็ควรจะเน้นที่ความแตกต่างในหลักฐานความอุดมสมบูรณ์เป็นหลักฐานของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจริงไม่มีการเผาผลาญอาหาร ในก่อนหน้านี้การศึกษาเราพบว่าลำดับของยีนข้าวบาร์เลย์ที่เพิ่มขึ้นการควบคุมในระดับหลักฐานโดยเพลี้ยหรือmethyl jasmonate ถูกไม่ได้แปลและทำให้ที่ระเบียบไม่มีผลในสมมุติที่เกี่ยวข้องกับการป้องกันทางเดินชีวสังเคราะห์เพื่ออัลคาลอย(ลาร์สสัน et al., 2011) การศึกษาต่อในระดับโปรตีนและการเผาผลาญอาหารที่มีความจำเป็นอย่างแน่นอนที่จะอธิบายถึงผลกระทบของวิตามินบี. ข้อมูลที่นำเสนอแนะนำการใช้วิตามินบีในกลยุทธ์เพื่อป้องกันหรือลดการระบาดเพลี้ย แต่ในมุมมองของผลกระทบที่สำคัญในการเผาผลาญอาหารหลักของวิตามินบี, การวิจัยมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นในผลกระทบโดยรวมของการเพิ่มวิตามินบีในพืชประสิทธิภาพโดยรวมของพืชและสุขภาพทั้งภายใต้สภาวะควบคุมและในสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลของเราแสดงให้เห็นว่าแช่เมล็ดกับวิตามินบี , วิตามินบี 2
ให้สารละลายธาตุอาหารพืชหรือการรักษากลิ่นกับวิตามินบี
มีผลต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยแป้งในเมล็ดข้าว ไม่มีข้อบ่งชี้ว่าวิตามินบีนั่นเอง

) ความเข้มข้นที่ใช้มีผลต่อการสืบพันธุ์ของเพลี้ยอ่อน เพลี้ย หรือวิตามินบีกลิ่นมีผลต่อพฤติกรรม

การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าการรักษาด้วยวิตามินบี
ทำให้พืชต้านทานต่อพยาธิตัวกลมในมะเขือ
( เอลและ zawahry Hamada , 1994 ; Hamada et al . , 2001 ) และ
กับเชื้อจุลินทรีย์ในยาสูบ ( malamy et al . , 1996 ; อัน
et al . , 2007 ) , Arabidopsis ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) , แตงกวา ( อาน
et al . , 2007 ) , ข้าว ( Ahn et al . , 2007 ; bahuguna et al . , 2012 ) และ
เกรปไวน์ ( boubakri et al . , 2012 ) ผลของเราจึงเพิ่มเร็ว
งานเกี่ยวกับวิตามินบีมีผลต่อพืช .
เกี่ยวกับกลไกอาจเกี่ยวข้อง
ผลของเราสอดคล้องกับก่อนหน้านี้พบ .
ในยาสูบ , Arabidopsis และข้าวไทอามีนพบชวน
transcripts ของ pr1 ยีน รู้จักที่จะถูกควบคุมโดยซา )
( malamy et al . , 1996 ; อาน et al . , 2005 , 2007 ) ใน Arabidopsis
, Thiamine ผลพบ nahg
overexpressing บรรทัดการ npr1 กลายพันธุ์ หรือเมื่อเอาไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์กับ
คาตาเลส ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) ผู้เขียนสรุปว่า
ซา สัญญาณทางเดิน มีส่วนร่วมในการประเมินผลทางการศึกษาผล นอกจากนี้ ก็มีการเสนอว่า

ในพืชที่มีวิตามินบีและต่อเชื้อจุลินทรีย์เนื่องจากรองพื้น เพราะการแสดงออกของยีนที่เกี่ยวข้องกับการป้องกัน

ถูกชักนำก่อนหน้านี้และแข็งแกร่งในวิตามินบีฉีดพ่นพืช ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) เราพบว่า ยีนสอง
รู้จักที่จะถูกควบคุมโดย ซา หรือซา analogues
bglu giii bci-4 สูงกว่าผลการเรียนและ แสดงความอุดมสมบูรณ์
เมื่อภาวะเพลี้ยในวิตามินบีรักษาพืชแต่พืชควบคุม

นอกจากนี้เรายังพบว่า ยีนที่ควบคุมตาราง AOS
ลงควบคุมในวิตามินบีรักษาพืชหลัง
เพลี้ยระบาดผลกระทบต่อการแสดงออกของยีนไม่แข็งแรงเท่ามีรายงาน
หลายการศึกษาก่อนหน้านี้ . นี้อาจจะเนื่องจากความจริงที่ว่า
เราใช้ความเข้มข้นวิตามินบีค่อนข้างต่ำในการรักษาของเรา ผลที่ฉีดพ่นสารเคมี การแช่เมล็ด หรือวิตามินบีเพิ่ม
ให้สารละลายธาตุอาหารอยู่ในการทดลองที่ได้รับ
150 Lm วิตามินบี . ความเข้มข้นของวิตามินบีที่ใช้ในก่อนหน้านี้
การศึกษาสูง : 1 มม. เพื่อฉีดเข้าไปในใบ ( malamy
et al . , 1996 ) ; 10 มม. ในการรักษาสเปรย์ ( อาน et al . , 2005 , 2007 ) ;
50 มม. สเปรย์หรือเมล็ดรักษา ( bahuguna et al . , 2012 ) และ ;
30 มม. ในสเปรย์หรือดิสก์การรักษาใบ ( boubakri et al . , 2012 )
) นวนิยายที่เราพบผลของวิตามินบียัง
เมื่อรักษาเสร็จกับวิตามินบีเป็นกลิ่น . แม้ว่า
เราไม่สามารถทั้งหมดยกเว้นที่ใช้ในการเตรียมสารละลายตกค้าง
ของวิตามินบี อาจมีส่วนร่วมในลักษณะนี้ ( เพลง et al . ,
2010 ) นี้ดูเหมือนไม่น่าจะสูง ในมุมมองของความจริงที่ว่าผลกระทบทางชีวภาพ
เหมือนกันเมื่อวิตามินบีเติมสารละลายธาตุอาหาร
, ใช้ในการแช่เมล็ด หรือฉีดพ่น ผลลัพธ์เหล่านี้ขอ

ต่อไปสังเกตใหม่อีกคือ อุดมสมบูรณ์ ใบล่าง
พบวิตามินบีรักษาและการควบคุมพืชสำหรับ thionin
ยีน ลำดับ ยีนนี้ต่อไปลงระเบียบหลังจาก
เพลี้ยระบาด thionins เป็นโปรตีนที่อุดมไปด้วยกำมะถัน ซึ่งส่วนใหญ่มีความสัมพันธ์กับการป้องกัน

( bohlmann ทำหน้าที่ต่อต้านเชื้อโรค และสาย , 1991 ) เราไม่มีคำอธิบายถึงการแสดงออก
รูปแบบของยีนที่พบบน thionin วิตามินบีรักษาหรือเพลี้ยระบาด ผลลัพธ์ทั้งหมดที่เกี่ยวกับการแสดงออกของยีนเป็นคู่กัน
และศึกษาเพิ่มเติมที่จำเป็นในการค้นหาว่าพวกเขา
เกี่ยวข้องกับผลต่อการสืบพันธุ์และพฤติกรรม เช่น เพลี้ย .
ยังต้านทานปัจจัยต่อ R . PADI ได้รับการระบุใน
ข้าวบาร์เลย์ ห้าในหกของยีนที่เราเรียนที่นี่มาก่อน
เป็นสามารถโดย PADI ในข้าวบาร์เลย์หลังจาก 48 ชั่วโมง
ระบาดของเพลี้ย และหนึ่งของพวกเขา ( thionin ) คือ constitutively แสดงออก
เฉพาะในพันธุกรรมต้านทาน ความจริงที่ว่าพวกเขาสามารถ
แสดงให้เห็นว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของการตอบสนองภูมิคุ้มกันที่แรกเริ่มจะเพลี้ย
แต่ไม่มีหลักฐานเพิ่มเติมใด ๆ ผลทางชีวภาพของยีน
ผลิตภัณฑ์กับเพลี้ยอ่อน หนึ่งของการกระตุ้นยีนbci-4 ,
ก่อนหน้านี้พบในสายพันธุ์ และสามารถป้องกันได้ ดังนั้นการแนะนำ
เป็นผู้สมัครเป็นเพลี้ยต้านทานปัจจัย
( Delp et al . , 2009 ) แต่นี้ยังคงได้รับการยืนยัน .
ต่อไปก็ควรจะเน้นที่แตกต่างใน Transcript
ความอุดมสมบูรณ์ไม่มีหลักฐานที่แท้จริงเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลง ในการศึกษาก่อนหน้านี้
, เราพบว่าลำดับยีนที่สามารถ
ข้าวบาร์เลย์ที่ระดับ . เพลี้ยอ่อน หรือเมทิลจั มเนตคือ
ไม่ได้แปลจึงว่า ระเบียบ ไม่มีผลในการป้องกันซึ่งเกี่ยวข้องกับการดูแล

( มีอัลคาลอยด์ ลาร์สสัน et al . , 2011 ) การศึกษาต่อในระดับการเผาผลาญโปรตีนและ
อย่างแน่นอนต้องการอธิบายผลของวิตามินบี .
ข้อมูลนำเสนอแนะนำการใช้ไนอาซินในกลยุทธ์

ป้องกัน หรือลดภาวะเพลี้ย . อย่างไรก็ตาม ในมุมมองของผลที่สำคัญในการเผาผลาญอาหารหลักของวิตามินบี , การวิจัยเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นใน
โดยรวมผลของวิตามินบีเพิ่มเติมในพืชพืช
ประสิทธิภาพโดยรวมและสุขภาพ ทั้งภายใต้สภาพควบคุม
และในเขต