- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Bangladesh: Breeding ground for Mus
Bangladesh: Breeding ground for Muslim terror
By Bertil Lintner
Among the more than 60 videotapes that the American cable television network CNN obtained from al-Qaeda's archives in Afghanistan in August this year, one marked "Burma" (Myanmar) purports to show Muslim "allies" training in that country. While the group shown, the Rohingya Solidarity Organization (RSO), was founded by Rohingya Muslims from Myanmar's Rakhine State and claims to be fighting for autonomy or independence for its people, the tape was, in fact, shot in Bangladesh.
The RSO, and other Rohingya factions, have never had any camps inside Myanmar, only across the border in Bangladesh. The camp in the video is located near the town of Ukhia, southeast of Cox's Bazaar, and not all of the RSO's "fighters" are Rohingyas from Myanmar.
The Rohingyas, who are Muslims and speak the same language as the population in the Chittagong area of Bangladesh, are not regarded by the government in Yangon as an indigenous race. Hundreds of thousands of them fled across the border to Bangladesh during a crackdown in 1978, and militant groups soon emerged among the refugees. The UN eventually intervened, and most of the Rohingyas were repatriated to Myanmar. However, in 1991 and 1992, another wave of 250,000 refugees came across the border, and while most of them have also been repatriated, more than 20,000 remain in United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) supervised camps southeast of Cox's Bazaar. An estimated 100,000 Rohingyas live outside the UNHCR's camps, and it is among these destitute and stateless people that various Islamist militant groups have found fertile ground for recruitment.
The RSO was set up in the early 1980s when radical elements among the Rohingyas broke away from the more moderate main grouping, the Rohingya Patriotic Front (RPF). Led by a medical doctor from Arakan, Muhammad Yunus, it soon became the main and most militant faction among the Rohingyas in Bangladesh and on the border. Given its more rigid religious stand, the RSO soon secured the support of like-minded groups in the Muslim world. These included the Jamaat-e-Islami in Bangladesh and Pakistan, Gulbuddin Hekmatyar's Hizb-e-Islami in Afghanistan, Hizb-ul-Mujahideen (HM) in Jammu and Kashmir, and Angkatan Belia Islam sa-Malaysia (ABIM) - the Islamic Youth Organization of Malaysia. Afghan instructors have been seen in some of the RSO camps along the Bangladesh-Burma border, while nearly 100 RSO rebels were reported to have undergone training in the Afghan province of Khost with Hizb-e-Islami Mujahideen.
The RSO's main military camp was located near the hospital that the Rabitat-al-Aalam-al-Islami had built at Ukhia. At this stage, the RSO acquired a substantial number of Chinese-made RPG-2 rocket launchers, light machine-guns, AK-47 assault rifles, claymore mines and explosives from private arms dealers in the Thai town of Aranyaprathet near the border with Cambodia, which in the 1980s emerged as a major arms bazaar for guerrilla movements in the region. These weapons were siphoned off from Chinese arms shipments to the resistance battling the Vietnamese army in Cambodia, and sold to any one who wanted, and could afford, to buy them.
The Bangladeshi media gave extensive coverage to the RSO buildup along the border, but it soon became clear that it was not only Rohingyas who were undergoing training in its camps. Many, it turned out, were members of the Islami Chhatra Shibir (ICS), the youth organization of Bangladesh's Jamaat-e-Islami, and came from the University of Chittagong, where a "campus war" was being fought between Islamist militants and more moderate student groups. The RSO was, in fact, engaged in little or no fighting inside Myanmar.
It is unclear when the now-famous videotape was shot, but it presumably dates from the early 1990s, since by the late 1990s the RSO's training camps southeast of Cox's Bazaar were taken over by Bangladeshi Islamist militants. Bangladesh's main militant outfit, the Hakrat-ul-Jihad-al-Islami (HuJI), was formed in 1992, allegedly with financial support from Osama bin Laden himself. HuJI now has an estimated strength of 15,000 followers and is led by Shawkat Osman aka Maulana or Sheikh Farid in Chittagong. Its members were recruited mainly from students of Bangladesh's more than 60,000 madrassas (religious schools) and called themselves the Bangladeshi Taliban. The group has become notorious for masterminding violent attacks on Bangladesh's Hindu minority, as well as on moderate Bangladeshi Muslims. In a statement released by the US State Department on May 21, 2002, HuJI was described as a terrorist organization with ties to Islamist militants in Pakistan.
The existence of firm links between the new Bangladeshi militants and al-Qaeda is established through Fazlul Rahman, leader of the "Jihad Movement in Bangladesh" (to which the HuJI belongs), when he signed the official declaration of jihad against the United States on February 23, 1998. Other signatories included bin Laden, Ayman al-Zawahiri (leader of the Jihad Group in Egypt), Rifa'i Ahmad Taha aka Abu-Yasir (Egyptian Islamic Group) and Sheikh Mir Hamzah (secretary of the Jamiat-ul-Ulema-e-Pakistan).
HuJI sent its own people, as well as Rohingya recruits, to Afghanistan to fight for the Taliban and al-Qaeda. The Rohingyas, especially, were given the most dangerous tasks in the battlefield, clearing mines and portering. According to intelligence sources, Rohingya recruits were paid 30,000 Bangladeshi taka (US$525) on joining and then 10,000 taka per month. The families of recruits killed in action were offered 100,000 taka. (While these appear to be small sums in dollar terms, they are princely amounts in a country where the annual per capita income works out to a bare $380.) Recruits were taken mostly via Nepal to Pakistan, where they were trained and sent on to military camps in Afghanistan. It is not known how many people from this part of Bangladesh - Rohingyas and others - fought in Afghanistan, but the number is believed to be quite substantial. Others have gone to Kashmir and even Chechnya to join forces with Islamist militants there.
In an interview with the CNN in December 2001, American Taliban fighter John Walker Lindh relates that the al-Qaeda-directed Ansar (Companions of the Prophet) Brigades, to which he had belonged in Afghanistan, were divided along linguistic lines: Bengali, Pakistani (Urdu) and Arabic, which suggests that the Bengali-speaking component - Bangladeshi and Rohingya - must have been significant. It is now also becoming clear that some militants fleeing the American strikes in Afghanistan in late 2001 have ended up in Bangladesh. With the heavy American presence in Pakistan, many militants who fled Afghanistan in October and November 2001 have found it safer to hide in third countries. In early 2002, a ship reportedly sailed from Karachi to Chittagong carrying assorted militants from Afghanistan.
On May 10-11 2002, nine Islamist fundamentalist groups, including HuJI, met at a camp near Ukhia South and formed the Bangladesh Islamic Manch (association). The new umbrella organization includes groups purporting to represent the Rohingyas and the Muslim Liberation Tigers of Assam (MULTA), a small group operating in India's northeast. By June, Bangladeshi veterans of the anti-Soviet war in Afghanistan were reported to be training members of the new alliance in at least two camps in southern Bangladesh.
An internal document from HuJI lists no less than 19 "training establishments" all over Bangladesh, but it is uncertain how many of them actually offer military training. What is certain, however, is that since a new coalition government led by the Bangladesh Nationalist Party (BNP) took over in October 2001, Bangladesh's Islamist militants have become more vocal and active. The coalition includes, for the first time, two ministers from the Jamaat. The four-party electoral alliance that brought the new coalition government to power also includes a smaller Islamic party, the Islamic Oikya Jote, whose chairman, Azizul Huq, is a member of HuJI's advisory council.
The Bangladeshi authorities have shown no sign of being willing to crack down on these groups and their activities. On the contrary, after some adverse international publicity about the rise of Islamist fundamentalism in Bangladesh earlier this year, the government cracked down on the most moderate of the Rohingya factions, the Arakan Rohingya National Organization (ARNO), in Chittagong and Cox's Bazaar. ARNO has no known links to al-Qaeda or any of Bangladesh's groups of Islamist militants. It issued a strong statement condemning the crackdown and disassociating itself from the militants. The RSO, on the other hand, was not targeted by the Bangladeshi authorities.
For many years, Bangladesh was seen as a moderate, even liberal, Muslim country. This is evidently changing, and the formation of the Bangladesh Islamic Manch in May this year clearly indicates that cooperation between the country's Islamist militants is becoming closer. The presence of trainers from Afghanistan and the arrival of more militants with al-Qaeda connections, demonstrate their participation in an international terrorist network.
Bertil Lintner is a senior writer, Far Eastern Economic Review
Published with permission from the South Asia Intelligence Review of the South Asia Terrorism Portal
By Bertil Lintner
Among the more than 60 videotapes that the American cable television network CNN obtained from al-Qaeda's archives in Afghanistan in August this year, one marked "Burma" (Myanmar) purports to show Muslim "allies" training in that country. While the group shown, the Rohingya Solidarity Organization (RSO), was founded by Rohingya Muslims from Myanmar's Rakhine State and claims to be fighting for autonomy or independence for its people, the tape was, in fact, shot in Bangladesh.
The RSO, and other Rohingya factions, have never had any camps inside Myanmar, only across the border in Bangladesh. The camp in the video is located near the town of Ukhia, southeast of Cox's Bazaar, and not all of the RSO's "fighters" are Rohingyas from Myanmar.
The Rohingyas, who are Muslims and speak the same language as the population in the Chittagong area of Bangladesh, are not regarded by the government in Yangon as an indigenous race. Hundreds of thousands of them fled across the border to Bangladesh during a crackdown in 1978, and militant groups soon emerged among the refugees. The UN eventually intervened, and most of the Rohingyas were repatriated to Myanmar. However, in 1991 and 1992, another wave of 250,000 refugees came across the border, and while most of them have also been repatriated, more than 20,000 remain in United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) supervised camps southeast of Cox's Bazaar. An estimated 100,000 Rohingyas live outside the UNHCR's camps, and it is among these destitute and stateless people that various Islamist militant groups have found fertile ground for recruitment.
The RSO was set up in the early 1980s when radical elements among the Rohingyas broke away from the more moderate main grouping, the Rohingya Patriotic Front (RPF). Led by a medical doctor from Arakan, Muhammad Yunus, it soon became the main and most militant faction among the Rohingyas in Bangladesh and on the border. Given its more rigid religious stand, the RSO soon secured the support of like-minded groups in the Muslim world. These included the Jamaat-e-Islami in Bangladesh and Pakistan, Gulbuddin Hekmatyar's Hizb-e-Islami in Afghanistan, Hizb-ul-Mujahideen (HM) in Jammu and Kashmir, and Angkatan Belia Islam sa-Malaysia (ABIM) - the Islamic Youth Organization of Malaysia. Afghan instructors have been seen in some of the RSO camps along the Bangladesh-Burma border, while nearly 100 RSO rebels were reported to have undergone training in the Afghan province of Khost with Hizb-e-Islami Mujahideen.
The RSO's main military camp was located near the hospital that the Rabitat-al-Aalam-al-Islami had built at Ukhia. At this stage, the RSO acquired a substantial number of Chinese-made RPG-2 rocket launchers, light machine-guns, AK-47 assault rifles, claymore mines and explosives from private arms dealers in the Thai town of Aranyaprathet near the border with Cambodia, which in the 1980s emerged as a major arms bazaar for guerrilla movements in the region. These weapons were siphoned off from Chinese arms shipments to the resistance battling the Vietnamese army in Cambodia, and sold to any one who wanted, and could afford, to buy them.
The Bangladeshi media gave extensive coverage to the RSO buildup along the border, but it soon became clear that it was not only Rohingyas who were undergoing training in its camps. Many, it turned out, were members of the Islami Chhatra Shibir (ICS), the youth organization of Bangladesh's Jamaat-e-Islami, and came from the University of Chittagong, where a "campus war" was being fought between Islamist militants and more moderate student groups. The RSO was, in fact, engaged in little or no fighting inside Myanmar.
It is unclear when the now-famous videotape was shot, but it presumably dates from the early 1990s, since by the late 1990s the RSO's training camps southeast of Cox's Bazaar were taken over by Bangladeshi Islamist militants. Bangladesh's main militant outfit, the Hakrat-ul-Jihad-al-Islami (HuJI), was formed in 1992, allegedly with financial support from Osama bin Laden himself. HuJI now has an estimated strength of 15,000 followers and is led by Shawkat Osman aka Maulana or Sheikh Farid in Chittagong. Its members were recruited mainly from students of Bangladesh's more than 60,000 madrassas (religious schools) and called themselves the Bangladeshi Taliban. The group has become notorious for masterminding violent attacks on Bangladesh's Hindu minority, as well as on moderate Bangladeshi Muslims. In a statement released by the US State Department on May 21, 2002, HuJI was described as a terrorist organization with ties to Islamist militants in Pakistan.
The existence of firm links between the new Bangladeshi militants and al-Qaeda is established through Fazlul Rahman, leader of the "Jihad Movement in Bangladesh" (to which the HuJI belongs), when he signed the official declaration of jihad against the United States on February 23, 1998. Other signatories included bin Laden, Ayman al-Zawahiri (leader of the Jihad Group in Egypt), Rifa'i Ahmad Taha aka Abu-Yasir (Egyptian Islamic Group) and Sheikh Mir Hamzah (secretary of the Jamiat-ul-Ulema-e-Pakistan).
HuJI sent its own people, as well as Rohingya recruits, to Afghanistan to fight for the Taliban and al-Qaeda. The Rohingyas, especially, were given the most dangerous tasks in the battlefield, clearing mines and portering. According to intelligence sources, Rohingya recruits were paid 30,000 Bangladeshi taka (US$525) on joining and then 10,000 taka per month. The families of recruits killed in action were offered 100,000 taka. (While these appear to be small sums in dollar terms, they are princely amounts in a country where the annual per capita income works out to a bare $380.) Recruits were taken mostly via Nepal to Pakistan, where they were trained and sent on to military camps in Afghanistan. It is not known how many people from this part of Bangladesh - Rohingyas and others - fought in Afghanistan, but the number is believed to be quite substantial. Others have gone to Kashmir and even Chechnya to join forces with Islamist militants there.
In an interview with the CNN in December 2001, American Taliban fighter John Walker Lindh relates that the al-Qaeda-directed Ansar (Companions of the Prophet) Brigades, to which he had belonged in Afghanistan, were divided along linguistic lines: Bengali, Pakistani (Urdu) and Arabic, which suggests that the Bengali-speaking component - Bangladeshi and Rohingya - must have been significant. It is now also becoming clear that some militants fleeing the American strikes in Afghanistan in late 2001 have ended up in Bangladesh. With the heavy American presence in Pakistan, many militants who fled Afghanistan in October and November 2001 have found it safer to hide in third countries. In early 2002, a ship reportedly sailed from Karachi to Chittagong carrying assorted militants from Afghanistan.
On May 10-11 2002, nine Islamist fundamentalist groups, including HuJI, met at a camp near Ukhia South and formed the Bangladesh Islamic Manch (association). The new umbrella organization includes groups purporting to represent the Rohingyas and the Muslim Liberation Tigers of Assam (MULTA), a small group operating in India's northeast. By June, Bangladeshi veterans of the anti-Soviet war in Afghanistan were reported to be training members of the new alliance in at least two camps in southern Bangladesh.
An internal document from HuJI lists no less than 19 "training establishments" all over Bangladesh, but it is uncertain how many of them actually offer military training. What is certain, however, is that since a new coalition government led by the Bangladesh Nationalist Party (BNP) took over in October 2001, Bangladesh's Islamist militants have become more vocal and active. The coalition includes, for the first time, two ministers from the Jamaat. The four-party electoral alliance that brought the new coalition government to power also includes a smaller Islamic party, the Islamic Oikya Jote, whose chairman, Azizul Huq, is a member of HuJI's advisory council.
The Bangladeshi authorities have shown no sign of being willing to crack down on these groups and their activities. On the contrary, after some adverse international publicity about the rise of Islamist fundamentalism in Bangladesh earlier this year, the government cracked down on the most moderate of the Rohingya factions, the Arakan Rohingya National Organization (ARNO), in Chittagong and Cox's Bazaar. ARNO has no known links to al-Qaeda or any of Bangladesh's groups of Islamist militants. It issued a strong statement condemning the crackdown and disassociating itself from the militants. The RSO, on the other hand, was not targeted by the Bangladeshi authorities.
For many years, Bangladesh was seen as a moderate, even liberal, Muslim country. This is evidently changing, and the formation of the Bangladesh Islamic Manch in May this year clearly indicates that cooperation between the country's Islamist militants is becoming closer. The presence of trainers from Afghanistan and the arrival of more militants with al-Qaeda connections, demonstrate their participation in an international terrorist network.
Bertil Lintner is a senior writer, Far Eastern Economic Review
Published with permission from the South Asia Intelligence Review of the South Asia Terrorism Portal
0/5000
Bangladesh: Breeding ground for Muslim terrorBy Bertil LintnerAmong the more than 60 videotapes that the American cable television network CNN obtained from al-Qaeda's archives in Afghanistan in August this year, one marked "Burma" (Myanmar) purports to show Muslim "allies" training in that country. While the group shown, the Rohingya Solidarity Organization (RSO), was founded by Rohingya Muslims from Myanmar's Rakhine State and claims to be fighting for autonomy or independence for its people, the tape was, in fact, shot in Bangladesh.The RSO, and other Rohingya factions, have never had any camps inside Myanmar, only across the border in Bangladesh. The camp in the video is located near the town of Ukhia, southeast of Cox's Bazaar, and not all of the RSO's "fighters" are Rohingyas from Myanmar.The Rohingyas, who are Muslims and speak the same language as the population in the Chittagong area of Bangladesh, are not regarded by the government in Yangon as an indigenous race. Hundreds of thousands of them fled across the border to Bangladesh during a crackdown in 1978, and militant groups soon emerged among the refugees. The UN eventually intervened, and most of the Rohingyas were repatriated to Myanmar. However, in 1991 and 1992, another wave of 250,000 refugees came across the border, and while most of them have also been repatriated, more than 20,000 remain in United Nations High Commission for Refugees (UNHCR) supervised camps southeast of Cox's Bazaar. An estimated 100,000 Rohingyas live outside the UNHCR's camps, and it is among these destitute and stateless people that various Islamist militant groups have found fertile ground for recruitment.The RSO was set up in the early 1980s when radical elements among the Rohingyas broke away from the more moderate main grouping, the Rohingya Patriotic Front (RPF). Led by a medical doctor from Arakan, Muhammad Yunus, it soon became the main and most militant faction among the Rohingyas in Bangladesh and on the border. Given its more rigid religious stand, the RSO soon secured the support of like-minded groups in the Muslim world. These included the Jamaat-e-Islami in Bangladesh and Pakistan, Gulbuddin Hekmatyar's Hizb-e-Islami in Afghanistan, Hizb-ul-Mujahideen (HM) in Jammu and Kashmir, and Angkatan Belia Islam sa-Malaysia (ABIM) - the Islamic Youth Organization of Malaysia. Afghan instructors have been seen in some of the RSO camps along the Bangladesh-Burma border, while nearly 100 RSO rebels were reported to have undergone training in the Afghan province of Khost with Hizb-e-Islami Mujahideen.The RSO's main military camp was located near the hospital that the Rabitat-al-Aalam-al-Islami had built at Ukhia. At this stage, the RSO acquired a substantial number of Chinese-made RPG-2 rocket launchers, light machine-guns, AK-47 assault rifles, claymore mines and explosives from private arms dealers in the Thai town of Aranyaprathet near the border with Cambodia, which in the 1980s emerged as a major arms bazaar for guerrilla movements in the region. These weapons were siphoned off from Chinese arms shipments to the resistance battling the Vietnamese army in Cambodia, and sold to any one who wanted, and could afford, to buy them.The Bangladeshi media gave extensive coverage to the RSO buildup along the border, but it soon became clear that it was not only Rohingyas who were undergoing training in its camps. Many, it turned out, were members of the Islami Chhatra Shibir (ICS), the youth organization of Bangladesh's Jamaat-e-Islami, and came from the University of Chittagong, where a "campus war" was being fought between Islamist militants and more moderate student groups. The RSO was, in fact, engaged in little or no fighting inside Myanmar.It is unclear when the now-famous videotape was shot, but it presumably dates from the early 1990s, since by the late 1990s the RSO's training camps southeast of Cox's Bazaar were taken over by Bangladeshi Islamist militants. Bangladesh's main militant outfit, the Hakrat-ul-Jihad-al-Islami (HuJI), was formed in 1992, allegedly with financial support from Osama bin Laden himself. HuJI now has an estimated strength of 15,000 followers and is led by Shawkat Osman aka Maulana or Sheikh Farid in Chittagong. Its members were recruited mainly from students of Bangladesh's more than 60,000 madrassas (religious schools) and called themselves the Bangladeshi Taliban. The group has become notorious for masterminding violent attacks on Bangladesh's Hindu minority, as well as on moderate Bangladeshi Muslims. In a statement released by the US State Department on May 21, 2002, HuJI was described as a terrorist organization with ties to Islamist militants in Pakistan.The existence of firm links between the new Bangladeshi militants and al-Qaeda is established through Fazlul Rahman, leader of the "Jihad Movement in Bangladesh" (to which the HuJI belongs), when he signed the official declaration of jihad against the United States on February 23, 1998. Other signatories included bin Laden, Ayman al-Zawahiri (leader of the Jihad Group in Egypt), Rifa'i Ahmad Taha aka Abu-Yasir (Egyptian Islamic Group) and Sheikh Mir Hamzah (secretary of the Jamiat-ul-Ulema-e-Pakistan).HuJI sent its own people, as well as Rohingya recruits, to Afghanistan to fight for the Taliban and al-Qaeda. The Rohingyas, especially, were given the most dangerous tasks in the battlefield, clearing mines and portering. According to intelligence sources, Rohingya recruits were paid 30,000 Bangladeshi taka (US$525) on joining and then 10,000 taka per month. The families of recruits killed in action were offered 100,000 taka. (While these appear to be small sums in dollar terms, they are princely amounts in a country where the annual per capita income works out to a bare $380.) Recruits were taken mostly via Nepal to Pakistan, where they were trained and sent on to military camps in Afghanistan. It is not known how many people from this part of Bangladesh - Rohingyas and others - fought in Afghanistan, but the number is believed to be quite substantial. Others have gone to Kashmir and even Chechnya to join forces with Islamist militants there.In an interview with the CNN in December 2001, American Taliban fighter John Walker Lindh relates that the al-Qaeda-directed Ansar (Companions of the Prophet) Brigades, to which he had belonged in Afghanistan, were divided along linguistic lines: Bengali, Pakistani (Urdu) and Arabic, which suggests that the Bengali-speaking component - Bangladeshi and Rohingya - must have been significant. It is now also becoming clear that some militants fleeing the American strikes in Afghanistan in late 2001 have ended up in Bangladesh. With the heavy American presence in Pakistan, many militants who fled Afghanistan in October and November 2001 have found it safer to hide in third countries. In early 2002, a ship reportedly sailed from Karachi to Chittagong carrying assorted militants from Afghanistan.On May 10-11 2002, nine Islamist fundamentalist groups, including HuJI, met at a camp near Ukhia South and formed the Bangladesh Islamic Manch (association). The new umbrella organization includes groups purporting to represent the Rohingyas and the Muslim Liberation Tigers of Assam (MULTA), a small group operating in India's northeast. By June, Bangladeshi veterans of the anti-Soviet war in Afghanistan were reported to be training members of the new alliance in at least two camps in southern Bangladesh.An internal document from HuJI lists no less than 19 "training establishments" all over Bangladesh, but it is uncertain how many of them actually offer military training. What is certain, however, is that since a new coalition government led by the Bangladesh Nationalist Party (BNP) took over in October 2001, Bangladesh's Islamist militants have become more vocal and active. The coalition includes, for the first time, two ministers from the Jamaat. The four-party electoral alliance that brought the new coalition government to power also includes a smaller Islamic party, the Islamic Oikya Jote, whose chairman, Azizul Huq, is a member of HuJI's advisory council.The Bangladeshi authorities have shown no sign of being willing to crack down on these groups and their activities. On the contrary, after some adverse international publicity about the rise of Islamist fundamentalism in Bangladesh earlier this year, the government cracked down on the most moderate of the Rohingya factions, the Arakan Rohingya National Organization (ARNO), in Chittagong and Cox's Bazaar. ARNO has no known links to al-Qaeda or any of Bangladesh's groups of Islamist militants. It issued a strong statement condemning the crackdown and disassociating itself from the militants. The RSO, on the other hand, was not targeted by the Bangladeshi authorities.For many years, Bangladesh was seen as a moderate, even liberal, Muslim country. This is evidently changing, and the formation of the Bangladesh Islamic Manch in May this year clearly indicates that cooperation between the country's Islamist militants is becoming closer. The presence of trainers from Afghanistan and the arrival of more militants with al-Qaeda connections, demonstrate their participation in an international terrorist network.Bertil Lintner is a senior writer, Far Eastern Economic ReviewPublished with permission from the South Asia Intelligence Review of the South Asia Terrorism Portal
การแปล กรุณารอสักครู่..
บังคลาเทศ: พื้นพันธุ์สำหรับความหวาดกลัวของชาวมุสลิม
โดย Bertil Lintner หมู่มากกว่า 60 วิดีโอที่เคเบิลทีวีอเมริกันเครือข่ายซีเอ็นเอ็นได้รับจากที่เก็บอัลกออิดะห์ในอัฟกานิสถานในเดือนสิงหาคมปีนี้หนึ่งระบุว่า "พม่า" (พม่า) กล่าวอ้างที่จะแสดงให้ชาวมุสลิม "พันธมิตร "การฝึกอบรมในประเทศนั้น ในขณะที่กลุ่มที่แสดงโรฮิงญาเป็นปึกแผ่นองค์การ (RSO) ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมุสลิมโรฮิงญาจากรัฐยะไข่ของพม่าและอ้างว่าจะต่อสู้เพื่อเอกราชหรือเป็นอิสระสำหรับคนของเทปได้รับในความเป็นจริงยิงในบังคลาเทศ. RSO และ โรฮิงญากลุ่มอื่น ๆ ที่ไม่เคยมีค่ายใด ๆ ภายในพม่าเพียงข้ามพรมแดนในบังคลาเทศ ค่ายในวิดีโอตั้งอยู่ใกล้เมือง Ukhia ตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์และไม่ทั้งหมดของ RSO ของ "นักสู้" เป็นโรฮิงญาจากประเทศพม่า. โรฮิงญาที่เป็นมุสลิมและพูดภาษาเดียวกับประชากรในพื้นที่จิตตะกอง บังคลาเทศได้รับการยกย่องจากการที่รัฐบาลไม่ได้ในย่างกุ้งเป็นการแข่งขันพื้นเมือง นับร้อยนับพันของพวกเขาหนีข้ามพรมแดนไปยังบังคลาเทศในระหว่างการปราบปรามในปี 1978 และกลุ่มที่เข้มแข็งเร็ว ๆ นี้โผล่ออกมาในหมู่ผู้ลี้ภัย สหประชาชาติเข้าแทรกแซงในที่สุดและส่วนใหญ่ของโรฮิงญาที่ถูกส่งตัวไปยังประเทศพม่า อย่างไรก็ตามในปี 1991 และปี 1992 คลื่นของผู้ลี้ภัยอีก 250,000 มาข้ามพรมแดนและในขณะที่ส่วนใหญ่ของพวกเขาได้รับการส่งตัวนอกจากนี้ยังมีมากกว่า 20,000 ยังคงอยู่ในสหประชาชาติข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัย (UNHCR) ภายใต้การดูแลของค่ายตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์ ประมาณ 100,000 โรฮิงญาอาศัยอยู่นอกค่ายของ UNHCR และมันก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านี้ยากจนและไร้สัญชาติที่ต่างๆกลุ่มต่อสู้อิสลามได้พบดินอุดมสมบูรณ์สำหรับการรับสมัคร. RSO ถูกจัดตั้งขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เมื่อองค์ประกอบที่รุนแรงในหมู่โรฮิงญาผละจาก การจัดกลุ่มหลักในระดับปานกลางมากขึ้นด้านหน้าโรฮิงญามีใจรัก (RPF) นำโดยแพทย์จากอาระกันมูฮัมหมัดยูนัสมันก็กลายเป็นฝ่ายหลักและสงครามมากที่สุดในหมู่โรฮิงญาในบังคลาเทศและตามแนวชายแดน ได้รับศาสนาเข้มงวดมากขึ้นยืน RSO เร็ว ๆ นี้การรักษาความปลอดภัยการสนับสนุนของกลุ่มที่มีใจเดียวกันในโลกมุสลิม เหล่านี้รวมถึง Jamaat-E-Islami ในบังคลาเทศและปากีสถาน Gulbuddin Hekmatyar ของ Hizb-E-Islami ในอัฟกานิสถาน Hizb ยู-มุสสิม (HM) ในชัมมูและแคชเมียร์และ Angkatan Belia อิสลาม SA-มาเลเซีย (ABIM) - อิสลามเยาวชน องค์กรของมาเลเซีย อาจารย์อัฟกานิสถานได้รับการเห็นในบางส่วนของค่าย RSO ตามแนวชายแดนบังคลาเทศพม่าในขณะที่เกือบ 100 กบฏ RSO ได้รับรายงานว่าจะมีการฝึกอบรมในจังหวัดอัฟกานิสถาน Khost กับ Hizb-E-Islami มุสสิม. ค่ายทหารหลัก RSO ถูกอยู่ ใกล้โรงพยาบาลที่ Rabitat-อัล Aalam-Islami อัลได้สร้างขึ้นที่ Ukhia ในขั้นตอนนี้ RSO มาเป็นจำนวนมากของจีนทำจรวด RPG-2, แสงเครื่องปืน AK-47 ปืนไรเฟิลจู่โจมเหมืองเคลย์และวัตถุระเบิดจากพ่อค้าอาวุธส่วนตัวในเมืองไทยอรัญประเทศใกล้กับชายแดนกัมพูชา ซึ่งในปี 1980 กลายเป็นตลาดที่สำคัญสำหรับแขนเคลื่อนไหวการรบแบบกองโจรในภูมิภาค อาวุธเหล่านี้ถูกดูดออกจากการจัดส่งอาวุธจีนที่จะต้านทานต่อสู้กับกองทัพเวียดนามกัมพูชาและขายให้กับคนที่ต้องการใด ๆ และสามารถที่จะซื้อพวกเขา. สื่อบังคลาเทศให้ความคุ้มครองที่ครอบคลุมเพื่อการสะสม RSO ตามแนวชายแดน แต่ มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่ามันไม่ได้เป็นเพียงโรฮิงญาที่ถูกฝึกอบรมในค่ายของตน หลายคนก็ปรากฏออกมาเป็นสมาชิกของ Islami Chhatra Shibir (ICS) องค์กรเยาวชนของบังคลาเทศ Jamaat-E-Islami และมาจากมหาวิทยาลัย Chittagong ที่ "สงครามมหาวิทยาลัย" ถูกต่อสู้ระหว่างก่อการร้ายอิสลามและอื่น ๆ กลุ่มนักศึกษาในระดับปานกลาง RSO ถูกในความเป็นจริงส่วนร่วมในการเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีการต่อสู้ภายในประเทศพม่า. มันยังไม่ชัดเจนเมื่อเทปในขณะนี้ที่มีชื่อเสียงถูกยิง แต่วันที่สันนิษฐานจากช่วงปี 1990 เนื่องจากในช่วงปลายปี 1990 RSO ของค่ายฝึกตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์ ถูกนำตัวไปจากบังคลาเทศก่อการร้ายอิสลาม เครื่องแต่งกายที่ทำสงครามของบังกลาเทศหลัก Hakrat ยู-ญิฮาดอัล-Islami (HuJI) ที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1992 ที่ถูกกล่าวหาว่ามีการสนับสนุนทางการเงินจากอุซามะห์บินลาเดนตัวเอง HuJI ตอนนี้มีความแข็งแรงประมาณ 15,000 ติดตามและนำโดยออสมันลัวะอาคาลาน่าหรือชีคฟาริดในจิตตะกอง สมาชิกส่วนใหญ่ได้รับคัดเลือกจากนักเรียนของบังคลาเทศกว่า 60,000 Madrassas (โรงเรียนสอนศาสนา) และเรียกตัวเองว่าตอลิบานบังคลาเทศ กลุ่มที่ได้กลายเป็นที่รู้จักสำหรับ masterminding โจมตีรุนแรงในชนกลุ่มน้อยชาวฮินดูของบังคลาเทศ, เช่นเดียวกับชาวมุสลิมบังคลาเทศในระดับปานกลาง ในคำสั่งที่ออกโดยกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐวันที่ 21 พฤษภาคม 2002 HuJI ถูกเรียกว่าเป็นองค์กรก่อการร้ายมีความผูกพันกับก่อการร้ายอิสลามในปากีสถาน. การดำรงอยู่ของการเชื่อมโยงระหว่าง บริษัท ก่อการบังคลาเทศใหม่และอัลกออิดะห์เป็นที่ยอมรับผ่าน Fazlul เราะห์มาน ผู้นำของ "ญิฮาดเคลื่อนไหวในบังคลาเทศ" (ซึ่งเป็นของ HuJI) เมื่อเขาได้ลงนามในคำประกาศอย่างเป็นทางการของการญิฮาดกับสหรัฐอเมริกาในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1998 ลงนามอื่น ๆ รวมถึงบินลาดินไอย์อัล Zawahiri (ผู้นำของญิฮาด กลุ่มในอียิปต์), อาหมัดฮา Rifa'i อาคาอาบูซีร์ (อียิปต์กลุ่มอิสลาม) และชีคเมียร์ Hamzah (เลขานุการของ Jamiat ยู-Ulema อีปากีสถาน). HuJI ส่งคนของตัวเองเช่นเดียวกับการรับสมัครโรฮิงญา, ไปยังอัฟกานิสถานเพื่อต่อสู้กับตอลิบานและอัลกออิดะห์ โรฮิงญาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับงานที่อันตรายที่สุดในสนามรบล้างเหมืองแร่และ portering ตามแหล่งที่มาปัญญาเดินสายโรฮิงญาได้รับเงิน 30,000 Taka บังคลาเทศ (US $ 525) ในการเข้าร่วมแล้ว 10,000 Taka ต่อเดือน ครอบครัวเดินสายตายในสนามรบถูกนำเสนอ 100,000 Taka (ขณะที่เหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเงินก้อนเล็ก ๆ ในแง่ดอลลาร์ที่พวกเขามีจำนวนเจ้าในประเทศที่มีรายได้ต่อหัวประจำปีทำงานออกไปเปลือย $ 380.) แนวร่วมถูกนำส่วนใหญ่ผ่านเนปาลปากีสถานที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนและส่งต่อไปยัง ค่ายทหารในอัฟกานิสถาน มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าหลายคนที่มาจากส่วนหนึ่งของบังคลาเทศนี้ - โรฮิงญาและอื่น ๆ - การต่อสู้ในอัฟกานิสถาน แต่จำนวนที่เชื่อว่าเป็นอย่างมากเลยทีเดียว อื่น ๆ ได้ไปแคชเมียร์และแม้กระทั่งเชชเนียที่จะเข้าร่วมกับกองกำลังก่อการร้ายอิสลามมี. ในการให้สัมภาษณ์กับซีเอ็นเอ็นในเดือนธันวาคมปี 2001 ตอลิบานชาวอเมริกันจอห์นวอล์คเกอร์นักมวย Lindh เกี่ยวข้องว่าอัลกออิดะห์ที่กำกับ Ansar (สหายของท่านศาสดา) กองพันเพื่อ ซึ่งเขาเคยเป็นในอัฟกานิสถานถูกแบ่งออกตามสายภาษา: บังคลาเทศปากีสถาน (ภาษาอูรดู) และภาษาอาหรับซึ่งแสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบที่พูดภาษาเบงกาลี - บังคลาเทศและโรฮิงญา - ต้องได้รับอย่างมีนัยสำคัญ คือตอนนี้ยังเป็นที่ชัดเจนว่าการก่อการร้ายบางคนหนีตายอเมริกันในอัฟกานิสถานในปลายปี 2001 ได้สิ้นสุดลงในบังคลาเทศ ด้วยการปรากฏตัวของชาวอเมริกันหนักในปากีสถานก่อการร้ายหลายคนที่หลบหนีไปอัฟกานิสถานในเดือนตุลาคมและพฤศจิกายน 2001 ได้พบว่ามันปลอดภัยที่จะซ่อนตัวอยู่ในประเทศที่สาม ในช่วงต้นปี 2002 มีรายงานว่าเรือแล่นเรือออกจากการาจี Chittagong ดำเนินการก่อการร้ายสารพันจากอัฟกานิสถาน. เมื่อวันที่ 10-11 พฤษภาคม 2002 เก้ากลุ่มหวุดหวิดอิสลามรวมทั้ง HuJI พบที่ค่ายใกล้ Ukhia ภาคใต้ที่เกิดขึ้นและบังคลาเทศอิสลาม Manch (สมาคม) องค์กรร่มใหม่รวมถึงกลุ่มที่อ้างตัวว่าเป็นตัวแทนของโรฮิงญาและชาวมุสลิมปลดปล่อยเสือของอัสสัม (multa) กลุ่มเล็ก ๆ ที่ทำงานอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย มิถุนายนทหารผ่านศึกบังคลาเทศของสงครามต่อต้านโซเวียตในอัฟกานิสถานได้รับรายงานที่จะฝึกอบรมสมาชิกของพันธมิตรใหม่อย่างน้อยสองค่ายในภาคใต้ของบังคลาเทศ. เอกสารภายในจาก HuJI แสดงไม่น้อยกว่า 19 "สถานประกอบการฝึกอบรม" ทั่วประเทศบังคลาเทศ แต่มันก็คือความไม่แน่นอนว่าหลายของพวกเขาจริงมีการฝึกอบรมทางทหาร คืออะไรบางอย่าง แต่จะว่าตั้งแต่พรรคร่วมรัฐบาลใหม่ที่นำโดยพรรคชาติบังคลาเทศ (BNP) เข้ามาในเดือนตุลาคมปี 2001 ของบังกลาเทศก่อการร้ายอิสลามได้กลายเป็นแกนนำมากขึ้นและการใช้งาน รัฐบาลรวมถึงเป็นครั้งแรกสองรัฐมนตรีจาก Jamaat เลือกพันธมิตรสี่ของบุคคลที่นำพรรคร่วมรัฐบาลใหม่ที่จะใช้พลังงานนอกจากนี้ยังมีบุคคลที่นับถือศาสนาอิสลามที่มีขนาดเล็กอิสลาม Oikya Jote ซึ่งประธาน Azizul Huq เป็นสมาชิกของสภาที่ปรึกษา HuJI ของ. เจ้าหน้าที่บังคลาเทศได้แสดงให้เห็นสัญญาณของการเป็นความเต็มใจ จะแตกลงในกลุ่มเหล่านี้และกิจกรรมของพวกเขา ในทางตรงกันข้ามหลังจากที่มีการประชาสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์ระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของลิทัวเนียอิสลามในบังคลาเทศปีก่อนหน้านี้รัฐบาลได้แตกลงในที่สุดปานกลางของกลุ่มโรฮิงญา, อาระกันโรฮิงญาองค์การแห่งชาติ (ARNO) ในจิตตะกองและค็อกซ์บาซาร์ ARNO ไม่เคยมีใครรู้จักเชื่อมโยงกับอัลกออิดะห์หรือใด ๆ ของกลุ่มประเทศบังคลาเทศของก่อการร้ายอิสลาม มันออกแถลงการณ์ประณามการปราบปรามที่แข็งแกร่งและ disassociating ตัวเองจากการก่อการร้าย RSO ในมืออื่น ๆ ที่ไม่ได้มีการกำหนดเป้าหมายโดยเจ้าหน้าที่บังคลาเทศ. หลายปีที่ผ่านบังคลาเทศที่ถูกมองว่าเป็นระดับปานกลางเสรีนิยมแม้แต่ประเทศมุสลิม นี้จะเห็นได้ชัดว่าการเปลี่ยนแปลงและการก่อตัวของบังคลาเทศอิสลาม Manch ในเดือนพฤษภาคมปีนี้อย่างชัดเจนบ่งชี้ว่าความร่วมมือระหว่างก่อการร้ายอิสลามของประเทศจะกลายเป็นใกล้ชิด การปรากฏตัวของการฝึกอบรมจากอัฟกานิสถานและการมาถึงของการก่อการร้ายมากขึ้นด้วยการเชื่อมต่ออัลกออิดะห์แสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมในเครือข่ายการก่อการร้ายระหว่างประเทศ. Bertil Lintner เป็นนักเขียนอาวุโส Far Eastern Economic รีวิวเผยแพร่ได้รับอนุญาตจากเอเชียใต้รีวิวหน่วยสืบราชการลับของภาคใต้ เอเชียพอร์ทัลการก่อการร้าย
โดย Bertil Lintner หมู่มากกว่า 60 วิดีโอที่เคเบิลทีวีอเมริกันเครือข่ายซีเอ็นเอ็นได้รับจากที่เก็บอัลกออิดะห์ในอัฟกานิสถานในเดือนสิงหาคมปีนี้หนึ่งระบุว่า "พม่า" (พม่า) กล่าวอ้างที่จะแสดงให้ชาวมุสลิม "พันธมิตร "การฝึกอบรมในประเทศนั้น ในขณะที่กลุ่มที่แสดงโรฮิงญาเป็นปึกแผ่นองค์การ (RSO) ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมุสลิมโรฮิงญาจากรัฐยะไข่ของพม่าและอ้างว่าจะต่อสู้เพื่อเอกราชหรือเป็นอิสระสำหรับคนของเทปได้รับในความเป็นจริงยิงในบังคลาเทศ. RSO และ โรฮิงญากลุ่มอื่น ๆ ที่ไม่เคยมีค่ายใด ๆ ภายในพม่าเพียงข้ามพรมแดนในบังคลาเทศ ค่ายในวิดีโอตั้งอยู่ใกล้เมือง Ukhia ตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์และไม่ทั้งหมดของ RSO ของ "นักสู้" เป็นโรฮิงญาจากประเทศพม่า. โรฮิงญาที่เป็นมุสลิมและพูดภาษาเดียวกับประชากรในพื้นที่จิตตะกอง บังคลาเทศได้รับการยกย่องจากการที่รัฐบาลไม่ได้ในย่างกุ้งเป็นการแข่งขันพื้นเมือง นับร้อยนับพันของพวกเขาหนีข้ามพรมแดนไปยังบังคลาเทศในระหว่างการปราบปรามในปี 1978 และกลุ่มที่เข้มแข็งเร็ว ๆ นี้โผล่ออกมาในหมู่ผู้ลี้ภัย สหประชาชาติเข้าแทรกแซงในที่สุดและส่วนใหญ่ของโรฮิงญาที่ถูกส่งตัวไปยังประเทศพม่า อย่างไรก็ตามในปี 1991 และปี 1992 คลื่นของผู้ลี้ภัยอีก 250,000 มาข้ามพรมแดนและในขณะที่ส่วนใหญ่ของพวกเขาได้รับการส่งตัวนอกจากนี้ยังมีมากกว่า 20,000 ยังคงอยู่ในสหประชาชาติข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัย (UNHCR) ภายใต้การดูแลของค่ายตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์ ประมาณ 100,000 โรฮิงญาอาศัยอยู่นอกค่ายของ UNHCR และมันก็เป็นหนึ่งในคนเหล่านี้ยากจนและไร้สัญชาติที่ต่างๆกลุ่มต่อสู้อิสลามได้พบดินอุดมสมบูรณ์สำหรับการรับสมัคร. RSO ถูกจัดตั้งขึ้นในช่วงต้นทศวรรษ 1980 เมื่อองค์ประกอบที่รุนแรงในหมู่โรฮิงญาผละจาก การจัดกลุ่มหลักในระดับปานกลางมากขึ้นด้านหน้าโรฮิงญามีใจรัก (RPF) นำโดยแพทย์จากอาระกันมูฮัมหมัดยูนัสมันก็กลายเป็นฝ่ายหลักและสงครามมากที่สุดในหมู่โรฮิงญาในบังคลาเทศและตามแนวชายแดน ได้รับศาสนาเข้มงวดมากขึ้นยืน RSO เร็ว ๆ นี้การรักษาความปลอดภัยการสนับสนุนของกลุ่มที่มีใจเดียวกันในโลกมุสลิม เหล่านี้รวมถึง Jamaat-E-Islami ในบังคลาเทศและปากีสถาน Gulbuddin Hekmatyar ของ Hizb-E-Islami ในอัฟกานิสถาน Hizb ยู-มุสสิม (HM) ในชัมมูและแคชเมียร์และ Angkatan Belia อิสลาม SA-มาเลเซีย (ABIM) - อิสลามเยาวชน องค์กรของมาเลเซีย อาจารย์อัฟกานิสถานได้รับการเห็นในบางส่วนของค่าย RSO ตามแนวชายแดนบังคลาเทศพม่าในขณะที่เกือบ 100 กบฏ RSO ได้รับรายงานว่าจะมีการฝึกอบรมในจังหวัดอัฟกานิสถาน Khost กับ Hizb-E-Islami มุสสิม. ค่ายทหารหลัก RSO ถูกอยู่ ใกล้โรงพยาบาลที่ Rabitat-อัล Aalam-Islami อัลได้สร้างขึ้นที่ Ukhia ในขั้นตอนนี้ RSO มาเป็นจำนวนมากของจีนทำจรวด RPG-2, แสงเครื่องปืน AK-47 ปืนไรเฟิลจู่โจมเหมืองเคลย์และวัตถุระเบิดจากพ่อค้าอาวุธส่วนตัวในเมืองไทยอรัญประเทศใกล้กับชายแดนกัมพูชา ซึ่งในปี 1980 กลายเป็นตลาดที่สำคัญสำหรับแขนเคลื่อนไหวการรบแบบกองโจรในภูมิภาค อาวุธเหล่านี้ถูกดูดออกจากการจัดส่งอาวุธจีนที่จะต้านทานต่อสู้กับกองทัพเวียดนามกัมพูชาและขายให้กับคนที่ต้องการใด ๆ และสามารถที่จะซื้อพวกเขา. สื่อบังคลาเทศให้ความคุ้มครองที่ครอบคลุมเพื่อการสะสม RSO ตามแนวชายแดน แต่ มันก็กลายเป็นที่ชัดเจนว่ามันไม่ได้เป็นเพียงโรฮิงญาที่ถูกฝึกอบรมในค่ายของตน หลายคนก็ปรากฏออกมาเป็นสมาชิกของ Islami Chhatra Shibir (ICS) องค์กรเยาวชนของบังคลาเทศ Jamaat-E-Islami และมาจากมหาวิทยาลัย Chittagong ที่ "สงครามมหาวิทยาลัย" ถูกต่อสู้ระหว่างก่อการร้ายอิสลามและอื่น ๆ กลุ่มนักศึกษาในระดับปานกลาง RSO ถูกในความเป็นจริงส่วนร่วมในการเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีการต่อสู้ภายในประเทศพม่า. มันยังไม่ชัดเจนเมื่อเทปในขณะนี้ที่มีชื่อเสียงถูกยิง แต่วันที่สันนิษฐานจากช่วงปี 1990 เนื่องจากในช่วงปลายปี 1990 RSO ของค่ายฝึกตะวันออกเฉียงใต้ของบาซ่าคอคส์ ถูกนำตัวไปจากบังคลาเทศก่อการร้ายอิสลาม เครื่องแต่งกายที่ทำสงครามของบังกลาเทศหลัก Hakrat ยู-ญิฮาดอัล-Islami (HuJI) ที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1992 ที่ถูกกล่าวหาว่ามีการสนับสนุนทางการเงินจากอุซามะห์บินลาเดนตัวเอง HuJI ตอนนี้มีความแข็งแรงประมาณ 15,000 ติดตามและนำโดยออสมันลัวะอาคาลาน่าหรือชีคฟาริดในจิตตะกอง สมาชิกส่วนใหญ่ได้รับคัดเลือกจากนักเรียนของบังคลาเทศกว่า 60,000 Madrassas (โรงเรียนสอนศาสนา) และเรียกตัวเองว่าตอลิบานบังคลาเทศ กลุ่มที่ได้กลายเป็นที่รู้จักสำหรับ masterminding โจมตีรุนแรงในชนกลุ่มน้อยชาวฮินดูของบังคลาเทศ, เช่นเดียวกับชาวมุสลิมบังคลาเทศในระดับปานกลาง ในคำสั่งที่ออกโดยกระทรวงการต่างประเทศสหรัฐวันที่ 21 พฤษภาคม 2002 HuJI ถูกเรียกว่าเป็นองค์กรก่อการร้ายมีความผูกพันกับก่อการร้ายอิสลามในปากีสถาน. การดำรงอยู่ของการเชื่อมโยงระหว่าง บริษัท ก่อการบังคลาเทศใหม่และอัลกออิดะห์เป็นที่ยอมรับผ่าน Fazlul เราะห์มาน ผู้นำของ "ญิฮาดเคลื่อนไหวในบังคลาเทศ" (ซึ่งเป็นของ HuJI) เมื่อเขาได้ลงนามในคำประกาศอย่างเป็นทางการของการญิฮาดกับสหรัฐอเมริกาในวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 1998 ลงนามอื่น ๆ รวมถึงบินลาดินไอย์อัล Zawahiri (ผู้นำของญิฮาด กลุ่มในอียิปต์), อาหมัดฮา Rifa'i อาคาอาบูซีร์ (อียิปต์กลุ่มอิสลาม) และชีคเมียร์ Hamzah (เลขานุการของ Jamiat ยู-Ulema อีปากีสถาน). HuJI ส่งคนของตัวเองเช่นเดียวกับการรับสมัครโรฮิงญา, ไปยังอัฟกานิสถานเพื่อต่อสู้กับตอลิบานและอัลกออิดะห์ โรฮิงญาโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่ได้รับงานที่อันตรายที่สุดในสนามรบล้างเหมืองแร่และ portering ตามแหล่งที่มาปัญญาเดินสายโรฮิงญาได้รับเงิน 30,000 Taka บังคลาเทศ (US $ 525) ในการเข้าร่วมแล้ว 10,000 Taka ต่อเดือน ครอบครัวเดินสายตายในสนามรบถูกนำเสนอ 100,000 Taka (ขณะที่เหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นเงินก้อนเล็ก ๆ ในแง่ดอลลาร์ที่พวกเขามีจำนวนเจ้าในประเทศที่มีรายได้ต่อหัวประจำปีทำงานออกไปเปลือย $ 380.) แนวร่วมถูกนำส่วนใหญ่ผ่านเนปาลปากีสถานที่พวกเขาได้รับการฝึกฝนและส่งต่อไปยัง ค่ายทหารในอัฟกานิสถาน มันไม่ได้เป็นที่รู้จักกันว่าหลายคนที่มาจากส่วนหนึ่งของบังคลาเทศนี้ - โรฮิงญาและอื่น ๆ - การต่อสู้ในอัฟกานิสถาน แต่จำนวนที่เชื่อว่าเป็นอย่างมากเลยทีเดียว อื่น ๆ ได้ไปแคชเมียร์และแม้กระทั่งเชชเนียที่จะเข้าร่วมกับกองกำลังก่อการร้ายอิสลามมี. ในการให้สัมภาษณ์กับซีเอ็นเอ็นในเดือนธันวาคมปี 2001 ตอลิบานชาวอเมริกันจอห์นวอล์คเกอร์นักมวย Lindh เกี่ยวข้องว่าอัลกออิดะห์ที่กำกับ Ansar (สหายของท่านศาสดา) กองพันเพื่อ ซึ่งเขาเคยเป็นในอัฟกานิสถานถูกแบ่งออกตามสายภาษา: บังคลาเทศปากีสถาน (ภาษาอูรดู) และภาษาอาหรับซึ่งแสดงให้เห็นว่าองค์ประกอบที่พูดภาษาเบงกาลี - บังคลาเทศและโรฮิงญา - ต้องได้รับอย่างมีนัยสำคัญ คือตอนนี้ยังเป็นที่ชัดเจนว่าการก่อการร้ายบางคนหนีตายอเมริกันในอัฟกานิสถานในปลายปี 2001 ได้สิ้นสุดลงในบังคลาเทศ ด้วยการปรากฏตัวของชาวอเมริกันหนักในปากีสถานก่อการร้ายหลายคนที่หลบหนีไปอัฟกานิสถานในเดือนตุลาคมและพฤศจิกายน 2001 ได้พบว่ามันปลอดภัยที่จะซ่อนตัวอยู่ในประเทศที่สาม ในช่วงต้นปี 2002 มีรายงานว่าเรือแล่นเรือออกจากการาจี Chittagong ดำเนินการก่อการร้ายสารพันจากอัฟกานิสถาน. เมื่อวันที่ 10-11 พฤษภาคม 2002 เก้ากลุ่มหวุดหวิดอิสลามรวมทั้ง HuJI พบที่ค่ายใกล้ Ukhia ภาคใต้ที่เกิดขึ้นและบังคลาเทศอิสลาม Manch (สมาคม) องค์กรร่มใหม่รวมถึงกลุ่มที่อ้างตัวว่าเป็นตัวแทนของโรฮิงญาและชาวมุสลิมปลดปล่อยเสือของอัสสัม (multa) กลุ่มเล็ก ๆ ที่ทำงานอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย มิถุนายนทหารผ่านศึกบังคลาเทศของสงครามต่อต้านโซเวียตในอัฟกานิสถานได้รับรายงานที่จะฝึกอบรมสมาชิกของพันธมิตรใหม่อย่างน้อยสองค่ายในภาคใต้ของบังคลาเทศ. เอกสารภายในจาก HuJI แสดงไม่น้อยกว่า 19 "สถานประกอบการฝึกอบรม" ทั่วประเทศบังคลาเทศ แต่มันก็คือความไม่แน่นอนว่าหลายของพวกเขาจริงมีการฝึกอบรมทางทหาร คืออะไรบางอย่าง แต่จะว่าตั้งแต่พรรคร่วมรัฐบาลใหม่ที่นำโดยพรรคชาติบังคลาเทศ (BNP) เข้ามาในเดือนตุลาคมปี 2001 ของบังกลาเทศก่อการร้ายอิสลามได้กลายเป็นแกนนำมากขึ้นและการใช้งาน รัฐบาลรวมถึงเป็นครั้งแรกสองรัฐมนตรีจาก Jamaat เลือกพันธมิตรสี่ของบุคคลที่นำพรรคร่วมรัฐบาลใหม่ที่จะใช้พลังงานนอกจากนี้ยังมีบุคคลที่นับถือศาสนาอิสลามที่มีขนาดเล็กอิสลาม Oikya Jote ซึ่งประธาน Azizul Huq เป็นสมาชิกของสภาที่ปรึกษา HuJI ของ. เจ้าหน้าที่บังคลาเทศได้แสดงให้เห็นสัญญาณของการเป็นความเต็มใจ จะแตกลงในกลุ่มเหล่านี้และกิจกรรมของพวกเขา ในทางตรงกันข้ามหลังจากที่มีการประชาสัมพันธ์ที่ไม่พึงประสงค์ระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของลิทัวเนียอิสลามในบังคลาเทศปีก่อนหน้านี้รัฐบาลได้แตกลงในที่สุดปานกลางของกลุ่มโรฮิงญา, อาระกันโรฮิงญาองค์การแห่งชาติ (ARNO) ในจิตตะกองและค็อกซ์บาซาร์ ARNO ไม่เคยมีใครรู้จักเชื่อมโยงกับอัลกออิดะห์หรือใด ๆ ของกลุ่มประเทศบังคลาเทศของก่อการร้ายอิสลาม มันออกแถลงการณ์ประณามการปราบปรามที่แข็งแกร่งและ disassociating ตัวเองจากการก่อการร้าย RSO ในมืออื่น ๆ ที่ไม่ได้มีการกำหนดเป้าหมายโดยเจ้าหน้าที่บังคลาเทศ. หลายปีที่ผ่านบังคลาเทศที่ถูกมองว่าเป็นระดับปานกลางเสรีนิยมแม้แต่ประเทศมุสลิม นี้จะเห็นได้ชัดว่าการเปลี่ยนแปลงและการก่อตัวของบังคลาเทศอิสลาม Manch ในเดือนพฤษภาคมปีนี้อย่างชัดเจนบ่งชี้ว่าความร่วมมือระหว่างก่อการร้ายอิสลามของประเทศจะกลายเป็นใกล้ชิด การปรากฏตัวของการฝึกอบรมจากอัฟกานิสถานและการมาถึงของการก่อการร้ายมากขึ้นด้วยการเชื่อมต่ออัลกออิดะห์แสดงให้เห็นถึงการมีส่วนร่วมในเครือข่ายการก่อการร้ายระหว่างประเทศ. Bertil Lintner เป็นนักเขียนอาวุโส Far Eastern Economic รีวิวเผยแพร่ได้รับอนุญาตจากเอเชียใต้รีวิวหน่วยสืบราชการลับของภาคใต้ เอเชียพอร์ทัลการก่อการร้าย
การแปล กรุณารอสักครู่..
บังคลาเทศ : พื้นพันธุ์สำหรับมุสลิมก่อการร้ายโดยเบอร์ทิล ลินท์เนอร์
ระหว่างมากกว่า 60 วิดีโอที่ชาวอเมริกันเครือข่ายเคเบิลทีวีซีเอ็นเอ็นได้รับจาก Al Qaeda หอจดหมายเหตุในอัฟกานิสถานในเดือนสิงหาคมปีนี้ หนึ่งเครื่องหมาย " พม่า " ( พม่า ) กล่าวอ้างเพื่อให้มุสลิมฝึกเป็น " พันธมิตร " ในประเทศ ในขณะที่กลุ่มแสดง , โรฮิงญาสมานฉันท์องค์กร ( RSO )ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมุสลิมโรฮิงยาจากพม่า รัฐยะไข่ และอ้างว่าต่อสู้เพื่อเอกราช หรือความเป็นอิสระของประชาชน , เทป , ในความเป็นจริง , ยิงในบังคลาเทศ .
RSO และกลุ่มชาวโรฮิงยา อื่น ๆ , ไม่เคยมีใด ๆภายในค่ายพม่า เพียงข้ามชายแดนในบังคลาเทศ ค่ายในวิดีโอ ตั้งอยู่ใกล้เมือง ukhia ตะวันออกเฉียงใต้ของคอกซ์บาซาร์และไม่ทั้งหมดของ " RSO นักสู้ " rohingyas จากพม่า
rohingyas ผู้ที่เป็นมุสลิม และพูดภาษาเดียวกับประชากรในเขตจิตตะกองบังคลาเทศ ไม่ถือโดยรัฐบาลในกรุงย่างกุ้งเป็นเผ่าพื้นเมือง หลายร้อยหลายพันคนหลบหนีข้ามพรมแดนไปยังประเทศบังคลาเทศ ระหว่างการปราบปรามในปี 1978 และกลุ่มหัวรุนแรงแล้วเกิดในหมู่ผู้อพยพในที่สุดสหประชาชาติเข้ามาแทรกแซง และส่วนใหญ่ของ rohingyas ถูกส่งตัวกลับไปยังพม่า อย่างไรก็ตาม ในปี 1991 และ 1992 มีคลื่นผู้อพยพ 250 , 000 ก็ข้ามชายแดน และในขณะที่ส่วนใหญ่ของพวกเขายังถูกส่งกลับประเทศ มากกว่า 20 , 000 ยังคงอยู่ในสำนักงานข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ ( ยูเอ็นเอชซีอาร์ ) ดูแลค่ายตะวันออกเฉียงใต้ของคอกซ์บาซาร์ ประมาณ 100
ระหว่างมากกว่า 60 วิดีโอที่ชาวอเมริกันเครือข่ายเคเบิลทีวีซีเอ็นเอ็นได้รับจาก Al Qaeda หอจดหมายเหตุในอัฟกานิสถานในเดือนสิงหาคมปีนี้ หนึ่งเครื่องหมาย " พม่า " ( พม่า ) กล่าวอ้างเพื่อให้มุสลิมฝึกเป็น " พันธมิตร " ในประเทศ ในขณะที่กลุ่มแสดง , โรฮิงญาสมานฉันท์องค์กร ( RSO )ก่อตั้งขึ้นโดยชาวมุสลิมโรฮิงยาจากพม่า รัฐยะไข่ และอ้างว่าต่อสู้เพื่อเอกราช หรือความเป็นอิสระของประชาชน , เทป , ในความเป็นจริง , ยิงในบังคลาเทศ .
RSO และกลุ่มชาวโรฮิงยา อื่น ๆ , ไม่เคยมีใด ๆภายในค่ายพม่า เพียงข้ามชายแดนในบังคลาเทศ ค่ายในวิดีโอ ตั้งอยู่ใกล้เมือง ukhia ตะวันออกเฉียงใต้ของคอกซ์บาซาร์และไม่ทั้งหมดของ " RSO นักสู้ " rohingyas จากพม่า
rohingyas ผู้ที่เป็นมุสลิม และพูดภาษาเดียวกับประชากรในเขตจิตตะกองบังคลาเทศ ไม่ถือโดยรัฐบาลในกรุงย่างกุ้งเป็นเผ่าพื้นเมือง หลายร้อยหลายพันคนหลบหนีข้ามพรมแดนไปยังประเทศบังคลาเทศ ระหว่างการปราบปรามในปี 1978 และกลุ่มหัวรุนแรงแล้วเกิดในหมู่ผู้อพยพในที่สุดสหประชาชาติเข้ามาแทรกแซง และส่วนใหญ่ของ rohingyas ถูกส่งตัวกลับไปยังพม่า อย่างไรก็ตาม ในปี 1991 และ 1992 มีคลื่นผู้อพยพ 250 , 000 ก็ข้ามชายแดน และในขณะที่ส่วนใหญ่ของพวกเขายังถูกส่งกลับประเทศ มากกว่า 20 , 000 ยังคงอยู่ในสำนักงานข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ ( ยูเอ็นเอชซีอาร์ ) ดูแลค่ายตะวันออกเฉียงใต้ของคอกซ์บาซาร์ ประมาณ 100
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- u know? i'm so fuckin loving u
- ครั้งนี้ ฉันไม่มีความมั่นใจเลยว่าจะผ่านม
- ถ้าฉันชนะเจ้านายคงจะภุมิใจ
- See you again next time, bye.
- บางคนชอบเสือกทุกเรื่อง
- สถานการณ์การเงินการคลัง
- เกาหลี
- ช่วยกระชับผิวหน้าให้แน่น
- ไม่เคยมีใครที่ไม่เคยผิดพลาด และครั้งนี้ฉ
- grunts and sprays his cum all over your
- โทรศัพท์ใช้งานไม่ได้ ฉันพยายามซ่อมอยู่ฉั
- グイグイ行くよ。
- คุณยังอยู่หรือเปล่า
- dont worry about that i will do the best
- exclusive
- ฉันเป็นคนบอกเลิกเขา
- Phylogenetic analysis based on the VP1 a
- now i know the meaning of the stars in u
- I am very hot because
- Quill Corporation express a desire to cl
- สถานการณ์การเงินการคลัง
- STEADFASTNESS
- To get the most of aroma immediately put
- applications
