Mu Cang Chai is a western district

Mu Cang Chai is a western district of Yen Bai Province, about 350km to the north-west of Ha Noi. The district is bounded to the north by Van Ban District (Lao Cai Province), to the south by Muong La District (Son La Province), to the west by Than Uyen District (Lai Chau Province) and to the east by Van Chan District (Yen Bai Province).
After taking a trip from Ha Noi to Yen Bai City, visitors will have going 40km on National Highway No.37 before turning on the right to catch National Highway No.32 running through Nghia Lo Township to Tu Le. From Tu Le, visitors will have to pass Nam Khat Pass, which is 2,000m above the sea level, continuing to go on the western slope of Hoang Lien Son Mountain range and along Nam Kim Stream before reaching Mu Cang Chai. Another option for visitors is they can take a trip on National Highway No.32 from Ha Noi, via Son Tay and Tu Le to end in Mu Cang Chai.
Due to the steep feature, fertile soil and mountain cliffs often stock water, the local people, mainly Mong ethnic minorities, can grow rice and establish terraced fields, one after another, from the foot to nearly top of mountains. Generations to generations of these people have made terraced fields as today.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมู่ชัยคางเป็นตะวันตกอำเภอจังหวัดเย็นไบ north-west ของฮา น้อยประมาณ 350 กิโลเมตร อำเภอล้อมรอบไปทางทิศเหนือ โดยรถตู้บ้านอำเภอ (จังหวัดลาวไก), ใต้โดยม่วงลาอำเภอ (จังหวัดแม่ฮ่องสอนลา), ตะวันตกโดยกว่าเอียนอำเภอ (Lai Chau จังหวัด) และภาคตะวันออกโดยอำเภอจันแวน (เย็นไบจังหวัด)หลังจากการเดินทางจากฮา น้อยเมืองบ่ายเย็น ผู้เข้าชมจะมีเกิดขึ้น 40km ครั้งที่ 37 ทางหลวงแห่งชาติก่อนที่จะเปิดด้านขวาจับ No.32 ทางหลวงแห่งชาติที่ทำงานอยู่ผ่านเงียเมพหล่อเลอทู จากเลอทู ผู้เข้าชมได้ผ่านน้ำคาดผ่าน ซึ่งเป็น 2000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล ดำเนินการต่อไปในลาดตะวันตก ของฮวางเลียนบุตรเทือกเขา และ ตาม กระแสน้ำคิมก่อนถึงชัยคางหมู อีกทางเลือกหนึ่งสำหรับนักท่องเที่ยวจะสามารถใช้เดินทางบนทางหลวงแห่งชาติ No.32 จาก Ha Noi ซันเทย์และเลอทูจะสิ้นสุดในคางหมูลักษณะสูงชัน ดินอุดมสมบูรณ์ และภูเขาหน้าผามักหุ้นน้ำ คนในท้องถิ่น ส่วนใหญ่เป็นม้งชนก สามารถปลูกข้าว และสร้างเขตล้ำ หนึ่ง จากเท้าไปเกือบด้านบนของภูเขา รุ่นสู่รุ่นของคนเหล่านี้ได้ทำตามฟิลด์เป็นวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมู่ Cang ชัยเป็นย่านตะวันตกของเยนตากใบจังหวัดประมาณ 350km ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของฮานอย อำเภอตั้งอยู่ทางทิศไปทางทิศเหนือโดยรถตู้บ้านอำเภอ (จังหวัด Lao Cai) ไปทางทิศใต้โดย Muong La อำเภอ (Son La จังหวัด) ไปทางทิศตะวันตกโดยกว่า Uyen อำเภอ (Lai Chau จังหวัด) และไปทางทิศตะวันออกโดยรถตู้จันทร์ (เยนตากใบจังหวัด).
หลังจากการเดินทางจากฮานอยเยนตากใบเมืองผู้เข้าชมจะต้องไป 40km บนทางหลวงแห่งชาติ No.37 ก่อนจะหันไปทางด้านขวาจะจับทางหลวงแห่งชาติครั้งที่ 32 วิ่งผ่าน Nghia Lo เมืองเฉิงตูไป Le จาก Le Tu ผู้เข้าชมจะต้องผ่านน้ำคาดผ่านซึ่งเป็น 2,000 เมตรเหนือระดับน้ำทะเลอย่างต่อเนื่องที่จะไปบนเนินเขาทางตะวันตกของ Hoang Lien Son เทือกเขาและตามน้ำสตรีมคิมก่อนที่จะถึงหมู่ Cang ชัย ตัวเลือกสำหรับผู้เข้าชมก็คือพวกเขาสามารถใช้เวลาเดินทางบนทางหลวงแห่งชาติครั้งที่ 32 จากฮานอยผ่าน Son Tay และ Tu Le จะสิ้นสุดในหมู่ Cang ชัย.
เนื่องจากคุณลักษณะชันดินที่อุดมสมบูรณ์และหน้าผาภูเขามักจะน้ำสต็อกท้องถิ่น คนส่วนใหญ่เป็นชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติ Mong สามารถปลูกข้าวและสร้างเขตระเบียงหนึ่งหลังจากที่อื่นจากการเดินเท้าเกือบด้านบนของภูเขา รุ่นต่อรุ่นของคนเหล่านี้ได้ทำเขตระเบียงเป็นวันนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Mu Cang Chai เป็นย่านตะวันตกของเยนบ๋ายจังหวัด ประมาณ 350km ไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของฮาน้อย เมืองถูกล้อมรอบไปทางทิศเหนือโดยรถตู้บ้านอำเภอ ( Lao Cai Province ) ไปทางทิศใต้โดย Muong la ตำบล ( ลูกชายลาจังหวัด ) ไปทางทิศตะวันตกโดยกว่า Uyen อำเภอ ( Lai Chau จังหวัด ) และไปทางทิศตะวันออกโดยรถตู้ชานตำบล ( เยนบ๋ายจังหวัด ) .
หลังจากการเดินทางจากฮาน้อย เยนใบเมืองผู้เข้าชมจะได้ไป 40km บน No.37 ทางหลวงแห่งชาติก่อนเปิดขวาเพื่อจับหมายเลข 32 ทางหลวงวิ่งผ่านเมืองไปเงียปาโลตูเล . จากตูเล ผู้เข้าชมจะต้องผ่านน้ำขาดผ่านซึ่งเป็น 2000m เหนือระดับน้ำทะเล ต่อเนื่องไปบนเนินตะวันตกของเทือกเขา Hoang Lien ลูกชายและตามกระแสก่อนถึงมูนัมคิมกังชัยอีกทางเลือกสำหรับผู้เข้าชม พวกเขาสามารถใช้เวลาเดินทางบนเส้นทางหลวงหมายเลข 32 ประเทศจากฮาน้อย ผ่านลูกเตย และ ตูเล ที่จะสิ้นสุดมู่ฉางไชย .
เนื่องจากคุณลักษณะที่สูงชัน ดินที่อุดมสมบูรณ์และภูเขาหน้าผามักจะสต็อกน้ำ ประชาชนส่วนใหญ่มองชนกลุ่มน้อยสามารถปลูกข้าว และสร้างระเบียงนา หนึ่งหลังจากที่อื่นจากเท้าไปเกือบที่ด้านบนของภูเขารุ่นต่อรุ่นของคนเหล่านี้มีระเบียงด้าน
อย่างวันนี้