When three days were up he sallied

When three days were up he sallied to explain to her that he would be absent but there was no telling if she understood. Tramping through the snow, Peter found himself suddenly yearning for the comparable warmth and talkativeness of Buchard's demeanor.

That day they were unusually busy: Many neighbors seemed to need tools for breaking ice and clearing snow repaired or replaced. The forge was a white-hot hell but the outdoors were frigid, and Peter felt tossed back and forth between extremes like some sinner out of Dante, doomed to never find solace. He remembered the pile of warm, comfortable furs laid out by the chapel hearth with envy. At the end of the day, as Peter prepared to head back into the forest, Buchard asked, "Eat well?"

Without thinking Peter said, "Yes, we did."

Buchard looked at him. Peter stammered. "That is to say...someone broke into the chapel while I was gone. Not someone, I mean, an animal. A wolf."

"A wolf?" Buchard said. "You fed it?"

"A little."

"What happened to it?"

"It was gone the next morning."

Buchard seemed lost in thought for a moment.

"Are there a lot of wolves in this country?" Peter said.

"Not so many," Buchard said. "It's not good if there's one now. Come inside."

Peter was surprised, but followed. Buchard's wife seemed not to be home, so he stirred up the fire himself. Buchard began to whittle in a careless fashion, and as he did he spoke without looking at Peter:

"In my grandfather's day there were many wolves," he said. "They stole our hunts and sometimes came right into our homes in the night to eat more. But the worst thing about the wolves was that they were not always wolves; sometimes they were men or women. A person may put on the skin of a wolf and become one, and in that way steal his neighbor's meat or even carry away his children, and so live through a season when he or she might otherwise starve instead. And when one becomes a wolf there is no way to tell which man or woman is really underneath.

"Once, my grandfather came on a huge wolf while hunting and wounded it in the neck. When he followed the trail of its blood it led to the charcoal burner's hut, and my grandfather saw that the charcoal burner had a bleeding wound just like the one he'd given the wolf. After my grandfather killed him he found the wolf skin and he threw it into the fire, but it jumped back out again. Three times my grandfather tried to burn the wolf skin and three times it jumped out, and in the end he had to hold it in with his spear, and it took all night to burn."

Peter saw the glow of the hearth embers in Buchard's eyes. "We killed the natural wolves so that no man or woman could become one of them ever again. It's a bad omen to see a wolf anymore. Don't tell anyone else that you saw one. It would not be safe for you."

The story troubled Peter all the way home.

Eve was waiting for him and—his greatest surprise of the day—it seemed she'd cooked. The meat (pheasant) was a bit overdone but he did not think to complain. She'd fed the fire while he was out too, he saw. When they finished he thanked her and then felt foolish for it.

They spent some time at the chapel door looking out at the forest together. The moonlight on the twisting, snow-covered beech trees was beautiful and eerie. Peter was warm so long as he stood close to Eve. Part of him had expected her to leave while he was out and he realized he was relieved she had not. He understood her presence to mean that she had made a decision to truly stay, for better or for ill.

They slept side by side that night, using one wolf skin as a mattress and the other as a blanket. Some form of modesty Peter had no name for forced him to try sleeping with clothes on, but Eve's unnatural heat made this impossible and he ended up naked as she. She slept with her back to him and the curve of one bare shoulder visible between the blanket and her hair (both the exact same shade). And how did Adam feel when he woke to find his Eve, naked and whole beside him one morning, he wondered again? Did he blush to think what they were meant to do together? Did he wonder at it?

Something of his old priestly oaths nagged at him still. True, he'd never paid much attention to those, but somehow this seemed different. Surely there would be a whole new class of sin in it? He recited the verses in his mind: "Cursed is he who lies with an animal. If any man lies with an animal, they must both be destroyed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสามวันที่ขึ้น เขา sallied อธิบายกับเธอว่า เขาจะมา แต่มีไม่บอกถ้าเธอเข้าใจ Tramping ผ่านหิมะ ปีเตอร์ภาระก็โหยหาความอบอุ่นเทียบเท่าและ talkativeness ของกิริยาท่าทางของ Buchard.

วันที่พวกเขากำลังผิดปกติ: ในบ้านดูเหมือนจะ จำเป็นเครื่องมือสำหรับการทำลายน้ำแข็ง และหิมะล้างซ่อมแซม หรือเปลี่ยน ปลอมถูกนรกสุดฮอต แต่กลางแจ้งถูก frigid และปีเตอร์รู้สึก tossed กลับและระหว่างที่สุดเช่นบางคนบาปจาก Dante ถึงวาระหาไม่เคยปลอบประโลม เขาจำกองหนังสัตว์อบอุ่น ความสะดวกสบายที่วางตามพื้นเตาโบสถ์นั้นอิจฉาเพื่อ ที่สุดของวัน เป็นปีเตอร์เตรียมที่จะมุ่งหน้ากลับเข้าไปในป่า Buchard ถาม "กินดี"

ไม่คิด ปีเตอร์กล่าวว่า "Yes เราไม่"

Buchard มองเขา ปีเตอร์ stammered "คือ...คนที่ยากจนเข้าไปในโบสถ์ขณะที่ผมไป ไม่คน ผมหมายถึง สัตว์ หมาป่า"

"หมาป่า" Buchard กล่าวว่า "คุณรับได้หรือไม่"

"น้อย"

"จะเกิดอะไรขึ้น"

"ได้หายไปด้วยค่ะ"

Buchard ประจักษ์ คิดหายไปในช่วงนั้น

"มีจำนวนมากของหมาป่าในประเทศนี้หรือไม่" ปีเตอร์กล่าว

"ไม่มาก"Buchard กล่าวว่า"มันไม่ได้ดีถ้ามีตอนนี้ เข้าไปข้างใน"

ปีเตอร์แปลก แต่ตาม ภรรยาของ Buchard ดูเหมือนไม่ใช่หน้าแรก เพื่อให้เขาสะเทือนไฟตัวเอง Buchard เริ่มเหลาในสะเพร่า และได้ พูดโดยไม่มองที่ปีเตอร์:

"ปู่ของฉันวันมีหมาป่าหลาย เขากล่าวว่า "พวกเขาขโมยของเรา hunts และบางครั้งมาอยู่ในบ้านของเราคืนกินเพิ่มเติม แต่สิ่งเลวร้ายที่สุดเกี่ยวกับหมาป่า ที่พวกเขาไม่เสมอหมาป่า บางครั้งจะมีผู้ชายหรือผู้หญิง บุคคลอาจวางบนผิวหนังของหมาป่า และกลายเป็น งบ หนึ่ง และ ในลักษณะที่เนื้อของเพื่อนบ้านของเขา หรือเฉี่ยวแม้ลูก และเพื่อถ่ายทอดสดผ่านฤดูกาลเมื่อเขาหรือเธออาจมิฉะนั้นอดแทน และหนึ่งเมื่อหมาป่า มีวิธีจะบอกว่า ผู้ชายหรือผู้หญิงเป็นจริง ๆ ภายกัน

"เมื่อ ปู่ของฉันมาป่าใหญ่ขณะล่าสัตว์ และได้รับบาดเจ็บในคอ เมื่อเขาตามแนวทางของเลือดจะนำไปสู่เตาถ่านฮัท และปู่ของฉันเห็นว่า เตาถ่านมีบาดแผลมีเลือดออกเพียงอย่างหนึ่งที่เขามีให้หมาป่า หลังจากปู่ของฉันฆ่าเขา เขาพบผิวหนังหมาป่า และเขาโยนเข้ากองไฟ แต่มันไปกลับออกมาอีก ปู่ของฉันครั้งที่สามพยายามที่จะเผาไหม้ผิวหนังหมาป่า และสามครั้งไป และในสุด เขาต้องค้าง ด้วยหอก และใช้เวลาทั้งคืนในการเขียน"

ปีเตอร์เห็นการเรืองแสงของ embers พื้นเตาในสายตาของ Buchard "เราฆ่าหมาป่าธรรมชาติเพื่อให้ไม่มีผู้ชายหรือผู้หญิงอาจกลายเป็นหนึ่งในนั้นครับ มันเป็นลางร้ายเห็นหมาป่าอีกต่อไป ไม่บอกใครว่า คุณเห็นหนึ่ง มันจะไม่ปลอดภัยสำหรับคุณ"

เรื่องปัญหาปีเตอร์ทางบ้าน

วันรอเขา และ — เขาแปลกใจมากที่สุดของวัน — เหมือนเธอได้ต้ม เนื้อ (ไก่ฟ้าสี) ถูกหน่อย แต่ไม่ว่า จะบ่น เธอได้รับไฟที่ออกมากเกินไป เขาเห็น เมื่อพวกเขาเสร็จ เขาขอบคุณเธอแล้ว รู้สึกโง่มัน

จะใช้เวลาบางที่ประตูโบสถ์มองออกในป่าด้วยกัน แสงจันทร์บนต้นไม้บีชบิด หิมะปกคลุมมีความสวยงาม และน่าขนลุก ปีเตอร์ได้อบอุ่นตราบใดที่เขายืนอยู่ใกล้กับเอวา ส่วนหนึ่งของเขาได้คาดว่าเธอจะปล่อยเขาก็ออกมา และเขาได้ปลดปล่อยแล้วเธอก็ไม่รู้ เขาเข้าใจสถานะของเธอหมายความว่า เธอได้ทำการตัดสินใจที่จะได้ ดีกว่า หรือ ill.

พวกเขานอนหลับเคียงข้างคืน ใช้ผิวหนังหมาป่าหนึ่งเป็นนอนและผ้าห่มอีก รูปแบบของอิสลามที่ปีเตอร์มีชื่อไม่บังคับให้เขาลองนอนกับเสื้อผ้าใน แต่นี้ไปไม่ได้ที่ของความร้อนธรรมชาติทำ และเขาสิ้นสุดเปลือยเป็นของเธอ เธอไปไหนกับเธอกลับและเส้นโค้งของไหล่เปลือยหนึ่งเห็นครอบคลุมและผมของเธอ (ทั้งแน่นอนเหมือนกับร่ม) และวิธีได้อดัมเมื่อเขาตื่นหาเขาอีฟ เปลือย และอยู่ข้างเขาทั้งเช้าวันหนึ่ง เขาสงสัยว่า อีกหรือไม่ เขาไม่ได้หน้าแดงคิดพวกเขาก็ตั้งใจทำกัน เขาไม่ได้สงสัยได้?

ของ oaths พยากรณ์ของเขาเก่า nagged ที่เขายังคง จริง เขาก็ไม่เคยจ่ายความสนใจมากกับ แต่อย่างใด ซึ่งดูเหมือนแตกต่างกัน ก็ จะมีชั้นเรียนใหม่ทั้งหมดของความบาปใน เขาอ่านข้อที่ในจิตใจของเขา: "Cursed คือผู้ที่อยู่กับสัตว์ ถ้าคนที่อยู่กับสัตว์ พวกเขาต้องทั้งถูกทำลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสามวันขึ้นเขาเร่งรัดที่จะอธิบายให้เธอว่าเขาจะขาด แต่ไม่มีบอกว่าเธอเข้าใจ tramping ผ่านหิมะปีเตอร์พบว่าตัวเองก็โหยหาความอบอุ่นเปรียบและช่างพูดช่างเจรจาของความประพฤติของ Buchard ที่วันที่พวกเขากำลังยุ่งผิดปกติ: เพื่อนบ้านหลายคนดูเหมือนจะจำเป็นต้องมีเครื่องมือเพื่อทำลายน้ำแข็งและหิมะล้างซ่อมแซมหรือเปลี่ยนใหม่ ปลอมเป็นนรกสีขาวร้อน แต่นอกบ้านก็หนาวและปีเตอร์รู้สึกว่าโยนไปมาระหว่างขั้วเหมือนคนบาปบางส่วนออกจาก Dante, ถึงวาระที่จะไม่พบปลอบใจ เขาจำกองอบอุ่นขนสัตว์สะดวกสบายวางโดยเตาโบสถ์ด้วยความอิจฉา ในตอนท้ายของวันขณะที่ปีเตอร์เตรียมที่จะหันหลังเดินกลับเข้าไปในป่า Buchard ถามว่า "กินดี" โดยไม่คิดปีเตอร์กล่าวว่า "ใช่เราทำได้". Buchard มองไปที่เขา ปีเตอร์ตะกุกตะกัก "นั่นคือการบอกว่า ... ใครบางคนบุกเข้าไปในโบสถ์ในขณะที่ฉันก็หายไป. คนไม่ผมหมายถึงสัตว์. หมาป่า". "หมาป่า" Buchard กล่าวว่า "คุณเบื่อหรือไม่" "เล็ก ๆ น้อย ๆ ". "เกิดอะไรขึ้นกับมันได้หรือไม่" "มันก็หายไปในเช้าวันรุ่ง". Buchard ดูเหมือนหายไปในความคิดอยู่ครู่หนึ่ง"มีจำนวนมากของหมาป่าในประเทศนี้?" ปีเตอร์กล่าวว่า"ไม่มาก" Buchard กล่าวว่า "มันไม่ดีถ้ามีตอนนี้. มาภายใน". ปีเตอร์รู้สึกประหลาดใจ แต่ตาม ภรรยา Buchard ดูเหมือนจะไม่เป็นบ้านเขาจึงขยับขึ้นไฟไหม้ตัวเอง Buchard เริ่มที่จะลดลงในแฟชั่นประมาทและขณะที่เขาทำเขาพูดโดยไม่ต้องมองไปที่ปีเตอร์: "ในวันที่คุณปู่ของฉันมีหลายหมาป่า" เขากล่าวว่า "พวกเขาขโมยล่าของเราและบางครั้งก็มาลงในบ้านของเราในเวลากลางคืนที่จะกินมากขึ้น แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดเกี่ยวกับหมาป่าก็คือการที่พวกเขาไม่ได้หมาป่าเสมอ. บางครั้งพวกเขาเป็นชายหรือหญิงคนอาจวางบนผิวของ. หมาป่าและกลายเป็นหนึ่งในวิธีที่จะขโมยเนื้อเพื่อนบ้านของเขาหรือแม้กระทั่งการดำเนินการออกไปเด็กของเขาและเพื่อให้มีชีวิตอยู่ผ่านฤดูกาลเมื่อเขาหรือเธอเป็นอย่างอื่นอาจจะอดอาหารแทน. และเมื่อหนึ่งจะกลายเป็นหมาป่ามีวิธีที่จะบอกคนที่หรือไม่ ผู้หญิงเป็นจริงภายใต้"เมื่อคุณปู่ของฉันมาหมาป่ามากในขณะที่การล่าสัตว์และได้รับบาดเจ็บในลำคอ เมื่อเขาตามเส้นทางของเลือดของมันนำไปสู่กระท่อมเตาถ่านและคุณปู่ของฉันเห็นว่าเตาถ่านมีแผลเลือดออกเช่นเดียวกับที่เขาเคยได้รับหมาป่า หลังจากที่คุณปู่ของฉันฆ่าเขาเขาก็พบว่าผิวหมาป่าและเขาโยนมันเข้าไปในกองไฟ แต่มันกระโดดกลับออกมาอีกครั้ง สามครั้งคุณปู่ของฉันพยายามที่จะเผาผิวหมาป่าและสามครั้งก็กระโดดออกมาและในท้ายที่สุดที่เขาจะต้องถือไว้ในด้วยหอกของเขาและมันต้องใช้เวลาตลอดทั้งคืนในการเผา ". ปีเตอร์เห็นเรืองแสงของถ่านเตาใน Buchard ของ ดวงตา ". เราฆ่าหมาป่าธรรมชาติเพื่อให้คนหรือผู้หญิงอาจจะกลายเป็นหนึ่งในพวกเขาเคยอีกครั้ง มันเป็นลางร้ายที่จะเห็นหมาป่าอีกต่อไป อย่าบอกคนอื่นว่าคุณเห็นอย่างใดอย่างหนึ่ง มันจะไม่ปลอดภัยสำหรับคุณ. " เรื่องราวความสุขกับปีเตอร์ทุกทางบ้านอีฟกำลังรอสำหรับเขาและเขาประหลาดใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของวันก็ดูเหมือนเธอต้องการปรุงสุก. เนื้อ (ไก่ฟ้า) เป็นบิตเกินไป แต่เขา ไม่คิดว่าจะบ่น. เธอต้องการป้อนไฟในขณะที่เขาออกมากเกินไปเขาเห็น. เมื่อพวกเขาเสร็จเขาขอบคุณเธอแล้วรู้สึกว่าโง่มันพวกเขาใช้เวลาอยู่ที่ประตูโบสถ์มองออกไปที่ป่าด้วยกัน. แสงจันทร์ที่บิดหิมะปกคลุมต้นบีชเป็นที่สวยงามและน่าขนลุก. ปีเตอร์อบอุ่นตราบเท่าที่เขายืนอยู่ใกล้กับอีฟ Part. เขาคาดว่าเธอจะออกจากในขณะที่เขาออกมาและเขาตระหนักว่าเขารู้สึกโล่งใจที่เธอไม่ได้มี. เขา เข้าใจปรากฏตัวของเธอหมายถึงว่าเธอได้ตัดสินใจที่จะอยู่อย่างแท้จริงสำหรับดีหรือไม่ดีพวกเขานอนเคียงข้างกันในคืนนั้นใช้ผิวหมาป่าหนึ่งเป็นที่นอนและอื่น ๆ ที่เป็นผ้าห่มได้. รูปแบบบางส่วนของความพอประมาณปีเตอร์ไม่ได้ ตั้งชื่อเพื่อบังคับให้เขาต้องพยายามนอนกับเสื้อผ้าใน แต่ความร้อนผิดธรรมชาติของอีฟที่ทำไปไม่ได้และเขาจบลงด้วยการที่เธอเปลือยเปล่า เธอนอนกับด้านหลังของเธอกับเขาและเส้นโค้งของหนึ่งไหล่เปลือยที่มองเห็นได้ระหว่างผ้าห่มและผมของเธอ (ทั้งสีเดียวกันแน่นอน) และวิธีการที่อดัมไม่รู้สึกเมื่อเขาตื่นขึ้นมาพบว่าเขาอีฟเปลือยเปล่าและทั้งข้างเขาในเช้าวันหนึ่งเขาสงสัยอีกครั้งหรือไม่ เขาอายที่จะคิดว่าสิ่งที่พวกเขาหมายถึงการทำร่วมกัน? เขาสงสัยว่าที่มันได้หรือไม่สิ่งที่คำสาบานของพระเก่าของเขา nagged ที่เขายังคง จริงเขาไม่เคยให้ความสนใจมากในการเหล่านั้น แต่อย่างใดนี้ดูเหมือนที่แตกต่างกัน ก็จะมีระดับใหม่ของความผิดบาปในมันได้หรือไม่ เขาท่องบทในใจของเขา "สาปเขาเป็นคนที่อยู่กับสัตว์ถ้าผู้ใดอยู่กับสัตว์ที่พวกเขาทั้งสองต้องถูกทำลาย.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อสามวัน ขึ้นเขา sallied จะอธิบายกับเธอว่าเขาจะไม่มา แต่ไม่มีบอกถ้าเธอเข้าใจแล้ว ย่ำไปตามหิมะ ปีเตอร์ก็พบตัวเองโหยหาความอบอุ่นเปรียบ และช่างพูดของ buchard เป็นพฤติการณ์

วันนั้นพวกเขายุ่งมากผิดปกติ : เพื่อนบ้านมาก ดูเหมือนจะต้องการเครื่องมือสำหรับการล้างหิมะและน้ำแข็งซ่อมแซมหรือเปลี่ยนใหม่ปลอมเป็นสีขาวร้อนนรก แต่นอกบ้านยังหนาวยะเยือก และปีเตอร์ก็โยนไปมาระหว่างสุดขั้วเหมือนคนบาปของดันเต้ มาไม่เจอว้า . เขาจำกองอุ่น ขนสบายวางโดยโบสถ์ครอบครัวด้วยความอิจฉา ในตอนท้ายของวัน ขณะที่ ปีเตอร์ เตรียมกลับเข้าไปในป่า buchard ถามว่า " กินได้มั้ย ? "

โดยไม่ต้องคิด ปีเตอร์กล่าวว่า " ใช่เราได้ "

buchard มองเขา ปีเตอร์แค่พูดตะกุกตะกัก " . คือว่า . . . มีคนเข้าไปในโบสถ์ ตอนที่ผมไม่อยู่ ไม่ใช่ใคร หมายถึง สัตว์ หมาป่า "

" หมาป่า " ? buchard กล่าว คุณได้รับมัน ?

" น้อย "

" เกิดอะไรขึ้นล่ะ ? "

" มันก็หายไปในเช้าวันถัดไป . "

buchard ดูเหม่อลอยชั่วขณะ

" มีมากของหมาป่าในประเทศนี้ ? ปีเตอร์บอกว่า

" ไม่มาก" buchard กล่าว มันไม่ค่อยดี ตอนนี้ เข้ามา . . . "

ปีเตอร์ แปลกใจ แต่ตาม ภรรยาของ buchard ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่บ้าน เขาจึงขยับขึ้นเอง buchard เริ่มลดลงในแฟชั่นที่ประมาท และ ตามที่เขาพูดโดยไม่มองหน้าปีเตอร์ :

" ในวันของปู่มีหมาป่ามากนัก " เขากล่าว" พวกเขาขโมยล่าของเราและบางครั้งก็เข้าไปในบ้านของเราในคืนที่จะกินมากขึ้น แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดเกี่ยวกับหมาป่าคือการที่พวกเขาไม่ได้เสมอวูล์ฟ บางครั้งพวกเขาเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง คนอาจจะวางบนผิวของหมาป่าและกลายเป็นหนึ่งในวิธีการที่ขโมยอาหารของเพื่อนบ้านหรือพกไปลูกๆ ของเขาและถ่ายทอดสดผ่านฤดูกาลเมื่อเขาหรือเธออาจมิฉะนั้นอดแทน และเมื่อหนึ่งจะกลายเป็นหมาป่าไม่มีทางบอกได้ว่าชายหรือหญิงมันใต้

" เมื่อ คุณปู่ของฉันมาขนาดใหญ่หมาป่าในขณะที่การล่าสัตว์และบาดเจ็บที่คอ เมื่อเขาไล่ตามร่องรอยของเลือดทำให้เผาถ่านของฮัทและคุณปู่ของฉันเห็นว่าเผาถ่านมีแผลเลือดออก เหมือนกับที่เขาได้รับหมาป่า หลังจากที่ปู่ตาย เขาพบหมาป่าผิวและเขาโยนมันเข้าไปในกองไฟ แต่มันกระโดดกลับออกมาอีกครั้ง สามครั้งคุณปู่พยายามจะเผาหมาป่าผิวสามครั้ง มันก็กระโดดออกมา และในที่สุดเขาก็ต้องเก็บมันไว้ด้วยหอกของเขาและใช้เวลาทั้งคืนเพื่อเขียน "

ปีเตอร์เห็นการเรืองแสงของถ่านไฟในเตา buchard . . " เราฆ่าหมาป่าธรรมชาติเพื่อไม่ให้ชายหรือหญิงสามารถเป็นหนึ่งของพวกเขาอีก มันเป็นลางไม่ดีที่เห็นหมาป่าอีกต่อไป อย่าไปบอกใครว่าคุณเห็นอย่างใดอย่างหนึ่ง มันไม่ปลอดภัยสำหรับคุณ "

เรื่องหนักใจ ปีเตอร์ ตลอดทางกลับบ้าน

อีฟรอเขาและเขาประหลาดใจมากที่สุดของวัน ดูเหมือนเธอจะสุกเนื้อ ( ไก่ ) เป็นบิตเกินไป แต่เขาก็ไม่คิดจะบ่น เธอจะกินไฟ ตอนที่เขาไม่อยู่ด้วย เขาเห็น เมื่อพวกเขาเสร็จ เขาขอบคุณเธอแล้วรู้สึกโง่เลย

พวกเขาใช้เวลาที่ประตูโบสถ์ มองออกไปที่ป่าด้วยกัน แสงจันทร์กับบิด , หิมะปกคลุมบีชต้นไม้เป็นสวยงาม และน่าขนลุก ปีเตอร์อบอุ่นตราบใดที่เขายืนอยู่ใกล้ อีฟส่วนของเค้ามีไว้ให้เธอทิ้งเขา และเขารู้สึกว่าเขาโล่งใจที่เธอไม่ได้ . เขาเข้าใจเธอปรากฏตัวที่จะหมายถึงว่าเธอได้ตัดสินใจที่จะอยู่ ดีหรือร้าย

นอนเคียงข้างกันในคืนนั้น ใช้หนังหมาป่าเป็น ที่นอน และ อื่นๆ เช่น ผ้าห่ม บางรูปแบบของความพอประมาณ ปีเตอร์ ไม่มีชื่อ เพื่อบังคับให้เขาลองนอนกับเสื้อผ้าบนแต่อีฟก็ผิดธรรมชาติ ความร้อนทำให้เป็นไปไม่ได้ และเขาก็จบลงเปลือยขณะที่เธอ เธอนอนกับเธอกลับมากับเขาและเส้นโค้งของไหล่เปลือยมองเห็นระหว่างผ้าห่มและผมของเธอ ( เหมือนร่ม ) และทำไม อดัม รู้สึก เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ก็พบว่าอีฟเขาเปลือยกายและทั้งหมดอยู่ข้างเขาในเช้าวันหนึ่ง เขาสงสัยอีก เขาอายที่จะคิดว่าสิ่งที่พวกเขาหมายถึงอะไรกัน ?เขาสงสัยว่ามัน

เรื่องของคำสาบานของพระเก่าของเขาถูกว่าเขาอยู่ จริง เขาจะไม่จ่ายมากสนใจเหล่านั้น แต่นี่มันต่างกัน ย่อมจะมีชั้นเรียนใหม่ทั้งหมดของบาป มัน เขาท่องโองการในจิตใจของเขา : " ผู้ใดสมสู่กับสัตว์ ถ้าชายใดสมสู่กับสัตว์ พวกเขาทั้งคู่ต้องถูกทำลาย