THE PROBLEMSThe first problem faced

THE PROBLEMS
The first problem faced by the parent of a hurt child is to discover just what it is that their child is, or has. Whether the child's problem is discovered at birth, or a week, a month, or years after birth, or even if the problem is created by some trauma such as an automobile accident during the teenage years, the problem of discovering exactly what has happened is immense for most parents. Most people are extremely ignorant in regards to hurt children. Their limited information usually comprises a collection of "old wives tales," and a few details about a child belonging to some distant relative or neighbor. As traumatic as the discovery that you have a hurt child is, the lack of information intensifies that trauma all the more. The family physician who helped you through your last case of the flu, or who correctly diagnosed your neighbor's heart condition often disappoints you in regards to your hurt child. He frequently cannot even tell you what is wrong with your child, let alone what to do about it. All too often his suggestion is to institutionalize the child as soon as possible. Doctors commonly wish that the problem would simply go away. Either at your doctor's recommendation, or because of our own need for information, you may search further for answers by going to see a “specialist." The specialist usually takes the form of a neurologist, neurosurgeon, orthopedist, or a psychiatrist. The visit with the specialist often is an even more upsetting and frustrating experience than the visit with the family doctor, because the "specialist" should know. Why doesn't your doctor know? Why doesn't the specialist know? Quite frankly, they don't know because almost no one knows!
What is known about the brain today is extremely limited, and of what is known, much of it has just been learned in the last twenty years. Some diagnoses are relatively easy to make, such as Down syndrome, with physical signs which can be seen and chromosome tests which can be used for confirmation. Or to a lesser degree, cerebral palsy, which is used to describe most children with obvious motor problems. But even with these problems, if you ask the physician exactly where the problem is, or what is going to happen to the child, the answers will probably be vague. Unfortunately however, of all the questions asked, the one which is generally answered with the greatest frequency and confidence is the one about which the least is known. That is, what is to become of my child, or what is the prognosis (outlook). Every hurt child is different and almost every hurt child has a chance, if given the opportunity. If every doctor's response to the question of prognosis is simply that he doesn't know, and not that it is hopeless, many, many, more hurt children would improve, and some would have the opportunity for “normal" lives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาปัญหาแรกที่ต้องเผชิญ โดยแม่ของเด็กน้อยจะเที่ยวเพียงสิ่งที่ลูก หรือมี ว่าเป็นการค้นพบปัญหาของเด็กที่ เกิด หรือสัปดาห์ เดือน หรือปีหลังคลอด หรือกระทั่งปัญหาสร้าง โดยบาดเจ็บบางอย่างเช่นอุบัติเหตุรถยนต์ในช่วงปีวัยรุ่น ปัญหาของการค้นพบว่าสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมากสำหรับผู้ปกครองส่วนใหญ่ คนส่วนใหญ่ไม่รู้มากในการไปทำร้ายเด็กได้ ข้อมูลที่จำกัดของพวกเขามักจะประกอบด้วยชุดของ "นิทานภรรยาเก่า" และกี่รายละเอียดเกี่ยวกับเด็กที่อยู่ห่างไกลหรือใกล้เคียงบาง เจ็บปวดที่ดิสคัฟเวอรี่ที่คุณมีเด็กบาดเจ็บได้ ไม่มีข้อมูลมากขึ้น intensifies บาดเจ็บที่คอย แพทย์ครอบครัวที่ช่วยให้คุณผ่านเรื่องของคุณล่าสุดของไข้หวัด หรือที่ถูกวินิจฉัยโรคหัวใจเพื่อนบ้านมักจะลำบากคุณในเด็กบาดเจ็บ เขาบ่อยไม่ได้แจ้งสิ่งผิดปกติกับเด็ก ให้เพียงอย่างเดียวจะทำอะไรเกี่ยวกับมัน ทั้งหมดบ่อยเกินไปแนะนำเขาได้ institutionalize เด็กโดยเร็วที่สุด แพทย์ทั่วไปต้องว่า ปัญหาจะแค่ไป ที่แนะนำของแพทย์ผู้รักษา หรือ เพราะเราเองต้องการข้อมูล คุณอาจค้นหาเพิ่มเติมสำหรับคำตอบไปดู "เชี่ยวชาญ" ผู้เชี่ยวชาญมักจะใช้รูปแบบ ของการ neurologist โรง orthopedist จิตแพทย์ เข้าชม มีผู้เชี่ยวชาญมักจะได้เป็น upsetting ยิ่งยุ่งยากและประสบการณ์มากกว่าไปกับครอบครัวหมอ เพราะ "เชี่ยวชาญ" ควรรู้ ทำไมไม่แพทย์ของคุณทราบหรือไม่ ทำไมไม่เชี่ยวชาญรู้ ค่อนข้างตรงไปตรงมา พวกเขาไม่ทราบ เพราะแทบไม่มีใครรู้ สิ่งที่เรียกว่าเกี่ยวกับสมองวันนี้จำกัดมาก และของสิ่งที่เรียกว่า มากของมันมีเพียงการเรียนรู้ในช่วงยี่สิบปี วิเคราะห์บางง่ายต้องการ เช่นดาวน์ซินโดรม สัญญาณทางกายภาพที่สามารถมองเห็นและทดสอบโครโมโซมซึ่งสามารถใช้ยืนยันได้ หรือ ระดับน้อย สมอง ซึ่งใช้อธิบายเด็กส่วนใหญ่ มีปัญหามอเตอร์ที่ชัดเจน แต่แม้จะ มีปัญหาเหล่านี้ ถ้าคุณถามแพทย์ตรงที่เป็นปัญหา หรืออะไรจะเกิดขึ้นกับเด็ก คำตอบคงจะคลุมเครือ แต่อย่างไรก็ตาม ของทุกคำถามที่ถาม ซึ่งโดยทั่วไปจะตอบความถี่มากที่สุดและมั่นใจได้หนึ่งที่เป็นที่รู้จักน้อยที่สุด นั่นคือ อะไรคือการเป็นลูกของฉัน หรือสิ่งคาดคะเน (outlook) เด็กน้อยทุกคนจะแตกต่างกัน และเด็กน้อยเกือบทุกคนมีโอกาส ถ้าให้โอกาส ถ้า ตอบรับของแพทย์ทุกคำถามที่คาดคะเนนั้นที่เขาไม่รู้ว่า แล้วไม่งั้นจะตา มาก มาก มาย เด็กเจ็บมากต้องปรับปรุง และบางคนจะมีโอกาสสำหรับชีวิต "ปกติ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหา
ปัญหาแรกที่เผชิญ โดยผู้ปกครองของเด็กจะเจ็บค้นพบเพียงแค่สิ่งที่มันเป็นว่า ลูกของตน หรือมี ว่าปัญหาของเด็กที่ถูกค้นพบตั้งแต่เกิด หรือเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน หรือเป็นปีหลังคลอด หรือถ้าเป็นปัญหาที่สร้างขึ้นโดย บาดแผล เช่น อุบัติเหตุรถยนต์ในช่วงปีวัยรุ่นปัญหาของการค้นพบสิ่งที่เกิดขึ้นคืออันยิ่งใหญ่สำหรับผู้ปกครองมากที่สุด คนส่วนใหญ่เป็นสิ่งงมงาย เรื่องทำร้ายเด็ก ข้อมูลที่จำกัดของพวกเขามักจะประกอบด้วยคอลเลกชันของ " นิทาน " เก่า " และรายละเอียดบางอย่างเกี่ยวกับเด็กของบางญาติห่าง หรือเพื่อนบ้าน เป็นบาดแผลที่ค้นพบว่า มีเด็กถูกทำร้าย ,