Introduction: Longitudinal barriers

Introduction: Longitudinal barriers, such as guardrails, are designed to prevent a vehicle that leaves the
roadway from impacting a more dangerous object while minimizing the risk of injury to the vehicle occupants.
Current full-scale test procedures for these devices do not consider the effect of occupant restraints such as
seatbelts and airbags. The purpose of this study was to determine the extent to which restraints are used or
deployed in longitudinal barrier collisions and their subsequent effect on occupant injury.Methods:Binary
logistic regression models were generated to predict occupant injury risk using data from the National
Automotive Sampling System / Crashworthiness Data System from 1997 through 2007.Results:In tow-away
longitudinal barrier crashes, airbag deployment rates were 70% for airbag-equipped vehicles. Compared with
unbelted occupants without an airbag available, seat belt restrained occupants with an airbag available had a
dramatically decreased risk of receiving a serious (MAIS 3+) injury (odds-ratio (OR) =0.03; 95% CI: 0.004-0.24). A similar decrease was observed among those restrained by seat belts, but without an airbag available
(OR=0.03; 95% CI: 0.001- 0.79). No significant differences in risk of serious injuries were observed between
unbelted occupants with an airbag available compared with unbelted occupants without an airbag available
(OR=0.53; 95% CI =0.10-2.68).Impact on Industry: This study refutes the perception in the roadside safety
community that airbags rarely deploy in frontal barrier crashes, and suggests that current longitudinal barrier
occupant risk criteria may over-estimate injury potential for restrained occupants involved in a longitudinal
barrier crash.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ: อุปสรรคยาวเช่น guardrails ได้รับการออกแบบเพื่อป้องกันไม่ให้รถที่ออก
จากถนนส่งผลกระทบต่อวัตถุอันตรายมากขึ้นในขณะที่ลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บต่อผู้ขับขี่.
ขั้นตอนการทดสอบเต็มรูปแบบในปัจจุบันสำหรับอุปกรณ์เหล่านี้ไม่ได้พิจารณาผลกระทบ พันธนาการครอบครองเช่น
เข็มขัดนิรภัยและถุงลมนิรภัย วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อกำหนดขอบเขตที่พันธนาการถูกนำมาใช้หรือ
นำไปใช้ในการชนสิ่งกีดขวางตามยาวและผลกระทบที่ตามมาของพวกเขาใน injury.Methods ครอบครอง: Binary
รุ่นถดถอยโลจิสติถูกสร้างขึ้นเพื่อทำนายความเสี่ยงการบาดเจ็บโดยใช้ข้อมูลจากแห่งชาติ
ระบบการเก็บตัวอย่างยานยนต์ / Crashworthiness ระบบข้อมูลจาก 1997 ผ่าน 2007.Results: ในการดึงออกไป
ยาวเกิดปัญหาอุปสรรคอัตราการใช้งานถุงลมนิรภัยเป็น 70% สำหรับรถที่ติดตั้งถุงลมนิรภัย เมื่อเทียบกับ
ผู้โดยสาร unbelted โดยไม่มีถุงลมนิรภัยที่มีอยู่, เข็มขัดนิรภัยยับยั้งอาศัยที่มีถุงลมนิรภัยที่มีอยู่มี
ความเสี่ยงลดลงอย่างมากที่จะได้รับร้ายแรง (MAIS 3+) ได้รับบาดเจ็บ (อัตราส่วนราคาต่อรอง (OR) = 0.03; 95% CI: 0.004-0.24) . ลดลงคล้ายกันพบว่าในหมู่ผู้หนีจากเข็มขัดนิรภัย แต่ไม่มีถุงลมนิรภัยที่มีอยู่
(OR = 0.03; 95% CI: 0.001- 0.79) ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในความเสี่ยงของการได้รับบาดเจ็บสาหัสถูกตั้งข้อสังเกตระหว่าง
ผู้โดยสาร unbelted กับถุงลมนิรภัยที่มีอยู่เมื่อเทียบกับผู้โดยสาร unbelted โดยไม่มีถุงลมนิรภัยที่มีอยู่
(OR = 0.53; 95% CI = 0.10-2.68) .Impact ในอุตสาหกรรม: การศึกษาครั้งนี้อาร์คิเมรับรู้ใน ความปลอดภัยริมถนน
ชุมชนที่ถุงลมนิรภัยไม่ค่อยปรับใช้ในการเกิดปัญหาอุปสรรคหน้าผากและแสดงให้เห็นว่าอุปสรรคยาวปัจจุบัน
เกณฑ์ความเสี่ยงที่อาจครอบครองเกินประมาณการที่อาจเกิดการบาดเจ็บสำหรับผู้โดยสารที่เกี่ยวข้องในการยับยั้งยาว
ผิดพลาดอุปสรรค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ : อุปสรรคตามยาว เช่น guardrails , ถูกออกแบบมาเพื่อป้องกันไม่ให้รถที่ใบ
ถนนจากส่งผลกระทบต่อวัตถุอันตรายมากขึ้นในขณะที่ลดความเสี่ยงของการบาดเจ็บรถ occupants
ปัจจุบันเต็มรูปแบบการทดสอบขั้นตอนสำหรับอุปกรณ์เหล่านี้ไม่ได้พิจารณาผลของผู้ครอบครองเสพเช่น
เข็มขัดนิรภัยและถุงลมนิรภัย .การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาขอบเขตที่เสพจะใช้สำหรับกั้นตามยาวหรือ
การชนกันและผลที่ตามมาของการบาดเจ็บ ครอบครอง วิธีถดถอยโลจิสติกแบบไบนารี
ถูกสร้างขึ้นเพื่อทำนายความเสี่ยงในการบาดเจ็บหรือการใช้ข้อมูลจากระบบยานยนต์แห่งชาติ
) / crashworthiness ข้อมูลระบบจาก 1997 ถึง พ.ศ. 2550 ผล : ในพ่วงไป
ตามยาวอุปสรรคปัญหาการใช้งานถุงลมนิรภัย Airbag ราคา 70 เปอร์เซ็นต์สำหรับติดตั้งยานพาหนะ เมื่อเทียบกับ
ผู้โดยสารถอดเข็มขัดไม่มีถุงลมนิรภัยของผู้โดยสารไว้กับ เข็มขัดนิรภัยถุงลมนิรภัยที่มีอยู่มีความเสี่ยงลดลงอย่างมาก
ได้รับร้ายแรง ( แต่ 3 ) บาดเจ็บ ( อัตราต่อรอง ( หรือ ) = 0.03 ; 95% CI : 0.004-0.24 ) ลดลงที่คล้ายกันพบว่าในหมู่ผู้ถูกกักขังโดยเข็มขัดที่นั่งแต่ไม่มีถุงลมนิรภัยใช้ได้
( OR = 0.03 ; 95% CI : 0.001 - 0.79 ) ไม่มีความแตกต่างในความเสี่ยงของการบาดเจ็บที่ร้ายแรงที่พบระหว่าง
ถอดเข็มขัดอาศัยกับถุงลมนิรภัยที่มีอยู่เมื่อเทียบกับผู้โดยสารถอดเข็มขัดไม่มีถุงลมนิรภัยใช้ได้
( OR = 0.53 ; 95% CI = 0.10-2.68 ) ผลกระทบต่ออุตสาหกรรม : การศึกษา refutes การรับรู้ในร้านตู้
ชุมชนที่ถุงลมนิรภัยไม่ค่อยใช้ในด้านหน้ากั้น เกิดปัญหา และแสดงให้เห็นว่าปัจจุบันกั้นตามยาวหรืออาจเกินค่าเกณฑ์
ความเสี่ยงที่มีศักยภาพต่อผู้ถูกกักขังมีส่วนร่วมในความผิดพลาดกั้นตามยาว