In the mid-1980s, scientists began

In the mid-1980s, scientists began noticing that the measured
amount of ozone in Earth’s upper atmosphere had
been decreasing seasonally since the 1970s, primarily over
the polar latitudes during springtime in both the Northern
and Southern hemispheres. They referred to these depleted
regions as “ozone holes,” although they are more like depressions
than real holes in the ozone layer. Ozone depletion
appears to be caused by a seasonal buildup of atmospheric
halogens—mostly chlorine, fluorine, and bromine—such as
those found in industrial refrigerants, especially chlorofluorocarbons
(CFCs). Halogens diffuse upward into the
stratosphere, where they destroy ozone without themselves
being consumed. Such agents are called catalysts—materials
that participate in and accelerate chemical reactions but
are not themselves modified in the process. Because they
are not modified or used up, halogens may remain in Earth’s
upper atmosphere for decades or even centuries. The depletions
are greater in the Southern Hemisphere, even though
more of the chemicals originated in the north, because the
colder temperatures in the south produce a type of cloud
that provides a surface on which the ozone-destroying
chemical reactions can take place.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกลางไฟต์ นักวิทยาศาสตร์เริ่มซักถามที่จะวัดมีปริมาณโอโซนในบรรยากาศบนโลกการลด seasonally ตั้งแต่ทศวรรษ 1970 เป็นหลักมากกว่าlatitudes ขั้วระหว่าง springtime ในทั้งเหนือและใต้ฟิลิปดา พวกเขาอ้างถึงนี้พิกภูมิภาคเป็น "หลุมโอโซน แม้ว่าจะเป็นเหมือนทรายกว่าหลุมจริงในชั้นโอโซน ลดลงของโอโซนปรากฏว่ามีสาเหตุจากโลหิตตามฤดูกาลของบรรยากาศhalogens — ส่วนใหญ่คลอรีน ฟลูออรีน และโบรมีน — เช่นที่พบในอุตสาหกรรมน้ำมัน chlorofluorocarbons พลังน้ำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง(ผ่าน) Halogens กระจายขึ้นไปสตราโทสเฟียร์ ที่พวกเขาทำลายโอโซน โดยตัวเองมีการบริโภค ตัวแทนดังกล่าวเรียกว่าสิ่งที่ส่งเสริมเช่นวัสดุที่มีส่วนร่วม และเร่งปฏิกิริยาเคมี แต่ตัวเองไม่ปรับเปลี่ยนในกระบวนการ เนื่องจากพวกเขามีการปรับเปลี่ยน หรือใช้ขึ้น halogens อาจยังคงอยู่ในดินบรรยากาศบนสำหรับทศวรรษที่ผ่านมา หรือแม้แต่มานานหลายศตวรรษ Depletions ที่มีมากในซีกโลกใต้ แม้ว่าสารเคมีเพิ่มเติมมาในภาคเหนือ เนื่องจากการอุณหภูมิหนาวใต้ผลิตชนิดของเมฆที่มีพื้นผิวที่โอโซนทำลายปฏิกิริยาเคมีจะเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980
นักวิทยาศาสตร์เริ่มสังเกตเห็นว่าวัดปริมาณของโอโซนในชั้นบรรยากาศของโลกได้รับการลดลงตามฤดูกาลตั้งแต่ปี
1970 ส่วนใหญ่ในช่วงละติจูดขั้วโลกช่วงฤดูใบไม้ผลิทั้งในภาคเหนือและซีกโลกภาคใต้ พวกเขาเรียกว่าหมดเหล่าภูมิภาคเป็น "หลุมโอโซน" แม้ว่าพวกเขาจะมีมากขึ้นเช่นหดหู่กว่าหลุมที่แท้จริงในชั้นโอโซน การสูญเสียโอโซนดูเหมือนจะเกิดจากการสะสมตามฤดูกาลของบรรยากาศฮาโลเจนส่วนใหญ่คลอรีนฟลูออรีนและโบรมีนเช่นที่พบในสารทำความเย็นอุตสาหกรรมโดยเฉพาะchlorofluorocarbons (CFCs) ฮาโลเจนกระจายขึ้นลงไปในบรรยากาศที่พวกเขาทำลายโอโซนโดยไม่ต้องตัวเองถูกใช้ ตัวแทนดังกล่าวเรียกว่าตัวเร่งปฏิกิริยาวัสดุที่มีส่วนร่วมในและเร่งปฏิกิริยาทางเคมีแต่จะไม่ได้รับการแก้ไขตัวเองในกระบวนการ เพราะพวกเขาจะไม่ได้รับการแก้ไขหรือใช้ฮาโลเจนอาจยังคงอยู่ในโลกของบรรยากาศชั้นบนมานานหลายทศวรรษหรือแม้กระทั่งหลายศตวรรษ depletions มีมากขึ้นในซีกโลกใต้แม้ว่ามากขึ้นของสารเคมีที่เกิดขึ้นในภาคเหนือเพราะอุณหภูมิที่เย็นลงในภาคใต้ผลิตชนิดของเมฆที่ให้พื้นผิวที่มีการทำลายโอโซนเกิดปฏิกิริยาทางเคมีสามารถใช้สถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1980 นักวิทยาศาสตร์ก็เริ่มสังเกตเห็นว่าวัด
ปริมาณโอโซนในชั้นบรรยากาศโลกได้
ถูกลดลงตามฤดูกาล ตั้งแต่ปี 1970 เป็นหลักมากกว่า
ละติจูดขั้วโลกในช่วงฤดูใบไม้ผลิในทั้งภาคเหนือและภาคใต้
ซีก พวกเขาอ้างถึงเหล่านี้หมด
ภูมิภาคเป็น " รูโอโซน " แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเหมือนทะเล
กว่าหลุมจริงในชั้นโอโซน
การพร่องโอโซนจะเกิดจากการสะสมของฤดูกาลบรรยากาศ
ฮาโลเจนเป็นส่วนใหญ่ คลอรีน ฟลูออรีน และโบรมีน เช่นที่พบในสารทำความเย็นอุตสาหกรรม

โดยเฉพาะ คลอโรฟลูออโรคาร์บอน ( CFCs ) แฮโลเจนกระจายขึ้นลง
สตราโตสเฟียร์ที่พวกเขาทำลายโอโซนโดยที่ตัวเอง
ถูกผลาญ เช่นตัวแทนจะเรียกว่าวัสดุ
ตัวเร่งปฏิกิริยาที่เข้าร่วมในและเร่งปฏิกิริยาทางเคมีแต่
ไม่ตัวเอง แก้ไขในกระบวนการ เพราะพวกเขาจะไม่ดัดแปลงหรือใช้
, ธาตุอาจยังคงอยู่ในบรรยากาศชั้นบนของโลก
มานานหลายทศวรรษหรือศตวรรษ การ depletions
มีมากขึ้นในซีกโลกใต้ แม้ว่า
เพิ่มเติมของสารเคมีที่เกิดขึ้นในภาคเหนือ เนื่องจาก
เย็นกว่าอุณหภูมิในภาคใต้ผลิตชนิดของเมฆ
ที่ให้พื้นผิวที่โอโซนทำลาย
ปฏิกิริยาทางเคมีสามารถใช้สถานที่