At the heart of theoretical and empirical work on helping behavior in organizations is the notion that organizations often depend on such behaviors to deal with non-routine aspects of work. Helping behavior is a robust predictor of group and organizational performance (Podsakoff, MacKenzie, Paine, & Bachrach, 2000), and has become more important in light of movement toward greater employee involvement (e.g., Boxall & Macky, 2009), interactive work structures (e.g., Frenkel & Sanders, 2007), and human resource flexibility within organizations (e.g., Beltrán-Martín, Roca-Puig, Escrig-Tena, & Bou-Llusar, 2008).
หัวใจของทฤษฎี และผลผลิตในการช่วยทำงานในองค์กรเป็นแนวคิดที่ว่า องค์กรมักจะขึ้นอยู่กับพฤติกรรมดังกล่าวจัดการกับด้านไม่ใช่ขั้นตอนของการทำงาน ช่วยการทำงานเป็นจำนวนประตูที่แข็งแกร่งของกลุ่มและองค์กรประสิทธิภาพ (Podsakoff แมค Paine, & Bachrach, 2000), และได้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากเมื่อเคลื่อนไหวไปยังพนักงานที่เกี่ยวข้องมากขึ้น (เช่น Boxall และ Macky, 2009), โครงสร้างการทำงานแบบโต้ตอบ (เช่น Frenkel และแซนเดอร์ส์ 2007), และความยืดหยุ่นของทรัพยากรมนุษย์ภายในองค์กร (เช่น Martín Beltrán โรกา Puig, Escrig Tena และท่าน Llusar, 2008)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ที่เป็นหัวใจของการทำงานเชิงทฤษฎีและเชิงประจักษ์ในการช่วยให้พฤติกรรมในองค์กรเป็นความคิดที่ว่าองค์กรมักจะขึ้นอยู่กับพฤติกรรมดังกล่าวจะจัดการกับแง่มุมที่ไม่ปกติของการทำงาน พฤติกรรมที่ช่วยให้เป็นปัจจัยบ่งชี้ที่แข็งแกร่งของกลุ่มและประสิทธิภาพการทำงานขององค์กร (Podsakoff, แม็คเคนซี่พายน์ & Bachrach, 2000) และได้กลายเป็นสิ่งที่สำคัญมากในแง่ของการเคลื่อนไหวต่อการมีส่วนร่วมของพนักงานมากขึ้น (เช่น Boxall & Macky, 2009) โครงสร้างการทำงานแบบโต้ตอบ (เช่น Frenkel และแซนเดอ, 2007) และความยืดหยุ่นในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ภายในองค์กร (เช่นBeltránมาร์ติน, Roca-Puig, Escrig-Tena และ Bou-Llusar 2008)
การแปล กรุณารอสักครู่..

หัวใจของทฤษฎีและเชิงประจักษ์ในพฤติกรรมการช่วยเหลือในองค์กร คือการที่องค์กรมักจะขึ้นอยู่กับพฤติกรรมดังกล่าวเพื่อจัดการกับกิจวัตรด้าน ไม่ทำงาน พฤติกรรมการช่วยเหลือเป็นทำนายประสิทธิภาพของการทำงานกลุ่มและองค์การ ( podsakoff แม็คเคนซี่ย์ Paine , &บักเริ่ก , 2000 )และได้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นในแง่ของการเคลื่อนไหวที่มีต่อการมีส่วนร่วมของพนักงานมากขึ้น ( เช่น boxall &แม็กกี้ , 2009 ) , โครงสร้างการทำงานแบบโต้ตอบ ( เช่น frenkel & Sanders , 2007 ) , และทรัพยากรมนุษย์ภายในองค์กรมีความยืดหยุ่น เช่น beltr . kgm n-mart เมืองปุย escrig , ร็อค , อีกครั้ง , & Bou llusar , 2008 )
การแปล กรุณารอสักครู่..
