The comparable PTSD symptom finding

The comparable PTSD symptom findings also highlight the significance
of the DSM criterion A of PTSD (i.e., presence of a traumatic
event). There has been considerable discussion of criterion A in the
recent literature (e.g., Kilpatrick et al., 2009), including proposed
changes that remove the requirement that a traumatic event be
accompanied by a reaction of fear, helplessness, and horror in the
next version of the DSM (Frueh et al., 2010). In the present study,
the presence of a criterion A defined trauma was the only symptom
that separated participants with MDD from participants with PTSD.
Participants with MDD that did not meet criterion A for a traumatic
event could not be diagnosed with PTSD on the CAPS, even though
they reported similar PTSD symptom severity on the PCL-C. This suggests
that any loosening of DSM criterion A for PTSD may result in
even higher comorbidity between the two disorders.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พบอาการ PTSD เปรียบยังเน้นความสำคัญของ DSM เกณฑ์ A PTSD (นั่นคือ การแสดงของความเจ็บปวดเหตุการณ์) ได้มีการอภิปรายมากของเกณฑ์ A ในการล่าสุดวรรณกรรม (เช่น คิลแพทริคมาร้อยเอ็ด al., 2009), รวมทั้งการนำเสนอการเปลี่ยนแปลงที่เอาความต้องการที่จะเป็นเหตุการณ์ที่เจ็บปวดด้วยปฏิกิริยาของความกลัว helplessness และสยองขวัญในการรุ่นถัดไปของ DSM (Frueh et al., 2010) ในการศึกษาปัจจุบันสถานะของการเกณฑ์ A กำหนดบาดเจ็บมีอาการเท่านั้นที่แยกร่วมกับ MDD จากร่วมกับ PTSDร่วมกับ MDD ที่ไม่ตรงกับเงื่อนไข A สำหรับความเจ็บปวดเหตุการณ์อาจไม่ได้รับการวินิจฉัย PTSD บนหมวก แม้ว่าพวกเขารายงานความรุนแรงของอาการ PTSD คล้ายในซีจำกัด(มหาชน) นี้แนะนำว่า การคลายของ DSM เกณฑ์ A สำหรับ PTSD อาจส่งผลในcomorbidity สูงระหว่างโรคทั้งสอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การค้นพบอาการ PTSD เทียบเคียงยังเน้นความสำคัญ
ของเกณฑ์ DSM ของพล็อต (กล่าวคือการปรากฏตัวของบาดแผล
เหตุการณ์) มีการอภิปรายมากของเกณฑ์ใน
วรรณคดีที่ผ่านมา (เช่นคิล et al., 2009) รวมทั้งนำเสนอ
การเปลี่ยนแปลงที่เอาความต้องการที่เหตุการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจจะ
มาพร้อมกับการเกิดปฏิกิริยาของความกลัวทำอะไรไม่ถูกและสยองขวัญใน
รุ่นถัดไป ของ DSM (Frueh et al., 2010) ในการศึกษาปัจจุบัน,
การแสดงตนของเกณฑ์ที่กำหนดบาดเจ็บเป็นเพียงอาการ
ที่แยกออกมาเข้าร่วมกับ MDD จากผู้เข้าร่วมกับพล็อต.
เข้าร่วมกับ MDD ที่ไม่เป็นไปตามเกณฑ์สำหรับบาดแผล
เหตุการณ์อาจไม่ได้รับการวินิจฉัยที่มีพล็อตใน CAPS, แม้ว่า
พวกเขารายงานความรุนแรงของอาการพล็อตที่คล้ายกันในบมจ-C นี้แสดงให้เห็น
ว่าการคลายของเกณฑ์ DSM สำหรับพล็อตใด ๆ ที่อาจส่งผลให้
โรคร่วมที่สูงขึ้นระหว่างสองความผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปรียบอาการ PTSD จำนวนเน้นความสำคัญ
ของ DSM เป็นเกณฑ์ของ PTSD ( เช่น ที่มีความบอบช้ำทางจิตใจ
) มีการอภิปรายมากของเกณฑ์ใน
วรรณคดีล่าสุด ( เช่น คิล et al . , 2009 ) รวมถึงเสนอ
เปลี่ยนที่เอาความต้องการที่เหตุการณ์ traumatic ได้
พร้อมกับปฏิกิริยาของความกลัว , helplessness และสยองขวัญใน
รุ่นต่อไปของ DSM ( frueh et al . , 2010 ) ในการศึกษา
มีเกณฑ์กำหนดไว้มีเพียงอาการบาดเจ็บ
ที่แยกผู้เข้าร่วมกับ MDD จากผู้เข้าร่วมกับ PTSD
เข้าร่วมกับ MDD ที่ไม่เป็นไปตามเกณฑ์สำหรับเหตุการณ์ traumatic
ไม่สามารถวินิจฉัยด้วย PTSD บนหมวก แม้ว่า
พวกเขารายงานความรุนแรงของอาการที่คล้ายกัน PTSD การ pcl-c.นี้แสดงให้เห็น
ที่คลายจาก DSM เป็นเกณฑ์สำหรับ PTSD อาจส่งผล
สูงขึ้นกฤษณาระหว่างสอง disorders