TranscriptRedfern Speech (Year for

Transcript
Redfern Speech (Year for the World's Indigenous People) – Delivered in Redfern
Park by Prime Minister Paul Keating, 10 December 1992
Ladies and gentlemen
I am very pleased to be here today at the launch of Australia's celebration of the
1993 International Year of the World's Indigenous People.
This is a fundamental test of our social goals and our national will: our ability to
say to ourselves and the rest of the world that Australia is a first rate social
In Redfern it might be tempting to think that the reality Aboriginal Australians
face is somehow contained here, and that the rest of us are insulated from it.
But of course, while all the dilemmas may exist here, they are far from contained.
We know the same dilemmas and more are faced all over Australia.
That is perhaps the point of this Year of the World's Indigenous People: to bring
the dispossessed out of the shadows, to recognise that they are part of us, and
that we cannot give indigenous Australians up without giving up many of our own
most deeply held values, much of our own identity - and our own humanity.
Nowhere in the world, I would venture, is the message more stark than it is in
Australia.
We simply cannot sweep injustice aside. Even if our own conscience allowed us
to, I am sure, that in due course, the world and the people of our region would
not.
There should be no mistake about this - our success in resolving these issues will
have a significant bearing on our standing in the world.
However intractable the problems seem, we cannot resign ourselves to failure -
any more than we can hide behind the contemporary version of Social Darwinism
which says that to reach back for the poor and dispossessed is to risk being
dragged down.
That seems to me not only morally indefensible, but bad history.
We non-Aboriginal Australians should perhaps remind ourselves that Australia
once reached out for us.
All of us.
We have to give meaning to "justice" and "equity" - and, as I have said several
times this year, we will only give them meaning when we commit ourselves to
achieving concrete results.
If we improve the living conditions in one town, they will improve in another. And
another.
If we raise the standard of health by twenty per cent one year, it will be raised
more the next.
If we open one door others will follow.
When we see improvement, when we see more dignity, more confidence, more
happiness - we will know we are going to win.
We need these practical building blocks of change.
The Mabo Judgement should be seen as one of these.
By doing away with the bizarre conceit that this continent had no owners prior to
the settlement of Europeans, Mabo establishes a fundamental truth and lays the
basis for justice.
It will be much easier to work from that basis than has ever been the case in the
past.
For that reason alone we should ignore the isolated outbreaks of hysteria and
hostility of the past few months.
Mabo is an historic decision - we can make it an historic turning point, the basis
of a new relationship between indigenous and non-Aboriginal Australians.
The message should be that there is nothing to fear or to lose in the recognition.
Even the unhappy past speaks for this.
Where Aboriginal Australians have been included in the life of Australia they have
made remarkable contributions.

their own programs.
We are beginning to learn what the indigenous people have known for many
thousands of years - how to live with our physical environment.
Ever so gradually we are learning how to see Australia through Aboriginal eyes,
beginning to recognise the wisdom contained in their epic story.
I think we are beginning to see how much we owe the indigenous Australians and how much we have
lost by living so apart.
I said we non-indigenous Australians should try to imagine the Aboriginal view.
It can't be too hard. Someone imagined this event today, and it is now a
marvellous reality and a great reason for hope.
There is one thing today we cannot imagine.
We cannot imagine that.
We cannot imagine that we will fail.
And with the spirit that is here today I am confident that we won't.
I am confident that we will succeed in this decade.
Thank you

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงบรรยาย
เรดเฟิร์นพูด (ปีชนโลก) – ส่งเรดเฟิร์น
ปาร์ค โดยนายกรัฐมนตรี Paul คีทติง 10 1992 ธันวาคม
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ
ฉันยินดีที่จะเป็นที่นี่วันนี้ที่เปิดตัวในออสเตรเลียฉลอง
ปี 1993 นานาชาติของโลกชนคน
นี่คือการทดสอบพื้นฐานเป้าหมายของสังคม และชาติของเราจะ: สามารถ
พูดกับตนเองและส่วนเหลือของโลกออสเตรเลียอัตราแรกสังคม
ในเรดเฟิร์นอาจดึงดูดว่าจริงออสเตรเลียสงวน
หน้าอย่างใดอยู่ที่นี่ และส่วนเหลือของเราเป็นฉนวนจากมัน
แต่แน่นอน ในขณะทั้งหมด dilemmas อาจมีอยู่ที่นี่ พวกเขาห่างอยู่.
เรารู้ dilemmas เดียว และเพิ่มเติมต้องเผชิญกับออสเตรเลีย
ที่อาจจะเป็นจุดของปีนี้ของคนพื้นเมืองของโลก: นำ
dispossessed จากเงา จะรู้ว่า พวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของเรา และ
ว่า เราไม่แพ้ออสเตรเลียพื้นเมืองก็มากของเราเอง
จัดค่า รหัสประจำตัวของเราเอง - และมนุษย์ของเราเองได้มากที่สุดลึก
ไม่มีที่ไหนในโลกฉันจะร่วมทุน เป็นข้อความที่สิ้นเชิงมากกว่าที่เป็นอยู่ใน
ออสเตรเลียได้
เราก็ไม่สามารถปัดความอยุติธรรมไว้ได้ ถ้าสามัญสำนึกของเราเองให้เรา
,แน่ใจ ว่า ในครบกำหนดแน่นอน โลกและคนในภูมิภาคของเราจะ
ไม่
ควรจะไม่ผิดพลาดเรื่องนี้ - ความสำเร็จของเราในการแก้ปัญหาเหล่านี้ออกจะ
มีเรืองที่สำคัญของเรายืนอยู่ในโลก
intractable แต่ปัญหาดูเหมือนว่า เราไม่เลิกเล่นตนเองจะล้มเหลว-
ใด ๆ มากกว่าเราสามารถซ่อนตัวอยู่หลังรุ่นร่วมสมัยของสังคม Darwinism
ซึ่งบอกว่า ไปถึงกลับยากจน และ dispossessed จะเสี่ยงต่อ
ลากลง.
ที่ดูเหมือนว่าฉันไม่เฉพาะคุณธรรม indefensible แต่เสียประวัติ.
เราไม่ - สงวนออสเตรเลียควรอาจจะเตือนตนเองว่าออสเตรเลีย
ครั้งถึงออกเรา
เรา
เราต้องให้ความหมาย "ความยุติธรรม" และ "หุ้น" - และ ได้กล่าวหลาย
เวลาปีนี้ เราจะเท่านั้นให้ความหมายเมื่อเรายอมรับตนเอง
บรรลุผลคอนกรีต
ถ้าเราปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ในเมืองหนึ่ง พวกเขาจะปรับปรุงอีก และ
อื่น
ถ้าเรายกระดับมาตรฐานของสุขภาพโดยร้อยละยี่สิบปีหนึ่ง จะปัด
ขึ้นถัดไป
ถ้าเราเปิดประตูเดียว คนอื่นจะตาม
เมื่อเราเห็นปรับปรุง เมื่อเราเห็นศักดิ์ศรีมากขึ้น ความมั่นใจมากขึ้น มากขึ้น
สุข - เราจะรู้ว่า เรากำลังจะชนะ.
เราต้องประกอบเหล่านี้เป็นประโยชน์ของการเปลี่ยนแปลง
ตัดสิน Mabo ที่ควรถือเป็นหนึ่ง
โดยทำไปกับหยิ่งแปลกประหลาดที่ทวีปนี้มีเจ้าของไม่ก่อน
การชำระเงินของยุโรป, Mabo สร้างความจริงพื้นฐาน และวาง
พื้นฐานสำหรับความยุติธรรม
มันจะง่ายมากที่จะทำงานจากนั้นเป็นมากกว่าที่เคยใน
อดีต.
เหตุผลเพียงอย่างเดียวเราควรละเว้นระบาดแยกของ hysteria และ
ศัตรูในอดีตเพียงไม่กี่เดือน
Mabo เป็นการตัดสินใจที่ประวัติศาสตร์--เราสามารถทำให้มันเป็นจุดเปลี่ยนประวัติศาสตร์พื้นฐาน
ของความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างพื้น และไม่สงวนออสเตรเลีย
สิ่งกลัว การสูญเสียในการรู้จำข้อความควร
แม้ผ่านมาไม่มีความสุขพูดนี้
ที่สงวนออสเตรเลียได้รวมในชีวิตของออสเตรเลียได้
ทำผลงานโดดเด่น

โปรแกรมของตนเอง
เราจะเริ่มเรียนรู้อะไรคนพื้นเมืองมีชื่อเสียงหลาย
พัน ๆ ปี - วิธีกับเราทางกายภาพสภาพแวดล้อม
เคยจึงค่อย ๆ เราจะเรียนรู้วิธีการดูออสเตรเลียผ่านตาสงวน,
เริ่มรู้ภูมิปัญญาที่มีอยู่ในของมหากาพย์เรื่อง
คิดว่า เราจะเริ่มเห็นว่าเราเป็นหนี้ออสเตรเลียพื้นและจำนวนเรามี
สูญหาย โดยอยู่ห่างกันเพื่อให้ได้
ฉันกล่าวว่า เราไม่ใช่คนพื้นเมืองออสเตรเลียควรพยายามจินตนาการสงวนดูได้
มันไม่ยากเกินไป คนจินตนาการเหตุการณ์นี้วันนี้ และมีการ
จริงมกราคมและเหตุผลสำหรับความหวังดี
สิ่งวันนี้เราไม่สามารถจินตนาการได้
เราไม่คิดที่.
เราไม่คิดว่า เราจะล้มเหลวได้
และ ด้วยจิตวิญญาณที่อยู่ที่นี่วันนี้ ผมมั่นใจว่า เราจะไม่ได้
ผมมั่นใจว่า เราจะประสบความสำเร็จในทศวรรษนี้
ขอบคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักฐาน
เฟิรน์พูด ( ปีสำหรับชนพื้นเมืองของโลกและส่งใน Redfern
ปาร์ค โดยนายกรัฐมนตรีพอล คีตติง , 10 ธันวาคม 1992
สุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ
ผมยินดีมากที่จะอยู่ที่นี่ในวันนี้ในงานเปิดตัวของออสเตรเลียฉลอง
1993 ระหว่างประเทศปี ผู้คนในประเทศของโลก .
นี่คือ การทดสอบเบื้องต้นของเป้าหมายทางสังคมของเราและจะแห่งชาติของเราความสามารถของเรา

:พูดกับตัวเองและส่วนที่เหลือของโลกที่ออสเตรเลียเป็นครั้งแรกคะแนนสังคม
ใน Redfern มันอาจจะดึงดูดให้คิดว่าความเป็นจริงอะบอริจิชาวออสเตรเลีย
หน้าตาเป็นอย่างใดที่มีอยู่ที่นี่ และที่เหลือเป็นฉนวนจากมัน .
แต่แน่นอน ในขณะที่ปัญหาทั้งหมดอาจมีอยู่ที่นี่ พวกเขาจะไกล จากที่มีอยู่ .
เรารู้ว่าอุปสรรคเดียวกันและจะเผชิญทั่วออสเตรเลีย
นั่นอาจจะเป็นจุดในปีนี้ ผู้คนในประเทศของโลก : พา
ยึดครองออกจากเงามืด ที่จะยอมรับว่าพวกเขาเป็นส่วนหนึ่งของพวกเรา และเราไม่สามารถให้ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลีย
ขึ้นโดยไม่ให้ขึ้นหลายของเราเอง
ที่สุดลึกถือค่ามากของสถานะของเราเอง และมนุษยชาติ ของเราเอง
ที่ไหนในโลก ผมจะร่วมเป็นข้อความมากกว่ามัน
สตาร์คออสเตรเลีย
เราก็ไม่สามารถความอยุติธรรมกวาดทิ้ง ถ้าสติของเราเองให้เรา
, ฉันแน่ใจว่า ในหลักสูตรเนื่องจากโลกและผู้คนในภูมิภาคของเรา
.
ไม่ควรพลาดนี้ - ความสำเร็จของเราในการแก้ไขปัญหาเหล่านี้จะ
มีเรืองสำคัญยืนของเราในโลก .
แต่หาทางออกไม่เจอปัญหา ดูเหมือนเราไม่สามารถลาออกเองเพื่อความล้มเหลว -
มากกว่าที่เราสามารถซ่อนอยู่หลังรุ่นร่วมสมัยของสังคม ลัทธินี้
ที่บอกว่าถึงกลับยากจน และยึดครองเป็นเสี่ยง

ลากลงไป ที่ดูเหมือนจะไม่เพียง แต่ศีลธรรมซึ่งไม่สามารถป้องกันได้ แต่ประวัติไม่ดี เราอาจจะไม่ใช่ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลีย
เตือนตัวเองว่าออสเตรเลีย
เมื่อถึงออกสำหรับเรา
.
พวกเราทั้งหมดเราต้องให้ความหมายกับ " ความยุติธรรม " และ " หุ้น " - และฉันได้กล่าวว่าหลายครั้ง
ในปีนี้ , เราเพียง แต่จะให้ความหมาย เมื่อเรายอมรับตนเองเพื่อให้บรรลุผลคอนกรีต
.
ถ้าเราปรับปรุงสภาพความเป็นอยู่ในเมืองแห่งหนึ่ง พวกเขาจะดีขึ้นในอีก อีกและ
.
ถ้าเรายกมาตรฐานสุขภาพโดยยี่สิบเปอร์เซ็นต์ หนึ่งปี จะยก

เพิ่มเติมต่อไปถ้าเราเปิดประตูเดียวจะตามคนอื่น ๆ .
เมื่อเราเห็นการปรับปรุง เมื่อเราเห็นศักดิ์ศรี ยิ่งมั่นใจมากขึ้น
ความสุข - เราจะรู้ ว่าเรากำลังจะชนะ เราต้องการเหล่านี้ปฏิบัติ

สร้างบล็อกของเปลี่ยน โบะการตัดสินควรจะเห็นเป็นหนึ่งในเหล่านี้ .
ทำออกไปด้วย ความคิดแปลกประหลาดที่ทวีปนี้ไม่มีเจ้าของก่อน
การตั้งถิ่นฐานของชาวยุโรป ,มาโบะสร้างความจริงพื้นฐานที่วางพื้นฐานเพื่อความยุติธรรมและ
.
มันจะง่ายขึ้นที่จะทำงานจากที่พื้นฐานกว่าที่เคยมีกรณี

ที่ผ่านมา ลำพังเหตุผลแค่นั้น เราควรละเว้นการแพร่ระบาดของเชื้อของโรคฮิสทีเรียและ
ปรปักษ์ในไม่กี่เดือนที่ผ่านมา .
โบะเป็นประวัติศาสตร์การตัดสินใจเราสามารถทำให้มันเป็นประวัติศาสตร์จุดเปลี่ยนพื้นฐาน
ของความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างชนพื้นเมืองและไม่ใช่ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลีย
ข้อความที่ควรว่า ไม่มีอะไรต้องกลัว หรือสูญเสียในการรับรู้ แม้ที่ผ่านมาไม่มีความสุข
.
ที่อะบอริจิออสเตรเลีย นี้ได้รวมอยู่ในชีวิตของพวกเขาได้สร้างผลงานที่โดดเด่นของออสเตรเลีย



โปรแกรมของตัวเองเราเริ่มเรียนรู้สิ่งที่คนท้องถิ่นรู้จักหลาย
พันปี - ชีวิตกับสภาพแวดล้อมทางกายภาพของเรา เลยค่อย ๆ
เราเรียนรู้วิธีการดูออสเตรเลียผ่านสายตาอะบอริจิ
เริ่มตระหนักถึงภูมิปัญญาที่มีอยู่ในเรื่องราวมหากาพย์ของพวกเขา .
ฉันคิดว่าเราเริ่มที่จะเห็นเท่าใดเราเป็นหนี้ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลียและว่าเรามีมาก
เสียชีวิตแล้วกัน ผมบอกว่าเราไม่ใช่ชนพื้นเมืองชาวออสเตรเลีย
ลองจินตนาการดูพื้นเมือง
มันไม่ได้ยากเกินไป บางคนคิดว่าเหตุการณ์นี้ในวันนี้และมันคือตอนนี้
ความเป็นจริงอัศจรรย์ และเหตุผลที่ดีเพื่อความหวัง
มีสิ่งหนึ่งที่วันนี้เราไม่สามารถจินตนาการ

เราไม่สามารถจินตนาการว่า เราไม่สามารถจินตนาการว่าเราจะล้มเหลว .
และด้วยจิตวิญญาณที่เป็นในวันนี้ ผมมั่นใจว่า เราจะไม่
ผมมั่นใจว่าเราจะประสบความสำเร็จในทศวรรษนี้ .

ขอบคุณครับ