It was just a harmless prank, that'

It was just a harmless prank, that's all it was.

And it wasn't as if Old Lady Hayes didn't deserve it. The way she used to scream at us for "borrowing" a few of her precious raspberries each summer, like we were stealing gold out of Fort Knox... well, she had it coming.

At least, that's the way we saw it as George finished tying the string to the red, heart-shaped box. We giggled as Ron added the final touch: two plastic red roses, glued to the lid. "I wonder what will surprise her most," I asked as George practiced jerking the box out of reach by yanking on the string. "Seeing a box of candy on her step, or watching it fly away when she tries to pick it up?"

We laughed as we watched George make Albert chase the box around the garage. For a chubby 10-year-old, Albert did a good imitation of Mrs. Hayes's hunched hobble and her seemingly permanent scowl. And we howled when he picked up a broom and pretended to ride it through the midwinter air while shouting, "I'm Old Lady Hayes, the driedest-up old prune in the West!"

Ron was first to notice my dad in the doorway. Within seconds, Ron's anxiety was shared by all but Albert, who continued to swoop around the garage until he came face-to-belt-buckle with our silent observer. For a moment the only movement in the room came from the little puffs of steam escaping our mouths. Dad broke the stillness by walking slowly to the empty candy box lying on the floor. He picked it up and dangled it by the string, watching it swing back and forth. Then he looked into the eyes of the frightened boys. And, as was his custom, he looked into their hearts as well.

"It doesn't seem so long ago that I was pulling Valentine's Day pranks," he said as he laid the box on a workbench. "One year my cousins and I decided to pull one on our Grandma Walker even though we loved her -- she was the sweetest grandma a boy could have. We were just feeling devilish and decided to have some fun at her expense.

"Early in the evening we snuck up to her doorstep with a can of red paint. Grandma was hard of hearing, so we didn't have to worry about being very quiet. Which was a good thing, because every time we thought about how funny it was going to be to see Grandma try to pick up a valentine that was just painted on her doorstep, we couldn't keep from laughing.

"It didn't take long, and it wasn't very artistic. But for an old woman with bad eyes, it would do. We kicked the door and hid behind bushes. When Grandma finally appeared she stood in the doorway, her gray hair pulled back tightly into her usual bun, wiping her hands on her usual apron. She must have heard the commotion in the bushes because she looked in our direction and spoke loudly enough for us to hear: 'Who could be knocking at my door?' Then she looked down. Even from 15 feet away we could see the joy in her eyes when she spotted a splash of red at her feet.

"A valentine for Grandma!' she exclaimed. 'And I thought I'd be forgotten again this year!'

"She tried to retrieve her prize. This was the moment we had been waiting for, but somehow it wasn't as much fun as we expected. Grandma groped at the fresh paint for a moment. Slowly, she figured out our prank. She tried to smile. Then, with as much dignity as she could muster, she turned and walked back into her house, absently wiping red paint on her clean, white apron."

Dad paused, and for the first time I noticed that his eyes were moist. He took a deep breath. "Grandma died later that year," he said. "I never had another chance to give her a real valentine."

He took the box from the bench and handed it to me. Then he turned and left the garage.

Later that night a red, heart-shaped box with two plastic roses on it was placed on Mrs. Hayes's front doorstep by six giggling boys. We hid behind snow-covered bushes to see how she would react to receiving a full pound of candy and nuts.

With no strings attached.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียงการอันตรายเล่นตลก ที่ทั้งหมดก็ได้และมันไม่ได้เป็นเฮยส์เลดี้เก่าไม่สมควร วิธีเธอใช้ร้องที่เรา "ยืม" ของราสเบอร์รี่ของเธอล้ำค่าแต่ละฤดูร้อน เหมือนเราถูกขโมยทองจากน็อกป้อม...ดี เธอได้มันมาน้อย ซึ่งเป็นวิธีที่เราเห็นมันเสร็จจอร์จผูกสายอักขระในกล่องสีแดง หัวใจ เรากระดี๊กระด๊าไปเป็นรอนเพิ่มสัมผัสครั้งสุดท้าย: 2 พลาสติกสีแดงกุหลาบ ติดฝา "ไม่ทราบว่า จะแปลกใจเธอที่สุด ฉันถามอย่างจอร์จ jerking ในกล่องถึง โดย yanking ในสายอักขระ "เห็นกล่องขนมในขั้นตอนของเธอ หรือดูมันบินหนีเมื่อเธอพยายามที่จะรับหรือไม่"เราหัวเราะกับเราดูจอร์จให้อัลเบิร์ตไล่กล่องสถานจอด สำหรับตัวท้วม 10 ปี อัลเบิร์ตไม่เทียมดีของนางเฮยส์กะโผลกกะเผลก hunched และหน้าคว่ำของเธอดูเหมือนว่าถาวร เราเห่าหอนเมื่อเขาขึ้นเป็นไม้กวาด และ pretended ขี่ผ่านอากาศช่วงกลางฤดูหนาวขณะ shouting "ฉันเลดี้เก่าเฮยส์ บ๊วยเก่า driedest สายตะวันตก"รอนเป็นพ่อในประตูสังเกตเห็นครั้งแรก ภายในวินาที ความวิตกกังวลของรอนถูกใช้ร่วมกัน โดยทั้งหมดแต่อัลเบิร์ท ที่ยังคงถลารอบ ๆ โรงรถจนเขามาใบหน้าการเข็มขัดหัวกับนักการของเราเงียบ ช่วง การเคลื่อนไหวเฉพาะในห้องมาจาก puffs น้อยของไอน้ำหนีปากของเรา พ่อยากจนความนิ่งที่เดินช้ากล่องขนมว่างอยู่บนพื้น เขารับค่า และ dangled นั้น โดยข้อความ ดูมันแกว่งไปมา แล้ว เขามองในสายตาของเด็กผู้ชายกลัว ก เป็นของเขาเอง เขามองเข้าไปในหัวใจของพวกเขาเช่นกัน"ไม่เหมือนดังนั้นจึงผ่านมาว่า ดึงวาเลนไทน์ pranks เขากล่าวว่า ตามที่เขาวางกล่องบนแบบที่ปรับแต่ง "หนึ่งปีลูกพี่ลูกน้องของฉันและฉันตัดสินใจที่จะดึงบน Walker คุณยายของเราแม้ว่าเรารักเธอ - เธอยายหวานที่เด็กผู้ชายได้ด้วย เรามีเพียงความรู้สึกแสงแวววับ และตัดสินใจที่จะมีความสนุกสนานที่ค่าใช้จ่ายของเธอ"ในช่วงเย็นเรา snuck ขึ้นไปหน้าประตูของเธอด้วยได้สีแดง คุณยายได้ยากของการได้ยิน ดังนั้นเราไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการท่องเที่ยว ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี เพราะทุกครั้งที่เราคิดว่า เกี่ยวกับวิธีตลกมันเป็นไปได้เพื่อ ดูคุณยายพยายามรับวาเลนไทน์ที่เป็นเพียงสีที่ในบันไดหน้าประตูของเธอ เราไม่ให้หัวเราะ"มันไม่ได้ใช้ และมันไม่ได้ศิลปะมากขึ้น แต่สำหรับหญิงด้วยสายตาไม่ดี จะทำ เราเตะประตู และซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้ เมื่อคุณยายสุดปรากฏ เธอยืนในประตู ผมของเธอสีเทาพับแน่นเป็นบุญของเธอปกติ เช็ดมือของเธอบนเรือปกติของเธอ เธอต้องได้ยินหลีกหนีความวุ่นวายในพุ่มไม้เนื่องจากเธอมองในทิศทางของเรา และพูดให้เราฟังดังพอ: 'ที่อาจจะเคาะที่ประตูของฉัน " แล้ว เธอมองลง แม้จาก 15 ฟุตไป เราได้เห็นความสุขในสายตาของเธอเมื่อเธอด่างสาดสีแดงที่เท้าของเธอ"วาเลนไทน์สำหรับคุณยาย!' เธอทางหลุดรอด" และฉันคิดว่า ฉันจะถูกลืมอีกปีนี้!'"เธอพยายามดึงรางวัลของเธอ นี่คือช่วงเวลาที่เราได้รอ แต่อย่างใด มันไม่ได้สนุกมาก ตามที่เราคาดไว้ คุณยาย groped ที่สีสดสำหรับครู่ ช้า เธอคิดว่าการเล่นตลกของเรา เธอพยายามยิ้ม แล้ว มีศักดิ์ศรีมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถชุมนุม เธอเปิด และเดินกลับเข้าไปในบ้าน absently เช็ดสีแดงบนเธอสะอาด ขาวเอี๊ยม"พ่อหยุดชั่วคราว และครั้งแรกผมสังเกตเห็นว่า ตามีความชุ่มชื่น เขาได้หายใจลึก ๆ "คุณยายเสียชีวิตต่อปี เขากล่าวว่า "ฉันไม่เคยได้โอกาสอีกครั้งให้เธอวันวาเลนไทน์ที่แท้จริง"เขาเอากล่องจากม้านั่ง และมอบให้ฉัน แล้วเขาเปิด และโรงจอดรถด้านซ้ายคืนในภายหลังกล่องสีแดง หัวใจ ด้วยกุหลาบพลาสติกสองมันถูกวางอยู่บนหน้าประตูหน้านางเฮยส์ โดยชายหกสาย เราซ่อนหลังพุ่มไม้ที่ปกคลุมหิมะเพื่อดูว่าเธอจะตอบสนองรับปอนด์เต็มลูกกวาดและถั่วกับสายไม่แนบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นเพียงการเล่นตลกไม่เป็นอันตรายนั่นคือทั้งหมดที่มันเป็น. และมันก็ไม่ได้หมายความว่าเก่าเลดี้เฮย์ไม่สมควรได้รับมัน วิธีที่เธอใช้ในการกรีดร้องที่เราสำหรับ "การกู้ยืมเงิน" ไม่กี่ของราสเบอร์รี่ที่มีค่าของเธอในแต่ละฤดูร้อนเหมือนอย่างที่เราถูกขโมยทองจากฟอร์ตน็อกซ์ ... ดีที่เธอมีมันมา. อย่างน้อยนั่นคือวิธีที่เราเห็นว่ามันเป็น จอร์จเสร็จแล้วผูกเชือกสีแดงกล่องรูปหัวใจ เราหัวเราะคิกคักรอนเพิ่มสัมผัสสุดท้าย: สองกุหลาบแดงพลาสติกติดฝา "ผมสงสัยว่าสิ่งที่จะแปลกใจของเธอมากที่สุด" ผมถามขณะที่จอร์จได้รับการฝึกฝนกระตุกกล่องออกจากการเข้าถึงโดยลากบนสตริง "เห็นกล่องลูกอมในขั้นตอนที่เธอหรือเฝ้าดูมันบินหนีไปเมื่อเธอพยายามที่จะหยิบมันขึ้นมา?" เราหัวเราะในขณะที่เราเฝ้าดูจอร์จอัลเบิร์ไล่ล่าทำให้กล่องรอบโรงรถ สำหรับอ้วน 10 ปีอัลเบิร์ได้เลียนแบบที่ดีของนางโขยกทำให้โค้งเฮย์สและเธอดูเหมือนหน้าบึ้งถาวร และเรา howled เมื่อเขาหยิบไม้กวาดและแกล้งขี่มันผ่านอากาศฤดูหนาวขณะที่ตะโกน "ฉันเก่าเลดี้เฮย์สที่ driedest ขึ้นลูกพรุนเก่าในเวสต์!" รอนเป็นคนแรกที่สังเกตเห็นพ่อของฉันในทางเข้าประตู . ภายในไม่กี่วินาทีความวิตกกังวลของรอนได้ใช้ร่วมกันโดยทั้งหมด แต่อัลเบิร์ที่ยังคงถลารอบโรงรถจนกว่าเขาจะมาใบหน้าเพื่อเข็มขัดหัวเข็มขัดที่มีผู้สังเกตการณ์ของเราเงียบ สำหรับช่วงเวลาที่การเคลื่อนไหวเพียง แต่ในห้องมาจากพัฟเล็ก ๆ น้อย ๆ ของไอน้ำหนีปากของเรา พ่อยากจนนิ่งโดยการเดินช้า ๆ ไปยังกล่องขนมว่างนอนอยู่บนพื้น เขาหยิบมันขึ้นมาและมันห้อยด้วยสตริงที่ดูมันแกว่งไปมา จากนั้นเขาก็มองเข้าไปในดวงตาของเด็กผู้ชายที่กลัว และเป็นประเพณีของเขาเขามองเข้าไปในหัวใจของพวกเขาเช่นกัน. "มันดูเหมือนจะไม่ได้นานมาแล้วที่ผมถูกดึงแผลงวันวาเลนไทน์" เขากล่าวในขณะที่เขาวางบนกล่องปรับแต่ง "หนึ่งปีญาติของฉันและฉันตัดสินใจที่จะดึงหนึ่งในวอล์คเกอร์ยายของเราแม้ว่าเราจะรักเธอ - เธอเป็นยายหอมหวานเป็นเด็กอาจมีเราเพียงแค่ความรู้สึกชั่วร้ายและตัดสินใจที่จะมีความสนุกสนานบางที่ค่าใช้จ่ายของเธอ.." ในช่วงต้น ตอนเย็นเราแอบขึ้นไปยังประตูบ้านของเธอกับสามารถของสีแดง คุณยายเป็นเรื่องยากของการได้ยินดังนั้นเราจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการเป็นที่เงียบสงบมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเพราะทุกครั้งที่เราคิดเกี่ยวกับวิธีที่ตลกมันเป็นไปได้ที่จะเห็นคุณยายพยายามที่จะรับวาเลนไทน์ที่ถูกวาดเพียงในบันไดหน้าประตูของเธอเราไม่สามารถเก็บจากการหัวเราะ. "มันไม่ได้ใช้ ยาวและมันก็ไม่ใช่ศิลปะมาก. แต่สำหรับหญิงชราด้วยตาไม่ดีก็จะทำ. เราเตะประตูและซ่อนตัวอยู่ด้านหลังพุ่มไม้. เมื่อคุณยายในที่สุดก็ปรากฏตัวขึ้นเธอยืนอยู่ในทางเข้าประตู, ผมสีเทาของเธอดึงกลับมาเป็นของเธอแน่น ขนมปังปกติเช็ดมือของเธอบนผ้ากันเปื้อนตามปกติของเธอเธอต้องเคยได้ยินความวุ่นวายในพุ่มไม้เพราะเธอมองไปในทิศทางของเราและพูดเสียงดังพอสำหรับเราที่จะได้ยิน. 'ใครจะได้รับการเคาะที่ประตูของฉัน' จากนั้นเธอก็มองลงไป. แม้จาก 15 ฟุตห่างเราจะได้เห็นความสุขในดวงตาของเธอเมื่อเธอเห็นสาดของสีแดงที่เท้าของเธอ. "วาเลนไทน์สำหรับคุณยายมา! ' เธออุทาน 'และฉันคิดว่าฉันจะลืมอีกครั้งในปีนี้!' "เธอพยายามที่จะดึงเธอได้รับรางวัล. นี้เป็นช่วงเวลาที่เราได้รับการรอ แต่อย่างใดมันก็ไม่สนุกมากที่สุดเท่าที่เราคาดหวัง. ยายคลำที่สด สีสักครู่. ช้าเธอคิดออกเล่นตลกของเรา. เธอพยายามที่จะยิ้ม. แล้วมีศักดิ์ศรีมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถรวบรวมเธอหันและเดินกลับเข้ามาในบ้านของเธอ์อย่างเลื่อนลอยเช็ดสีแดงของเธอสะอาดผ้ากันเปื้อนสีขาว. " พ่อหยุดชั่วคราวและเป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตเห็นว่าดวงตาของเขามีความชุ่มชื้น เขาเอาหายใจลึก ๆ "คุณยายเสียชีวิตในปีต่อมา" เขากล่าว "ผมไม่เคยมีโอกาสที่จะให้เธอวาเลนไทน์จริงอื่น." เขาเอากล่องจากม้านั่งและส่งมันให้ฉัน จากนั้นเขาก็หันซ้ายและที่จอดรถ. ต่อมาในคืนที่สีแดง, กล่องรูปหัวใจที่มีสองดอกกุหลาบพลาสติกที่มันถูกวางลงบนบันไดหน้าประตูด้านหน้านางเฮย์สหกเด็กชายหัวเราะคิกคัก เราซ่อนอยู่ข้างหลังพุ่มไม้ปกคลุมไปด้วยหิมะที่จะดูว่าเธอจะได้รับการตอบสนองต่อปอนด์เต็มรูปแบบของขนมและถั่ว. ด้วยสตริงไม่ติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันก็แค่ล้อกันเล่นเท่านั้นเอง เท่านั้นล่ะ

และมันไม่ได้เป็นถ้าคนแก่เยสไม่สมควรได้รับมัน วิธีที่เธอใช้ร้องที่เรา " ยืม " ไม่กี่ของราสเบอร์รี่ที่ล้ำค่าของเธอแต่ละฤดูร้อน เหมือนเราถูกขโมยทองใน Fort Knox . . . . . . . อืม เธอได้มันมาด้วย

อย่างน้อยนั่นคือวิธีที่เราเห็นมันเป็นจอร์จเสร็จผูกเชือกกับกล่องรูปหัวใจสีแดง .เราหัวเราะคิกคักเป็นรอนเพิ่มสัมผัสสุดท้าย : สองดอกกุหลาบสีแดงพลาสติกติดกาวฝา” ฉันสงสัยว่าสิ่งที่จะทำให้เธอประหลาดใจมากที่สุด " ผมถามขณะที่จอร์จ ท่าสะบัดกล่องออกจากการเข้าถึงโดยกระชากในสตริง " เห็นกล่องขนมในขั้นตอนของเธอ หรือดูบินไปเมื่อเธอพยายามที่จะหยิบมันขึ้นมา ? "

เราหัวเราะอย่างที่เราเห็น จอร์จ ทำให้อัลเบิร์ตไล่กล่องรอบโรงรถสำหรับเด็กอายุสิบขวบนะ อัลเบิร์ต ทำเลียนแบบที่ดีของคุณนายเฮย์ส โค้งและเดินกะโผลกกะเผลกหน้าดูเหมือนถาวรของเธอ แล้วเราเป็นอะไรก็ไม่รู้ เมื่อเขาหยิบไม้กวาดและแกล้งขี่ผ่านกลางฤดูหนาวอากาศในขณะที่ตะโกน " ฉันหญิงชรา เฮย์ส , driedest แก่ลูกพรุนในตะวันตก !

รอน เป็นครั้งแรกที่เห็นพ่ออยู่หน้าประตู ภายในไม่กี่วินาที รอนความวิตกกังวลถูกใช้ร่วมกันโดยทุกคน แต่อัลเบิร์ตที่ยังคงโฉบรอบโรงรถ จนมาเผชิญกับเข็มขัดหัวเข็มขัดกับผู้สังเกตการณ์เงียบของเรา สักครู่การเคลื่อนไหวเพียงในห้องมาจากพัฟเล็ก ๆน้อย ๆของไอหนีปากของเรา พ่อทำลายความเงียบสงบโดยเดินช้าไปเปล่า ขนมกล่องนอนบนพื้น เขาหยิบมันขึ้นมาและเปิดเผยมันด้วยเชือก ดูมันแกว่งไปมาแล้วเขาก็มองเข้าไปในดวงตาของเด็กชายตกใจ และเนื่องจากเป็นประเพณีของเขา เขามองดูพวกเขาเช่นกัน

" มันไม่ได้ดูนานมากแล้วที่ฉันดึงวันวาเลนไทน์ pranks , " เขากล่าวว่า เขาวางกล่องลงบนโต๊ะ " หนึ่งปีญาติของฉันและฉันตัดสินใจที่จะดึงหนึ่งบนวอล์คเกอร์ยายของเราถึงแม้ว่าเราชอบเธอ . . . เธอหวานยายเด็กที่ควรจะมีเราแค่รู้สึกยากมากและตัดสินใจที่จะมีความสนุกที่ค่าใช้จ่ายของเธอ

" ตั้งแต่เย็นแล้วเราแอบขึ้นไปหน้าประตูของเธอด้วยความสามารถของสีแดง คุณยายหูตึง ดังนั้นเราไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับการเงียบมาก ซึ่งเป็นสิ่งที่ดีเพราะทุกครั้งที่เราคิดถึงว่าตลกจะเห็นคุณยายลองรับวาเลนไทน์ที่เพิ่งทาสีที่หน้าประตูบ้านเธอ เราไม่สามารถให้หัวเราะ

" มันไม่ได้ใช้เวลานาน และไม่ได้สวยงามมาก แต่สำหรับคนแก่ตาไม่ดี มันก็จะทำ เราเตะประตูและหลบอยู่หลังพุ่มไม้ เมื่อคุณย่าก็ปรากฏตัวขึ้น เธอยืนอยู่หน้าประตูผมสีเทาของเธอดึงกลับแน่นเป็นบุญของเธอตามปกติ เช็ดมือกับผ้ากันเปื้อนตามปกติของเธอ เธอต้องได้ยินเสียงโวยวายในพุ่มไม้เนื่องจากเธอมองในทิศทางของเรา และพูดเสียงดังพอที่จะได้ยิน " ใครเคาะประตู ? เธอมองลงไป แม้จาก 15 ฟุต เราได้เห็นความสุขในแววตาของเธอ เมื่อเธอเห็นการสาดสีแดง

ที่เท้าของเธอ" วาเลนไทน์ให้คุณยาย ! ' เธอร้องอุทาน และฉันคิดว่า ฉันคงจะลืมอีกครั้งในปีนี้ "

" เธอพยายามเรียกรางวัลของเธอ นี้คือช่วงเวลาที่เรารอคอย แต่มันไม่สนุกอย่างที่เราคาดไว้ คุณยายลวนลามที่สีสด สักครู่ อย่างช้าๆ เธอคิดพิเรนทร์ของเรา เธอพยายามจะยิ้ม จากนั้น ก็เป็นเกียรติมากที่สุดเท่าที่เธอสามารถรวบรวม ,เธอหันหลังและเดินกลับเข้าไปในบ้านเธอ เผลอเช็ดสีแดงบนผ้ากันเปื้อนสีขาวสะอาดของเธอ "

พ่อหยุดชั่วคราว และเป็นครั้งแรกที่ผมสังเกตเห็นว่าดวงตาของเขาชุ่มชื้น เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ " คุณยายเสียชีวิตในภายหลังว่าปี , " เขากล่าว . " ผมไม่เคยเปิดโอกาสให้เธอวันวาเลนไทน์จริงๆ "

เขาเอากล่องจากม้านั่งและยื่นมันให้ฉัน แล้วเขาก็ออกจากอู่

คืนนั้นเป็นสีแดง , กล่องรูปหัวใจกับดอกกุหลาบพลาสติกสองมันถูกวางไว้บนหน้าประตูบ้านคุณนายเฮย์สโดยหกหัวเราะคิกคักๆ เราหลบอยู่หลังพุ่มไม้ที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ ดูว่าเธอจะมีปฏิกิริยาที่จะได้รับปอนด์เต็มไปด้วยขนมและถั่ว

ไม่มีสตริงที่แนบมา