Laclau and mouffe think of a discur

Laclau and mouffe think of a discursive formation as ‘a configuration, which in certain contexts of exteriority cain be signified as a totality’ (Laclau and mouffe, 1985: 106). Their language and approach stem from the linguistics of Ferdinand de Saussure (1966). Saussure argued the link between a signified (or concept) and a signifier (or word) is arbitrary. Any signifier can evoke any signified provided only that it differs from other signifiers. The value of any signifier comes solely from relations of difference in a system of signs. Poststructuralists often suggest the relation between concepts gain meaning only from the relations of difference among them.
A Saussurean legacy appears in three prominent features of Laclau and Mouffe’s idea of discourse. First, Laclau and mouffe dismiss concerns with the relationship of discourses to any extra-discursive reality. Sometimes they imply the world, including class antagonisms, is a product of discourses. At other times they allow for an extra-discursive reality while contending that only signs in existing discourses can be grasped. Secondly, Laclau and mouffe stress the constitutive role of relations of difference both within and between discourses. They imply that in any given discourse a binary structure governs identities, and all discourses are defined by opposition to an excluded other. Thirdly, Laclau and Mouffe dismiss agency. They argue that discourses define what individuals can say and do. And they analyze discourses in terms of structural relations among signs, not the ways agents use language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Laclau และ Mouffe คิดของการสร้างวาทกรรมว่า 'การตั้งค่าซึ่งในบริบทบางอย่างของสิ่งภายนอก Cain จะหมายเป็นจำนวนทั้งสิ้น' (Laclau และ Mouffe, 1985: 106) ภาษาและต้นกำเนิดจากวิธีการของพวกเขาจากภาษาศาสตร์เฟอร์ดินานด์เดอซ็อส (1966) ซ็อสที่ถกเถียงกันอยู่การเชื่อมโยงระหว่างมีความหมาย (หรือแนวความคิด) และมหาเทพ (หรือคำ) เป็นพล มหาเทพใด ๆ ที่สามารถทำให้เกิดมีความหมายใด ๆ ที่ให้เพียงว่ามันแตกต่างจาก signifiers อื่น ๆ ค่าของมหาเทพใด ๆ มา แต่เพียงผู้เดียวจากความสัมพันธ์ของความแตกต่างในระบบการทำงานของสัญญาณ Poststructuralists มักจะแนะนำความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิด gain เพียงความหมายจากความสัมพันธ์ของความแตกต่างในหมู่พวกเขา.
มรดก Saussurean ปรากฏในสามคุณสมบัติที่โดดเด่นของ Laclau และความคิด Mouffe ของวาทกรรม ก่อน Laclau และ Mouffe ยกเลิกความกังวลกับความสัมพันธ์ของวาทกรรมใด ๆ ที่ความเป็นจริงพิเศษประเด็น บางครั้งพวกเขาบ่งบอกถึงโลกรวมทั้งปรปักษ์ชั้นเป็นผลิตภัณฑ์ของวาทกรรม ในเวลาอื่น ๆ ที่พวกเขาอนุญาตให้มีความเป็นจริงพิเศษประเด็นในขณะที่ยืนยันว่าอาการเฉพาะในวาทกรรมที่มีอยู่สามารถคว้า ประการที่สอง Laclau และความเครียด Mouffe บทบาทที่เป็นส่วนประกอบของความสัมพันธ์ของความแตกต่างทั้งภายในและระหว่างวาทกรรม พวกเขาหมายความว่าในวาทกรรมใดก็ตามโครงสร้างไบนารีควบคุมอัตลักษณ์และวาทกรรมทั้งหมดจะถูกกำหนดโดยความขัดแย้งกับคนอื่น ๆ ได้รับการยกเว้น ประการที่สาม Laclau และ Mouffe ยกเลิกหน่วยงาน พวกเขาอ้างว่าวาทกรรมกำหนดสิ่งที่บุคคลที่สามารถพูดและทำ และพวกเขาวิเคราะห์วาทกรรมในแง่ของความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างสัญญาณไม่ได้ใช้ภาษาตัวแทนวิธี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โต้ ลาคลาว mouffe คิดว่าการสร้างวาทกรรมและเป็นองค์ประกอบ ซึ่งในบางบริบท exteriority Cain เป็น signified โดยรวม ( และเป็น ' โต้ ลาคลาว mouffe , 1985 : 106 ) ภาษาของพวกเขาและวิธีการเกิดจากภาษาศาสตร์ของเฟอร์ดินันด์ เดอโซซูร์ ( 1966 ) โซซูร์แย้งการเชื่อมโยงระหว่างความหมายของคำ ( หรือความคิด ) และ signifier ( หรือคำสั่ง ) โดยพลการใด ๆสามารถกระตุ้นให้ signifier ใดมีความหมายแต่เพียงว่ามันแตกต่างจากเสื้อผ้าอื่น ๆ คุณค่าของ signifier มา แต่เพียงผู้เดียวจากความสัมพันธ์ของความแตกต่างในระบบสัญญาณ poststructuralists มักจะชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างแนวคิดได้รับความหมายจากความสัมพันธ์ของความแตกต่างระหว่างพวกเขา .
เป็น saussurean มรดกปรากฏในสามคุณลักษณะที่โดดเด่นของโต้ ลาคลาว และ mouffe ไอเดียของวาทกรรม ครั้งแรก โต้ ลาคลาว mouffe ยกเลิกและเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของวาทกรรมในความเป็นจริงใด ๆ การเลือกพิเศษ บางครั้งก็หมายถึงโลก รวมทั้งห้อง antagonisms เป็นผลิตภัณฑ์ของวาทกรรม .