A non-governmental organization (NG

A non-governmental organization (NGO) is an organization that is neither a part of a government nor a conventional for-profit business.

Usually set up by ordinary citizens, NGOs may be funded by governments, foundations, businesses, or private persons. Some avoid formal funding altogether and are run primarily by volunteers. NGOs are highly diverse groups of organizations engaged in a wide range of activities, and take different forms in different parts of the world. Some may have charitable status, while others may be registered for tax exemption based on recognition of social purposes. Others may be fronts for political, religious or other interest groups.

The number of NGOs in the United States is estimated at 1.5 million.[1] Russia has 277,000 NGOs.[2] India is estimated to have had around 2 million NGOs in 2009, just over one NGO per 600 Indians, and many times the number of primary schools and primary health centres in India.[3][4]

NGOs are difficult to define, and the term 'NGO' is rarely used consistently. As a result, there are many different classifications in use. The most common focus is on 'orientation' and 'level of operation'. An NGO's orientation refers to the type of activities it takes on. These activities might include human rights, environmental, or development work. An NGO's level of operation indicates the scale at which an organization works, such as local, regional, national or international.[5]

The term "non-governmental organization" was first coined in 1945, when the United Nations (UN) was created.[6] The UN, itself an inter-governmental organization, made it possible for certain approved specialized international non-state agencies—i.e., non-governmental organizations—to be awarded observer status at its assemblies and some of its meetings. Later the term became used more widely. Today, according to the UN, any kind of private organization that is independent from government control can be termed an "NGO", provided it is not-for-profit, non-criminal and not simply an opposition political party.

One characteristic these diverse organizations share is that their non-profit status means they are not hindered by short-term financial objectives. Accordingly, they are able to devote themselves to issues which occur across longer time horizons, such as climate change, malaria prevention or a global ban on landmines. Public surveys reveal that NGOs often enjoy a high degree of public trust, which can make them a useful - but not always sufficient - proxy for the concerns of society and stakeholders.[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์กรเอกชน (NGO) เป็นองค์กรที่ไม่เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลหรือธุรกิจทั่วไป for-profitมักจะตั้ง โดยประชาชนธรรมดา Ngo อาจจะสนับสนุน โดยรัฐบาล มูลนิธิ ธุรกิจ ส่วนตัวท่าน บางหลีกเลี่ยงทางทุนทั้งหมด และจะดำเนินการ โดยอาสาสมัครเป็นหลัก องค์กรพัฒนาเอกชนเป็นกลุ่มมีความหลากหลายสูงขององค์กรที่เข้าร่วมในกิจกรรมที่หลากหลาย และใช้ในรูปแบบต่าง ๆ ในส่วนต่าง ๆ ของโลก บางคนอาจมีสถานะกุศล ในขณะที่ผู้อื่นสามารถจดทะเบียนการยกเว้นภาษีตามการรับรู้ของสังคมเพื่อ ผู้อื่นอาจเป็นแผนสำหรับกลุ่มสนใจทางการเมือง ศาสนา หรืออื่น ๆหมายขององค์กรพัฒนาเอกชนในสหรัฐอเมริกาถูกประเมินไว้ที่ 1.5 ล้าน[1] รัสเซียมี Ngo 277,000[2] อินเดียคือประมาณมีประมาณ 2 ล้านองค์กรพัฒนาเอกชนในปี 2552 เพียงหนึ่ง NGO ต่ออินเดีย 600 และหลายครั้งหมายเลขของโรงเรียนและหลักสุขภาพศูนย์ในประเทศอินเดีย[3][4]องค์กรพัฒนาเอกชนยากต่อการกำหนด และใช้คำว่า 'NGO' ไม่ค่อยสม่ำเสมอ ดังนั้น มีจัดประเภทต่าง ๆ จำนวนมากที่ใช้ โฟกัสมากที่สุดคือ 'วาง' และ 'ระดับของการดำเนินการ' แนวของ NGO หมายถึงชนิดของกิจกรรมที่ใช้ใน กิจกรรมเหล่านี้อาจรวมถึงสิทธิมนุษยชน สิ่งแวดล้อม หรืองานพัฒนา ของ NGO ระดับการบ่งชี้ระดับที่องค์กรที่ทำงาน เช่นท้อง ภูมิภาค ประเทศ หรือระหว่างประเทศ[5]คำว่า "องค์กรเอกชน" แรกจังหวะใน 1945 เมื่อมีสร้างสหประชาชาติ (UN)[6] สหประชาชาติ เองอนุมัติ inter-governmental องค์กร ทำบางผู้เชี่ยวชาญนานาชาติไม่ใช่รัฐ agencies—i.e. องค์กรเอกชน — ว่านักการสถานะของแอสเซมบลีและบางส่วนของการประชุม ภายหลังคำเป็นใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น วันนี้ ตามสหประชาชาติ ทุกประเภทขององค์กรเอกชนที่เป็นอิสระจากการควบคุมของรัฐบาลสามารถเรียกว่า "NGO" ให้ไม่สำหรับกำไร ไม่ใช่อาชญากร และไม่เพียงแค่การเมืองฝ่ายค้านลักษณะหนึ่งที่องค์กรเหล่านี้มีความหลากหลายร่วมคือ ว่า สถานะไม่แสวงหากำไรหมายถึง พวกเขาจะไม่ผู้ที่ขัดขวาง โดยเป้าหมายทางการเงินระยะสั้น ดังนั้น พวกเขาจะสามารถอุทิศตัวเองปัญหาซึ่งเกิดขึ้นข้ามยาวเวลาฮอลิซันส์ เช่นการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การป้องกันมาลาเรียหรือบ้านสากลบนฝัง สาธารณะสำรวจเปิดเผยว่า เอ็นจีโอมักจะเพลิดเพลินกับระดับสูงของบริษัทสาธารณะ ซึ่งสามารถทำให้พวกเขาประโยชน์ - แต่ไม่เพียงพอเสมอ - พร็อกซี่สำหรับความกังวลของสังคมและมีส่วนได้เสีย[7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์กรพัฒนาเอกชน (เอ็นจีโอ) เป็นองค์กรที่ไม่เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาลหรือการชุมนุมทางธุรกิจเพื่อผลกำไร. มักจะตั้งขึ้นโดยประชาชนคนธรรมดา, องค์กรพัฒนาเอกชนที่อาจจะได้รับทุนจากรัฐบาลรากฐานธุรกิจหรือบุคคลส่วนตัว บางคนหลีกเลี่ยงการระดมทุนอย่างเป็นทางการทั้งหมดและจะดำเนินการส่วนใหญ่โดยอาสาสมัคร เอ็นจีโอเป็นกลุ่มที่มีความหลากหลายสูงขององค์กรที่มีส่วนร่วมในความหลากหลายของกิจกรรมและใช้รูปแบบที่แตกต่างกันในส่วนต่างๆของโลก บางคนอาจมีสถานะการกุศลในขณะที่คนอื่นอาจจะถูกลงทะเบียนสำหรับการยกเว้นภาษีขึ้นอยู่กับการรับรู้ของวัตถุประสงค์ทางสังคม คนอื่นอาจจะด้านการเมืองศาสนาหรือกลุ่มผลประโยชน์อื่น ๆ . จำนวนขององค์กรพัฒนาเอกชนในประเทศสหรัฐอเมริกาอยู่ที่ประมาณ 1.5 ล้าน. [1] รัสเซียมี 277,000 เอ็นจีโอ. [2] อินเดียคาดว่าจะมีประมาณ 2 ล้านเอ็นจีโอในปี 2009 เพียงหนึ่งองค์กรพัฒนาเอกชนต่อ 600 อินเดียและหลายครั้งจำนวนของโรงเรียนประถมศึกษาและศูนย์สุขภาพระดับปฐมภูมิในอินเดีย. [3] [4] เอ็นจีโอเป็นเรื่องยากที่จะกำหนดและคำว่า 'เอ็นจีโอ' จะไม่ค่อยได้ใช้อย่างต่อเนื่อง เป็นผลให้มีการจำแนกประเภทที่แตกต่างกันในการใช้งาน โฟกัสพบมากที่สุดคือที่ 'การวางแนวทาง' และ 'ระดับของการดำเนินงาน' การวางแนวทางขององค์กรพัฒนาเอกชนหมายถึงประเภทของกิจกรรมจะใช้เวลาในการ กิจกรรมเหล่านี้อาจรวมถึงสิทธิมนุษยชนสิ่งแวดล้อมหรือการพัฒนางาน ระดับองค์กรพัฒนาเอกชนในการดำเนินงานแสดงให้เห็นขนาดที่องค์กรทำงานเช่นท้องถิ่นภูมิภาคระดับชาติหรือนานาชาติ. [5] คำว่า "องค์กรที่ไม่ใช่ภาครัฐ" ได้รับการประกาศเกียรติคุณเป็นครั้งแรกในปี 1945 เมื่อสหประชาชาติ (UN) ที่ถูกสร้างขึ้น . [6] สหประชาชาติตัวเองเป็นองค์กรระหว่างรัฐบาลทำให้มันเป็นไปได้สำหรับบางอย่างได้รับการอนุมัติระหว่างประเทศเฉพาะที่ไม่ใช่หน่วยงานของรัฐ-เช่นองค์กรเพื่อที่ไม่ใช่ภาครัฐได้รับสถานะการณ์ที่ประกอบและบางส่วนของการประชุม ต่อมากลายเป็นคำที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น วันนี้ตามที่สหประชาชาติชนิดใด ๆ ขององค์กรเอกชนที่เป็นอิสระจากการควบคุมของรัฐบาลสามารถเรียกว่า "เอ็นจีโอ" ให้มันเป็นไปไม่แสวงหาผลกำไรที่ไม่ใช่ความผิดทางอาญาและไม่เพียงพรรคการเมืองฝ่ายค้าน. หนึ่งลักษณะที่หลากหลายเหล่านี้ หุ้นองค์กรคือสถานะที่ไม่แสวงหากำไรของพวกเขาหมายความว่าพวกเขาจะไม่ถูกขัดขวางโดยเป้าหมายทางการเงินระยะสั้น ดังนั้นพวกเขาจะสามารถที่จะอุทิศตัวเองให้กับปัญหาที่เกิดขึ้นทั่วขอบฟ้าเวลานานเช่นการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ, การป้องกันโรคมาลาเรียหรือห้ามทั่วโลกเกี่ยวกับทุ่นระเบิด การสำรวจความคิดเห็นของประชาชนพบว่าเอ็นจีโอมักจะเพลิดเพลินไปกับระดับสูงของความไว้วางใจของประชาชนที่สามารถทำให้พวกเขามีประโยชน์ - แต่ไม่เสมอเพียงพอ. - พร็อกซี่สำหรับความกังวลของสังคมและผู้มีส่วนได้เสีย [7]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

องค์กรอิสระ ( NGO ) เป็นองค์กรที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของรัฐบาล หรือปกติสำหรับกำไรธุรกิจ

มักจะตั้งโดยประชาชนทั่วไป เอ็นจีโอ อาจจะได้รับทุนจากรัฐบาล , รากฐาน , ธุรกิจหรือส่วนตัวคน บางหลีกเลี่ยงทุนอย่างเป็นทางการทั้งหมด และจะใช้เป็นหลักโดยอาสาสมัครองค์กรพัฒนาเอกชนที่มีความหลากหลายสูงของกลุ่มองค์กรร่วมในหลากหลายของกิจกรรมและการใช้รูปแบบที่แตกต่างกันในส่วนต่างๆของโลก บางคนอาจมีสถานะการกุศล ขณะที่คนอื่นอาจจะจดทะเบียนได้รับยกเว้นภาษีตามการรับรู้ของวัตถุประสงค์ทางสังคม คนอื่นอาจจะด้านการเมือง ศาสนา หรือกลุ่มที่น่าสนใจอื่น ๆ .

หมายเลขขององค์กรพัฒนาเอกชนในสหรัฐอเมริกามีประมาณ 1.5 ล้านบาท [ 1 ] รัสเซียได้ 277000 เอ็นจีโอ . [ 2 ] อินเดียคาดว่าจะมีประมาณ 2 ล้าน เอ็นจีโอใน 2009 , เพียงหนึ่งไปต่อ 600 ชาวอินเดีย และหลายครั้งที่จำนวนของโรงเรียนและศูนย์สุขภาพชุมชนในอินเดีย [ 2 ] [ 4 ]

ต่อไปจะยากที่จะกำหนด และคำว่า ' เอ็นจีโอ ' ใช้ไม่ค่อยสม่ำเสมอ ผลมีหมวดหมู่ที่แตกต่างกันมากในการใช้ โฟกัสที่พบบ่อยที่สุดคือ ' แนว ' และ ' ระดับปฏิบัติการ ' ทิศทางขององค์กร หมายถึง ประเภทของกิจกรรมที่ใช้ใน กิจกรรมเหล่านี้อาจรวมถึงสิทธิของมนุษย์ต่อสิ่งแวดล้อม หรืองานพัฒนา เป็นองค์กรพัฒนาเอกชนระดับปฏิบัติการแสดงระดับที่องค์กรทำงาน เช่น ในระดับท้องถิ่น ภูมิภาค ประเทศ หรือนานาชาติ[ 5 ]

คำว่า " องค์กร " ไม่ใช่ครั้งแรกถูก coined ในปี 1945 เมื่อสหประชาชาติ ( ยูเอ็น ) ที่ถูกสร้างขึ้น . [ 6 ] UN , ตัวเองระหว่างองค์กรภาครัฐ ทำให้มันเป็นไปได้สำหรับบางอนุมัติเฉพาะ agencies-i.e. รัฐ- ไม่ใช่นานาชาติ องค์กรพัฒนาเอกชนที่จะได้รับสถานะผู้สังเกตการณ์ของแอสเซมบลี และบางส่วนของการประชุม ของภายหลังระยะเวลากลายเป็นที่ใช้กันอย่างแพร่หลายมากขึ้น วันนี้ตามสหประชาชาติ , ชนิดใด ๆขององค์กรภาคเอกชนที่เป็นอิสระจากการควบคุมของรัฐบาลสามารถ termed เป็น " โง " ให้มันเป็นไม่หวังผลกำไร ไม่ใช่อาชญากร และไม่เพียงเป็นพรรคฝ่ายค้าน .

หนึ่งลักษณะองค์กรที่หลากหลายเหล่านี้ร่วมกันเป็นสถานะที่ไม่แสวงหากำไรของพวกเขาหมายความว่าพวกเขาจะไม่ขัดขวางโดยเป้าหมายทางการเงินระยะสั้น ดังนั้นพวกเขาสามารถที่จะอุทิศตัวเองเพื่อปัญหาซึ่งเกิดขึ้นในเวลาอันไกลโพ้น เช่น การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การป้องกันโรคมาลาเรีย หรือบ้านทั่วโลกในกับระเบิด . การสำรวจสาธารณะเปิดเผยว่า เอ็นจีโอมักจะเพลิดเพลินกับระดับสูงของความไว้วางใจของประชาชนซึ่งสามารถทำให้พวกเขามีประโยชน์ แต่มักจะไม่เพียงพอ - พร็อกซี่สำหรับความกังวลของสังคม และผู้มีส่วนได้เสีย [ 7 ]