Several decades ago, the Indonesian

Several decades ago, the Indonesian government was praised for its successful family planning program. The program was intense as well as extensive.

Every Indonesian child remembers the slogan: Two children is enough. It also introduced the notion of a small, happy and prosperous family, equating it with a picture of a family with two children.

All layers of society including religious leaders were involved in the family planning program, with Muslim scholars ensuring that family planning was lawful in Islamic law.

Since the collapse of the New Order, the family planning program has been neglected as the central government is no longer campaigning intensively for birth control. The program is now in the hands of local governments, and not many regents and mayors attach much importance to controlling the birth rate in their communities.

Indonesia's population is growing fast and has doubled in 50 years. If Indonesia's does not make a conscious effort to rein in the birth rate, the country's population may reach an alarming 400 million in the year 2060.

An optimistic person might see the country's large population as a potential for economic growth, as it would signify bigger markets for products and a significantly larger labor force to make those products. But for individuals concerned with the environment, large populations represent a serious threat, as over-population is the root of environmental problems, causing unsanitary living conditions, the depletion of resources, environmental pollution and poverty.

Assuming people's lifestyle does not change, if the population size doubles, then twice the amount of natural resources will be needed, twice as much as rice will have to be produced and twice as many as houses will have to be built.

However, to produce more rice we need to have twice as many rice fields. How can this be sustainable when existing rice fields are continuously shrinking to make room for settlements as the need for housing increases?

Our demand for clothes, electricity and transportation will also increase. More minerals will have to be mined, more forest felled, more fish caught. Our natural resources will soon be depleted.

A large population not only depletes resources, but also increases pollution. Our waste will double. Our rivers will receive more garbage. Our air will be contaminated with more dangerous gases. The quality of our environment will be deteriorated and our health will be jeopardized. More money will have to be spent on health care.

The situation will be worse if people increase their standard of living. As more people want to buy cars and air conditioners, more resources will be consumed and more waste will be produced. Even with people's current lifestyle and today's population level, our natural resource use is not sustainable and our waste treatment and disposal in big cities are serious problems.

To avoid environmental disasters and other problems associated with over-population, the central government must focus on stopping population growth.

By doing so, the government can spend the money that would otherwise be used to feed a larger group of people to improve people's quality of life and the quality of its people instead. Our labor force will be of a higher standard.

The family planning program must be revived with the same enthusiasm as in the New Order regime. It must not be left in the hands of local governments as many heads of districts and mayors have little knowledge about the disastrous impact of over-population.

Incentives must be given to families with two children or fewer, and disincentives to those with more than two children. For example, the government could make state education for a family's first two children free, and charge higher tuition fees for all other children.

The government must launch a massive awareness campaign so that every Indonesian understands that small size families are ultimately better for the country as well as for the family unit itself. Parents with many children will feel guilty about, and even ashamed of their family's size. We also need to discuss in more detail the religious and human rights aspects of population control. Some people may think all parents have the right to decide how many children they want and that it is a violation of human rights to impose restrictions on family size.

Religious leaders must be convinced that controlling population growth is good for the planet and the people living on it. It is therefore a religious duty to keep the human population at a level the planet can cope with.

Letting the population grow beyond the Earth's capacity to provide for it will trigger not only an environmental disaster, but also a human calamity. It is imperative that we all do our share in bringing population growth under control

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายทศวรรษที่ผ่านมา รัฐบาลอินโดนีเซียได้รับการยกย่องสำหรับโปรแกรมของการวางแผนครอบครัวที่ประสบความสำเร็จ โปรแกรมไม่รุนแรง ตลอดจนครอบเด็กอินโดนีเซียจำสโลแกน: เด็กสองคนก็เพียงพอ นำความคิดของครอบครัวขนาดเล็ก มีความสุข และเจริญรุ่งเรือง สืบ มีภาพของครอบครัวที่ มีเด็กสองคนชั้นทั้งหมดของสังคมรวมทั้งผู้นำทางศาสนามีส่วนร่วมในโปรแกรมการวางแผนครอบครัว กับนักวิชาการมุสลิมที่มั่นใจว่าการวางแผนครอบครัวตามกฎหมายในกฎหมายอิสลามตั้งแต่การล่มสลายของใบสั่งใหม่ โปรแกรมการวางแผนครอบครัวได้รับอันตรายขณะที่รัฐบาลกลางจะไม่รณรงค์เข้มสำหรับคุมกำเนิด ขณะนี้โปรแกรมในมือของรัฐบาลท้องถิ่น และรีเจนท์และนายกเทศมนตรีหลายไม่ให้ความสำคัญมากในการควบคุมอัตราการเกิดในชุมชนของตนประชากรของอินโดนีเซียมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว และได้สองเท่าในปี 50 ถ้าของอินโดนีเซียทำให้ความพยายามมีสติเพื่อบังเหียนในอัตราเกิด ประชากรของประเทศอาจถึง 400 ล้านน่ากลัวในปี 2060เป็นคนมองโลกในแง่อาจเห็นประชากรขนาดใหญ่ของประเทศที่มีศักยภาพการเจริญเติบโต เป็นมันจะมีความหมายว่าตลาดใหญ่สำหรับสินค้าและแรงงานขนาดใหญ่มากเพื่อให้ผลิตภัณฑ์เหล่านั้น แต่สำหรับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม ท้องถิ่นแสดงถึงภัยคุกคามร้ายแรง มากกว่าประชากรเป็น รากของปัญหาสิ่งแวดล้อม ก่อให้เกิดสภาพความสกปรก การสูญเสียของทรัพยากร มลภาวะ และความยากจนสมมติว่า ไลฟ์สไตล์ของคนไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าขนาดของประชากรคู่ แล้วสองจำนวนทรัพยากรธรรมชาติจำเป็น สองเท่าข้าวจะมีการผลิต และเป็นจำนวนมากเป็นบ้านจะต้องสร้างอย่างไรก็ตาม การผลิตข้าวมากขึ้น เราจำเป็นต้องมีข้าวสองเท่าหลาย วิธีนี้สามารถจะยั่งยืนเมื่อข้าวอยู่หดตัวไปทำการชำระเงินเป็นความต้องการที่อยู่อาศัยเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องหรือไม่ยังจะเพิ่มความต้องการไฟฟ้า และการขนส่ง เสื้อผ้า แร่ธาตุเพิ่มเติมจะต้องถูกขุด โค่นป่าเพิ่มเติม จับปลา ทรัพยากรธรรมชาติของเราเร็ว ๆ นี้จะหมดลงประชากรขนาดใหญ่ไม่เพียงแผ่ทรัพยากร แต่ยัง เพิ่มมลภาวะด้วย ของเสียจะคู่ แม่ของเราจะมีขยะเพิ่มเติมได้ อากาศเราจะปนเปื้อน ด้วยก๊าซที่เป็นอันตรายมากขึ้น จะต้องเสื่อมโทรมคุณภาพสิ่งแวดล้อม และสุขภาพของเราจะได้รับอันตราย เงินเพิ่มจะต้องใช้ในการดูแลสุขภาพสถานการณ์จะเลวร้ายยิ่งถ้าคนเพิ่มมาตรฐานการครองชีพของพวกเขา คนต้องการซื้อรถยนต์และเครื่องปรับอากาศ จะใช้ทรัพยากรมากขึ้น และจะผลิตขยะเพิ่มมากขึ้น แม้จะ มีไลฟ์สไตล์ของคนปัจจุบันและระดับประชากรในปัจจุบัน ไม่เป็นการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน และบำบัดของเสียและการกำจัดในเมืองใหญ่ของเรามีปัญหาร้ายแรงเพื่อหลีกเลี่ยงภัยสิ่งแวดล้อมและปัญหาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับประชากรมากกว่า รัฐบาลกลางต้องเน้นหยุดเจริญเติบโตของประชากรการทำเช่นนั้น รัฐบาลสามารถจ่ายเงินที่จะใช้เลี้ยงกลุ่มใหญ่คนเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้คนและคุณภาพของคนแทนเป็นอย่างอื่น แรงงานของเราจะมีมาตรฐานสูงขึ้นโปรแกรมการวางแผนครอบครัวต้องฟื้นฟู ด้วยความกระตือรือร้นเดียวในระบอบการปกครองสั่งใหม่ มันต้องไม่ถูกทิ้งในมือของรัฐบาลท้องถิ่นเป็นหัวหน้าเขตและนายกเทศมนตรีหลายคนมีความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผลกระทบหายนะของประชากรมากกว่าแรงจูงใจให้แก่ครอบครัวที่ มีเด็ก 2 คนหรือน้อยกว่า และ disincentives ที่มีเด็กมากกว่าสอง เช่น รัฐบาลอาจทำการศึกษาสถานะของครอบครัวเด็กสองครั้งแรกฟรี และชาร์จค่าเล่าเรียนที่สูงขึ้นสำหรับเด็กอื่น ๆรัฐบาลต้องเปิดแคมเปญใหญ่รับรู้เพื่อให้เข้าใจอินโดนีเซียทุกครอบครัวขนาดเล็กสุดดีกว่าสำหรับประเทศเช่นกันเช่นหน่วยครอบครัวตัวเอง ผู้ปกครองกับเด็กหลายคนจะรู้สึกผิดเกี่ยวกับ และละอายใจแม้ขนาดของครอบครัว นอกจากนี้เรายังต้องหารือในรายละเอียดเพิ่มเติมด้านศาสนาและสิทธิมนุษยชนของประชากรควบคุม บางคนอาจคิดว่า พ่อแม่ทุกคนมีสิทธิที่จะตัดสินใจว่า จำนวนเด็กที่พวกเขาต้อง และว่า มันเป็นการละเมิดสิทธิมนุษยชนจะกำหนดข้อจำกัดเกี่ยวกับขนาดครอบครัวผู้นำศาสนาต้องจะเชื่อซึ่งควบคุมการเจริญเติบโตของประชากรโลกและคนที่อาศัยอยู่ในนั้น มันจึงเป็นหน้าที่ทางศาสนาเพื่อให้ประชากรมนุษย์ในระดับโลกที่สามารถรับมือกับทำให้ประชากรที่เติบโตเกินความจุของแผ่นดินเพื่อให้มันจะทำไม่เพียงแต่เป็นภัยพิบัติต่อสิ่งแวดล้อม แต่ยังวิกฤตมนุษย์ จำเป็นอย่างยิ่งที่เราทุกคนทำส่วนแบ่งในการนำอัตราการเติบโตภายใต้การควบคุมของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายสิบปีที่ผ่านมารัฐบาลอินโดนีเซียได้รับการยกย่องสำหรับโปรแกรมการวางแผนครอบครัวที่ประสบความสำเร็จ . โปรแกรมที่รุนแรงเช่นเดียวกับที่กว้างขวางเด็กทุกคนอินโดนีเซียจำสโลแกน: เด็กสองคนก็พอ นอกจากนี้ยังนำความคิดของขนาดเล็กที่มีความสุขและความเจริญรุ่งเรืองของครอบครัวเท่ากันกับภาพของครอบครัวที่มีเด็กสองคน. ทุกชั้นของสังคมรวมทั้งผู้นำศาสนามีส่วนร่วมในโปรแกรมการวางแผนครอบครัวที่มีนักวิชาการมุสลิมมั่นใจได้ว่าการวางแผนครอบครัวที่ถูกต้องตามกฎหมาย ในกฎหมายอิสลาม. ตั้งแต่การล่มสลายของคำสั่งซื้อใหม่โปรแกรมการวางแผนครอบครัวที่ได้รับการถูกทอดทิ้งขณะที่รัฐบาลกลางจะไม่มีการรณรงค์อย่างจริงจังสำหรับการควบคุมการเกิด โปรแกรมคือตอนนี้อยู่ในมือของรัฐบาลท้องถิ่นและผู้สำเร็จราชการไม่มากนายกเทศมนตรีและให้ความสำคัญมากในการควบคุมอัตราการเกิดในชุมชนของพวกเขา. ประชากรของอินโดนีเซียมีการเติบโตอย่างรวดเร็วและมีสองเท่าใน 50 ปี หากอินโดนีเซียไม่ได้ทำให้ความใส่ใจในการบังเหียนในอัตราการเกิดของประชากรของประเทศอาจจะสูงถึงน่ากลัว 400 ล้านในปี 2060 คนที่มองโลกในแง่อาจเห็นประชากรขนาดใหญ่ของประเทศที่มีศักยภาพการเติบโตทางเศรษฐกิจในขณะที่มันจะมีความหมายที่ใหญ่กว่า ตลาดสำหรับผลิตภัณฑ์และกำลังแรงงานที่มีขนาดใหญ่มากที่จะทำให้ผลิตภัณฑ์เหล่านั้น แต่สำหรับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับสภาพแวดล้อมที่มีประชากรที่มีขนาดใหญ่เป็นตัวแทนของภัยคุกคามที่ร้ายแรงเป็นมากกว่าประชากรเป็นรากของปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ก่อให้เกิดสภาพความเป็นอยู่สกปรกลดลงของทรัพยากรมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมและความยากจน. สมมติว่าวิถีการดำเนินชีวิตของผู้คนไม่เปลี่ยนแปลงถ้า คู่ขนาดของประชากรแล้วสองเท่าของจำนวนของทรัพยากรทางธรรมชาติจะเป็นที่ต้องการมากเป็นสองเท่าข้าวจะต้องมีการผลิตและครั้งที่สองมากที่สุดเท่าที่บ้านจะต้องมีการสร้างขึ้น. อย่างไรก็ตามในการผลิตข้าวมากขึ้นเราจะต้องมีสองเท่า นาข้าว. วิธีนี้สามารถที่มีอยู่อย่างยั่งยืนเมื่อนาข้าวอย่างต่อเนื่องหดตัวเพื่อให้มีการตั้งถิ่นฐานเป็นความจำเป็นในการเพิ่มขึ้นของที่อยู่อาศัย? ความต้องการของเราสำหรับเสื้อผ้า, ไฟฟ้าและการขนส่งจะเพิ่มขึ้น แร่ธาตุอื่น ๆ จะต้องมีการทำเหมืองแร่ป่าไม้มากขึ้นโค่นจับปลามากขึ้น ทรัพยากรธรรมชาติของเราจะเร็วจะหมด. ประชากรขนาดใหญ่ไม่เพียง แต่จะบั่นทอนทรัพยากร แต่ยังเพิ่มมลพิษ เสียของเราจะเป็นสองเท่า แม่น้ำของเราจะได้รับขยะมากขึ้น อากาศของเราจะได้รับการปนเปื้อนด้วยก๊าซอันตรายมากขึ้น คุณภาพของสภาพแวดล้อมของเราจะได้รับการเสื่อมโทรมและสุขภาพของเราจะได้รับอันตราย เงินได้มากขึ้นจะต้องมีการใช้จ่ายในการดูแลสุขภาพ. สถานการณ์จะเลวร้ายยิ่งถ้าคนเพิ่มมาตรฐานการครองชีพ เป็นคนมากขึ้นต้องการที่จะซื้อรถยนต์และเครื่องปรับอากาศ, ทรัพยากรมากขึ้นจะถูกบริโภคและของเสียอื่น ๆ จะมีการผลิต ถึงแม้จะมีการดำเนินชีวิตในปัจจุบันของผู้คนและระดับประชากรของวันนี้การใช้ทรัพยากรทางธรรมชาติของเราไม่ได้เป็นอย่างยั่งยืนและการบำบัดของเสียของเราและการกำจัดในเมืองใหญ่ที่มีปัญหาร้ายแรง. เพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมและปัญหาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการมากกว่าประชากรของรัฐบาลกลางจะต้องมุ่งเน้นการหยุด การเติบโตของประชากร. โดยทำเช่นนี้รัฐบาลสามารถใช้จ่ายเงินที่มิฉะนั้นจะใช้เลี้ยงกลุ่มใหญ่ของคนที่จะปรับปรุงคุณภาพชีวิตของประชาชนและคุณภาพของประชาชนแทน กำลังแรงงานของเราจะมีมาตรฐานที่สูงขึ้น. โปรแกรมการวางแผนครอบครัวจะต้องฟื้นขึ้นมาด้วยความกระตือรือร้นเช่นเดียวกับในระบอบการปกครองของคำสั่งซื้อใหม่ มันจะต้องไม่ถูกทิ้งอยู่ในมือของรัฐบาลท้องถิ่นเป็นจำนวนมากหัวของอำเภอและนายกเทศมนตรีมีความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับผลกระทบภัยพิบัติมากกว่าประชากร. แรงจูงใจที่ต้องได้รับการครอบครัวที่มีเด็กสองคนหรือน้อยลงและขาดแรงจูงใจให้กับผู้ที่มีมากกว่าสอง เด็ก ๆ ยกตัวอย่างเช่นรัฐบาลจะทำให้การศึกษาของรัฐสำหรับเด็กแรกของครอบครัวทั้งสองฟรีและค่าใช้จ่ายค่าเล่าเรียนที่สูงขึ้นสำหรับเด็กคนอื่น ๆ ทั้งหมด. รัฐบาลต้องเปิดตัวแคมเปญการรับรู้ขนาดใหญ่เพื่อให้ทุกอินโดนีเซียเข้าใจว่าครอบครัวมีขนาดเล็กในท้ายที่สุดดีกว่าสำหรับประเทศ เช่นเดียวกับครอบครัวของตัวเอง ผู้ปกครองที่มีเด็กหลายคนจะรู้สึกผิดเกี่ยวกับและแม้กระทั่งละอายใจของขนาดครอบครัวของพวกเขา เรายังต้องหารือในรายละเอียดด้านสิทธิทางศาสนาและมนุษย์ของการควบคุมประชากร บางคนอาจจะคิดว่าพ่อแม่ทุกคนมีสิทธิที่จะตัดสินใจว่าจำนวนเด็กที่พวกเขาต้องการและว่ามันคือการละเมิดสิทธิมนุษยชนในการกำหนดข้อ จำกัด ในครอบครัวขนาด. ผู้นำศาสนาจะต้องมีความเชื่อมั่นว่าการควบคุมการเติบโตของประชากรเป็นสิ่งที่ดีสำหรับโลกและผู้คนที่อาศัยอยู่ เกี่ยวกับมัน ดังนั้นจึงเป็นหน้าที่ทางศาสนาเพื่อให้ประชากรมนุษย์ในระดับโลกสามารถรับมือกับ. ปล่อยให้ประชากรที่เติบโตเกินความจุของโลกที่จะให้มันจะเรียกไม่ได้เป็นเพียงภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อม แต่ยังเป็นภัยพิบัติที่มนุษย์ มันเป็นความจำเป็นที่เราทุกคนทำร่วมกันของเราในการนำการเติบโตของประชากรภายใต้การควบคุม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลายทศวรรษที่ผ่านมา รัฐบาลอินโดนีเซียได้ยกย่องให้ประสบความสำเร็จ การวางแผนครอบครัวของโปรแกรม โปรแกรมที่รุนแรงเช่นเดียวกับที่กว้างขวางภาษาอังกฤษเด็กทุกจำสโลแกน : เด็กสองคนก็พอ นอกจากนี้ยังแนะนำความคิดของเล็ก ความสุข และความเจริญรุ่งเรืองของครอบครัว เมื่อเทียบกับภาพของครอบครัวที่มีบุตรสองคนทุกชั้นของสังคม รวมถึงผู้นำศาสนามีส่วนร่วมในโครงการวางแผนครอบครัว กับนักวิชาการมุสลิม มั่นใจว่า การวางแผนครอบครัว คือ ถูกต้องตามกฎหมายในกฎหมายอิสลามตั้งแต่การล่มสลายของสั่งใหม่ โปรแกรมการวางแผนครอบครัวถูกละเลยโดยรัฐบาลกลางไม่มีการรณรงค์และควบคุมการเกิด โปรแกรมขณะนี้อยู่ในมือของ รัฐบาลท้องถิ่น และผู้สำเร็จราชการมากมาย และนายกเทศมนตรีแนบความสำคัญมากในการควบคุมอัตราการเกิดของชุมชนประชากรของอินโดนีเซียมีการเติบโตอย่างรวดเร็ว และได้เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าใน 50 ปี ถ้าประเทศไม่ได้ให้ความใส่ใจที่จะบังเหียนในอัตราเกิดของประชากรของประเทศอาจถึงถ่าง 400 ล้านในปี 2060เป็นคนที่มองโลกในแง่ดีจะเห็นประเทศของประชากรขนาดใหญ่ที่เป็นศักยภาพในการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ ขณะที่มันจะบ่งบอกตลาดขนาดใหญ่สำหรับผลิตภัณฑ์และมีขนาดใหญ่ แรงงาน เพื่อให้ผลิตภัณฑ์นั้น แต่สำหรับบุคคลที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อม ประชากรขนาดใหญ่เป็นตัวแทนของภัยคุกคามที่ร้ายแรง เช่น ประชากร คือ รากเหง้าของปัญหาสิ่งแวดล้อม ก่อให้เกิดสภาพความเป็นอยู่สกปรก , การพร่องของทรัพยากร สิ่งแวดล้อม และความยากจนสมมติว่าชีวิตของคนไม่ได้เปลี่ยน ถ้าขนาดประชากรคู่ , สองเท่าของทรัพยากร ธรรมชาติจะต้องมีมากเป็นสองเท่าของข้าวจะต้องผลิตและเป็นสองเท่ามากเท่าที่บ้านจะต้องถูกสร้างขึ้นอย่างไรก็ตาม การผลิตข้าว เราต้องมีสองครั้งเป็นนาข้าวหลาย วิธีนี้สามารถยั่งยืนเมื่อนาข้าวที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องหดตัวเพื่อให้ห้องพักสำหรับการชำระหนี้ตามความต้องการเพิ่มที่อยู่อาศัย ?ความต้องการของเราสำหรับเสื้อผ้า , ไฟฟ้าและการขนส่งจะเพิ่มขึ้น แร่ธาตุมากกว่าจะต้องถูกขุดขึ้นป่าโค่น , จับปลา ทรัพยากรธรรมชาติของเราจะเร็วจะหมดประชากรขนาดใหญ่ไม่เพียงบั่นทอนทรัพยากร แต่ยังเพิ่มมลพิษ ขยะของเราเป็นสองเท่า แม่น้ำของเราจะได้รับขยะมากขึ้น เครื่องของเราจะถูกปนเปื้อนด้วยก๊าซที่เป็นอันตรายมากขึ้น คุณภาพของสภาพแวดล้อมของเราจะเสื่อมลง และสุขภาพของเราจะเป็นอันตรายได้ เงินจะถูกใช้ในการดูแลสุขภาพสถานการณ์จะเลวลงถ้าคนเพิ่มมาตรฐานการครองชีพ ในฐานะที่เป็นคนมากขึ้นต้องการซื้อรถยนต์และแอร์ ทรัพยากรจะถูกใช้และของเสียมากขึ้นจะสามารถผลิต แม้ว่าปัจจุบันวิถีชีวิตของประชาชน และวันนี้เป็นประชากรระดับการใช้ทรัพยากรทางธรรมชาติของเราไม่ได้เป็นอย่างยั่งยืนและการรักษาและการกำจัดของเสียของเราในเมืองใหญ่เป็นปัญหาร้ายแรงเพื่อหลีกเลี่ยงภัยพิบัติด้านสิ่งแวดล้อมและปัญหาอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับประชากร รัฐบาลส่วนกลางจะต้องมุ่งเน้นในการหยุดการเจริญเติบโตของประชากรทำให้รัฐบาลสามารถใช้จ่ายเงินที่มิฉะนั้นจะใช้เลี้ยงกลุ่มใหญ่ของผู้คน เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้คน และคุณภาพของประชาชนแทน แรงงานของเราจะเป็นมาตรฐานที่สูงขึ้นโปรแกรมการวางแผนครอบครัวต้องได้รับการฟื้นฟูที่มีความกระตือรือร้นเดียวกันในระบอบการปกครองใหม่ มันต้องไปอยู่ในมือของรัฐบาลท้องถิ่นเป็นหลายหัวของตำบลและนายกเทศมนตรีมีความรู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับผลกระทบร้ายแรงของประชากรเราต้องให้ครอบครัวที่มีเด็ก 2 คน หรือน้อยกว่า และ disincentives ที่มีมากกว่า 2 คน ตัวอย่างเช่น รัฐบาลสามารถทำให้การศึกษาของรัฐสำหรับครอบครัวเด็กสองคนฟรี และค่าธรรมเนียมที่สูงขึ้นค่าเล่าเรียนสำหรับเด็กอื่น ๆรัฐบาลต้องเปิดตัวแคมเปญความตระหนักขนาดใหญ่เพื่อให้ทุกคนเข้าใจว่าครอบครัวอินโดนีเซียขนาดเล็กเป็นดีที่สุดสำหรับประเทศ ตลอดจนเพื่อครอบครัวตัวเอง ผู้ปกครองกับเด็กมาก จะรู้สึกผิด และละอายใจของขนาดของครอบครัว เรายังต้องคุยในรายละเอียดเพิ่มเติมทางด้านสิทธิมนุษยชนของการควบคุมจำนวนประชากร บางคนอาจคิดว่า พ่อแม่ทุกคนมีสิทธิที่จะตัดสินใจว่าเด็กจำนวนมากที่พวกเขาต้องการ และมันเป็นการละเมิดสิทธิของมนุษย์ที่จะกำหนดข้อ จำกัด ขนาดของครอบครัวผู้นำศาสนาจะต้องมั่นใจว่า การควบคุมการเจริญเติบโตของประชากรเป็นสิ่งที่ดีสำหรับโลกและคนที่อาศัยอยู่ มันจึงเป็นหน้าที่ทางศาสนา เพื่อให้ประชากรมนุษย์ในระดับโลก สามารถรับมือกับให้ประชากรเติบโตนอกเหนือความสามารถของโลกที่จะให้มันไม่เพียง แต่จะก่อให้เกิดภัยพิบัติต่อสิ่งแวดล้อม แต่ยังเป็นหายนะของมนุษย์ มันเป็นความจำเป็นที่เราทุกคนจะร่วมกันของเราในการนำการเติบโตของประชากรภายใต้การควบคุม