It is well known that the surroundi

It is well known that the surrounding environment affects the initiation and rate of degradation of Baltic amber, causing changes in visual and mechanical properties. However, the mechanisms by which oxygen, the most important agent of degradation, causes those alterations are still unknown. Knowledge of such mechanisms would allow developing more efficient preventive conservation measures for amber artefacts in museums than those available today. In this study, an experiment using accelerated thermal ageing was conducted on representative Baltic amber samples. Changes in colour, topography and chemical properties were assessed regularly using non-destructive techniques, to identify the degradation phenomena which play a significant role during the discolouration and fragmentation processes of amber surfaces. The breakdown of the amber polymer chains, caused by oxidative radical reactions, was determined by means of FT-Raman spectroscopy and involved the formation of olefinic bonds in the terminal position. This depolymerisation process was correlated to modifications in colour, particularly yellowing, and in topographic features, analysed by spectrocolorimetry and confocal profilometry respectively. Thus, surface yellowing and fragmentation of amber objects in museum collections may act together as indicators of progressive depolymerisation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นที่รู้จักกันดีว่า ล้อมมีผลต่อการเริ่มต้นและอัตราการสลายตัวของอำพันบอลติก เกิดการเปลี่ยนแปลงในคุณสมบัติ และ อย่างไรก็ตาม กลไก โดยที่ออกซิเจน ตัวแทนสำคัญของย่อยสลาย สาเหตุเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นจะยังไม่รู้จักกัน ความรู้กลไกดังกล่าวจะช่วยให้พัฒนามากอนุรักษ์ป้องกันมาตรการสำหรับสิ่งประดิษฐ์สีเหลืองอำพันในพิพิธภัณฑ์กว่ามีวันนี้ ในการศึกษานี้ การทดลองใช้ดีเร่งความร้อนได้ดำเนินกับพนักงานตัวอย่างสีเหลืองอำพันบอลติก เปลี่ยนแปลงคุณสมบัติของสี ภูมิประเทศ และเคมีถูกประเมินอย่างสม่ำเสมอโดยใช้เทคนิคแบบไม่ทำลาย ระบุปรากฏการณ์การสลายตัวซึ่งมีบทบาทสำคัญในระหว่างกระบวนการ discolouration และการกระจายตัวของพื้นผิวสีเหลืองอำพัน ของโซ่พอลิเมอร์สีเหลืองอำพัน เกิดจากปฏิกิริยา oxidative รุนแรง กำหนด โดยก FT-รามัน และเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของพันธบัตร olefinic ในตำแหน่งที่เทอร์มินัล กระบวนการนี้ depolymerisation correlated เพื่อปรับเปลี่ยนสี สีเหลืองโดยเฉพาะอย่างยิ่ง และในลักษณะ topographic, analysed spectrocolorimetry และ confocal profilometry ตามลำดับ ดัง ผิวสีเหลืองและการกระจายตัวของวัตถุสีเหลืองอำพันในพิพิธภัณฑ์ชุดอาจทำหน้าที่ร่วมกันเป็นตัวบ่งชี้ของ depolymerisation ก้าวหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสภาพแวดล้อมมีผลกระทบต่อการเริ่มต้นและอัตราการย่อยสลายของอำพันบอลติกก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในคุณสมบัติของภาพและเครื่องจักรกล อย่างไรก็ตามกลไกโดยที่ออกซิเจนตัวแทนที่สำคัญที่สุดของการย่อยสลายทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้จะยังไม่ทราบ ความรู้ของกลไกดังกล่าวจะช่วยให้การพัฒนามาตรการอนุรักษ์มีประสิทธิภาพมากขึ้นป้องกันสิ่งของในพิพิธภัณฑ์อำพันกว่าที่มีอยู่ในปัจจุบัน ในการศึกษานี้การทดลองโดยใช้ความร้อนเร่งการเกิดริ้วรอยได้ดำเนินการในตัวแทนบอลติกตัวอย่างสีเหลืองอำพัน การเปลี่ยนแปลงในสีภูมิประเทศและเคมีได้รับการประเมินอย่างสม่ำเสมอโดยใช้เทคนิคที่ไม่ทำลายเพื่อระบุปรากฏการณ์การย่อยสลายซึ่งมีบทบาทสำคัญในช่วงการเปลี่ยนสีและการกระจายตัวกระบวนการของพื้นผิวสีเหลืองอำพัน สลายของโซ่สีเหลืองอำพันลิเมอร์ที่เกิดจากปฏิกิริยาออกซิเดชั่รุนแรงถูกกำหนดโดยวิธีการ FT-Raman spectroscopy และมีส่วนร่วมในรูปแบบของพันธบัตร olefinic ในตำแหน่งขั้ว กระบวนการ depolymerisation นี้ได้รับความสัมพันธ์กับการปรับเปลี่ยนสีโดยเฉพาะสีเหลืองและในลักษณะภูมิประเทศวิเคราะห์โดย spectrocolorimetry และ profilometry โฟกัลเดียวตามลำดับ ดังนั้นสีเหลืองพื้นผิวและการกระจายตัวของวัตถุสีเหลืองอำพันในคอลเลกชันพิพิธภัณฑ์อาจทำหน้าที่ร่วมกันเป็นตัวชี้วัดของ depolymerisation ก้าวหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าสิ่งแวดล้อมมีผลต่อการเริ่มต้นและอัตราการย่อยสลายของอำพันบอลติก ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในด้านภาพและสมบัติเชิงกล . อย่างไรก็ตาม กลไกของออกซิเจน ซึ่งตัวแทนที่สำคัญที่สุดของการย่อยสลาย สาเหตุการเปลี่ยนแปลงเหล่านั้นจะยังไม่ทราบความรู้เกี่ยวกับกลไกดังกล่าวจะช่วยพัฒนาประสิทธิภาพการป้องกันมาตรการอนุรักษ์โบราณวัตถุในพิพิธภัณฑ์อำพันกว่าที่พร้อมใช้งานวันนี้ ในการศึกษานี้ได้ทดลองใช้เร่งความร้อนได้ทำการศึกษาในผู้สูงอายุตัวแทนสีเหลืองอำพันบอลติกตัวอย่าง การเปลี่ยนแปลงสี ลักษณะภูมิประเทศ เคมีมีการประเมินอย่างสม่ำเสมอโดยใช้เทคนิคแบบไม่ทำลาย ,เพื่อศึกษาการย่อยสลายปรากฏการณ์ซึ่งมีบทบาทสำคัญในกระบวนการของการเปลี่ยนสี และพื้นผิวของแอมเบอร์ รายละเอียดของแอมเบอร์พอลิเมอร์โซ่ เกิดจากปฏิกิริยาการออกซิเดชันถูกกำหนดโดยวิธีการฟุตรามานสเปกโทรสโกปี และเกี่ยวข้องกับการก่อตัวของพันธบัตรกในขั้วตำแหน่งกระบวนการ depolymerisation นี้มีความสัมพันธ์กับการปรับเปลี่ยนสี โดยเฉพาะสีเหลือง และลักษณะภูมิประเทศ และ วิเคราะห์ข้อมูลโดย spectrocolorimetry ด้วย profilometry ตามลำดับ ดังนั้น ผิวเหลืองและการแตกแยกของวัตถุที่สะสมในพิพิธภัณฑ์อำพันอาจรวมตัวกันเป็นตัวชี้วัดของ depolymerisation ก้าวหน้า