These results fit the ‘risk allocat

These results fit the ‘risk allocation’ hypothesis (Lima and Bednekoff, 1999). O. vulgaris is known to be a common food staple for eels ( Hanlon and Messenger, 1996), while it is rather rare in the diet of a triggerfish. The moray would therefore represent a far too frequent risk to respond to by switching the activity cycle. Nonetheless, in our study, the octopuses responded with expected shorter, more frequent bouts of activity. Animals that are incidental prey to a generalist predator are most likely to benefit from a shift in activity timing, while a predator that specializes in a particular prey species will most likely match any change in the prey's activity pattern ( Lima and Bednekoff, 1999 and Lima et al., 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์เหล่านี้เหมาะสมกับสมมติฐาน 'ความเสี่ยงจัดสรร' (ลิมาและ Bednekoff, 1999) โอ vulgaris เป็นที่รู้จักกันเป็นตั๋วเย็บกระดาษอาหารทั่วไปสำหรับปลาไหล (Hanlon และ Messenger, 1996), ในขณะที่มีค่อนข้างน้อยในอาหารของปลาวัวลาย เรย์ดังนั้นจะแสดงถึงความเสี่ยงบ่อยเกินไปตอบสนอง โดยการสลับวงจรกิจกรรม กระนั้น ในการศึกษาของเรา octopuses ที่ตอบกับที่คาดไว้สั้น บ่อยกว่าใหญ่ทางธุรกิจกิจกรรม สัตว์ที่เป็นเหยื่อจากการลงไปสัมผัสคนมักจะได้รับประโยชน์จากกะกิจกรรมเวลา ในขณะที่คนไม่ใช่คนที่เชี่ยวชาญเฉพาะเหยื่อชนิดส่วนใหญ่จะตรงกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในรูปกิจกรรมของเหยื่อ (ลิมา และ Bednekoff, 1999 และลิมา et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลลัพธ์เหล่านี้พอดี 'จัดสรรความเสี่ยงสมมติฐาน (ลิมาและ Bednekoff, 1999) ขิงทุมเป็นที่รู้จักกันเป็นอาหารหลักทั่วไปสำหรับปลาไหล (Hanlon และของ Messenger, 1996) ในขณะที่มันค่อนข้างหายากในอาหารของกวาง มอเรย์จึงจะเป็นตัวแทนของความเสี่ยงไกลบ่อยเกินไปที่จะตอบสนองต่อการโดยการเปลี่ยนรอบกิจกรรม อย่างไรก็ตามในการศึกษาของเราหมึกตอบโต้ด้วยคาดว่าสั้นอุบาทว์บ่อยมากขึ้นของกิจกรรม สัตว์ที่เป็นเหยื่อที่เกี่ยวข้องกับการล่า Generalist มีแนวโน้มที่จะได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงในระยะเวลากิจกรรมในขณะที่นักล่าที่มีความเชี่ยวชาญในเหยื่อชนิดโดยเฉพาะอย่างยิ่งใหญ่มีแนวโน้มที่จะตรงกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในรูปแบบกิจกรรมเหยื่อของ (ลิมาและ Bednekoff 1999 และลิมา et al., 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์เหล่านี้พอดีกับสมมติฐาน ' ความเสี่ยง ' ( และการจัดสรรที่ bednekoff , 1999 ) o . vulgaris เป็นที่รู้จักกันเป็นอาหารหลักทั่วไปสำหรับปลาไหล ( แฮนลและ Messenger , 1996 ) , ในขณะที่มันค่อนข้างหายากในอาหารของวัว . ปลาหลดจึงเป็นตัวแทนของความเสี่ยงไกลบ่อยเกินไปที่จะตอบสนองโดยการเปลี่ยนรอบกิจกรรม อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาของเราปลาหมึกยักษ์ตอบโต้ด้วยคาดว่าสั้น ๆอุบาทว์ของกิจกรรม สัตว์ที่เป็นผู้ล่ากับเหยื่อให้ผู้มีความรู้ความสามารถหลากหลายมีแนวโน้มมากที่สุดที่จะได้รับประโยชน์จากการเปลี่ยนแปลงในช่วงเวลากิจกรรม ในขณะที่นักล่าที่เชี่ยวชาญในชนิดที่เฉพาะเจาะจงเหยื่อจะตรงกับการเปลี่ยนแปลงใด ๆในที่เป็นเหยื่อมากที่สุด ( และรูปแบบกิจกรรมที่ bednekoff , 2542 และลิมา et al . , 2005 )