Overcrowding after a natural disast

Overcrowding after a natural disaster is a risk factor for several airborne diseases and those transmitted by large droplets, including tuberculosis, varicella zoster virus, measles, meningococcal meningitis, and other emerging infectious diseases.[6] Therefore, flood planning should include plans to transfer patients to other facilities when patient acuity and volume exceeds the hospital's ability to respond. Plans for prioritized inpatient care and screening of outpatients for communicable diseases such as tuberculosis, influenza, and emerging infectious diseases should be fully agreed to and reviewed. In resource-limited settings, natural air ventilation based on predictable wind flow patterns away from HCWs and toward patients may be considered for use to limit the spread of potentially transmissible agents.

Several healthcare-associated noninfectious conditions during and after flooding deserve note. Exposure to particles of less than 10 microns in diameter during clean-up can exacerbate wheezing, asthma, and respiratory infections.[41,42] Exposure to carbon monoxide in a poorly ventilated area can induce tachypnea and reduce oxygen delivery to key organs.[43,44] Excess humidity has been associated with the growth of fungi. Sick-building syndrome can occur in buildings with high bacterial air bio-burdens.[45] Prolonged exposures to asbestos during demolition can occur.[46] Hospital administration should consider delaying re-opening units until indoor air quality has returned to normal. Serial monitoring of the hospital indoor air quality, and policies to exclude patients and HCWs from high-risk areas, or require mask use in high-risk areas if exposure is unavoidable, are relevant interventions to minimize occupational risks to HCWs and optimize patient safety postflooding.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แออัดยัดเยียดหลังจากภัยพิบัติทางธรรมชาติเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคในอากาศหลายและผู้ที่ส่งมาจากหยดน้ำขนาดใหญ่รวมถึงวัณโรคไวรัสงูสวัด, โรคหัดโรคเยื่อหุ้มสมองอักเสบและโรคอื่น ๆ ที่ติดเชื้อที่เกิดขึ้นใหม่. [6] ดังนั้นการวางแผนน้ำท่วมควรมีแผนการที่จะถ่ายโอน ผู้ป่วยที่จะอำนวยความสะดวกอื่น ๆ เมื่อความรุนแรงของผู้ป่วยและปริมาณเกินกว่าความสามารถของโรงพยาบาลที่จะตอบสนอง แผนสำหรับการดูแลผู้ป่วยและจัดลำดับความสำคัญของการตรวจคัดกรองผู้ป่วยนอกโรคติดต่อเช่นวัณโรคโรคไข้หวัดใหญ่และโรคติดต่ออุบัติใหม่ควรจะตกลงกันอย่างเต็มที่เพื่อให้การตรวจสอบและ ในการตั้งค่าทรัพยากรที่ จำกัด การระบายอากาศตามธรรมชาติขึ้นอยู่กับรูปแบบการไหลเวียนของลมที่คาดการณ์อยู่ห่างจาก HCWs และต่อผู้ป่วยอาจได้รับการพิจารณาสำหรับการใช้งานที่จะ จำกัด การแพร่กระจายของตัวแทนถ่ายทอดที่อาจเกิดขึ้น. หลายคนที่เกี่ยวข้องดูแลสุขภาพเงื่อนไข noninfectious ในระหว่างและหลังน้ำท่วมสมควรได้รับทราบ การสัมผัสกับอนุภาคน้อยกว่า 10 ไมครอนในเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่างการทำความสะอาดขึ้นสามารถทำให้รุนแรงหายใจหอบหืดและการติดเชื้อทางเดินหายใจ. [41,42] สัมผัสกับก๊าซคาร์บอนมอนออกไซด์ในบริเวณที่อากาศถ่ายเทไม่สามารถทำให้เกิด tachypnea และลดการส่งออกซิเจนไปยังอวัยวะที่สำคัญ. [ 43,44] ความชื้นส่วนเกินที่ได้รับการที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตของเชื้อรา โรคป่วยอาคารอาจเกิดขึ้นในอาคารที่มีอากาศแบคทีเรียสูงชีวภาพภาระ. [45] การรับสัมผัสกับแร่ใยหินเป็นเวลานานระหว่างการรื้อถอนสามารถเกิดขึ้นได้. [46] การบริหารโรงพยาบาลควรพิจารณาชะลอการหน่วยเปิดใหม่จนกว่าคุณภาพอากาศภายในอาคารได้กลับสู่ปกติ การตรวจสอบอนุกรมของโรงพยาบาลที่มีคุณภาพอากาศภายในอาคารและนโยบายที่จะไม่รวมผู้ป่วยและ HCWs จากพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูงหรือต้องใช้หน้ากากในพื้นที่มีความเสี่ยงสูงถ้าการสัมผัสหลีกเลี่ยงไม่ได้มีการแทรกแซงที่เกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงในการประกอบอาชีพเพื่อ HCWs และเพิ่มประสิทธิภาพความปลอดภัยของคนไข้ postflooding .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความแออัดหลังภัยพิบัติทางธรรมชาติ เป็นปัจจัยเสี่ยงต่อโรค และผู้ที่ส่งโดยทางอากาศหลายหยดใหญ่ รวมทั้ง วัณโรค ไวรัสงูสวัด Meningococcal meningitis , โรคหัด , และอื่น ๆที่เกิดขึ้นใหม่โรคติดเชื้อ [ 6 ] ดังนั้นน้ำท่วมควรมีการวางแผนแผนย้ายผู้ป่วยไปยังเครื่องอื่น ๆ เมื่อมองเห็นคนไข้ของโรงพยาบาลและปริมาณเกินกว่าความสามารถในการตอบสนอง แผนสำหรับการจัดลำดับความสำคัญการดูแลผู้ป่วยในและผู้ป่วยนอกสำหรับการคัดกรองโรคติดต่อ เช่น วัณโรค ไข้หวัดใหญ่ และโรคติดเชื้อที่เกิดขึ้นใหม่ควรอย่างเต็มที่ และตกลงที่จะทบทวน ในการตั้งค่าที่ จำกัด ทรัพยากรระบายอากาศตามธรรมชาติ ขึ้นอยู่กับรูปแบบการไหลของลมได้ห่างจาก hcws และต่อผู้ป่วยอาจได้รับการพิจารณาสำหรับการใช้เพื่อจำกัดการแพร่กระจายของอาจการส่งผ่านตัวแทน สุขภาพที่เกี่ยวข้อง noninfectious

หลายเงื่อนไขในช่วงน้ำท่วมและหลังได้รับทราบ การสัมผัสกับอนุภาคของน้อยกว่า 10 ไมครอนในเส้นผ่าศูนย์กลางระหว่างล้างก็บรรลัย หอบ หืดและการติดเชื้อทางเดินหายใจ 41,42 ] [ เปิดรับก๊าซคาร์บอนมอนอกไซด์ในอากาศถ่ายเทไม่สะดวก พื้นที่สามารถทำให้เกิดอัตราหายใจเร็ว และลดการส่งออกซิเจนไปยังอวัยวะสำคัญ [ 43,44 ] ส่วนเกินความชื้น มีความสัมพันธ์กับการเจริญเติบโตของเชื้อรา กลุ่มอาการอาคารป่วยอาจเกิดขึ้นในอาคารสูงที่มีอากาศชีวภาพภาระ [ 45 ] นานเปิดรับใยหินในระหว่างการรื้อถอนที่สามารถเกิดขึ้นได้[ 46 ] การบริหารโรงพยาบาลควรพิจารณาล่าช้า หน่วยเปิดอีกครั้งจนคุณภาพอากาศในร่มได้กลับสู่ภาวะปกติแล้ว การตรวจสอบพอร์ตอนุกรมของโรงพยาบาลคุณภาพอากาศในร่ม และนโยบายการแยกผู้ป่วยและ hcws จากพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง หรือต้องใช้หน้ากากในพื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง ถ้าแสงย่อมเกี่ยวข้อง มาตรการเพื่อลดความเสี่ยงจากการ hcws postflooding และเพิ่มความปลอดภัยของผู้ป่วย