Efforts to achieve deep GHG emissio

Efforts to achieve deep GHG emission reductions will have
significant consequences for materials use. About 36% of all CO2
emissions can be attributed to industry, mainly to materials production
processes. Materials sciences can help to increase the
efficiency of materials use and to develop new materials that allow
for higher energy efficiency during product use. This includes
chemical and mechanical processing technologies and biotechnologies.
In addition, certain process improvements are dependent
on a better understanding of materials transformation
processes. About 18–26% improvement can be achieved based on
existing technologies, but this is not sufficient to compensate for
the projected growth in demand. Further improvements can be
achieved only through better materials and new emerging production
processes. Efforts to develop better cement materials, biomass
feedstocks instead of coal and other fossil feedstocks, and
substitutes for synthetic nitrogen fertilizer merit special attention.
However, the development and widespread use of new materials
and processes is a slow effort that is limited by capital stock turnover,
norms and standards for new materials, and acceptance by
the market. Therefore, such changes must start in the coming
decade in order to have a substantial impact by 2050

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีความพยายามเพื่อลดการปล่อยก๊าซ GHG ลึกผลกระทบที่สำคัญสำหรับการใช้วัสดุ ประมาณ 36% ของ CO2 ทั้งหมดสามารถเกิดจากการปล่อยก๊าซอุตสาหกรรม การผลิตวัสดุส่วนใหญ่กระบวนการทาง วัสดุศาสตร์สามารถช่วยเพิ่มการประสิทธิภาพ ของวัสดุที่ใช้ และ การพัฒนาวัสดุใหม่ที่ทำให้สำหรับประสิทธิภาพพลังงานสูงในระหว่างการใช้ผลิตภัณฑ์ ซึ่งรวมถึงสารเคมี และเครื่องจักรกลเทคโนโลยีและ biotechnologies ประมวลผลนอกจากนี้ การปรับปรุงกระบวนการบางอย่างจะขึ้นอยู่ในการเข้าใจการเปลี่ยนแปลงของวัสดุกระบวนการทาง ประมาณ 18-26% ปรับปรุงสามารถทำได้ตามเทคโนโลยีที่มีอยู่ แต่นี้ไม่เพียงพอในการชดเชยการเติบโตที่คาดการณ์ในความต้องการ สามารถปรับปรุงเพิ่มเติมทำได้เฉพาะผ่านวัสดุดีกว่าและผลิตใหม่เกิดขึ้นกระบวนการทาง ความพยายามที่จะพัฒนาดีซีเมนต์วัสดุ ชีวมวลวมวลแทนถ่านหินและอื่น ๆ วมวลฟอส และทดแทนสำหรับความสนใจพิเศษบุญปุ๋ยไนโตรเจนสังเคราะห์อย่างไรก็ตาม การพัฒนาและการใช้อย่างแพร่หลายของวัสดุใหม่และกระบวนการ พยายามช้าที่ถูกจำกัด โดยการหมุนเวียนของทุนจดทะเบียนบรรทัดฐานและมาตรฐานสำหรับวัสดุใหม่ และการยอมรับโดยตลาด ดังนั้น ดังนั้นต้องเริ่มต้นในการมาทศวรรษเพื่อให้มีการกระทบภายในปี 2050

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความพยายามที่จะบรรลุการลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกลึกจะมี
ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการใช้วัสดุ เกี่ยวกับ 36% ของ CO2 ทั้งหมด
ปล่อยก๊าซเรือนกระจกสามารถนำมาประกอบกับอุตสาหกรรมส่วนใหญ่จะผลิตวัสดุ
กระบวนการ วัสดุวิทยาศาสตร์สามารถช่วยในการเพิ่ม
ประสิทธิภาพของการใช้วัสดุและการพัฒนาวัสดุใหม่ที่ช่วยให้
ประสิทธิภาพการใช้พลังงานที่สูงขึ้นในระหว่างการใช้ผลิตภัณฑ์ ซึ่งรวมถึง
สารเคมีและเทคโนโลยีการประมวลผลทางกลและเทคโนโลยีชีวภาพ.
นอกจากนี้ยังมีการปรับปรุงกระบวนการบางอย่างจะขึ้นอยู่
บนความเข้าใจที่ดีขึ้นของวัสดุการเปลี่ยนแปลง
กระบวนการ เกี่ยวกับ 18-26% การปรับปรุงสามารถทำได้ขึ้นอยู่กับ
เทคโนโลยีที่มีอยู่ แต่ไม่เพียงพอที่จะชดเชยสำหรับ
การเจริญเติบโตที่คาดการณ์ไว้ในความต้องการ การปรับปรุงเพิ่มเติมสามารถ
ประสบความสำเร็จเพียงผ่านวัสดุที่ดีกว่าและที่เกิดขึ้นใหม่ใหม่การผลิต
กระบวนการ ความพยายามที่จะพัฒนาวัสดุที่ดีกว่าปูนซีเมนต์ชีวมวล
วัตถุดิบแทนถ่านหินและวัตถุดิบฟอสซิลอื่น ๆ และ
เพื่อทดแทนปุ๋ยไนโตรเจนสังเคราะห์บุญความสนใจเป็นพิเศษ.
อย่างไรก็ตามการพัฒนาและการใช้อย่างแพร่หลายของวัสดุใหม่
และกระบวนการที่เป็นความพยายามที่ช้าที่ถูก จำกัด ด้วยเงินทุนมูลค่าการซื้อขายหุ้น ,
บรรทัดฐานและมาตรฐานสำหรับวัสดุใหม่และได้รับการยอมรับจาก
ตลาด ดังนั้นการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะต้องเริ่มต้นในการที่จะมาถึง
ทศวรรษในการที่จะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในปี 2050

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความพยายามที่จะบรรลุการปล่อย GHG ลงลึกจะมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ
วัสดุใช้ ประมาณ 36 % ของการปล่อยก๊าซ CO2
ทั้งหมดสามารถนำมาประกอบกับอุตสาหกรรมส่วนใหญ่กระบวนการ
การผลิตวัสดุ วัสดุศาสตร์สามารถช่วยในการเพิ่มประสิทธิภาพของวัสดุที่ใช้
และพัฒนาวัสดุใหม่ที่ให้ประสิทธิภาพพลังงานสูง
ในระหว่างการใช้ผลิตภัณฑ์ นี้รวมถึง
เคมีและเทคโนโลยีการประมวลผลที่เครื่องจักรกล และ มร. .
นอกจากนี้ การปรับปรุงกระบวนการที่แน่นอนจะขึ้นอยู่กับ
บนความเข้าใจที่ดีขึ้นของกระบวนการ
เปลี่ยนแปลงวัสดุ การปรับปรุงเกี่ยวกับ 18 – 26 % สามารถเกิดขึ้นได้บนพื้นฐาน
เทคโนโลยีที่มีอยู่ แต่นี้ไม่เพียงพอที่จะชดเชย
คาดการณ์การเจริญเติบโตในความต้องการ การปรับปรุงเพิ่มเติมสามารถ
ได้แค่ผ่านวัสดุและกระบวนการผลิตขึ้นใหม่
. ความพยายามที่จะพัฒนาดีขึ้นซีเมนต์วัสดุชีวมวล
วัตถุดิบแทนถ่านหินและวัตถุดิบฟอสซิลอื่น ๆและ
แทนปุ๋ย ไนโตรเจนสังเคราะห์ได้รับความสนใจเป็นพิเศษ
อย่างไรก็ตาม การพัฒนาและใช้งานอย่างแพร่หลายของกระบวนการใหม่และวัสดุ
เป็นความพยายามช้าที่จะถูก จำกัด โดยการหมุนเวียนเงินทุนหลักทรัพย์
บรรทัดฐานและมาตรฐานสำหรับวัสดุใหม่และการยอมรับโดย
ตลาด ดังนั้น การเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะเริ่มในอีก
ทศวรรษเพื่อมีผลกระทบอย่างมากโดย 2050