Aragorn nodded numbly. He knew Shad

Aragorn nodded numbly. He knew Shadow would want him to go. His mentor believed he would be a good King, he would not let his Elf down. It was the only thing he could do for Shadow now. He laid his Elf gently onto the bed and walked towards the door. Glancing at the peaceful still form of his mentor once last time, Aragorn closed the door and started for his own chambers to prepare for the council of Elrond.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อารากอร์นเลยต้อง numbly เขารู้ว่า เงาจะต้องการให้เขาไป โค้ชของเขาเชื่อว่า เขาจะเป็นกษัตริย์ที่ดี เขาจะไม่ให้เอลฟ์ของเขาลง มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำสำหรับเงาตอนนี้ เขาวางเอลฟ์ของเขาเบา ๆ ไปบนเตียง และเดินเข้าไปหาประตู ดูครั้งสุดท้ายครั้งที่แบบนิ่งเงียบสงบของที่ปรึกษาของเขา อารากอร์นปิดประตู และเริ่มต้นสำหรับห้องของตัวเองเพื่อเตรียมสำหรับสภาเอลรอนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อารากอร์พยักหน้า numbly เขารู้ว่าเงาจะต้องการให้เขาไป ที่ปรึกษาของเขาเชื่อว่าเขาจะเป็นกษัตริย์ที่ดีเขาจะไม่ปล่อยให้เอลฟ์ของเขาลง มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำเพื่อเงาในขณะนี้ เขาวางเอลฟ์ของเขาเบา ๆ บนเตียงและเดินไปที่ประตู glancing ที่รูปแบบยังคงเงียบสงบของที่ปรึกษาของเขาครั้งเดียวเวลาที่ผ่านมาอารากอร์ปิดประตูและเริ่มสำหรับห้องของตัวเองเพื่อเตรียมความพร้อมสำหรับสภาเอลรอนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อารากอร์นพยักหน้าอย่างไร้ความรู้สึก . เขารู้ว่าเงาอยากให้เขาไป ที่ปรึกษาของเขาเชื่อว่าเขาจะเป็นพระราชาที่ดี เขาจะไม่ปล่อยให้เอลฟ์ของเขาลง มันเป็นสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำได้สำหรับเงาแล้ว เขาวางเอลฟ์ของเขาเบา ๆลงบนเตียงและเดินไปที่ประตู glancing ที่เงียบสงบ ยังคงรูปแบบของที่ปรึกษาของเขาเมื่อครั้งก่อน อารากอร์นปิดประตูห้องของเขาเอง และเริ่มเตรียมการแห่งเอลรอน