The aim of this study was to evalua

The aim of this study was to evaluate different replacement levels of fish meal (FM) by poultry by-product meal
(PBM) on survival and growth of juvenile crayfish (Pacifastacus leniusculus). An 80-day experiment was
conductedwith stage 2 juveniles fromthe onset of exogenous feeding. Six practical diets (50% crude protein) differing
in the level of replacement of FM protein by PBMprotein were prepared: 0% (control), 15%, 25%, 35%, 45%
or 55%, corresponding to 0%, 10.5%, 17.7%, 24.4%, 31.3% or 38.2% dietary PBM, respectively. Each diet was tested
on grouped or individually isolated crayfish. There were no significant differences in survival among grouped
crayfish fed the control diet (0% replacement) and those fed replacement levels up to 45% (31.3% dietary PBM)
(average: 74.9%). Survival of grouped crayfish fed the highest replacement level (55%) was significantly lower
(63.0%). In the case of isolated crayfish, diets tested had no significant effects on survival (average: 98.3%).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการ ประเมินต่าง ๆ แทนระดับของอาหารปลา (FM) โดยอาหารสัตว์ปีกได้(PBM) รอดตายและเจริญเติบโตของเด็กและเยาวชนเครย์ฟิช (Pacifastacus leniusculus) คือการทดลอง 80 วันconductedwith ระยะที่ 2 แต้มจากการโจมตีของอาหารจากภายนอก 6 ปฏิบัติอาหาร (50% โปรตีน) แตกต่างกันในระดับการแทนที่ของ FM โปรตีน โดย PBMprotein วจัด: 45%, 25%, 15%, 35%, 0% (ควบคุม)หรือ 55%, 0%, 10.5%, 17.7%, 24.4%, 31.3% หรือ 38.2% อาหาร PBM ตรงตามลำดับ อาหารแต่ละได้รับการทดสอบบนกุ้งจัดกลุ่ม หรือแยกเป็นรายบุคคล มีความแตกต่างไม่มีนัยสำคัญในการอยู่รอดในหมู่กลุ่มกุ้งเลี้ยงอาหารควบคุม (0% แทน) และผู้เลี้ยงระดับทดแทนถึง 45% (31.3% อาหาร PBM)(เฉลี่ย: 74.9%) ความอยู่รอดของกลุ่มกุ้งเลี้ยงระดับทดแทน (55%) สูงสุดถูกลดลงอย่างมีนัยสำคัญ(63.0%) ในกรณีที่แยกกุ้ง อาหารที่ผ่านทดสอบได้ไม่มีผลกระทบสำคัญในการอยู่รอด (เฉลี่ย: 98.3%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้คือการประเมินในระดับที่แตกต่างกันทดแทนปลาป่น (FM) โดยสัตว์ปีกโดยผลิตภัณฑ์อาหาร
(PBM) การอยู่รอดและการเจริญเติบโตของกุ้งเด็กและเยาวชน (Pacifastacus leniusculus) การทดลอง 80 วันเป็น
ขั้นตอน conductedwith 2 หนุ่มสาว fromthe เริ่มมีอาการของการให้อาหารจากภายนอก หกอาหารการปฏิบัติ (50% โปรตีน) ที่แตกต่างกัน
ในระดับของการทดแทนโปรตีน FM โดย PBMprotein ได้เตรียม: 0% (ควบคุม), 15%, 25%, 35%, 45%
หรือ 55% ซึ่งสอดคล้องกับ 0%, 10.5 %, 17.7%, 24.4%, 31.3% หรือ 38.2% PBM อาหารตามลำดับ อาหารแต่ละได้รับการทดสอบ
เกี่ยวกับการจัดกลุ่มหรือแยกเป็นรายบุคคลกั้ง ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการอยู่รอดท่ามกลางการจัดกลุ่ม
กุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ควบคุม (0% ทดแทน) และผู้ที่อยู่ในระดับทดแทนเฟดได้ถึง 45% (31.3% PBM อาหาร)
(เฉลี่ย: 74.9%) ความอยู่รอดของกุ้งจัดกลุ่มเลี้ยงระดับทดแทนที่สูงที่สุด (55%) อย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่า
(63.0%) ในกรณีของกุ้งที่แยกอาหารที่มีการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญไม่มีผลต่อการอยู่รอด (เฉลี่ย: 98.3%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้เพื่อประเมินระดับการแทนที่ปลาป่นที่แตกต่างกัน ( FM ) โดยอาหารผลพลอยได้จากสัตว์ปีก( PBM ) ต่ออัตราการรอดและการเจริญเติบโตของเยาวชน กุ้ง ( pacifastacus leniusculus ) 80 วันการทดลองขั้นที่ 2 ความต้องการเชิงจากการโจมตีของอาหารจากภายนอก . 6 อาหารจริง 50 เปอร์เซ็นต์โปรตีนหยาบ ) แตกต่างกันในระดับของการเปลี่ยนของ FM โปรตีนโดย pbmprotein เตรียม : 0 ( ควบคุม ) , 15% , 25% , 35% 45%หรือ 55% ที่ 0% , 10.5 % , 17.7 % ถ % , 31.3 ล้านบาท หรือลดลง อาหาร 38.2 % ตามลำดับ อาหารแต่ละสูตรมีทดสอบในการจัดกลุ่มหรือแยกเป็นรายบุคคล กุ้งเครย์ฟิช ไม่พบความแตกต่างระหว่างกลุ่มในการอยู่รอดกุ้งที่ได้รับอาหารควบคุม ( เปลี่ยน 0 % ) และผู้ที่ได้รับการเปลี่ยนระดับได้ถึง 45% ( PBM อาหาร 31.3 % )( เฉลี่ย : 74.9 % ) การอยู่รอดของกุ้งที่เลี้ยงแบ่งระดับทดแทนสูงที่สุด ( 55% ) ลดลง( 63.0 % ) ในกรณีของการแยกกุ้ง , อาหารทดสอบไม่มีผลต่อการอยู่รอด ( เฉลี่ย : บันทึก % )