Using the information on growth and

Using the information on growth and survival, fish productionwas
calculated and compared to the food offered in order to estimate the
gross conversion efficiency (GCE=production/food offered). Dry
mass (DM) rather than wet mass (WM) ratios were used for
calculating the GCE, because the water content varies substantially
during the ontogeny of P. hypophthalmus, so comparisons between
fish of different WMs would have been biased. A standard DM:WM
ratio of 16.5% was used for brine shrimp nauplii (Sorgeloos et al.,
1986). The DM:WM ratios for fish larvae were calculated from
independent data sets produced during experiments where larvae
were fed maximally with brine shrimp nauplii (E. Baras, unpublished
data). At the start of exogenous feeding (fish of 0.9 mg WM), the
DM:WM ratio is about 11%. Thereafter, the ontogenetic changes in
the proportion of dry matter during the larval stages of well-fed
P. hypophthalmus can be described by the following model: DM:WM
(%)=9.048 [0.187]+3.689 [0.269] Log WM (R2=0.969, F=187.70,
Pb0.0001 both for the intercept and slope) (where DM and WM are
the dry and wet body mass of fish, and the values between brackets
are the standard errors of coefficients).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โดยใช้ข้อมูลการเจริญเติบโตและการอยู่รอด productionwas ปลา
คำนวณและเมื่อเทียบกับอาหารที่นำเสนอในการประเมิน
ประสิทธิภาพการแปลงขั้นต้น (GCE = ผลิต / อาหารที่นำเสนอ) แห้ง
มวล (DM) มากกว่ามวลเปียก (WM) อัตราส่วนที่ใช้สำหรับ
การคำนวณ GCE เพราะปริมาณน้ำแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ
ในช่วง ontogeny ของพี hypophthalmus ดังนั้นการเปรียบเทียบระหว่าง
ปลา WMs ที่แตกต่างกันจะได้รับการลำเอียง DM มาตรฐาน: WM
สัดส่วน 16.5% ที่ใช้สำหรับน้ำเกลือกุ้งวัยอ่อน (. Sorgeloos และคณะ,
1986) DM อัตราส่วน WM สำหรับปลาวัยอ่อนจะถูกคำนวณจาก
ชุดข้อมูลที่เป็นอิสระในช่วงการทดลองที่ตัวอ่อน
ได้รับการเลี้ยงดูสูงสุดกับทีเมียไรน้ำเค็ม (อี Baras, พิมพ์
ข้อมูล) ในช่วงเริ่มต้นของการให้อาหารจากภายนอก (ปลา 0.9 มิลลิกรัม WM),
DM อัตราส่วน WM เป็นประมาณ 11% หลังจากนั้นจะมีการเปลี่ยนแปลง ontogenetic ใน
สัดส่วนของวัตถุแห้งในช่วงตัวอ่อนของดีที่เลี้ยง
P. hypophthalmus สามารถอธิบายได้ด้วยรูปแบบต่อไปนี้: DM: WM
(%) = 9.048 [0.187] 3.689 [0.269] ล็อกอิน WM (R2 = 0.969, F = 187.70,
Pb0.0001 ทั้งสกัดกั้นและความลาดชัน) (ที่ DM และ WM เป็น
มวลกายแห้งและเปียกของปลาและค่าระหว่างวงเล็บ
เป็นข้อผิดพลาดมาตรฐานของสัมประสิทธิ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้ข้อมูลเกี่ยวกับการเจริญเติบโตและการอยู่รอดของปลา productionwas
คำนวณและเปรียบเทียบกับอาหารที่ถวายเพื่อประมาณการ
ประสิทธิภาพรวม ( GCE = ผลผลิต / อาหารที่ถวาย ) แห้ง ( DM )
มวลมากกว่ามวลเปียก ( WM ) อัตราส่วนที่ใช้คือ
การคำนวณ GCE เพราะปริมาณน้ำที่แตกต่างกันอย่างมากระหว่างพัฒนาการของพี

Hypophthalmus เพื่อเปรียบเทียบกันปลาของ WMS แตกต่างกันจะลำเอียง แบบมาตรฐาน : DM อัตราส่วน WM
16.5 % ใช้ nauplii กุ้งน้ำเกลือ (
sorgeloos et al . , 1986 ) DM : WM อัตราส่วนปลาวัยอ่อนที่ได้จากข้อมูลชุดผลิตในระหว่างการทดลองอิสระ

เป็นอาหารที่ตัวอ่อนที่สุดกับ nauplii กุ้งน้ำเกลือ ( เช่น บาราส , ข้อมูลเผยแพร่
) ที่เริ่มต้นของอาหารจากภายนอก ( ปลา 0.9 มก. WM ) ,
DM :อัตราส่วนของ WM คือประมาณ 11 ล้านบาท หลังจากนั้น , ontogenetic เปลี่ยนแปลง
สัดส่วนของวัตถุแห้งในขั้นตอนตัวอ่อนของเลี้ยงดี
. Hypophthalmus สามารถอธิบายโดยโมเดลดังต่อไปนี้ : DM : WM
( % ) = [ ] 9.048 0.187 3.689 [ ต่ำ ] บันทึก WM ( R2 = 0.969 , F = 187.70
pb0.0001 , ทั้ง เพื่อสกัดกั้นและ ความลาดชัน ) ( ที่เป็น DM และ WM
แห้งและเปียกมวลกายของปลา และค่าระหว่างวงเล็บ
เป็นค่าของสัมประสิทธิ์ )