Enhanced oil recovery (EOR) techniq

Enhanced oil recovery (EOR) techniques are used in physical situations where conventional methods fail, or would fail if they were to be implemented. Three categories are commonly known for general EOR techniques: thermal, miscible and chemical methods. Such classification is not unique, and there are a number of processes that may be included in more than one category.

This work particularly focuses on chemical methods, with the use of microemulsions as a recovery fluid. In chemical methods, it is assumed that the processes occur with a certain extent of chemical interaction between injected fluid and reservoir fluid, by injecting solutions of polymers or surfactants, microemulsions, and alkaline systems into the reservoir.

The first attempt to displace petroleum from reservoir rocks by microemulsion injection was carried out in 1963 by the Marathon Oil Company, which designed a process known as Maraflood® ( Gurgel et al., 2008). The microemulsion contained brine, hydrocarbons, cosurfactant and a high concentration of surfactant. Later, Healy and Reed (1973) studied some properties of microemulsions by constructing ternary phase diagrams. Specially, viscosity, surface tension and resistivity were assessed for three different types of microemulsion systems in EOR. As a result, the authors could completely describe the phase regions for three distinct micellar configurations and demonstrated the consistency of the data based on the concepts proposed by Winsor (1948).

In microemulsion injection, a high concentration of surfactant is required to produce self-assembled structures, such as spherical droplets similar to micelles, that are able to solubilize or dissolve the oil in a reservoir. This process occurs by incorporating a certain amount of oil in the core of the droplets, thereby promoting miscibility in the overall system (Shindy et al., 1997). Surface tensions between oil and water are then reduced with the microemulsion injection into the reservoir, improving the oil recovery efficiency, also because of the relatively high viscosity of microemulsions (Glover et al., 1979, Austad and Strand, 1996, Shindy et al., 1997, Wellington and Richardson, 1997 and Santanna et al., 2009).

Li et al. (2009) proposed a new type of flooding system, involving wormlike micelles, formed by the anionic surfactant sodium oleate (NaOA), in sodium phosphate (Na3PO4) solutions. Laboratory simulation flooding experiments were performed to investigate the effects of flooding with the wormlike micelle system. The results showed that the oil recovery was as high as 32.7%.

The mobility (λi) of a given fluid is defined by the ratio between its effective permeability (ki) and its viscosity μi. For example, the mobility of oil samples (displaced fluid) can be given by Eq. (1) ( Dake, 1998).


equation(1)

λo=ko/μoλo=ko/μo


Turn MathJax on

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใช้ในสถานการณ์จริงซึ่งวิธีการแบบเดิมล้ม เทคนิคการกู้คืน (EOR) น้ำมันเพิ่มขึ้น หรือจะล้มเหลวถ้าพวกเขาจะดำเนินการ สามประเภทรู้จักกันทั่วไปสำหรับเทคนิค EOR ทั่วไป: วิธีการทำความร้อน miscible และเคมี การจัดประเภทดังกล่าวไม่เฉพาะ และมีจำนวนกระบวนการที่อาจรวมอยู่ในประเภทเดียวกัน

งานนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเน้นในวิธีการทางเคมี ใช้เป็นน้ำมันกู้ microemulsions ในวิธีการทางเคมี มันจะสันนิษฐานว่า กระบวนการที่เกิดขึ้นกับขนาดโต้เคมีระหว่างฉีดน้ำและอ่างเก็บน้ำของเหลว โดย injecting โซลูชั่นของโพลิเมอร์ หรือชนิด microemulsions และอัลคาไลน์ระบบลงในอ่างเก็บน้ำ

ครั้งแรกให้เลื่อนปิโตรเลียมจากหินอ่างเก็บน้ำ โดยฉีด microemulsion ถูกดำเนินใน 1963 โดยมาราธอนน้ำมัน บริษัท ออกแบบกระบวนการที่เรียกว่า Maraflood? (Gurgel et al., 2008) Microemulsion ที่ประกอบด้วยน้ำเกลือ ไฮโดรคาร์บอน cosurfactant และความเข้มข้นสูงของ surfactant ภายหลัง Healy และลิ้น (1973) ศึกษาคุณสมบัติบางอย่างของ microemulsions โดยสร้างสามเฟสไดอะแกรม เป็นพิเศษ ความหนืด ความตึงผิว และความต้านทานมีประเมินแตกต่างกัน 3 ระบบ microemulsion EOR เป็นผล ผู้เขียนสมบูรณ์อธิบายภูมิภาคระยะสำหรับโครงแบบ micellar ทั้งสาม และแสดงความสอดคล้องของข้อมูลตามแนวคิดที่เสนอ โดย Winsor (1948)

ใน microemulsion ความเข้มข้นสูงของ surfactant ต้องผลิตประกอบโครงสร้าง เช่นหยดคล้ายกับ micelles ทรงกลม ที่จะต้อง solubilize หรือละลายน้ำมันในอ่างเก็บน้ำ กระบวนการนี้เกิดขึ้น โดยเพจยอดน้ำมันหลักของหยด จึงส่งเสริม miscibility ในระบบโดยรวม (Shindy และ al., 1997) ความตึงเครียดของผิวระหว่างน้ำและน้ำมันจะลดลงแล้วกับฉีด microemulsion เป็นอ่างเก็บน้ำ ปรับปรุงประสิทธิภาพการกู้คืนน้ำมัน นอกจากนี้เนื่องจาก มีความหนืดค่อนข้างสูงของ microemulsions (โกลเวอร์ et al., 1979, Austad และสแตรนด์ 1996, Shindy และ al., 1997 เวลลิงตัน และริชาร์ด สัน 1997 และ Santanna et al., 2009)

Li et al. (2009) ชนิดใหม่ของน้ำท่วมระบบ การนำเสนอเกี่ยวข้องกับ wormlike micelles ก่อตั้งขึ้น โดย oleate โซเดียมของ surfactant ย้อม (NaOA), โซเดียมฟอสเฟต (Na3PO4) โซลูชัน ห้องปฏิบัติการจำลองน้ำท่วมทดลองได้ดำเนินการตรวจสอบผลกระทบของน้ำท่วมกับระบบ wormlike micelle ผลลัพธ์แสดงให้เห็นว่า กู้คืนน้ำมันสูงที่สุดเท่าที่เห็น 32.7%.

The (λi) ของเหลวที่กำหนดไว้ โดยอัตราส่วนระหว่าง permeability ของประสิทธิภาพ (ki) และ μi ของความหนืด ตัวอย่าง สามารถให้ความคล่องตัวอย่างน้ำมัน (น้ำมันหน่วย) โดย Eq. (1) (Dake, 1998)


สมการ (1)

λo = เกาะ/μoλo = เกาะ/μo


MathJax เปิดบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มน้ำมัน Recovery ( EOR ) เทคนิคที่ใช้ในทางกายภาพสถานการณ์ที่วิธีการที่ล้มเหลว หรือจะล้มเหลวถ้าพวกเขาจะถูกนำมาใช้ สามประเภททั่วไปจะรู้จักเทคนิค EOR ทั่วไป : ความร้อนได้และวิธีทางเคมี การจำแนกดังกล่าวไม่ที่ไม่ซ้ำกันและมีจำนวนของกระบวนการที่อาจจะรวมอยู่ในหมวดหมู่มากกว่าหนึ่ง

งานนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งมุ่งเน้นวิธีการทางเคมี ด้วยการใช้ไมโครอิมัลชันที่การฟื้นตัวของของไหล ในวิธีการทางเคมี จะถือว่ากระบวนการเกิดขึ้นกับบางขอบเขตของปฏิกิริยาทางเคมีระหว่างการฉีดของเหลวของเหลวและอ่างเก็บน้ำ โดยฉีดโซลูชั่นของพอลิเมอร์หรือสารลดแรงตึงผิว , ไมโครอิมัลชัน และระบบด่างลงไปในอ่างเก็บน้ำ

ความพยายามครั้งแรกที่จะแทนที่ปิโตรเลียมจากแหล่งหินโดยการฉีดไมโครอิมัลชันพบว่าในปี 1963 โดยบริษัทน้ำมันมาราธอน ซึ่งการออกแบบกระบวนการที่เรียกว่า maraflood ® ( gurgel et al . , 2008 ) ไมโครอิมัลชันมีน้ำเกลือ , ไฮโดรคาร์บอน , เตรียม และความเข้มข้นสูงของสารลดแรงตึงผิว ต่อมาลลี่ และ รีด ( 1973 ) ศึกษาสมบัติบางประการของไมโครอิมัลชัน โดยสร้างแผนภาพเฟสประกอบไปด้วย . ความหนืดเป็นพิเศษ , แรงตึงผิวและความต้านทานจะถูกประเมินสำหรับสามประเภทแตกต่างกันของระบบไมโครอิมัลชันใน EOR . ผลผู้เขียนได้อธิบายขั้นตอนทั้งหมดสามแบบที่แตกต่างกันภูมิภาคไมเซลและแสดงให้เห็นถึงความสอดคล้องของข้อมูล บนพื้นฐานของแนวคิดที่เสนอโดยวินเซอร์ ( 1948 ) .

ฉีดไมโครอิมัลชันความเข้มข้นสูงของสารลดแรงตึงผิวจะต้องผลิตโครงสร้างควอนตัมดอต เช่น ทรงกลม คล้ายกับมัหยด ,ที่สามารถ solubilize หรือละลายน้ำมันในแหล่งน้ำ กระบวนการนี้เกิดขึ้นโดยผสมผสานจำนวนหนึ่งของน้ำมันหลักของหยด เพื่อส่งเสริมความสามารถในระบบโดยรวม ( ไก่กาอาราเร่ et al . , 1997 ) พื้นผิวความตึงเครียดระหว่างน้ำกับน้ำมันจะลดลงด้วยการฉีดไมโครอิมัลชันในอ่างเก็บน้ำ ปรับปรุงการกู้คืนน้ำมันประสิทธิภาพเพราะความหนืดที่ค่อนข้างสูงของไมโครอิมัลชัน ( โกลเวอร์ et al . , 1979 , เอาสเติด และเกลียว , 1996 , ไก่กาอาราเร่ et al . , 1997 , เวลลิงตัน และ ริชาร์ดสัน , 1997 และ santanna et al . , 2009 ) .

Li et al . ( 2009 ) ได้เสนอรูปแบบใหม่ของระบบที่เกี่ยวข้องกับน้ำท่วม ซึ่งมีลักษณะคล้ายตัวหนอนมัเกิดขึ้น โดยสารลดแรงตึงผิวประจุโซเดียมโอลีเอท ( naoa ) , โซเดียมฟอสเฟต ( na3po4 ) โซลูชั่นการจำลองน้ำท่วมปฏิบัติการทดลองเพื่อศึกษาผลของน้ำท่วมด้วยระบบไมเซลล์ซึ่งมีลักษณะคล้ายตัวหนอน . ผลการศึกษาพบว่า การกู้คืน น้ำมันสูงเป็น 32.7 %

( ( λ ) ของของเหลวจะถูกกำหนดโดยให้อัตราส่วนระหว่างค่าการซึมผ่านของประสิทธิภาพ ( Ki ) และความหนืดของมันμ . ตัวอย่างเช่นการเคลื่อนไหวของตัวอย่างน้ำมัน ( การแทนที่ของเหลว ) สามารถให้อีคิว( 1 ) ( เดก , 1998 ) สมการ ( 1 )




λ O = เกาะ / μ O λ O = เกาะ / μ O



เปิด mathjax บน