This article discusses theoretical

This article discusses theoretical lenses drawn from scholars in the interdisciplinary
field of trauma studies to consider students’ positioning in relation
to emotional-cognitive, private-public dichotomies that permeate normative
notions of what can and should count as successful engagement with school.
Specifically, we explicate Caruth’s metaphor of the speaking wound, in conversation
with other trauma studies scholarship, to consider the representations
of lived experiences carried into classrooms and the consequences of
interpreting and representing students’ lives. To provide context for our conceptual
argument, we discuss qualitative data of two students’ experiences
across a school year. We argue that trauma theory illuminates two overlapping,
yet distinguishable, ways trauma can be productively conceptualized
in schools and marshaled as a context for analyzing structural inequities:
first, to consider the trauma individuals carry into classrooms as a potential
source for deepening students’ connections to school; second, to recognize
how some students’ positioning within the institution of public schooling
in the United States constitutes a trauma that must be heard and proactively
addressed. In both conceptualizations, we argue for inserting trauma theory
into conversations about the moral and pedagogical imperative to work
toward increased equity in schools and classrooms.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความนี้อธิบายถึงทฤษฎีเลนส์ออกจากนักวิชาการในการอาศัยการศึกษาการบาดเจ็บต้องพิจารณาตำแหน่งของนักเรียนในความสัมพันธ์การรับ รู้ทางอารมณ์ สาธารณะส่วนตัว dichotomies ที่ permeate normativeความเข้าใจความสามารถ และควรนับเป็นความผูกพันที่ประสบความสำเร็จกับโรงเรียนโดยเฉพาะ เรา explicate Caruth ของเทียบของแผลพูด ในการสนทนากับอื่น ๆ บาดเจ็บการศึกษาทุนการศึกษา การพิจารณาการนำเสนออาศัยประสบการณ์ทำในห้องเรียนและผลการตีความ และแสดงถึงชีวิตของนักเรียน เพื่อให้บริบทสำหรับแนวคิดของเราอาร์กิวเมนต์ เราหารือข้อมูลเชิงคุณภาพประสบการณ์ของนักเรียน 2ข้ามปีโรงเรียน เราโต้แย้งว่า ทฤษฎีบาดเจ็บ illuminates สองซ้อนยัง แตกต่าง บาดเจ็บวิธีสามารถจะบันเทิงทั้ง conceptualizedในโรงเรียน และอินเทอร์เฟซเป็นบริบทสำหรับวิเคราะห์โครงสร้างเสนอ:ก่อน การบาดเจ็บบุคคลปฏิบัติในห้องเรียนเป็นศักยภาพแหล่งลึกเชื่อมต่อนักเรียนโรงเรียน สอง การรับรู้วิธีของนักเรียนบางคนตำแหน่งภายในสถาบันการศึกษาสาธารณะในสหรัฐอเมริกาถือเป็นบาดเจ็บที่ต้องได้ยิน และทุกวันนี้อยู่ ในทั้งสอง conceptualizations เราโต้เถียงการแทรกทฤษฎีบาดเจ็บในการจำคุณธรรม และสอนการทำงานต่อหุ้นเพิ่มขึ้นในโรงเรียนและห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความนี้กล่าวถึงเลนส์ทฤษฎีมาจากนักวิชาการในสหวิทยาการด้านการศึกษาการบาดเจ็บที่จะต้องพิจารณาการวางตำแหน่งของนักเรียนในความสัมพันธ์ที่จะอารมณ์ทางปัญญาทุกอย่างเอกชนประชาชนที่ซึมกฎเกณฑ์ความคิดของสิ่งที่สามารถและควรจะนับการสู้รบที่ประสบความสำเร็จเช่นเดียวกับโรงเรียน. โดยเฉพาะเรา อธิบายคำอุปมา Caruth ของแผลพูดในการสนทนากับการศึกษาการบาดเจ็บอื่นๆ ทุนการศึกษาที่จะต้องพิจารณาเป็นตัวแทนจากประสบการณ์ที่อาศัยอยู่ดำเนินการเข้าไปในห้องเรียนและผลกระทบของการตีความและการเป็นตัวแทนของชีวิตของนักเรียน เพื่อให้บริบทสำหรับแนวความคิดของเราโต้แย้งเราหารือเกี่ยวกับข้อมูลเชิงคุณภาพจากประสบการณ์ของสองนักเรียนทั่วโรงเรียนปี เรายืนยันว่าทฤษฎีการบาดเจ็บสว่างสองทับซ้อนกันแต่แตกต่างบาดเจ็บวิธีที่สามารถนำแนวความคิดมีผลในโรงเรียนและประดามีเป็นบริบทในการวิเคราะห์ inequities โครงสร้าง: เป็นครั้งแรกที่จะต้องพิจารณาบุคคลที่บาดเจ็บดำเนินการเข้าไปในห้องเรียนเป็นศักยภาพแหล่งลึกการเชื่อมต่อของนักเรียนในการโรงเรียน ที่สองที่จะรับรู้วิธีการวางตำแหน่งบางส่วนของนักเรียนที่อยู่ในสถาบันการศึกษาของประชาชนในประเทศสหรัฐอเมริกาถือเป็นการบาดเจ็บที่ต้องได้ยินและเชิงรุกจ่าหน้า ใน conceptualizations ทั้งเราให้เหตุผลสำหรับการแทรกทฤษฎีบาดเจ็บเข้ามาในการสนทนาเกี่ยวกับความจำเป็นทางศีลธรรมและการเรียนการสอนที่จะทำงานต่อทุนเพิ่มขึ้นในโรงเรียนและห้องเรียน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทความนี้กล่าวถึงทฤษฎีเลนส์ได้มาจากนักวิชาการในสาขาสหวิทยาการ
อุบัติเหตุการศึกษาเพื่อพิจารณานักเรียนตำแหน่งในความสัมพันธ์ทางอารมณ์ การคิด
ส่วนตัว , สาธารณะ dichotomies ที่แผ่ซ่านบรรทัดฐาน
ความคิดของสิ่งที่สามารถและควรจะนับว่าประสบความสำเร็จหมั้นกับโรงเรียน
โดยเฉพาะ เราอธิบาย caruth เป็นคำอุปมาของการพูดในการสนทนา
แผลกับอื่น ๆอุบัติเหตุการศึกษาทุนการศึกษา เพื่อพิจารณารับรอง
ของประสบการณ์ชีวิตพัดเข้าไปใน ห้องเรียน และผลของการตีความและเป็นตัวแทน
ชีวิตนักเรียน . เพื่อให้บริบทสำหรับการโต้แย้งแนวคิด
ของเรา เราปรึกษาข้อมูลเชิงคุณภาพของประสบการณ์ของนักเรียน
ข้ามปีโรงเรียน เรายืนยันว่าทฤษฎีสองอันซ้อนกัน บาดแผลยังแยกแยะ
, ,วิธีที่บาดเจ็บสามารถงอกงาม conceptualized
ในโรงเรียนและ marshaled เป็นบริบทการวิเคราะห์ inequities โครงสร้าง :
ก่อนพิจารณาบาดแผลบุคคลไว้ใน ห้องเรียน เป็นแหล่งที่มีศักยภาพสำหรับการเชื่อมต่อลึก
นักเรียนโรงเรียน ประการที่สอง เพื่อรับรู้ว่านักเรียนบางตำแหน่ง

เรียนภายในสถาบันสาธารณะในสหรัฐอเมริกาถือเป็นอุบัติเหตุที่ต้องได้ยินวันนี้
จ่าหน้า ทั้งใน conceptualizations เราโต้เถียงสำหรับการแทรก
ทฤษฎีอุบัติเหตุในบทสนทนาเกี่ยวกับจริยธรรมและสอนขวาง
ต่อเพิ่มส่วนในโรงเรียนและห้องเรียน