Kyoto, a Japanese city, had detaile

Kyoto, a Japanese city, had detailed results of powering the city buses with biodiesel from RCO(City of Kyoto Environmental Policy Bureau, 2009). RCO is one of the most promising alternatives in the production of biodiesel because not only it is the cheapest feedstock but it also avoids the expense of treating RCO as a waste residue (Avellaneda and Salvadó, 2011).The generation of energy from RCO is an effective technique for waste management, as well as a beneficial form of energy recovery(Singhabhandhu and Tezuka, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกียวโต เมืองญี่ปุ่น มีรายละเอียดผลการเปิดรถซิตี้กับไบโอดีเซลจาก RCO (เมืองของเกียวโตสิ่งแวดล้อมนโยบายสำนัก 2009) RCO เป็นหนึ่งในทางเลือกว่าในการผลิตไบโอดีเซล เพราะไม่เพียงแต่เป็นวัตถุดิบที่ถูกที่สุด แต่ก็ยังหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายรักษา RCO เป็นสารตกค้างเสีย (Avellaneda และ Salvadó, 2011)สร้างพลังงานจาก RCO เป็นเทคนิคมีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการของเสีย เช่นเดียวกับแบบที่เป็นประโยชน์ของพลังงานการกู้คืน (Singhabhandhu และกะโอะซะมุ 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกียวโตเป็นเมืองที่ญี่ปุ่นมีรายละเอียดผลการเปิดรถเมล์เมืองที่มีไบโอดีเซลจาก RCO (เมืองเกียวโตนโยบายสิ่งแวดล้อมสำนัก 2009) RCO เป็นหนึ่งในทางเลือกที่มีแนวโน้มมากที่สุดในการผลิตไบโอดีเซลเพราะไม่เพียง แต่มันเป็นวัตถุดิบที่ถูกที่สุด แต่ก็ยังหลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายของการรักษา RCO เป็นของเสียตกค้าง (Avellaneda และ SALVADO 2011) การสร้างพลังงานได้โดยเริ่มต้นจากการเป็น RCO เทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการของเสียเช่นเดียวกับรูปแบบที่เป็นประโยชน์ของการกู้คืนพลังงาน (Singhabhandhu และสึกะ, 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกียวโต เมืองญี่ปุ่น มีรายละเอียดของผล เปิดตัวรถโดยสารเมืองด้วยไบโอดีเซลจากบริษัทตัวแทนนายหน้า ( เมืองของสำนักนโยบายสิ่งแวดล้อมเกียวโต 2009 ) บริษัทตัวแทนนายหน้าเป็นหนึ่งในทางเลือกที่เป็นไปได้มากที่สุดในการผลิตไบโอดีเซล เพราะไม่เพียงเป็นวัตถุดิบราคาถูก แต่มันก็หลีกเลี่ยงค่าใช้จ่ายของการรักษา RCO เป็นของเสียตกค้าง ( เวลลาเนดา และ salvad ó , 2011 )การสร้างพลังงานจากบริษัทตัวแทนนายหน้าเป็นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพสำหรับการจัดการของเสีย รวมทั้งรูปแบบประโยชน์ของการกู้คืนพลังงาน ( singhabhandhu และเทะสึกะ , 2010 )