Also, there are cultivar, species a

Also, there are cultivar, species and genotypic differences in response to iron and micronutrient deficiencies (Römheld and Marschner, 1990), in terms of rates of exudation, chemical nature of phytosiderophores produced, and the size of microbial populations at the apical root zone (Von Wirén et al., 1993). Ac- cording to Römheld (1991), Fe or Zn deficiency in soil induces de novo synthesis of phytosiderophore in the cytoplasm, followed by enhanced release across the plasma membrane into the rhizosphere, where the phytosiderophore forms a complex with the insoluble ferric compound and the entire complex transported into the cytoplasm via a specific translocator in the membrane. H+ extrusion into the rhizosphere pro- motes ferric reductase enzyme activity in the plasma membrane, leading to increased reduction of ferric to ferrous ion, which is preferentially absorbed by roots (Römheld, 1987). Apparently, microbial siderophores
are also capable of solubilizing ferric compounds in the rhizosphere (Jurkevitch et al., 1986), although they are the least preferred in uptake. Iron is toxic when in excess inside cells. However, unlike in microbes, its regulation in plants still remains unknown. Microbial uptake of Fe is regulated by a chromosomal repressor, which shuts down expression of all components of the siderophore biosynthetic pathway, thus restricting further uptake of Fe into the cell (Neilands, 1987). Given that mainly grasses and cereal crops exude phytosiderophores, different plant species must have different ways of regulating internal Fe concentration than that observed in microbes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้ มีพันธุ์ สายพันธุ์ และความแตกต่างของจีโนไทป์ในเหล็กและพันธุข้อบกพร่อง (Römheld และ Marschner, 1990), ในแง่ของอัตราของ exudation ลักษณะทางเคมีของผลิต phytosiderophores และขนาดของประชากรจุลินทรีย์ในราก apical โซน (Von Wirén et al. 1993) Ac-cording เพื่อ Römheld (1991), ขาด Fe หรือ Zn ในดินก่อให้เกิดการสังเคราะห์ novo de phytosiderophore ในไซโทพลาซึม ตาม ด้วยรุ่นพิเศษผ่านเยื่อเข้าไปในไรโซสเฟียร์ ที่ phytosiderophore ในรูปแบบซับซ้อนที่ มีแหล่งสารไม่ละลายน้ำและซับซ้อนทั้งที่ส่งเข้าไปในไซโทพลาซึมผ่านการ translocator เฉพาะในเมมเบรน H + อัดรีดในไรโซสเฟียร์ pro motes ไซด์แหล่งเอนไซม์กิจกรรมในเยื่อ นำไปสู่การเพิ่มขึ้นลดลงของแหล่งการไอออนเหล็ก ซึ่งจะถูกดูดซึม โดยราก (Römheld, 1987) ขึ้นก่อน เห็นได้ชัด จุลินทรีย์ siderophoresจะยังสามารถ solubilizing แหล่งสารประกอบในไรโซสเฟียร์ (Jurkevitch et al. 1986), แม้ว่าจะเป็นการดูดซึมน้อยใน เหล็กเป็นพิษในส่วนเกินภายในเซลล์ อย่างไรก็ตาม ซึ่งแตกต่างจากในจุลินทรีย์ ระเบียบในพืชยังคงไม่รู้จัก ดูดซึมเชื้อจุลินทรีย์ของ Fe จะควบคุม โดย repressor ของโครโมโซมเป็น ซึ่งปิดการแสดงออกของส่วนประกอบทั้งหมดของทาง siderophore ชีวสังเคราะห์เดิน จึง จำกัดการดูดซึมของ Fe ลงในเซลล์ (Neilands, 1987) ระบุว่าส่วนใหญ่เป็นหญ้าและธัญพืชพืชอากาศ phytosiderophores พืชแตกต่างกันต้องมีวิธีการควบคุมภายในความเข้มข้นของ Fe กว่าที่พบในจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจากนี้ยังมีพันธุ์สายพันธุ์และความแตกต่างทางพันธุกรรมในการตอบสนองเหล็กและธาตุอาหารบกพร่อง (Römheldและ Marschner, 1990) ในแง่ของอัตราการ exudation ธรรมชาติทางเคมีของ phytosiderophores ผลิตและขนาดของประชากรจุลินทรีย์ในเขตรากปลาย ( ฟอน Wiren et al., 1993) แสงตามการRömheld (1991), เฟหรือขาดธาตุสังกะสีในดินก่อให้เกิดการสังเคราะห์เดอโนโวของ phytosiderophore ในพลาสซึมตามด้วยการเปิดตัวที่เพิ่มขึ้นผ่านเยื่อหุ้มพลาสม่าเข้าไปในบริเวณรากที่ phytosiderophore รูปแบบที่ซับซ้อนที่มีสารประกอบธาตุเหล็กที่ไม่ละลายน้ำและ ซับซ้อนทั้งเคลื่อนย้ายเข้าไปในพลาสซึมผ่าน translocator เฉพาะในเมมเบรน H + การอัดขึ้นรูปเข้าไปในบริเวณรากโปร motes ferric reductase เอนไซม์ในเยื่อหุ้มพลาสม่าที่นำไปสู่การลดการเพิ่มขึ้นของธาตุเหล็กที่จะไอออนเหล็กซึ่งจะถูกดูดซึมโดยรากพิเศษ (Römheld, 1987) เห็นได้ชัดว่า siderophores จุลินทรีย์
นอกจากนี้ยังมีความสามารถในการละลายสารประกอบธาตุเหล็กในบริเวณราก (ที่ Jurkevitch et al., 1986) แม้ว่าพวกเขาจะเป็นอย่างน้อยที่ต้องการในการดูดซึม เหล็กเป็นพิษเมื่อในส่วนที่เกินภายในเซลล์ แต่แตกต่างจากในจุลินทรีย์ระเบียบในพืชยังคงไม่รู้จัก การดูดซึมของจุลินทรีย์เฟถูกควบคุมโดยอดกลั้นโครโมโซมซึ่งปิดการแสดงออกของส่วนประกอบทั้งหมดของ siderophore ชีวสังเคราะห์ทางเดินจึง จำกัด การดูดซึมต่อไปของเฟเข้าไปในเซลล์ (Neilands 1987) เดอะ ระบุว่าส่วนใหญ่เป็นหญ้าและธัญพืชคาย phytosiderophores, พันธุ์พืชที่แตกต่างกันจะต้องมีวิธีการที่แตกต่างกันของการควบคุมความเข้มข้นของเฟภายในกว่าที่พบในจุลินทรีย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากนี้ยังมีพันธุ์ชนิดและความแตกต่างทางพันธุกรรมในการตอบสนองและการเสริมเหล็ก ( RO ̈ mheld และ มาร์ชเนอร์ , 2533 ) ในแง่ของอัตรา exudation , ธรรมชาติทางเคมีของ phytosiderophores ผลิตและขนาดของประชากรจุลินทรีย์ที่บริเวณปลายราก ( จากสาย́ n et al . , 1993 ) - สายไฟ AC โร̈ mheld ( 1991 ) , Fe Zn ในดินหรือการก่อให้เกิดอีกครั้งการสังเคราะห์ phytosiderophore ในไซโตปลาสซึม ตามด้วยการปล่อยผ่านเยื่อหุ้มเซลล์เข้าไปในเขตที่ phytosiderophore รูปแบบซับซ้อน ด้วยน้ำผสมทั้งเฟอร์และซับซ้อนขนส่งในไซโตปลาสซึมผ่าน translocator โดยเฉพาะใน เยื่อแผ่น H + อัดเข้าไปในรากและเอนไซม์โปรโมตส์ เฟอร์ริคในพลาสมาเมมเบรน , นำไปสู่การลดการเพิ่มเฟอร์เฟอร์รัสอิออน ซึ่ง preferentially ดูดซึมโดยราก ( RO ̈ mheld , 1987 ) เห็นได้ชัดว่า จุลินทรีย์เดอโรนอกจากนี้ความสามารถในการศึกษาสารประกอบเฟอร์ในราก ( jurkevitch et al . , 1986 ) , แม้ว่าพวกเขาจะชอบน้อยที่สุดในการใช้ . เหล็กเป็นพิษในเซลล์ส่วนเกินภายใน แต่แตกต่างในระเบียบของจุลินทรีย์ในพืชยังคงไม่ทราบ การใช้จุลินทรีย์ของเหล็กจะถูกควบคุมโดยผู้ควบคุมโครโมโซมซึ่งปิดการแสดงออกของส่วนประกอบทั้งหมดของไซเดอโรฟอร์ร่วมเส้นทาง จึง จำกัด การต่อเหล็กเข้าไปในเซลล์ ( neilands , 1987 ) ระบุว่าส่วนใหญ่เป็นหญ้าและธัญพืชคาย phytosiderophores พืชชนิดต่างๆ จะต้องมีวิธีการที่แตกต่างกันของการควบคุมภายในของเหล็กมากกว่า พบในจุลินทรีย์