Mary Clay looked out of the window

Mary Clay looked out of the window of the old farmhouse. The view was dreary enough—hill and field and woodland, bare, colourless, mist-covered—with no other house in sight. She had never been a woman to crave for company. She liked sewing. She was passionately fond of reading. She was not fond of talking. Probably she could have been very happy at Cromb Farm—alone. Before her marriage she had looked forward to the long evenings with her sewing and reading. She knew that she would be busy enough in the day, for the farmhouse was old and rambling, and she was to have no help in the housework. But she looked forward to quiet, peaceful, lamplit evenings; and only lately, after ten years of married life, had she reluctantly given up the hope of them. For peace was far enough from the old farm kitchen in the evening. It was driven away by John Clay's loud voice, raised always in orders or complaints, or in the stumbling, incoherent reading aloud of his newspaper.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แมรี่ดินมองจากหน้าต่างห้องพักของไร่เก่า มุมมองแก้ไขอึมครึมพอ — ฮิลล์ และฟิลด์ และ ป่า เปลือย สีใส ปกคลุม ด้วยหมอก — กับบ้านอื่น ๆ ไม่เห็น เธอเคยเป็นผู้หญิงอยากสำหรับบริษัท เธอชอบการเย็บผ้า เธอหลงไหลรักการอ่าน เธอไม่ชอบพูดคุย คงเธอมีความสุขมากที่ฟาร์ม Cromb — เพียงอย่างเดียว ก่อนแต่งงานของเธอ เธอก็มองไปข้างหน้าไปตอนเย็นยาวกับจักรเย็บผ้าและอ่านหนังสือของเธอ เธอรู้ว่า เธอจะเป็นที่ว่างพอในวัน สำหรับไร่เก่า และยูเนสโก และเธอ มีไม่มีวิธีในการทำงานบ้าน แต่เธอมองไปข้างหน้ายามเย็นเงียบสงบ เงียบ สงบ lamplit และเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้ หลังจากสิบปีของชีวิตแต่งงาน เธอฝืนใจให้ค่าความหวังของพวกเขา เพื่อสันติภาพเป็นไปไกลพอสมควรจากครัวฟาร์มเก่าในช่วงเย็น ก็ขับเก็บเสียงดังจอห์นดิน ยกเสมอในใบสั่ง หรือข้อร้องเรียน หรือ ในการสะดุด ไม่ติดต่อกันอ่านออกเสียงของหนังสือพิมพ์ของเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แมรี่นวลมองออกไปนอกหน้าต่างของบ้านไร่เก่า เป็นมุมมองที่น่าเบื่อพอฮิลล์และสนามและป่าไม้เปลือยสีหมอกที่ปกคลุมด้วยไม่มีบ้านอื่น ๆ ในสายตา เธอไม่เคยมีผู้หญิงคนกระหายสำหรับ บริษัท เธอชอบเย็บผ้า เธอเป็นคนที่หลงใหลรักการอ่าน เธอเป็นคนที่ไม่ชอบการพูดคุย น่าจะเป็นที่เธอจะได้รับความสุขมากที่ Cromb ฟาร์มอะโลน ก่อนการแต่งงานของเธอที่เธอได้มองไปข้างหน้าเพื่อตอนเย็นยาวกับการตัดเย็บและการอ่านของเธอ เธอรู้ว่าเธอจะไม่ว่างเพียงพอในวันสำหรับบ้านไร่อายุและเดินเตร่และเธอก็จะมีความช่วยเหลือในบ้านไม่มี แต่เธอมองไปข้างหน้าเพื่อเงียบสงบเย็น lamplit; และมีเพียงเมื่อเร็ว ๆ นี้หลังจากสิบปีของชีวิตแต่งงานได้เธอไม่เต็มใจรับความหวังของพวกเขา เพื่อความสงบสุขก็ยังห่างไกลเพียงพอจากห้องครัวฟาร์มเก่าในช่วงเย็น มันก็ขับรถออกไปด้วยเสียงดังจอห์นดินยกเสมอในการสั่งซื้อหรือข้อร้องเรียนหรือสะดุดอ่านออกเสียงไม่ต่อเนื่องกันของหนังสือพิมพ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แมรี่ เคลย์ มองออกไปนอกหน้าต่างของบ้านหลังเก่า วิวเนินเขาและทุ่งนาและป่ามืดทึบเพียงพอ , เปลือย , ไม่มีสี , ไม่มีหมอกปกคลุมบ้านหลังอื่นในสายตา เธอเคยเป็นผู้หญิงที่หื่นสำหรับบริษัท เธอชอบเย็บ เธอเร่าร้อนรักการอ่าน เธอไม่ได้รักพูด บางทีเธออาจจะได้รับความสุขมากที่ cromb ฟาร์มคนเดียว ก่อนแต่งงานของเธอที่เธอได้มองไปข้างหน้าเพื่อตอนเย็นยาวกับเสื้อผ้าและการอ่าน เธอรู้ว่าเธอจะว่างพอในวัน ในไร่มันเก่าและเรื่อยเปื่อย และนางก็จะไม่ช่วยในเรื่องงานบ้าน แต่เธอมุ่งหวังที่จะเงียบ สงบ , เย็น lamplit ; และมีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้ หลังจากสิบปีของชีวิตแต่งงาน เธอไม่เต็มใจให้ความหวังของพวกเขา เพื่อสันติภาพ อยู่ห่างจากครัวฟาร์มเก่าในตอนเย็น มันขับเคลื่อนไปโดยจอห์นเคลย์เสียงดัง ยกเสมอในการสั่งซื้อ หรือ ร้องเรียน หรือในสะดุดแบบอ่านออกเสียงของหนังสือพิมพ์ของเขา