"I'm really sorry about that, Tanak

"I'm really sorry about that, Tanaka."

"No, no, everything was fine in the end, so don't worry about it."

"But we were..."

"No, no..."

(Maybe I should ask him to lend me Ester and Sophie for a night as an apology.)

(Once I get the payment from this job, I'm definitely going to find a brothel.)

"Tanaka, I think you should have the entire reward from this request."

"You don't have to go that far. There were various expenses you payed for, after all."

"Don't worry about it. We can afford that kind of thing."

"In that case, I'll gratefully accept. Sadly, I could use the money right now."

I was sitting on one bed, and across from me, Allen, Ester, and Sophie were sitting on the other.

(I'd rather have two people on each side, though.)

Ester: "You, what was that magic?"

She was looking at me indignantly.

Tanaka: "...wasn't it basically a fireball?"

Ester: "I've never heard of that!"

I'd answered honestly, and she suddenly yelled at me. Loudly.

"Ah, sorry about that."

"Your recovery magic too, there's no way that's rank E!"



(Wow, she can be really loud.)



"Yeah, I'm sorry about that."

"Hey, you, are you making fun of me here?!"

"Ester, he has his own circumstances. Getting recklessly involved in someone else's personal life is a bad idea. You have a thing or two like that yourself, don't you?"

"But, but..."

"Sorry, Tanaka. She's strong-willed, but she's a good girl at heart, so don't think too badly of her."

"No, no, I'm sorry about misleading you."

Ester looked like she was going to jump at me. With a bitter smile, Allen grabbed her arm at what seemed like the last moment.

"Allen!"

"Well, calm down a little bit, Ester. We were saved by Tanaka too. You understand that, right?"

"But he, he tricked me!"

"Ester, he's an adventurer, the same as us. And we just met him yesterday."

"That's...ummm..."

Ester was grumbling.

Unusually, Sophie said something.

"I have one question. Where did you study magic?"

"Ah, yeah, that's right..."

(I hadn't thought about that. I'll just have to make up something...)

Her slightly scrunched-up face as she asked was cute, but now that I knew her relationship to Allen, her stock value had fallen in my view.

"I prayed to god, and became able to do that."

(Yeah, that's kind of true.)

"...god, you said? Specifically, what's the name of this god?"

(Did that god mention something like a name? Not that I remember...)

"No, I don't really know..."

"You were praying to a god you don't know the name of?"

"Ehh, well, various things happened."

"...I see..."

I was starting to feel like Allen had the best personality out of the group. Despite being a playboy.

I was still jealous.

"Well then, it's gotten late, so we should get some sleep."

"That's true."


◇◆◇


The next day, we headed back to the town, having finished the job.

The village chief's son was in the carriage with us, to report the damage to the town and the appearance of a high orc to some government official. He was in his mid-20s, and apparently he would become the village chief himself before too long.

"Gatan goton." Once again, the bumpy ride was making my butt hurt.

"Yeah, adventurers really are amazing. The best fighters in our village together could only handle one or two orcs, but you burnt a whole group of them in an instant."

He was really excited as he talked to us.

The death of 10-some people in the fight did nothing to dampen his enthusiasm. We'd been riding for an hour, but he showed no signs of stopping. Getting stared at by a young guy with stars in his eyes like that made me uncomfortable.

"No, well, I just barely managed. I thought I was going to die there."

I remembered that huge orc's fist almost reaching my face.

"Thank you so much. We should have investigated better and told the guild about the size of the group and the possibility of a high orc being there."

"Ah, you're welcome."

"My daughter was actually there, so...really...thank you very much..."

"Ah..."

(I see, that's why he's so enthusiastic.)

The trip back was uneventful. We stopped at the same place again for lunch, and ate together with the driver.

We arrived back at the town when the sun was starting to set.

After returning the carriage, our group of 5 people went to the adventurer's guild.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันเสียใจจริง ๆ ที่ ทานากะ""ไม่ ไม่ ไม่แพงในสุด ดังนั้น ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน""แต่เราก็...""ไม่มี ไม่.. "(บางทีฉันควรถามเขายืมฉันเอสและโซฟีที่เป็นการขอโทษ)(เมื่อฉันได้รับการชำระเงินจากงานนี้ ฉันแน่นอนจะหาเป็นซ่องโสเภณี)"ทานากะ ฉันคิดว่า คุณควรมีรางวัลทั้งหมดจากการร้องขอนี้""ไม่ได้ไปที่ไกล มีได้หลากหลายค่าใช้จ่ายคุณอโยธยา หลังจากทั้งหมด""ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน เราสามารถจ่ายสิ่งชนิดนั้น""ในกรณี ฉันจะควระยอมรับ เศร้า ฉันสามารถใช้เงินในขณะนี้"ฉันนั่งอยู่บนเตียง และฝั่งตรงข้ามฉัน อัลเลน เอส และโซฟีนั่งอีก(ฉันจะค่อนข้างมีคนสองคนในแต่ละด้าน แม้ว่า)เอส: "คุณ สิ่งวิเศษที่"เธอถูกมองที่ฉัน indignantlyทานากะ: "...ไม่ได้โดยทั่วไปมีไฟหรือไม่? "เอส: "ผมเคยไม่เคยได้ยินว่า"ฉันได้ตอบสุจริตอย่าง และเธอก็ yelled ที ดังนั้น"อา ขออภัยเกี่ยวกับที่""มายากลกู้คืนของคุณมากเกินไป ไม่มีทางเป็นที่ตำแหน่ง E" (ว้าว เธอได้จริง ๆ เสียงดัง) "ใช่ ฉันเสียใจที่""Hey คุณ คุณทำสนุกของฉันนี่!""เอส เขาได้สถานการณ์ของเขาเอง การ recklessly ส่วนเกี่ยวข้องในชีวิตส่วนตัวของผู้อื่นเป็นความคิดที่ไม่ดี คุณมีสิ่งหรือสองเช่นนั้น ไม่คุณ""แต่ แต่...""ขออภัย ทานากะ เธอเป็นจะแข็งแกร่ง แต่เธอเป็นผู้หญิงดีที่หัวใจ ดังนั้นอย่าคิดว่า เลวเกินไปของเธอ""ไม่ ไม่ ฉันเข้าใจผิดคุณเสียใจ"เอสเตอร์ดูเหมือนเธอกำลังจะกระโดดที ดีขม อัลเลนคว้าแขนของเธอที่ว่าเหมือนช่วงเวลาสุดท้าย"อัลเลน""ดี สงบลงหน่อย ๆ เอส เราถูกบันทึก โดยทานากะมากเกินไป คุณเข้าใจว่า ขวา""แต่เขา เขาหลอกฉัน! ""เอส เขาเป็นนักผจญภัย เหมือนกับเรา และเราเพิ่งเจอเมื่อวานนี้""ก็... ummm..."เอสไม่โอดครวญผิดปกติ โซฟีกล่าวว่า บางสิ่งบางอย่าง"ฉันมีหนึ่งคำถาม ที่ไม่ได้คุณเรียนมายากล""อา ใช่ ถูกต้อง..."(ไม่ได้คิดว่า ฉันเพียงจะสร้างบางสิ่งบางอย่าง...)ใบหน้าของเธอเล็กน้อยท้อขึ้น ตามที่เธอขอไม่น่ารัก แต่ที่ผมรู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับอัลเลน มูลค่าของหุ้นได้ตกลงมาในมุมมองของฉัน"ฉันอธิษฐานพระเจ้า และก็ต้องทำ"(ใช่ ที่เป็นของจริง)"...พระเจ้า คุณพูด โดยเฉพาะ อะไรคือชื่อของพระเจ้านี้(ไม่ได้ว่าพระเจ้าพูดเหมือนชื่อ ไม่ที่ผมจำได้ว่า...)"ไม่ ฉันไม่ทราบจริง ๆ...""คุณได้อธิษฐานกับพระเจ้าคุณไม่ทราบชื่อของ? ""Ehh ดี สิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น""... เห็น..."ฉันกำลังเริ่มรู้สึกอัลเลนมีบุคลิกภาพที่ดีที่สุดจากกลุ่ม ถึงแม้ว่าจะเป็นเพลย์บอยผมยังอิจฉา"ดีแล้ว มันคือรับสาย ดังนั้นเราควรได้พัก""ที่เป็นจริง"◇◆◇ในวันถัดไป เรามุ่งหน้ากลับไปเมือง มีเสร็จงานลูกชายของหัวหน้าหมู่บ้านอยู่ในรถกับเรา รายงานความเสียหายต่อเมืองและลักษณะที่ปรากฏของ orc สูงไปราชการบาง เขามาอยู่ในเขากลางวัย 20 และเห็นได้ชัดว่าเขาจะเป็นผู้ใหญ่บ้านตัวเองก่อนที่จะนาน"Gatan goton" อีกครั้ง การนั่งหลุมถูกทำก้นของฉันเจ็บ"ใช่ adventurers จริง ๆ ได้ตื่นตาตื่นใจ นักรบที่ดีที่สุดในหมู่บ้านของเราเข้าด้วยกันสามารถจัดการเฉพาะหนึ่ง หรือสอง orcs แต่คุณเผาทั้งกลุ่มของพวกเขาในทันที"กำลังตื่นเต้นกับเขาพูดคุยกับเราการตายของคน 10-some ในการต่อสู้ก็ชุ่มความกระตือรือร้นของเขา เราได้ขี่ชั่วโมง แต่เขาพบว่าไม่มีร่องรอยของหยุด การจ้องไปที่ โดยเด็กผู้ชายมีดาวในดวงตาของเขาเช่นเดียวกับที่ทำให้ฉันอึดอัด"ไม่มี ดี ฉันเพิ่งจะจัดการ ฉันคิดว่า ฉันกำลังจะตายมี"ฉันจำกำปั้นของ orc ที่ใหญ่เกือบถึงใบหน้าของฉัน"ขอบคุณมาก เราควรมีตรวจสอบดีกว่า และบอกสมาคมที่เกี่ยวกับขนาดของกลุ่มและของ orc สูงมีมี""อา ด้วยความยินดี""ลูกสาวของฉันมีจริง ดังนั้น... จริง ๆ...ขอบคุณมาก...""อา..."(เห็น ที่ว่าทำไมเขามีความกระตือรือร้นเพื่อให้)เดินทางกลับ uneventful เราหยุดที่ตำแหน่งเดียวกันอีกครั้งสำหรับอาหารกลางวัน และกินร่วมกับโปรแกรมควบคุมเรามาที่เมืองเมื่อดวงอาทิตย์ถูกเริ่มตั้งหลังจากพบการขนส่ง กลุ่มของเรา 5 คนไปเพื่อสมาคมของนักผจญภัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันจริงๆขออภัยเกี่ยวกับที่ทานากะ." "ไม่มีไม่มีทุกอย่างถูกปรับในท้ายที่สุดแล้วจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้." "แต่เราก็ ... " "ไม่ไม่ ... " ( บางทีฉันควรขอให้เขาให้ฉันยืมเอสเตอร์และโซฟีคืนเป็นคำขอโทษได้.) (เมื่อฉันได้รับการชำระเงินจากงานนี้แน่นอนฉันจะไปหาซ่อง.) "ทานากะผมคิดว่าคุณควรจะมีทั้ง รางวัลจากการร้องขอนี้. "" คุณจะได้ไม่ต้องไปที่ไกล. มีค่าใช้จ่ายต่างๆที่คุณ payed สำหรับหลังจากที่ทุกคน. "" ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้. เราสามารถจ่ายได้ชนิดของสิ่งที่. "" ในกรณีที่ ผมซึ้งจะยอมรับ. น่าเศร้าที่ฉันสามารถใช้เงินในขณะนี้. "ฉันกำลังนั่งอยู่บนเตียงและข้ามจากฉันอัลเลนเอสเตอร์และโซฟีกำลังนั่งอยู่ในที่อื่น ๆ . (ฉันควรมีคนสองคน ในแต่ละด้านแม้ว่า). เอสเตอร์: "คุณสิ่งที่เป็นที่วิเศษ?" เธอเป็นคนที่มองผมอย่างไม่พอใจ. ทานากะ: "... ไม่ได้มันเป็นพื้นลูกไฟหรือไม่" เอสเตอร์: "ฉันไม่เคยได้ยินว่า "ผมตอบตรงไปตรงมาและทันใดนั้นเธอก็ตะโกนมาที่ผม เสียงดัง. "อาขออภัยเกี่ยวกับที่." "วิเศษกู้คืนของคุณเกินไปมีวิธีการที่เป็น E ยศไม่!" (ว้าวเธอสามารถจะดังจริงๆ.) "ใช่ฉันขอโทษเกี่ยวกับว่า." "เฮ้คุณ คุณจะทำให้ความสนุกของฉันที่นี่ ?! "" เอสเตอร์เขามีสถานการณ์ของตัวเอง. การมีส่วนร่วมประมาทในชีวิตส่วนตัวของคนอื่นเป็นความคิดที่ดี. คุณมีสิ่งหนึ่งหรือสองเช่นเดียวกับที่ตัวเองไม่ได้คุณ? "" แต่ แต่ ... "" ขอโทษทานากะ. เธอเข้มแข็งเอาแต่ใจ แต่เธอเป็นคนดีที่หัวใจจึงไม่คิดว่ามากเกินไปไม่ดีของเธอ. "" ไม่ไม่ฉันขอโทษที่ทำให้เข้าใจผิดเกี่ยวกับคุณ. "เอสเตอร์ดูเหมือนเธอกำลังจะกระโดดมาที่ฉัน ด้วยรอยยิ้มขมอัลเลนคว้าแขนของเธอในสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นช่วงเวลาที่ผ่านมา. "อัลเลน" "ดีสงบลงเล็กน้อย Ester. เราได้รับการบันทึกโดยทานากะเกินไป. คุณเข้าใจว่าใช่มั้ย?" "แต่เขา เขาหลอกฉัน! "" เอสเตอร์เขาเป็นนักผจญภัยเช่นเดียวกับเรา. และเราก็พบเขาเมื่อวานนี้. "" นั่นคือ ... ummm ... "เอสเตอร์ได้รับการบ่น. แปลกโซฟีกล่าวว่าบางสิ่งบางอย่าง." ผมมีคำถามหนึ่ง . คุณไม่ศึกษาเวทมนตร์? "" อาใช่ที่เหมาะสม ... "(ฉันไม่เคยคิดเกี่ยวกับที่. ฉันจะต้องทำบางสิ่งบางอย่าง ... ) เธอใบหน้า scrunched ขึ้นเล็กน้อยขณะที่เธอถาม ได้น่ารัก แต่ตอนนี้ที่ผมรู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอให้กับอัลเลนมูลค่าหุ้นของเธอได้ลดลงในมุมมองของฉัน. "ผมอธิษฐานต่อพระเจ้าและกลายเป็นความสามารถที่จะทำ." (ใช่ว่าเป็นชนิดที่แท้จริงของ.) "... พระเจ้า คุณบอกว่า? โดยเฉพาะสิ่งที่ชื่อของพระเจ้าหรือไม่ "(พระเจ้าไม่ที่กล่าวถึงบางสิ่งบางอย่างเช่นชื่อหรือไม่ไม่ว่าผมจำได้ว่า... )" ไม่ฉันไม่ทราบจริงๆ ... "" คุณจะได้รับการอธิษฐาน พระเจ้าคุณไม่ทราบชื่อของ? "" Ehh ดีสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้น. "" ... ผมเห็น ... "ผมเริ่มที่จะรู้สึกเหมือนอัลเลนมีบุคลิกภาพที่ดีที่สุดออกจากกลุ่ม แม้จะเป็นเพลย์บอย. ฉันก็ยังคงอิจฉา. "ดีแล้วก็มีอากาศที่ปลายดังนั้นเราควรจะได้รับการนอนหลับบาง." "นั่นเป็นความจริง." ◇◆◇วันรุ่งขึ้นเรามุ่งหน้ากลับไปยังเมืองที่มีการเสร็จงานลูกชายหัวหน้าหมู่บ้านที่อยู่ในสายการบินกับเราในการรายงานความเสียหายให้กับเมืองและการปรากฏตัวของผีสูงให้กับข้าราชการบาง เขาอยู่ในช่วงกลางยุค 20 ของเขาและเห็นได้ชัดว่าเขาจะกลายเป็นหัวหน้าหมู่บ้านของตัวเองก่อนที่จะยาวเกินไป. "Gatan goton." อีกครั้งหนึ่งที่การนั่งเป็นหลุมเป็นบ่อทำให้ก้นของฉันเจ็บ. "ใช่ผจญภัยจริงๆเป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ. สู้ที่ดีที่สุดในหมู่บ้านของเราด้วยกันเท่านั้นที่จะจัดการกับหนึ่งหรือสองผี แต่คุณเผาทั้งกลุ่มของพวกเขาในทันที." เขาเป็น ตื่นเต้นมากในขณะที่เขาพูดคุยกับเรา. การตายของคน 10 บางส่วนในการต่อสู้ที่ไม่ได้ทำอะไรเพื่อรองรับความกระตือรือร้นของเขา เราต้องการได้รับการขี่ม้าชั่วโมง แต่เขาแสดงให้เห็นสัญญาณของการหยุดไม่มี การจ้องที่โดยคนหนุ่มสาวที่มีดาวในสายตาของเขาเช่นเดียวกับที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ. "ไม่ดีผมก็จัดการแทบจะไม่. ฉันคิดว่าฉันกำลังจะตายที่นั่น." ผมจำได้ว่ากำปั้นผีมากเกือบถึงใบหน้าของฉัน. " ขอบคุณมาก. เราควรจะมีการสอบสวนที่ดีขึ้นและบอกว่าสมาคมเกี่ยวกับขนาดของกลุ่มและเป็นไปได้ของผีสูงอยู่ที่นั่นที่. "" อาคุณยินดีต้อนรับ. "" ลูกสาวของฉันเป็นจริงมีดังนั้น .. .really ... ขอบคุณมาก ... "" อา ... "(ฉันเห็นว่าทำไมเขาจึงกระตือรือร้น.) การเดินทางกลับมาอยู่เรื่อย เราหยุดที่สถานที่เดียวกันอีกครั้งสำหรับอาหารกลางวันและร่วมรับประทานอาหารกับคนขับ. เรากลับมาถึงเมืองเมื่อดวงอาทิตย์ก็เริ่มที่จะตั้งค่า. หลังจากกลับสายการบินกลุ่มของเรา 5 คนที่ไปของสมาคมนักผจญภัย