Following the destruction of such established European empires as Austria-Hungary, Ottoman Turkey,Russia, and Germany in wake of World War I, and the simultaneous creation of nearly a dozen allegedly national, but in fact mostly multinational small states, the policy of ethnic cleansing was introduced into modern Europe as a regular policy and in a certain sense "legitimized." The newly created, reestablished, or radically enlarged "successor states"-particularly Czecho- slovakia, Yugoslavia, and Romania in the center; Bulgaria, Greece, and Turkey in the south; and to a lesser degree Poland and Lithuania in the north- expelled hundreds of thousands of minority inhabitants from their newly acquired or restructured territories. Many of these expulsions also involved military encounters among several of these nations and newly created states. The most violent of these encounters was the Greek-Turkish War of 1920-1923, which resulted in forced population exchange that compelled 1.3 million Greeks to leave Anatolia, and 350,000 Turks to evacuate Greek-controlled Thrace.
The climax of this policy of ethnic cleansing came in the wake of World War II, when - based on the erroneous principles of collective guilt and collective punishment - perhaps as many as sixteen million Germans were compelled to leave their ancient homelands in East-Central and Southeastern Europe. At the Yalta and Potsdam Conferences, the leaders of the victorious great powers agreed to truncate Germany and transfer Eastern Germany's ethnic German population to the remaining portions of the country. They likewise agreed to expel the 3.5 million Sudeten Germans from the mountainous frontier regions of Bohemia and Moravia (the Czech state ) -a region that these Germans had inhabited for over seven centuries A similar policy of expulsion was also applied, although less stringently, to the smaller German ethnic communities of Hungary, Romania, and Yugoslavia. All in all, 16.5 million Germans may have fallen victim to this officially sponsored policy of ethnic cleansing.
Although the Germans were the primary victims of this new policy, the Hungarians were also been sucjected to it, especially in Eduard Benes's reconstituted Czechoslovakia. In the course of 1945-1946, over 200,00 thousand of them were driven across the Danube, most of them in the middle of the winter and Czechoslovak government's official policy vis-a-vis Hungarians - was a smaller version of the "ethnic cleansing" that had cleared Czechoslovakia of its German citizens. It is to the credit of Vaclav Havel, the President of the Czech Republic, that in his former capacity as the last President of Czechoslovakia he acknowledged the immorality of the policy.
Following the destruction of such established European empires as Austria-Hungary, Ottoman Turkey,Russia, and Germany in wake of World War I, and the simultaneous creation of nearly a dozen allegedly national, but in fact mostly multinational small states, the policy of ethnic cleansing was introduced into modern Europe as a regular policy and in a certain sense "legitimized." The newly created, reestablished, or radically enlarged "successor states"-particularly Czecho- slovakia, Yugoslavia, and Romania in the center; Bulgaria, Greece, and Turkey in the south; and to a lesser degree Poland and Lithuania in the north- expelled hundreds of thousands of minority inhabitants from their newly acquired or restructured territories. Many of these expulsions also involved military encounters among several of these nations and newly created states. The most violent of these encounters was the Greek-Turkish War of 1920-1923, which resulted in forced population exchange that compelled 1.3 million Greeks to leave Anatolia, and 350,000 Turks to evacuate Greek-controlled Thrace. The climax of this policy of ethnic cleansing came in the wake of World War II, when - based on the erroneous principles of collective guilt and collective punishment - perhaps as many as sixteen million Germans were compelled to leave their ancient homelands in East-Central and Southeastern Europe. At the Yalta and Potsdam Conferences, the leaders of the victorious great powers agreed to truncate Germany and transfer Eastern Germany's ethnic German population to the remaining portions of the country. They likewise agreed to expel the 3.5 million Sudeten Germans from the mountainous frontier regions of Bohemia and Moravia (the Czech state ) -a region that these Germans had inhabited for over seven centuries A similar policy of expulsion was also applied, although less stringently, to the smaller German ethnic communities of Hungary, Romania, and Yugoslavia. All in all, 16.5 million Germans may have fallen victim to this officially sponsored policy of ethnic cleansing. Although the Germans were the primary victims of this new policy, the Hungarians were also been sucjected to it, especially in Eduard Benes's reconstituted Czechoslovakia. In the course of 1945-1946, over 200,00 thousand of them were driven across the Danube, most of them in the middle of the winter and Czechoslovak government's official policy vis-a-vis Hungarians - was a smaller version of the "ethnic cleansing" that had cleared Czechoslovakia of its German citizens. It is to the credit of Vaclav Havel, the President of the Czech Republic, that in his former capacity as the last President of Czechoslovakia he acknowledged the immorality of the policy.
การแปล กรุณารอสักครู่..
ต่อไปนี้การทำลายดังกล่าวก่อตั้งจักรวรรดิยุโรปเป็นออสเตรียฮังการี ตุรกี ตุรกี รัสเซีย และเยอรมนีในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง และพร้อมกันสร้างเกือบโหลที่ถูกกล่าวหาว่า ชาติ แต่ในความเป็นจริงรัฐเล็ก ๆส่วนใหญ่ใช้นโยบายล้างเผ่าพันธุ์เป็นที่รู้จักในยุโรปสมัยใหม่เป็นนโยบายปกติและในบางความรู้สึก " การเรียกเก็บเงิน legitimized " เพิ่งสร้างreestablished หรือการขยาย " ผู้สืบทอดรัฐ " - โดยเฉพาะอย่างยิ่ง czecho - สโลวาเกีย , ยูโกสลาเวียและโรมาเนียในศูนย์ ; บัลแกเรียกรีซและตุรกีในภาคใต้ และในระดับน้อยในโปแลนด์และลิทัวเนียในภาคเหนือ - ไล่ออกนับร้อยนับพันของชาวชนกลุ่มน้อยจากของที่ได้มาใหม่หรือปรับโครงสร้างดินแดนหลายเหล่านี้ยังเกี่ยวข้องกับการเผชิญหน้าทางทหารระหว่าง expulsions หลายประเทศเหล่านี้และสร้างขึ้นใหม่ ) รุนแรงที่สุดของรายการเหล่านี้เป็นสงครามของ 1920-1923 ตุรกี กรีก ซึ่งส่งผลให้เกิดการแลกเปลี่ยนที่ต้องบังคับประชากร 1.3 ล้านชาวกรีกจากอานาโตเลียและ 350 , 000 เติร์กอพยพชาวกรีกควบคุม
เทรซจุดสุดยอดของนโยบายนี้ล้างเผ่าพันธุ์มาในการปลุกของสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อใช้หลักการที่ผิดพลาดของความผิดร่วม และการลงโทษ ส่วนรวมบางทีเท่าที่สิบหกล้านเยอรมันถูกบังคับให้ทิ้งของชนชาติโบราณในตะวันออกกลาง และยุโรปตะวันออกเฉียงใต้ และการประชุมพอทสดัมในยัลตา ,ผู้นำแห่งชัยชนะมหาอำนาจตกลงที่จะตัดโอนตะวันออกของเยอรมนีเยอรมนีและชาติเยอรมันกับประชากรที่เหลืออยู่บางส่วนของประเทศ เขาก็เห็นด้วยที่จะไล่ 35 ล้าน ซูเดเตนเยอรมันจากเขตภูเขาชายแดนของโบฮีเมียโมราเวีย ( และรัฐเช็ก ) - ภูมิภาคเหล่านี้เยอรมันได้อาศัยอยู่มานานกว่าเจ็ดร้อยปี นโยบายที่คล้ายกันของการได้ใช้ แต่ไม่เข้มงวดกับเล็กกว่าเยอรมันชุมชนชาติพันธุ์ของฮังการี โรมาเนียและยูโกสลาเวีย . ทั้งหมดในทุก , 165 ล้านคนเยอรมันอาจได้ลดลงเหยื่อเพื่อสนับสนุนนโยบายนี้อย่างเป็นทางการของการล้างชาติโดยนาซี .
ถึงแม้ว่าเยอรมันเป็นเหยื่อหลักของนโยบายใหม่นี้ ยังได้รับ sucjected ชาวฮังการีได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเอดูอาร์ด เป็น benes สร้างประเทศ . ในหลักสูตรของ 1945-1946 มากกว่า 200 , 00 , 000 ของพวกเขาถูกขับข้ามแม่น้ำดานูบ ,ที่สุดของพวกเขาในช่วงกลางของฤดูหนาว และนโยบายของรัฐบาลจีน อย่างเป็นทางการ ทั้งนี้ ฮังการี - เป็นรุ่นเล็กของ " การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ " ที่ได้ล้างประเทศของเยอรมัน ประชาชน มันคือเครดิตของ วาคลาฟ ฮาเวล ประธานของสาธารณรัฐเช็กที่ความสามารถในอดีตของเขาเป็นครั้งสุดท้าย ประธานาธิบดีของประเทศเขายอมรับการผิดศีลธรรมของนโยบาย
การแปล กรุณารอสักครู่..