35% protein significantly (Pb0.05)

35% protein significantly (Pb0.05) lower than that of the other
groups.
Dressout percentage was not affected by either protein levels or
lipid levels; whereas, condition factor (CF) improved significantly as
protein (Pb0.01) and lipid (Pb0.05) levels increased (Table 3).
Protein efficiency ratio (PER) and hepatosomatic index (HSI)
decreased significantly (Pb0.05) with increasing protein levels
(Table 3). PER of fish fed 27% protein was only significantly
(Pb0.05) higher than that of fish fed 35% protein. However, HSI of
fish fed 27% protein was significantly (Pb0.05) higher than that of
other groups. HSI generally decreased as lipid levels increased, but no
significant difference was observed. Nitrogen retention increased
significantly as protein levels (Pb0.01) decreased and lipid levels
(Pb0.05) increased (Table 3). Energy retention was significantly
(Pb0.05) affected by dietary lipid levels, and increased as lipid levels
increased (Table 3).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรตีน 35% อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ต่ำกว่าที่อื่น ๆกลุ่มDressout เปอร์เซ็นต์ได้ไม่รับผลจากระดับโปรตีนใด หรือระดับไขมัน ในขณะที่ ปัจจัยเงื่อนไข (CF) มากขึ้นเป็นโปรตีน (Pb0.01) และไขมัน (Pb0.05) ระดับเพิ่มขึ้น (ตาราง 3)อัตราส่วนประสิทธิภาพโปรตีน (ต่อ) และดัชนี hepatosomatic (HSI)ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ด้วยการเพิ่มระดับโปรตีน(ตาราง 3) ต่อปลาที่เลี้ยง 27% โปรตีนได้เท่าอย่างมีนัยสำคัญ(Pb0.05) สูงกว่าของปลาอาหารโปรตีน 35% อย่างไรก็ตาม HSI ของปลาที่เลี้ยงโปรตีน 27% เป็นอย่างมาก (Pb0.05) สูงกว่าของกลุ่มอื่น ๆ โดยทั่วไปลดลงตามระดับไขมันเพิ่มขึ้น แต่ไม่ HSIมีสังเกตความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ เงินวางประกันของไนโตรเจนเพิ่มขึ้นเป็นระดับไขมันและระดับโปรตีน (Pb0.01) ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ(Pb0.05) เพิ่มขึ้น (ตาราง 3) เก็บข้อมูลพลังงานได้อย่างมาก(Pb0.05) ได้รับผลจากระดับไขมันอาหาร และเพิ่มขึ้นเป็นระดับไขมันเพิ่มขึ้น (ตาราง 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรตีน 35% อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ต่ำกว่าของคนอื่น ๆ
. กลุ่ม
Dressout
เปอร์เซ็นต์ไม่ได้รับผลกระทบจากทั้งระดับโปรตีนหรือระดับไขมัน; ในขณะที่ปัจจัยสภาพ (CF)
เพิ่มขึ้นอย่างมากเป็นโปรตีน(Pb0.01) และไขมัน (Pb0.05) ระดับที่เพิ่มขึ้น (ตารางที่ 3).
ประสิทธิภาพการใช้โปรตีน (PER) และดัชนีตับ (HSI)
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ด้วย ระดับโปรตีนที่เพิ่มขึ้น
(ตารางที่ 3) PER ของปลาที่เลี้ยงโปรตีน 27% เป็นเพียงอย่างมีนัยสำคัญ
(Pb0.05) สูงกว่าปลาที่ได้รับโปรตีน 35% อย่างไรก็ตาม HSI
ของปลาที่ได้รับโปรตีน27% อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) สูงกว่ากลุ่มอื่น ๆ
HSI โดยทั่วไปลดลงตามระดับไขมันเพิ่มขึ้น
แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญเป็นที่สังเกต การเก็บรักษาไนโตรเจนที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเป็นระดับโปรตีน (Pb0.01) ลดลงและระดับไขมัน (Pb0.05) เพิ่มขึ้น (ตารางที่ 3) การเก็บรักษาพลังงานอย่างมีนัยสำคัญ(Pb0.05) ผลกระทบจากระดับไขมันในอาหารและเพิ่มระดับไขมันในเลือดเพิ่มขึ้น(ตารางที่ 3)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

35% โปรตีนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) ที่น้อยกว่ากลุ่มอื่น ๆ
.
dressout เปอร์เซ็นต์ ได้รับผลกระทบ โดยให้ระดับของโปรตีนหรือ
ระดับไขมัน ขณะที่ ปัจจัยเงื่อนไข ( CF ) เพิ่มขึ้นอย่างมากเป็น
โปรตีน ( pb0.01 ) และไขมัน ( pb0.05 ) ระดับเพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 3 ) .
อัตราส่วนประสิทธิภาพโปรตีน ( ต่อ ) และดัชนี hepatosomatic ( HSI )
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) กับการเพิ่มระดับของโปรตีน
( ตารางที่ 3 ) ต่อของปลาที่เลี้ยงด้วยโปรตีน 27% เป็นเพียงมาก
( pb0.05 ) สูงกว่าของปลาโปรตีน 35 % แต่ผมว่าของ
ปลาโปรตีน 27% อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0.05 ) สูงกว่าของ
กลุ่มอื่น ๆ - โดยทั่วไป เมื่อระดับไขมันเพิ่มขึ้น แต่ไม่มี
ความแตกต่างมากนัก การเก็บรักษาไนโตรเจนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ( pb0
.01 ) และลดระดับไขมัน
( pb0.05 ) เพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 3 ) การเก็บรักษาพลังงานอย่างมีนัยสำคัญ
( pb0.05 ) มีผลต่อระดับไขมันในเลือด และเพิ่มระดับไขมันในอาหาร
เพิ่มขึ้น ( ตารางที่ 3 )