According to hyperglobalists a new

According to hyperglobalists a new age of history is upon us, one that
is entirely unprecedented. Ohmae, for example, argues that ‘traditional nation-states have become unnatural, even impossible, units in the global economy’ (Ohmae, 1995, p. 5). In this argument, the world economy is borderless and characterized by a single global market which functions through transnational networks of production, trade and finance
(Khan, 1996). Therefore, emergent forms of governance, which sit above and below the scale of the nation-state, become increasingly important. The divergence of ideologies within this group is highlighted by the fact that both neoliberals and some neo-Marxists form part of the school. The former, epitomized by Ohmae (1995), view the erosion of state regulatory power as a positive factor which signals the victory
of capitalism over socialism. It is notable that such rhetoric was written, and taken very seriously in business schools in particular, immediately following the collapse of the USSR in 1989. The second group, the radicals, also argue that global capitalism has triumphed. In contrast, they view global capitalism as both oppressive and regressive (Peet and Watts, 1993; Petras, 1999). Both perspectives posit that economic forces are dominant, a truly integrated global economy actually exists, and that governments are wedged uncomfortably in between local, regional and supranational bodies of governance, and are thus increasingly irrelevant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม hyperglobalists ยุคใหม่ของประวัติศาสตร์คือเมื่อเรา ที่เป็นประวัติการณ์ทั้งหมด นอกจากนี้ Ohmae เช่น แย้งว่า 'nation-states ดั้งเดิมได้กลายเป็น หน่วยผิดธรรมชาติ แม้แต่ไปไม่ ได้ ในเศรษฐกิจโลก' (Ohmae, 1995, p. 5) ในอาร์กิวเมนต์ เศรษฐกิจโลกจะไร้พรมแดน และลักษณะตลาดโลกเดียวซึ่งฟังก์ชันผ่านเครือข่ายข้ามชาติการผลิต การค้า และการเงิน (ขัน 1996) ดังนั้น ฟอร์มภิ ฉุกเฉินซึ่งอยู่ด้านบน และด้าน ล่างขนาดของ nation-state เป็นสิ่งสำคัญมาก Divergence ของอุดมการณ์ภายในกลุ่มนี้จะเน้นความจริงที่ว่า ทั้ง neoliberals และนีโอ-Marxists บางเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน ในอดีต epitomized โดย Ohmae (1995) ดูการพังทลายของรัฐกำกับดูแลพลังงานปัจจัยบวกซึ่งชัยชนะของระบบทุนนิยมมากกว่าสังคมนิยม น่าสังเกตว่า สำนวนดังกล่าวถูกเขียน และถ่ายจังในโรงเรียนโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ต่อการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี 1989 กลุ่มที่สอง อนุมูล โต้แย้งว่า มีการเอาชนะระบบทุนนิยมโลก เปรียบ ดูโลกทุนนิยมกดขี่ และถอยหลัง (Peet และวัตต์ 1993 Petras, 1999) มุมทั้งสองโพศิตว่า กองกำลังทางเศรษฐกิจโดดเด่น เศรษฐกิจโลกอย่างแท้จริงรวมอยู่ และว่า รัฐบาลเป็น wedged uncomfortably ระหว่างองค์กรท้องถิ่น ระดับภูมิภาค และองค์กรเหนือรัฐภิ และดังนั้นจึงไม่เกี่ยวข้องมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ hyperglobalists ยุคใหม่ของประวัติศาสตร์เป็นพวกเราคนหนึ่งที่เป็นประวัติการณ์อย่างสิ้นเชิง Ohmae ตัวอย่างเช่นระบุว่า 'แผนรัฐชาติที่ได้กลายเป็นที่แปลกประหลาดเป็นไปไม่ได้หน่วยในเศรษฐกิจโลก' (Ohmae 1995 พี. 5) ในเรื่องนี้เศรษฐกิจโลกที่ไร้พรมแดนและโดดเด่นด้วยการเป็นตลาดเดียวทั่วโลกซึ่งทำหน้าที่ผ่านเครือข่ายข้ามชาติของการผลิตการค้าและการเงิน (Khan, 1996) ดังนั้นรูปแบบของการกำกับดูแลฉุกเฉินซึ่งนั่งบนและด้านล่างขนาดของรัฐชาติกลายเป็นความสำคัญมากขึ้น ความแตกต่างของอุดมการณ์ในกลุ่มนี้จะถูกเน้นด้วยความจริงที่ว่าทั้งสอง neoliberals และบางส่วนนีโอมาร์กซิเป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน อดีตดียิ่ง Ohmae (1995), ดูการพังทลายของอำนาจรัฐที่กำกับดูแลเป็นปัจจัยบวกที่สัญญาณชัยชนะของระบบทุนนิยมสังคมนิยมมากกว่า มันเป็นเรื่องน่าทึ่งที่สำนวนดังกล่าวถูกเขียนและดำเนินการอย่างจริงจังในโรงเรียนธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทันทีหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี 1989 กลุ่มที่สองที่อนุมูลยังยืนยันว่าระบบทุนนิยมโลกได้รับชัยชนะ ในทางตรงกันข้ามพวกเขามองว่าทุนนิยมโลกเป็นทั้งกดขี่และถอยหลัง (คัมปะนีและวัตต์ 1993; Petras, 1999) มุมมองทั้งวางตัวว่ากองกำลังทางเศรษฐกิจที่โดดเด่น, เศรษฐกิจโลกแบบบูรณาการอย่างแท้จริงที่มีอยู่จริงและว่ารัฐบาลจะ wedged อึดอัดในระหว่างหน่วยงานท้องถิ่นระดับภูมิภาคและเหนือรัฐของการกำกับดูแลและจึงไม่เกี่ยวข้องมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม hyperglobalists ยุคใหม่ของประวัติศาสตร์ คือ เมื่อเรา ที่
ทั้งหมด อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ชิ โอมาเ เช่น ระบุว่าเป็นรัฐชาติแบบดั้งเดิมได้กลายเป็นวิกฤต แม้จะเป็นไปไม่ได้ หน่วยในเศรษฐกิจโลก " ที่ ชิ โอมาเ , 2538 , หน้า 5 ) ในอาร์กิวเมนต์นี้ เศรษฐกิจโลกไร้พรมแดน และลักษณะ ตามตลาดโลก ซึ่งฟังก์ชันเดียวผ่านเครือข่ายข้ามชาติของการผลิต การค้า และการเงิน
 ( Khan , 1996 ) ดังนั้น รูปแบบฉุกเฉินธรรมาภิบาลซึ่งนั่งอยู่ด้านบนและด้านล่างขนาดของรัฐชาติ กลายเป็นสำคัญยิ่งขึ้น ความแตกต่างของอุดมการณ์ในกลุ่มนี้จะถูกเน้นโดยความจริงที่ว่าทั้ง neoliberals และนีโอมาร์กซิสท์เป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียน อดีต epitomized โดย ชิ โอมาเ ( 1995 ) , มุมมองการกัดเซาะของรัฐด้านพลังงาน ซึ่งเป็นปัจจัยบวกสัญญาณชัยชนะ
ของระบบทุนนิยมมากกว่าสังคมนิยม มันเป็นน่าสังเกตว่าคำพูดดังกล่าวถูกเขียนขึ้น และถ่ายอย่างจริงจังในโรงเรียนธุรกิจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทันทีหลังการล่มสลายของสหภาพโซเวียตในปี 1989 กลุ่มที่ 2 , กลุ่ม , ยังยืนยันว่าทุนนิยมโลกที่มีชัยชนะ ในทางตรงกันข้าม พวกเขาดูโลกทุนนิยมทั้งที่กดขี่และถอยหลัง ( Peet และวัตต์ , 1993 ; จางไป , 1999 ) ทั้งมุมมอง วางตัวว่ากองกำลังทางเศรษฐกิจที่เด่น , รวมอย่างแท้จริงของเศรษฐกิจโลก มีอยู่จริง และที่รัฐบาลเป็น wedged ระหว่างอิหลักอิเหลื่อในระดับท้องถิ่น ภูมิภาค และองค์กรเหนือรัฐของกิจการ และเป็นมากขึ้นที่ไม่เกี่ยวข้อง