AbstractPenaeus monodon postlarvae

Abstract
Penaeus monodon postlarvae were fed with formulated diets containing either soaked or unsoaked Leucaena leaves. A similarly prepared feed with soybean in place of Leucaena was used for comparison. Results were analysed by statistical and histological methods.

Results of the 4-week feeding experiment showed that mean weight gains and percentage survival of the prawns fed with the two Leucaena-containing diets were higher, but not significantly different from soybean-containing diet. The content of the poisonous amino acid mimosine in the Leucaena leaves could be reduced about 70% by soaking the leaves in freshwater for 24 h. Highest weight gain was obtained with the feed containing these soaked leaves.

In addition to growth and survival, the R-cells of the midgut glands of the postlarvae were investigated by light and electron microscopy. Although the statistical growth values and the proximate analyses of the test diets were similar, a food-specific ultrastructure was established after only 4 days of feeding. All diets resulted in subcellular characteristics typical for well fed prawns and, at that time, the Leucaena diets were already slightly superior to the soybean control. This indicates that different sources of macronutrients lead to different ultrastructures even if the proximate analyses of protein, carbohydrate and lipid are similar.

Only slight changes in the R-cells were observed after 11, 20 and 28 days in the prawns fed with the soybean diet compared to 4 days of feeding. In the diet containing unsoaked Leucaena leaves, however, many R-cells became heavily damaged after 20 and 28 days, whereas the prawns fed with the diet containing soaked leaves exhibited less pronounced distortion. Statistical analyses of growth and survival rate did not show these adverse effects at that time. Although it is highly probable that the mimosine is responsible for those pathological symptoms, complementary experiments could not clearly prove that.

The effects of feed components are visible on the cellular or organ level after only a few days, whereas the individuals (organism level) reflect them about 10 days later. Another 10 days later the changes are manifested in the population. Therefore it is suggested to use histology in nutrition studies as a supplementary source of information to statistical and biochemical parameters. The midgut glands can further be used to monitor the nutritional condition of prawns in aquaculture, sea ranching, and in ecological investigations.

The study confirms that Leucaena leaves are a promising protein source for prawn diets if mimosine could be reduced to a very low level. A mimosine level of 0.25% in the feed is still too high, if the diet is used uninterruptedly for several weeks.

☆
Contribution No. 187 of the Aquaculture Department of SEAFDEC.
Copyright © 1986 Published by Elsevier B.V.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อกุ้งกุลาดำ postlarvae ถูกเลี้ยง ด้วยอาหารสูตรที่ประกอบด้วยเปี่ยมล้นไปด้วย หรือ unsoaked Leucaena ใบไม้ มีใช้ตัวดึงข้อมูลที่เตรียมไว้ในทำนองเดียวกันกับถั่วเหลืองแทน Leucaena สำหรับการเปรียบเทียบ ผลลัพธ์ที่ได้ analysed โดยวิธีการทางสถิติ และสรีรวิทยาผลการทดลองให้อาหาร 4 สัปดาห์แสดงให้เห็นว่า กำไรน้ำหนักเฉลี่ยและเปอร์เซ็นต์การรอดตายของกุ้งที่เลี้ยง ด้วยอาหารประกอบด้วย Leucaena สองมีสูง แต่ไม่แตกต่างอย่างมากจากอาหารที่ประกอบด้วยถั่วเหลือง เนื้อหาของ mimosine พิษกรดอะมิโนใน Leucaena ใบไม้อาจจะลดลงประมาณ 70% โดยการแช่ใบในน้ำจืดสำหรับน้ำหนักสูงสุด 24 h. กล่าวกับฟีดที่ประกอบด้วยใบไม้ soaked เหล่านี้เจริญเติบโตและอยู่รอด R-เซลล์ต่อม midgut ของ postlarvae ที่ถูกตรวจสอบ โดยแสงและอิเล็กตรอน microscopy ถึงแม้ว่าค่าสถิติการเจริญเติบโตและวิเคราะห์เคียงของอาหารทดสอบคล้ายกัน ultrastructure อาหารเฉพาะถูกตั้งขึ้นหลังจาก 4 วันของการให้อาหาร อาหารทั้งหมดส่งผลให้ subcellular ลักษณะทั่วไปสำหรับกุ้งกินอาหารดี และ ครั้งที่ อาหาร Leucaena มีแล้วเหนือกว่าเล็กน้อยการควบคุมถั่วเหลือง บ่งชี้ว่า แหล่งที่มาต่าง ๆ ของรับทำ ultrastructures แตกต่างกันแม้ว่าวิเคราะห์เคียงของโปรตีน คาร์โบไฮเดรต และไขมันจะคล้ายกันเพียงเล็กน้อยเปลี่ยนแปลงในเซลล์ R ได้สังเกตหลังจากวันที่ 11, 20 และ 28 ในกุ้งที่เลี้ยง ด้วยอาหารถั่วเหลืองเปรียบเทียบกับอาหาร 4 วัน ในอาหารประกอบด้วยใบไม้ Leucaena unsoaked อย่างไรก็ตาม ใน R-เซลล์กลายเป็นเสียหายหนักหลังวันที่ 20 และ 28 ในขณะกุ้งเลี้ยงกับที่ประกอบด้วยในอาหารที่เปี่ยมล้นไปด้วย ใบไม้จัดแสดงน้อยออกเสียงเพี้ยน วิเคราะห์ทางสถิติอัตราการเจริญเติบโตและอยู่รอดได้แสดงเหล่านี้ส่งผลในขณะนั้น แม้ว่าน่าเป็นสูงว่า mimosine รับผิดชอบเหล่านั้นอาการทางพยาธิวิทยา ทดลองเสริมอาจไม่ชัดเจน พิสูจน์ที่ผลกระทบของส่วนประกอบอาหารจะมองเห็นได้บนมือถือหรืออวัยวะหลังจากเพียงไม่กี่วัน โดยบุคคล (สิ่งมีชีวิตระดับ) สะท้อนนั้นประมาณ 10 วันต่อมา อีกวันละ 10 วันภายหลังการเปลี่ยนแปลงจะประจักษ์ในประชากร ดังนั้น มันจะแนะนำการใช้มิญชวิทยาในการศึกษาคุณค่าทางโภชนาการเป็นแหล่งเสริมข้อมูลพารามิเตอร์สถิติ และชีวเคมี Midgut ต่อมสามารถไปใช้ในการตรวจสอบสภาพโภชนาการของกุ้งเพาะเลี้ยงสัตว์ น้ำ ซี ranching และตรวจสอบระบบนิเวศการศึกษายืนยันว่า ใบไม้ Leucaena เป็นแหล่งโปรตีนที่สัญญาสำหรับอาหารกุ้ง mimosine อาจลดลงไประดับต่ำมาก Mimosine ระดับ 0.25% ในการดึงข้อมูลจะยังคงสูงเกินไป ถ้าเป็นอาหารจะใช้ติด ๆ กันหลายสัปดาห์☆ส่วนเลข 187 ของภาควิชาเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำของ SEAFDECสงวนลิขสิทธิ์ © 1986 ที่เผยแพร่ โดย Elsevier b.v

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
กุ้งกุลาดำ ? เลี้ยงด้วยสูตรอาหารที่มีทั้งแช่หรือกระถินกับใบ ในทํานองเดียวกันเตรียมอาหารที่มีถั่วเหลืองในสถานที่ของกระถินมาใช้สำหรับการเปรียบเทียบ ผลวิเคราะห์โดยวิธีการทางสถิติและการศึกษา .

ผลของการทดลองการให้อาหาร 4 สัปดาห์พบว่าน้ำหนักกําไรและเปอร์เซ็นต์การรอดตายของกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารที่มีสองกระถินสูงแต่ไม่แตกต่างจากถั่วเหลืองที่มีอาหาร เนื้อหาของพิษ อะมิโน แอซิด ไมโมซินในใบกระถินก็จะลดลงประมาณ 70 % โดยการแช่ใบในน้ำจืดเป็นเวลา 24 ชั่วโมงสูงสุดน้ำหนักเพิ่มได้ด้วยอาหารที่มีเหล่านี้แช่ใบ

นอกจากนี้ การเจริญเติบโตและการอยู่รอด r-cells ของประสิทธิภาพและเหมาะสมต่อมของกุ้งกุลาดำได้ โดยแสงและกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอน แม้ว่าค่าการเจริญเติบโตทางสถิติและวิเคราะห์โดยประมาณของอาหารแบบที่เหมือนกัน ในอาหารที่เฉพาะเจาะจงถูกก่อตั้งขึ้นหลังจากเพียง 4 วันของอาหาร .อาหารทั้งหมดผลในตําแหน่งภายในเซลล์ลักษณะเฉพาะสำหรับเลี้ยงดี กุ้ง และ ตอนนั้น กระถินอาหารได้เล็กน้อยเหนือการควบคุม ถั่วเหลือง นี้บ่งชี้ว่า แหล่งที่มาของสารอาหารหลักนำไปสู่จุลแตกต่างกันถึงแม้ว่าการวิเคราะห์โดยประมาณของโปรตีน คาร์โบไฮเดรต และไขมัน จะคล้ายกัน

การเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยใน r-cells พบหลัง 11 , 20 และ 28 วันในกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารถั่วเหลืองเมื่อเทียบกับ 4 วันของอาหาร . ในอาหารผสมกับใบกระถิน , อย่างไรก็ตาม , หลาย r-cells กลายเป็นให้เกิดความเสียหายอย่างหนักหลังจาก 20 และ 28 วัน ส่วนกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารที่แช่ใบแสดงน้อยกว่าการบิดเบือนการวิเคราะห์สถิติการเจริญเติบโตและอัตราการรอดตายไม่ได้แสดงอาการไม่พึงประสงค์เหล่านี้ในเวลาที่ แม้ว่ามันจะเป็นไปได้อย่างสูงว่า ไมโมซินจะต้องรับผิดชอบทางพยาธิวิทยาอาการ การทดลองเสริมอาจไม่ชัดเจนพิสูจน์ว่า

ผลของส่วนประกอบของอาหารที่สามารถมองเห็นได้ในระดับเซลล์ หรืออวัยวะหลังจากนั้นเพียงไม่กี่วันส่วนบุคคล ( ระดับองค์กร ) สะท้อนไว้ประมาณ 10 วัน อีก 10 วันภายหลังการเปลี่ยนแปลงจะปรากฏในประชากร ดังนั้นจึงแนะนำให้ใช้ ซึ่งในการศึกษาโภชนาการเป็นแหล่งที่มาเพิ่มเติมของข้อมูลทางสถิติและชีวเคมี พารามิเตอร์ ส่วนประสิทธิภาพและเหมาะสมต่อมสามารถถูกใช้เพื่อตรวจสอบภาวะโภชนาการของกุ้งในการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำฟาร์มทะเล และระบบนิเวศในการสืบสวน

จากการศึกษาพบว่าใบกระถินเป็นแหล่งโปรตีนหลักอาหารกุ้งถ้าไมโมซีนอาจลดลงสู่ระดับต่ำมาก เป็นไมโมซินที่ระดับ 0.25% ในอาหารยังคงสูงเกินไป ถ้าอาหารมีการใช้อย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายสัปดาห์ ☆


ส่วนฉบับที่ 187 ของการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ กรม SEAFDEC .
สงวนลิขสิทธิ์สงวนลิขสิทธิ์เผยแพร่โดยเอลส์เท่า 1986