Effects of dry-ageing on pork quali

Effects of dry-ageing on pork quality characteristics in different genotypes
2. Materials and methods

2.1. Animal management and slaughter processing Forty-eight barrows from two genotypes, Large White×Large White (LW, n=24) and Duroc×LargeWhite (Duroc, n=24), were assigned on the basis of live-weight into pens of three animals at the Lacombe Research Centre Swine Unit. All pigs in the study were managed, handled and slaughtered in accordance with the principles and guidelines established by the Canadian Council of Animal Care (CCAC, 1993). The Large White breed was selected as a commonly used commercial breed. The Duroc breed was selected as a terminal cross for its greater overall fatness and propensity to increase marbling. Six weeks prior to slaughter the pigs received a finishing diet (Table 1). Pigs were given ad libitum access to feed and water. At 165 days of age, pigs were transported to the Lacombe Research Centre abattoir (0.5 km) for slaughter. At slaughter, final live weights were recorded and the animals were electrically stunned (400 V for 3 s), exsanguinated and dressed in a manner simulating commercial conditions. The processing of carcasses included pasteurization (16 nozzles at 12 L/nozzle for 10 s with 86.4 °C water for a total of 192 L/carcass) using an in-line stainless steel pasteurizing cabinet (Bryant, Brereton, & Gill, 2003). Following the splitting of the carcass, hot side weights were recorded. At 45 min post-mortem, the lean and subcutaneous fat thickness were determined on the left side of the carcass between the 3rd and 4th posterior ribs approximately 7 cm from the midline using a PG-100 Destron probe (Viewtrak Technologies Inc., Markham, ON, Canada). Both sides of each carcass were conventionally chilled in the cooler at 2 °C, with wind speeds of 0.5 m/s. At 24 h post-mortem, the left and right sides of each carcass were weighed to determine total cooler shrink, and hot and cold dressing percentages were calculated. Fat hardness readings were recorded on both sides of each carcass between the 1st and 2nd thoracic vertebrae on the second subcutaneous fat layer using a Rex Durometer LG2400 (Rex Gauge Company, Buffalo Grove, IL, USA).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลของการแห้งผิวหมูมีคุณภาพลักษณะในพันธุ์ที่แตกต่างกัน2. วัสดุและวิธีการ2.1. สัตว์การจัดการและประมวลผลสี่สิบแปด barrows จากสองไทป์ ลอกสีขาวขนาดใหญ่สีขาวขนาดใหญ่ฆ่า (LW, n = 24) และ Duroc × LargeWhite (Duroc, n = 24), กำหนดเกณฑ์น้ำหนักสดลงในปากกาของสัตว์สามหน่วยสุกรของศูนย์วิจัย Lacombe สุกรทั้งหมดในการศึกษาจัดการ จัดการ และฆ่าตามหลักการและแนวทางที่กำหนด โดยแคนาดาสภาของสัตว์ดูแล (CCAC, 1993) เลือกสายพันธุ์สีขาวขนาดใหญ่เป็นสายพันธุ์ในเชิงพาณิชย์ที่ใช้กันทั่วไป เลือกพันธุ์ Duroc เป็นขนเทอร์มินัลความสมบูรณ์โดยรวมมากกว่าและนิสัยชอบเพิ่มเด marbling หกสัปดาห์ก่อนการฆ่าสุกรได้รับอาหารผิว (ตาราง 1) สุกรได้รับอาหาร และน้ำถึง ad libitum ที่ 165 วันอายุ สุกรถูกส่งไปโรงฆ่าสัตว์ศูนย์วิจัย Lacombe (0.5 กม.) สำหรับฆ่า ที่ฆ่า มีบันทึกน้ำหนักสดที่สุด และสัตว์ถูกสตันไฟฟ้า (400 V 3 s), exsanguinated และในลักษณะเลียนแบบเงื่อนไข การประมวลผลของซากรวมพาสเจอร์ไรซ์ (หัวฉีด 16 ที่ L 12 หัวฉีด 10 s 86.4 ° C น้ำจำนวน 192 L/ซาก) ใช้การในบรรทัดเหล็กพาสเจอร์ไรส์ตู้ (ไบรอันท์ Brereton และ เหงือก 2003) มีบันทึกน้ำหนักข้างร้อนตามการแบ่งของซาก ใน 45 นาทีหลัง ความหนาไขมันใต้ผิวหนัง และลีถูกกำหนดบนด้านซ้ายของซากระหว่าง 3 และ 4 หลังซี่โครงประมาณ 7 ซม.ทำโดยใช้โพรบ Destron PG-100 (Viewtrak เทคโนโลยี อิงค์ มาร์คัม ON แคนาดา) ทั้งสองด้านของแต่ละซากที่แช่เย็นได้ตามอัตภาพในเย็น 2 ° c ความเร็วลม 0.5 m/s 24 ชม.หลัง ด้านซ้ายและด้านขวาของแต่ละซากถูกชั่งน้ำหนักการตรวจสอบรวมเย็นหด และคำนวณเปอร์เซ็นต์แป้งร้อน และเย็น มีบันทึกการอ่านค่าความแข็งไขมันทั้งสองด้านของแต่ละซากระหว่างกระดูกสันหลังทรวงอก 1 และ 2 บนที่สองในชั้นไขมันใต้ผิวหนังใช้ LG2400 แบบ Durometer เร็กซ์ (Rex วัด บริษัท ควาย Grove, IL สหรัฐอเมริกา)