Characters—The individuals who popu

Characters—The individuals who populate narrative and non-narrative films. As you begin an analysis of characters, you should ask yourself the following questions:
Do the characters seem realistic? Are they meant to seem realistic?
Are they defined by their clothes, their conversation, or something else?
If they are not realistic, why not, and why are they meant to seem strange or fantastic?
Do the characters seem to fit the setting of the story?
Does the film focus mainly on one or two characters or on many?
Do the characters change, and if so, in what ways?
What values do the characters seem to represent: What do they say about such matters as independence, sexuality, morality, political belief?

Setting—not merely peripheral but integral to a film. Location establishes the film’s tone, historical and cultural context, and can serve as a backdrop to a character’s psychological state of mind.

Point of view—The relationship a camera has to a person or action. Usually movies use an objective point of view, so that most of what is shown is not confined to anyone person’s perspective.

Point of view is the central term in writing about films because films are basically about seeing the world in a certain way. Pay attention to point of view by using these two general guidelines:
* Observe how and when the camera creates the point of view of a character—and to what effect.
* Notice if the story is told mostly from an objective point of view or from the subjective perspective of one person.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อักขระตัวผู้ใส่ฟิล์มไม่ใช่เล่าเรื่องและเล่าเรื่อง ตามที่คุณเริ่มต้นการวิเคราะห์ตัวอักษร คุณควรถามตัวเองคำถามต่อไปนี้:ทำตัวดูเหมือนจริงหรือไม่ พวกเขาจะหมายถึงดูเหมือนจริงหรือไม่พวกเขาถูกกำหนด โดยเสื้อผ้าของพวกเขา การสนทนาของพวกเขา หรืออย่างอื่นถ้าจะไม่สมจริง ทำไมไม่ และทำไมจะพวกเขาหมายถึงดูเหมือนแปลก หรือยอดเยี่ยมทำตัวดูเหมือนจะพอดีกับการตั้งค่าเรื่องฟิล์มไม่เน้นส่วนใหญ่ ในหนึ่ง หรือสองอักขระ หรือหลายทำเปลี่ยนตัวอักษร และ ถ้าเป็นเช่น นั้น ด้วยวิธีใดค่าอะไรทำตัวดูเหมือนจะ เป็นตัวแทน: อะไรทำพวกเขาพูดเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวเป็นอิสระ เพศ ศีลธรรม ความเชื่อทางการเมืองหรือไม่ การตั้งค่า — ไม่เพียงต่อพ่วง แต่ไปเป็นฟิล์ม ตำแหน่งกำหนดโทนสีของภาพยนตร์ บริบททางประวัติศาสตร์ และวัฒนธรรม และสามารถทำหน้าที่เป็นฉากหลังของตัวละครสถานะจิตใจ มองโดยความสัมพันธ์แบบเป็นบุคคลหรือการกระทำ ปกติภาพยนตร์ใช้ผิดวัตถุประสงค์มอง เพื่อให้ไม่ถูกขังมากที่สุดที่จะแสดงให้ทุกคนมุมมองของบุคคลนั้น มองระยะกลางเขียนเกี่ยวกับฟิล์มเนื่องจากฟิล์มมีพื้นฐานเกี่ยวกับโลกการเห็นได้ ใส่จุดของมุมมอง โดยใช้แนวทางทั่วไปเหล่านี้ทั้งสอง: * สังเกตอย่างไร และเมื่อกล้องสร้างเจตคติอักขระ — และผลกระทบ * โปรดสังเกตถ้า จะบอกเรื่องราวส่วนใหญ่ จากมุมมองของจุดประสงค์ หรือ จากมุมมองตามอัตวิสัยของคน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอักษรบุคคลที่อาศัยการเล่าเรื่องและภาพยนตร์ที่ไม่ได้เล่าเรื่อง
เมื่อคุณเริ่มต้นการวิเคราะห์ของตัวอักษรที่คุณควรถามตัวเองคำถามต่อไปนี้ทำตัวละครดูเหมือนจริง? พวกเขาหมายถึงการที่ดูเหมือนจริง?
พวกเขากำหนดโดยเสื้อผ้าของพวกเขาสนทนาของพวกเขาหรือสิ่งอื่นใดถ้าพวกเขาไม่ได้มีเหตุผล, ทำไมไม่และทำไมพวกเขาหมายถึงการจะดูแปลกหรือที่ยอดเยี่ยม? ทำในตัวละครที่ดูเหมือนจะพอดีกับการตั้งค่าของ ? เรื่องไม่ภาพยนตร์เน้นเป็นที่หนึ่งหรือสองตัวอักษรหรือในหลายๆทำตัวอักษรที่เปลี่ยนแปลงและถ้าเป็นเช่นนั้นในรูปแบบอะไรอะไรค่าไม่อักขระที่ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของพวกเขาจะพูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวเป็นความเป็นอิสระทางเพศคุณธรรมความเชื่อทางการเมือง? การตั้งค่าไม่เพียง แต่อุปกรณ์ต่อพ่วงส่วนหนึ่งภาพยนตร์ สถานที่กำหนดโทนสีของหนังเรื่องนี้บริบททางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมและสามารถทำหน้าที่เป็นฉากหลังสภาพจิตใจของตัวละครของจิตใจ. มุมมอง-ความสัมพันธ์กล้องมีให้กับบุคคลหรือการกระทำ ภาพยนตร์มักจะใช้จุดวัตถุประสงค์ของมุมมองเพื่อให้ทุกสิ่งที่ปรากฏไม่ได้ จำกัด อยู่มุมมองของคนทุกคน. มุมมองเป็นระยะกลางในการเขียนเกี่ยวกับภาพยนตร์เพราะภาพยนตร์โดยทั่วไปเกี่ยวกับการมองโลกในทางหนึ่ง ให้ความสนใจกับมุมมองโดยใช้ทั้งสองแนวทางทั่วไป: * สังเกตวิธีการและเมื่อกล้องสร้างมุมมองของตัวละครและสิ่งที่มีผล. * หมายเหตุถ้าเรื่องเล่าส่วนใหญ่มาจากจุดวัตถุประสงค์ของมุมมองหรือจาก มุมมองส่วนตัวของคนคนหนึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวบุคคลที่อาศัยเรื่องเล่าและการเล่าเรื่องที่ไม่ใช่ภาพยนตร์ เมื่อคุณเริ่มต้นในการวิเคราะห์ตัวละคร คุณควรถามตัวเองคำถามต่อไปนี้ :
ทำให้ตัวละครดูสมจริง ? พวกเขาตั้งใจจะดูมีเหตุผล ?
เค้ากำหนดด้วยเสื้อผ้าของพวกเขา การสนทนา หรืออย่างอื่น ?
ถ้าพวกเขาจะไม่มีเหตุผล ทำไม และทำไม พวกเขาตั้งใจจะดูแปลกหรือมหัศจรรย์ ?
ทำให้ตัวละครที่ดูเหมือนจะพอดีกับฉากของเรื่อง ?
ไม่ภาพยนตร์เน้นหลักในหนึ่งหรือสองตัว หรือหลาย
ทำตัวละครเปลี่ยน และถ้าเป็นเช่นนั้น ยังไงคะ
แล้วค่าทำอักขระที่ดูเหมือนจะเป็นตัวแทนของ : อะไรที่พวกเขาพูดเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ เช่น ความเป็นอิสระ เพศ ศีลธรรม ความเชื่อทางการเมือง

การตั้งค่าไม่เพียงอุปกรณ์ แต่ส่วนหนึ่งภาพยนตร์สถานที่ตั้งของภาพยนตร์เสียง บริบททางประวัติศาสตร์และทางวัฒนธรรม และสามารถใช้เป็นฉากหลังของตัวละครจิตใจ

มุมมองกล้องมีความสัมพันธ์กับบุคคลหรือการกระทำ ปกติดูหนังใช้ความเห็นเพื่อให้มากที่สุดของสิ่งที่จะแสดงเป็นมุมมองของคนที่ไม่ได้คับ

ใคร .จุดชมวิวที่ระยะกลางในการเขียนเกี่ยวกับฟิล์มเพราะฟิล์มโดยทั่วไปเกี่ยวกับการเห็นโลกในทางที่แน่นอน สนใจมุมมองโดยใช้เหล่านี้ 2 ข้อแนะนำทั่วไป :
* สังเกตวิธีการและเมื่อกล้องจะสร้างมุมมองของตัวละครและผลอย่างไร .
* สังเกตุถ้าบอกเรื่องราวส่วนใหญ่จากความเห็นหรือจากมุมมองส่วนตัวของคนๆหนึ่ง