When evaluating the stability of LD

When evaluating the stability of LDH in RPMI containing 1% FBS, Cu-40 and Ag-35 were found to cause decreased LDH activity over time (Figure 2). Since TiO2-25 does not inactivate LDH, a reasonable explanation for the decreasing part of the curve in Figure 3 is that a significant portion of the LDH activity could not be measured due to adsorption of LDH molecules onto the TiO2-25 particle surface. The similar LDH inactivation pattern shared by Cu-40 NPs and Cu2+ (in form of CuSO4) (Figure 4) at an equimolar concentration seems to suggest that LDH inactivation by Cu NPs was predominantly through a dissolution process that gradually releases copper ions. Though we did not studied the exact form of these ions, Cu+ ions could be the directly released form and they were probably quickly oxidized into Cu2+, the more stable form of copper ions. There are some differences between the curves of the copper NP and Cu2+ at time zero and 1 hr time point and these could have been caused by a time delay for Cu NPs to release copper ions. Note that one-phase exponential decay model used for fitting the curves in Figure 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อประเมินความมั่นคงของ LDH ใน RPMI ประกอบด้วย 1% FBS, Cu-40 และ Ag 35 พบทำกิจกรรม LDH ลดเวลา (รูปที่ 2) เนื่องจาก TiO2 25 ยก LDH คำอธิบายที่เหมาะสมสำหรับส่วนลดของเส้นโค้งในรูปที่ 3 คือ ว่า การเป็นส่วนสำคัญของกิจกรรม LDH ไม่สามารถวัดจากของ LDH โมเลกุลบนพื้นผิวของอนุภาค TiO2-25 รูปแบบคล้าย LDH ยกเลิกการเรียกใช้ร่วมกัน โดย NPs Cu 40 และ Cu2 + (ในรูปแบบของ CuSO4) (รูปที่ 4) ที่มีความเข้มข้น equimolar น่าจะ แนะนำว่า ยกเลิกการเรียก LDH โดย Cu NPs คือส่วนใหญ่ผ่านกระบวนการยุบที่ค่อย ๆ ปล่อยประจุทองแดง แม้ว่าเราไม่ได้ศึกษารูปแบบที่แน่นอนของประจุเหล่านี้ Cu + ประจุสามารถแบบออกได้โดยตรง และจะถูกออกซิไดซ์อย่างรวดเร็วอาจเป็น Cu2 + ทองแดงกันแบบมีเสถียรภาพมากขึ้น มีความแตกต่างระหว่างเส้นโค้งของ NP ทองแดง และ Cu2 + ที่เวลาเป็นศูนย์และ 1 ชั่วโมงเวลาจุดเหล่านี้อาจเกิดจากการหน่วงเวลาสำหรับ Cu NPs จะปล่อยประจุทองแดง หมายเหตุรุ่นผุเนนหนึ่งเฟสที่ใช้สำหรับการปรับพอดีเส้นโค้งในรูปที่ 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อประเมินความมั่นคงของ LDH ใน RPMI ที่มี FBS 1% Cu-40 และ Ag-35 พบว่าสาเหตุที่ลดลงกิจกรรม LDH เมื่อเวลาผ่านไป (รูปที่ 2) ตั้งแต่ TiO2-25 ไม่ยับยั้ง LDH, คำอธิบายที่เหมาะสมสำหรับส่วนที่ลดลงของเส้นโค้งในรูปที่ 3 คือการที่เป็นส่วนสำคัญของกิจกรรม LDH ไม่สามารถวัดเนื่องจากการดูดซับของโมเลกุล LDH ลงบนพื้นผิวของอนุภาค TiO2-25 รูปแบบการใช้งานที่คล้ายกัน LDH ใช้ร่วมกันโดย Cu-40 NPS และ Cu2 + (ในรูปแบบของ CuSO 4) (รูปที่ 4) ที่ความเข้มข้น equimolar ดูเหมือนจะชี้ให้เห็นว่าการใช้งานโดย LDH Cu NPS เป็นส่วนใหญ่ผ่านกระบวนการสลายตัวที่ค่อยๆปล่อยไอออนทองแดง ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้ศึกษารูปแบบที่แน่นอนของไอออนเหล่านี้ไอออน Cu + อาจจะเป็นรูปแบบที่ปล่อยออกมาโดยตรงและพวกเขาก็อาจจะออกซิไดซ์ได้อย่างรวดเร็วใน Cu2 + รูปแบบที่มีเสถียรภาพมากขึ้นของไอออนทองแดง มีความแตกต่างบางอย่างระหว่างเส้นโค้งของทองแดงและ NP Cu2 + ในเวลาที่ศูนย์และ 1 ชั่วโมงจุดเวลาและเหล่านี้อาจมีสาเหตุมาจากความล่าช้าเวลาสำหรับ NPS Cu จะปล่อยไอออนทองแดง โปรดทราบว่าระยะหนึ่งรุ่นชี้แจงสลายใช้สำหรับการปรับเส้นโค้งในรูปที่ 4

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อประเมินเสถียรภาพของ LDH ใน RPMI ที่ประกอบด้วย 1% cu-40 ag-35 FBS และพบว่าสาเหตุที่ลดลง หลังกิจกรรมตลอดเวลา ( รูปที่ 2 ) ตั้งแต่ tio2-25 ไม่ได้ทำให้ลีดาเฮ , คำอธิบายที่เหมาะสมสำหรับการลดส่วนของกราฟในรูปที่ 3 เป็นส่วนสําคัญของลีดาเฮกิจกรรมไม่สามารถวัดได้เนื่องจากการดูดซับโมเลกุลบนหลัง tio2-25 อนุภาคพื้นผิวหลังใช้งานรูปแบบคล้ายกันร่วมกันโดยกฟผ. และ cu-40 CU2 ( ในรูปของ CuSO4 ) ( รูปที่ 4 ) ที่ความเข้มข้นจะแนะนำว่าหลังๆใช้ทองแดงเป็นเด่นโดยผ่านกระบวนการที่ค่อย ๆสลายตัวออกไอออนทองแดง ถึงแม้เราไม่ได้เรียนรูปแบบที่แน่นอนของไอออนเหล่านี้ทองแดงไอออนได้โดยตรงออกรูปแบบและพวกเขาจะได้อย่างรวดเร็วจะถูกออกซิไดซ์เป็น CU2 แบบฟอร์มมีเสถียรภาพมากขึ้นไอออนของทองแดง มีความแตกต่างบางอย่างระหว่างเส้นโค้งของทองแดงและ NP CU2 ในเวลา 1 ชั่วโมงและศูนย์และจุดเหล่านี้สามารถเกิดจากการหน่วงเวลาที่ใช้เชื้อเพลิงที่ปล่อยไอออนของทองแดงหมายเหตุที่ 1 ระยะ exponential สลายแบบใช้สำหรับปรับเส้นโค้งในรูปที่ 4