They were closing the drugstore, an

They were closing the drugstore, and Alfred Higgins, who had just taken off his white jacket, was putting on his coat and getting ready to go home. The little gray haired man, Sam Carr, who owned the drugstore, was bending down behind the cash register, and when Alfred Higgins passed him, he looked upand said softly, Just a moment, Alfred. One moment before you go The soft, confident, quietway in which Sam Carr spoke made Alfred start to button his coat ncrvously He felt sure his face was white. Sam Carr usually said, "Good night," brusquely, without looking up. In the six months he had been working in the drugstore Alfred had never heard his employer speak sofuly like that Hisheartbegan to beatso loud. it was hard for him to get his breath. "What is it, Mr. Carr?" he asked. Maybe you'd be good enough to take a few things out of your pocket and leave them here before you go," Sam Carr said. "What things? What are you talking about?" "You've got a compact and a lipstick and at least two tubes of tooth- paste in your pockets, Alfred." What do you mean? Do you think I'm crazy?" Alfred blustered. His face got red and he knew he looked fierce with indignation. But Sam Carr, standing by the door with his bluc cycs shining brightly behind his glasses and his lips moving underneath his gray mustache, only nodded his head a few times, and then Alfred grew very frightened and he didn't know what to say.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาได้ปิดร้านขายยา และอัลเฟรดฮิกกินส์ ใครมีเอาแค่ปิดเขาเสื้อสีขาว ใส่ในเสื้อของเขา และพร้อมที่จะกลับบ้าน ตัวเล็ก ๆ หัวหงอกแมน คาร์ Sam ที่เป็นเจ้าของร้านขายยา ถูกดัดลงหลังเครื่องบันทึกเงินสด และอัลเฟรดฮิกกินส์ผ่านเขา เขาดู upand กล่าวเบา ๆ เพียงครู่ อัลเฟรด ครับก่อนไป quietway มั่นใจ น้ำอัดลม ซึ่งพูดสามคาร์ทำอัลเฟรดเริ่มปุ่ม ncrvously ตราเขาเขารู้สึกแน่ใจว่าหน้าไม่ขาว คาร์สามมักกล่าว "ดี หลับ brusquely โดยไม่ต้องหา ใน 6 เดือนที่เขาได้ทำงานในร้านขายยาอัลเฟรดได้ไม่เคยได้ยินนายจ้างของเขาพูด sofuly เช่น Hisheartbegan กับ beatso ดังนั้น มันยากสำหรับเขาที่จะได้รับลมหายใจของเขา "มันคืออะไร คาร์นาย" เขาถาม บางทีคุณจะดีพอที่จะทำบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าของคุณ และทิ้งไว้ที่นี่ก่อนเดินทาง สามคาร์กล่าว "สิ่งใด สิ่งคุณพูดหรือไม่" "คุณได้กระชับความ และลิปสติก และท่อที่สองฟันในกระเป๋าของคุณ อัลเฟรด" คุณหมายความว่าไง คุณคิดว่า ฉันบ้าหรือ" อัลเฟรดพูดคุยโต ใบหน้าของเขามีสีแดง และเขารู้ว่า เขาดูดุร้ายกับ indignation แต่สามคาร์ สแตนด์บายประตูกับเขา cycs bluc ส่องแสงสดใสหลังแว่นตาของเขาและริมฝีปากของเขาย้ายภายใต้ mustache สีเทาของเขา เฉพาะ nodded หัวกี่ครั้ง และจากนั้น อัลเฟรดโตกลัวมาก และไม่ทราบพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขาถูกปิดร้านขายยาและอัลเฟรดฮิกกินส์ที่ได้รับเพียงแค่ปิดแจ็คเก็ตสีขาวของเขาถูกวางบนเสื้อของเขาและได้รับการพร้อมที่จะกลับบ้าน คนที่มีผมน้อยสีเทาแซมคาร์ซึ่งเป็นเจ้าของร้านขายยาที่ได้รับการดัดลงทะเบียนเงินสดที่อยู่เบื้องหลังและเมื่ออัลเฟรดฮิกกินส์ผ่านเขามอง upand พูดเบา ๆ เพียงแค่ช่วงเวลาที่อัลเฟรด ช่วงเวลาหนึ่งก่อนที่คุณจะนุ่มมั่นใจ quietway ที่แซมคาร์พูดเริ่มต้นทำอัลเฟรดปุ่มเสื้อของเขา ncrvously เขารู้สึกแน่ใจว่าใบหน้าของเขาเป็นสีขาว แซมคาร์มักจะกล่าวว่า "ราตรีสวัสดิ์" ห้วนๆโดยไม่ต้องเงยหน้าขึ้นมอง ในช่วงหกเดือนเขาได้รับการทำงานในร้านขายยาอัลเฟรดไม่เคยได้ยินเขาพูดนายจ้าง sofuly เช่น Hisheartbegan ที่ beatso ดัง มันเป็นเรื่องยากสำหรับเขาที่จะได้รับลมหายใจของเขา "มันคืออะไรนายคาร์?" เขาถาม. บางทีคุณอาจจะเป็นสิ่งที่ดีพอที่จะใช้บางสิ่งที่ออกมาจากกระเป๋าของคุณและปล่อยให้พวกเขาที่นี่ก่อนที่จะไป "แซมคาร์กล่าว." เหตุการณ์อะไร สิ่งที่คุณพูดถึง? "" คุณได้มีขนาดกะทัดรัดและลิปสติกและอย่างน้อยสองหลอดวาง tooth- ในกระเป๋าของคุณอัลเฟรด. "คุณหมายถึงอะไรหรือไม่คุณคิดว่าฉันบ้า?" อัลเฟรด blustered ใบหน้าของเขามีสีแดงและเขารู้ว่าเขามองด้วยความไม่พอใจที่รุนแรง แต่แซมคาร์ยืนอยู่ข้างประตูที่มี cycs bluc ของเขาส่องแสงสดใสอยู่เบื้องหลังแว่นตาของเขาและริมฝีปากของเขาย้ายไปอยู่ภายใต้หนวดสีเทาของเขาเพียงพยักหน้าไม่กี่ครั้งและจากนั้นอัลเฟรดเติบโตกลัวมากและเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกเขาปิดร้านขายยาและอัลเฟรด ฮิกกินส์ ที่เพิ่งนำออกจากเสื้อสีขาวของเขา คือใส่เสื้อของเขา และพร้อมจะกลับบ้าน น้อยชายผมสีเทาแซม คาร์ ที่เป็นเจ้าของร้านขายยา กำลังก้มลงหลังลงทะเบียนเงินสดและเมื่ออัลเฟรดฮิกกินส์ผ่านเขา เขาเงยหน้าและพูดเบาๆ สักครู่ อัลเฟรด ช่วงเวลาหนึ่งก่อนที่คุณจะไปที่นุ่มและมั่นใจquietway ที่แซม คาร์พูดทำให้อัลเฟรดเริ่มกระดุมเสื้อของเขา ncrvously เขารู้สึกว่าใบหน้าของเขาเป็นสีขาว แซม คาร์มักจะพูดว่า " ราตรีสวัสดิ์ " ห้วนโดยไม่เงยหน้า ในหกเดือนที่เขาได้ทำงานในร้านขายยาอัลเฟรดเคยได้ยินเจ้านายของเขาพูด sofuly แบบนั้น hisheartbegan เพื่อ beatso ดัง มันยากสำหรับเขาที่จะได้รับลมหายใจของเขา” มันคืออะไรคุณคาร์ ? เขาถามบางทีคุณอาจจะดีพอที่จะเอาบางสิ่งออกมาจากกระเป๋าของคุณ และปล่อยให้พวกเขาที่นี่ก่อนที่คุณจะ " แซม คาร์กล่าว เรื่องอะไร ? คุณกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่ ? " คุณมีขนาดกะทัดรัด และลิปสติก และอย่างน้อยสองท่อ ฟัน - วางในกระเป๋ากางเกง อัลเฟรด " หมายความว่าไง ? คุณคิดว่าฉันบ้า ? อัลเฟรด blustered . หน้าเขาแดงและเขารู้ว่าเขาดูโหดร้ายด้วยพระพิโรธแต่แซม คาร์ ที่ยืนอยู่ข้างประตูด้วย bluc cycs ส่องแสงสดใสหลังแว่นตา และริมฝีปากของเขาเคลื่อนใต้หนวดสีเทาของเขา เพียงแต่พยักหน้าสองสามครั้ง แล้วอัลเฟรดก็ตกใจมาก และเขาก็ไม่รู้จะพูดยังไง