Results: Patients with OP insectici

Results: Patients with OP insecticide poisoning showed significant delays in CPT of simple visual reactions (CPTSVR) (p=0.037), CPT of recognition visual reactions (CPTRVR) (p=0.024) and P300 latency (p=0.003) compared to healthy controls. The patients also had a significant impairment in CPTSVR (p=0.017), CPTRVR (p=0.002) and P300 latency (p=0.009) compared to the control group with paracetamol overdose. Comparison of the initial and follow-up findings of the patients revealed that the impairment in CPTSVR (p=0.527) and P300 latency (p=0.867) remained unchanged even six months after poisoning. However, CPTRVR showed a significant improvement (p=0.012). Visual and motor conduction latencies or P300 amplitude were similar between the groups and between the two assessments of the patients with OP poisoning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์: ผู้ป่วย ด้วยพิษยาฆ่าแมลงของ OP พบความล่าช้าที่สำคัญใน CPT ของปฏิกิริยาภาพอย่างง่าย (CPTSVR) (p = 0.037), CPT ของการรู้จำภาพปฏิกิริยา (CPTRVR) (p = 0.024) และแฝง P300 (p = 0.003) เปรียบเทียบกับตัวควบคุมเพื่อสุขภาพ ผู้ป่วยยังมีผลสำคัญใน CPTSVR (p = 0.017), CPTRVR (p = 0.002) และแฝง P300 (p = 0.009) เปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ด้วยการใช้ยาพาราเซตามอลเกินขนาด เปิดเผยการเปรียบเทียบการค้นพบครั้งแรก และติดตามผู้ป่วยที่ด้อยค่าใน CPTSVR (p = 0.527) และแฝง P300 (p = 0.867) ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้หกเดือนหลังจากพิษ อย่างไรก็ตาม CPTRVR แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.012) เวลาแฝงการนำภาพ และมอเตอร์หรือ P300 คลื่นคล้ายคลึงกัน ระหว่างกลุ่ม และ ระหว่างที่สองประเมินผู้ป่วยที่มี OP เป็นพิษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการศึกษา: ผู้ป่วยที่มีพิษยาฆ่าแมลง OP แสดงให้เห็นความล่าช้าที่สำคัญใน CPT ของปฏิกิริยาที่มองเห็นง่าย (CPTSVR) (p = 0.037), CPT ของปฏิกิริยาที่มองเห็นการรับรู้ (CPTRVR) (p = 0.024) และแฝง P300 (p = 0.003) เมื่อเทียบกับการควบคุมที่ดีต่อสุขภาพ . ผู้ป่วยยังมีการด้อยค่าอย่างมีนัยสำคัญใน CPTSVR (p = 0.017), CPTRVR (p = 0.002) และแฝง P300 (p = 0.009) เมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมที่มีการใช้ยาเกินขนาดยาพาราเซตามอล การเปรียบเทียบการเริ่มต้นและการติดตามผลการวิจัยของผู้ป่วยพบว่าจากการด้อยค่าใน CPTSVR (p = 0.527) และแฝง P300 (p = 0.867) ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้หกเดือนหลังจากที่เป็นพิษ อย่างไรก็ตาม CPTRVR แสดงให้เห็นการปรับปรุงที่สำคัญ (p = 0.012) ภาพและการนำมอเตอร์ศักยภาพหรือความกว้าง P300 มีความคล้ายคลึงกันระหว่างกลุ่มและระหว่างสองการประเมินผลของผู้ป่วยที่มีความเป็นพิษ OP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลการศึกษา : ผู้ป่วย OP ยาฆ่าแมลงพิษอย่างมีนัยสำคัญความล่าช้าในพคท. ปฏิกิริยามองเห็นง่าย ( cptsvr ) ( p = 0.005 ) , ปีของการรับรู้ภาพ ปฏิกิริยา ( cptrvr ) ( p = 0.024 ) และรูปแบบเวลา ( p = 0.003 ) เมื่อเทียบกับการควบคุมสุขภาพ ผู้ป่วยมีความบกพร่องที่สำคัญใน cptsvr ( p = 0.017 ) cptrvr ( p = 0.002 ) และรูปแบบแอบแฝง ( P = 0009 ) เมื่อเปรียบเทียบกับกลุ่มควบคุม ยาพาราเซตามอลเกินขนาด การเริ่มต้นและการติดตามผลของผู้ป่วยพบว่า บกพร่องใน cptsvr ( P = 0.527 ) และรูปแบบแอบแฝง ( p = 0.867 ) ยังคงไม่เปลี่ยนแปลงแม้หกเดือนหลังติดเชื้อ อย่างไรก็ตาม cptrvr มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ ( p = 0.012 )ภาพและเกิดการนำความร้อนของมอเตอร์ หรือขนาดใกล้เคียง ระหว่างกลุ่ม และระหว่างสองการประเมินผู้ป่วยที่เป็นพิษ