In this study we demonstrated that

In this study we demonstrated that the use of palm oil
compared with soybean oil and other cooking oils is independently
associated with increased risk of MI. This association is
not likely to have been confounded by age, gender, area of
residence, income, lifestyle, or dietary intake because of the
study’s matched design, the restriction of recruitment to survivors
of a first nonfatal acute MI, the use of randomly selected
population controls, and the statistical adjustments for both
lifestyle and dietary variables. Our validation of reported exposure
(type of cooking oil) against adipose tissue fatty acid
profiles suggests that reported cooking oil choices are accurate
and are unlikely to be due to recall bias, and that oils may have
been consumed over a long period of time e.g., 17 y for palm
oil and 8–10 y for soybean oil. Existence of a positive relation
in analyses stratified by smoking status or by area of residence
further suggests that the association between palm oil and MI
is not spurious.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ ว่าที่ใช้น้ำมันปาล์ม
เมื่อเทียบกับน้ำมันถั่วเหลืองและอื่น ๆ ทำอาหารน้ำมันเป็นอิสระ
เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ MI จะเชื่อมโยง
ไม่น่าจะมีแล้ว confounded ตามอายุ เพศ ที่ตั้งของ
เรสซิเดนซ์ รายได้ วิถีชีวิต หรือบริโภคอาหารเนื่องจากการ
ของศึกษาจับคู่ออกแบบ ข้อจำกัดของการสรรหาบุคลากรให้ผู้รอดชีวิต
ของแบบแรก nonfatal เฉียบพลัน MI ใช้สุ่มเลือก
ควบคุมประชากร และการปรับปรุงสถิติสำหรับทั้ง
ตัวแปรชีวิตและอาหารสำหรับผู้ ของเราตรวจสอบความเสี่ยงรายงาน
(ชนิดของน้ำมัน) กับกรดไขมันเปลว
ประวัติแนะนำตัวเลือกน้ำมันทำอาหารรายงานถูก
และไม่น่าจะมีการเรียกคืนความโน้มเอียง และน้ำมันอาจมี
แล้วใช้เวลานานเช่น 17 สำหรับปาล์ม y
y 8 – 10 สำหรับน้ำมันถั่วเหลืองและน้ำมัน มีความสัมพันธ์ทางบวก
ในวิเคราะห์ stratified ตามสถานะการสูบบุหรี่ หรือ ตามพื้นที่ที่อาศัย
เพิ่มเติม แนะนำที่เชื่อมโยงระหว่างน้ำมันปาล์มและ MI
ไม่เก๊

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้เราแสดงให้เห็นว่าการใช้น้ำมันปาล์ม
เมื่อเทียบกับน้ำมันถั่วเหลืองและน้ำมันปรุงอาหารอื่น ๆ ได้อย่างอิสระ
ที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของ MI สมาคมนี้เป็น
ไม่น่าจะได้รับการสับสนอายุเพศพื้นที่
ที่อยู่อาศัยรายได้การดำเนินชีวิตหรือการบริโภคอาหารเพราะ
การศึกษาการออกแบบที่ตรงกับข้อ จำกัด ของการรับสมัครผู้รอดชีวิต
จากครั้งแรก nonfatal เฉียบพลัน MI ใช้การสุ่มเลือก
การควบคุมประชากรและการปรับตัวทางสถิติของทั้งสอง
ตัวแปรวิถีชีวิตและการบริโภคอาหาร การตรวจสอบของเราของการรายงานความเสี่ยง
(ชนิดของน้ำมันปรุงอาหาร) กับกรดไขมันเนื้อเยื่อไขมัน
โปรไฟล์รายงานแสดงให้เห็นว่าการทำอาหารทางเลือกน้ำมันที่มีความถูกต้อง
และไม่น่าจะเป็นเพราะจำอคติและว่าน้ำมันอาจจะได้
รับการบริโภคในระยะเวลานานของเวลาเช่น 17 ปีสำหรับปาล์ม
น้ำมันและ 8-10 ปีสำหรับน้ำมันถั่วเหลือง การดำรงอยู่ของความสัมพันธ์เชิงบวก
ในการวิเคราะห์แบ่งตามสถานภาพการสูบบุหรี่หรือพื้นที่ที่อยู่อาศัย
ต่อไปแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างน้ำมันปาล์มและ MI
ไม่ได้ปลอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการศึกษานี้พบว่า การใช้น้ำมันปาล์ม
เมื่อเทียบกับน้ำมันถั่วเหลืองและน้ำมันปรุงอาหารอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของอิสระ
มิ . สมาคมนี้
ไม่น่าจะได้รับสับสนโดยอายุ , เพศ , พื้นที่
ที่อยู่อาศัย รายได้ วิถีชีวิต หรือการบริโภคอาหารเพราะ
ศึกษาตรงกับการออกแบบ ข้อกำหนดของการสรรหาเพื่อรอดชีวิต
ของแรกที่ไม่ถึงขั้นเสียชีวิตเฉียบพลัน มีใช้สุ่ม
การควบคุมประชากรและสถิติสำหรับตัวแปรปรับทั้ง
วิถีชีวิตและอาหาร รายงานการตรวจสอบของเรา
( ชนิดของน้ำมันปรุงอาหาร ) กับเนื้อเยื่อไขมันกรดไขมัน
โปรไฟล์เห็นว่ารายงานน้ำมันทางเลือกที่ถูกต้อง
และไม่น่าจะเป็นเพราะกรุ และน้ำมันอาจ
ถูกใช้ในช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของเวลา เช่น17 Y สำหรับปาล์ม
น้ำมันและ 8 – 10 Y สำหรับน้ำมันถั่วเหลือง การดำรงอยู่ของ
ความสัมพันธ์ในการวิเคราะห์แบ่งสถานะโดยสูบบุหรี่หรือเขตที่อยู่อาศัย
เพิ่มเติมแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างปาล์มและมิ
ไม่ปลอม