1. IntroductionTrypanosomes are pro

1. Introduction
Trypanosomes are protozoan parasites that are ubiquitous across invertebrate and vertebrate species. Indeed, trypanosomes infect species across all vertebrate classes. Anuran trypanosomes, however, have received considerably less attention than those in other vertebrates even though they infect frog and toad species worldwide (Bardsley and Harmsen, 1973, Desser and Yekutiel, 1986, Werner, 1993, Desser, 2001, Žičkus, 2002 and Lemos et al., 2008). Since many anurans spend at least their early developmental stages in aquatic environments and return to breed as adults, leeches have long been considered the main vectors of trypanosomes in this group (Reilly and Woo, 1982). As adults, however, many species of frogs are preyed upon by a variety of opportunistic and specialized hematophagous insects that may act as possible vectors of blood parasites. Phlebotomine sandflies (Phlebotomus squamirostris), for instance, transmit Trypanosoma bocagei França 1911 to European toads, Bufo bufo ( Feng and Chung, 1940). Similarly, trypanosomes may be mosquito-borne parasites for anurans. Mosquitoes, such as Culex territans, that feed mainly on anuran hosts have been implicated in the transmission of Trypanosoma ranarum Lankester 1871 ( Desser et al., 1973) but their role as trypanosome vectors is still controversial (Ferguson and Smith, 2012). Other mosquito species such as Aedes aegypti and Culex pipiens can transmit trypanosomes (Trypanosoma rotatorium Mayer 1843 complex) to some frogs even though they do not usually feed on anurans ( Ramos and Urdaneta-Morales, 1977). Closely related to mosquitoes, frog-biting midges (Corethrellidae) are small hematophagous flies specialized at feeding on anurans (Borkent, 2008). These midges are thus potentially important vectors of blood parasites of this vertebrate clade (McKeever and French, 2000). In fact, in the Southeastern United States, one species of frog-biting midge (Corethrella wirthi) transmits trypanosomes to green treefrogs, Hyla cinerea ( Johnson et al., 1993). The family Corethrellidae contains 107 species of frog-biting midges, in which females are specialized in using the mating call of frogs to localize them and obtain a blood meal (Borkent, 2014). The frog's mating call is the main cue used by the midges for long-distance host detection (Bernal and de Silva, 2015). Further studies that examine the role of other species of frog-biting midges at transmitting trypanosomes are necessary to understand the evolutionary ecology of these interactions. In this study we investigate trypanosome infection in a Neotropical anuran species, the túngara frog (Engystomops pustulosus), which is heavily preyed upon by frog-biting midges.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำTrypanosomes คือ ปรสิต protozoan ที่แพร่หลายข้ามสายพันธุ์ invertebrate และสัตว์มีกระดูกสันหลัง จริง trypanosomes ติดเชื้อสายพันธุ์ในสัตว์มีกระดูกสันหลังทุกชั้น Anuran trypanosomes อย่างไรก็ตาม ได้รับความสนใจมากน้อยกว่าในสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่น ๆ แม้ว่าพวกเขาติดเชื้อพันธุ์กบและคางคกทั่วโลก (Bardsley และ Harmsen, 1973, Desser และ Yekutiel, 1986, Werner, 1993, Desser, 2001, Žičkus, 2002 และ Lemos et al. 2008) เนื่องจากหลาย anurans ใช้น้อยขั้นพัฒนาการของพวกเขาเริ่มต้นในสภาพแวดล้อมทางน้ำ และกลับไปผสมพันธุ์เป็นผู้ใหญ่ leeches ได้ถือหลักเวกเตอร์ของ trypanosomes ในกลุ่มนี้ (ลีและวู 1982) เป็นผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม หลายสายพันธุ์ของกบมี preyed ตาม โดยความหลากหลายของแมลง hematophagous โอกาส และเฉพาะที่อาจทำหน้าที่เป็นเวกเตอร์เป็นไปได้ของเลือดปรสิต Phlebotomine sandflies (Phlebotomus squamirostris), เช่น ส่ง Trypanosoma bocagei França 1911 ไปยุโรปคางคก อดีส์ (Feng และ Chung, 1940) ในทำนองเดียวกัน trypanosomes อาจมีปรสิตยุงพาหะสำหรับ anurans ยุง เช่น territans เร็น ที่กินส่วนใหญ่ anuran โฮสต์ได้รับที่เกี่ยวข้องในการส่ง Trypanosoma ranarum Lankester 1871 (Desser et al. 1973) แต่บทบาทของพวกเขาเป็นเวกเตอร์ trypanosome เป็นยังคงถกเถียง (เฟอร์กูสันและสมิธ 2012) ยุงชนิดอื่น ๆ เช่น Aedes aegypti และเร็น pipiens สามารถส่ง trypanosomes (Trypanosoma rotatorium เมเยอร์ 1843 ซับซ้อน) ให้รายละเอียดถึงแม้ว่าพวกเขาทำมักจะไม่ได้กิน anurans (ฟิตและราเลส Urdaneta, 1977) สัมพันธ์ใกล้ชิดกับยุง กบกัด midges (Corethrellidae) มีขนาดเล็ก hematophagous ผู้เชี่ยวชาญแมลงที่กิน anurans (Borkent, 2008) Midges เหล่านี้อยู่จึงอาจสำคัญเวกเตอร์ของปรสิตในเลือดของกลุ่มนี้สัตว์มีกระดูกสันหลัง (McKeever และฝรั่งเศส 2000) ในความเป็นจริง ในตะวันออกเฉียงใต้สหรัฐอเมริกา พันธุ์กบกัดสัตว์เล็ก ๆ (Corethrella wirthi) หนึ่งส่ง trypanosomes เพื่อ treefrogs สีเขียว Hyla cinerea (จอห์นสัน et al. 1993) ครอบครัว Corethrellidae ประกอบด้วย 107 ชนิดกัดกบ midges หญิงมีความในการใช้โทรผสมพันธุ์ของกบการ localize ให้ และขอรับกินเลือด (Borkent, 2014) เรียกการผสมพันธุ์ของกบเป็นสัญลักษณ์หลัก midges ที่ใช้สำหรับตรวจหาโฮสต์ระยะไกล (Bernal และ de Silva, 2015) การศึกษาต่อเนื่องที่ตรวจสอบบทบาทของพันธุ์กบกัด midges ที่ส่ง trypanosomes จำเป็นต้องเข้าใจนิเวศวิทยาวิวัฒนาการของการโต้ตอบเหล่านี้ ในการศึกษานี้ เราตรวจสอบการติดเชื้อ trypanosome ในสายพันธุ์ Neotropical anuran กบ túngara (Engystomops pustulosus), ซึ่งเป็น preyed อย่างหนักตาม โดยกัดกบ midges

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1. บทนำ
ระดับเชื้อปรสิตโปรโตซัวที่เป็นที่แพร่หลายไปทั่วไม่มีกระดูกสันหลังและสัตว์มีกระดูกสันหลังชนิด อันที่จริงระดับเชื้อติดเชื้อชนิดทั่วทุกชั้นเรียนเลี้ยงลูกด้วยนม ระดับเชื้อกบ แต่ได้รับความสนใจมากน้อยกว่าผู้ที่อยู่ในสัตว์มีกระดูกสันหลังอื่น ๆ ถึงแม้ว่าพวกเขาติดเชื้อกบและคางคกชนิดทั่วโลก (Bardsley และ Harmsen 1973 Desser และ Yekutiel 1986 เวอร์เนอร์ 1993 Desser 2001 Žičkus, 2002 และ Lemos et al., 2008) ตั้งแต่ anurans จำนวนมากใช้เวลาอย่างน้อยระยะการพัฒนาของพวกเขาในช่วงต้นของสภาพแวดล้อมทางน้ำและการกลับมาจะก่อให้เกิดเป็นผู้ใหญ่ปลิงได้รับการพิจารณาเวกเตอร์หลักของระดับเชื้อในกลุ่มนี้ (ลีวู 1982) ในฐานะที่เป็นผู้ใหญ่ แต่หลายชนิดของกบเป็นเหยื่อโดยความหลากหลายของแมลง hematophagous ฉวยโอกาสและความเชี่ยวชาญที่อาจทำหน้าที่เป็นพาหะที่เป็นไปได้ของปรสิตในเลือด Phlebotomine แมลงดูดเลือด (Phlebotomus squamirostris) ตัวอย่างเช่นส่ง Trypanosoma bocagei França 1911 คางคกยุโรป Bufo Bufo (ฮและจุง 1940) ในทำนองเดียวกันระดับเชื้ออาจจะเป็นปรสิตยุงเป็นพาหะสำหรับ anurans ยุงเช่น territans ยุงที่ฟีดส่วนใหญ่ในครอบครัวกบมีส่วนเกี่ยวข้องในการส่ง Trypanosoma ranarum แลงแคสเตอร์ 1871 (Desser et al., 1973) แต่บทบาทของพวกเขาเป็นพาหะ trypanosome ยังคงเป็นที่ถกเถียงกัน (เฟอร์กูสันและสมิ ธ , 2012) ยุงชนิดอื่น ๆ เช่นยุงลายและ pipiens ยุงสามารถส่งระดับเชื้อ (Trypanosoma rotatorium เมเยอร์ 1843 ที่ซับซ้อน) กบบางคนถึงแม้ว่าพวกเขามักจะไม่กิน anurans (รามอสและเออร์ดา-โมราเลส, 1977) ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับยุงริ้นกบกัด (Corethrellidae) มีแมลงวัน hematophagous เล็กเฉพาะที่กิน anurans (Borkent 2008) เหลือบเหล่านี้จึงอาจเป็นพาหะสำคัญของปรสิตในเลือดของสัตว์มีกระดูกสันหลัง clade นี้ (McKeever และภาษาฝรั่งเศส, 2000) ในความเป็นจริงใน Southeastern สหรัฐอเมริกาซึ่งเป็นหนึ่งในสายพันธุ์ของสัตว์เล็ก ๆ กบกัด (Corethrella wirthi) ส่งไปยังระดับเชื้อ treefrogs เขียว Hyla ซีเนเรีย (จอห์นสัน et al., 1993) ครอบครัว Corethrellidae มี 107 ชนิดริ้นกบกัดซึ่งในเพศหญิงมีความเชี่ยวชาญในการใช้สายการผสมพันธุ์ของกบที่จะ จำกัด พวกเขาและได้รับอาหารในเลือด (Borkent 2014) โทรผสมพันธุ์กบเป็นคิวโดยใช้หลักริ้นสำหรับการตรวจสอบโฮสต์ทางไกล (Bernal และซิลวา, 2015) การศึกษาเพิ่มเติมที่ตรวจสอบบทบาทของสายพันธุ์อื่น ๆ ของกบริ้นกัดที่ส่งระดับเชื้อมีความจำเป็นที่จะเข้าใจระบบนิเวศวิวัฒนาการของการโต้ตอบเหล่านี้ ในการศึกษานี้เราจะตรวจสอบการติดเชื้อ trypanosome ในกบสายพันธุ์ Neotropical, กบtúngara (Engystomops pustulosus) ซึ่งเป็นเหยื่ออย่างหนักเมื่อโดยริ้นกบกัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . แนะนำtrypanosomes ปรสิตโปรโตซัวที่แพร่หลายในสัตว์ที่ไม่มีกระดูกสันหลังและสัตว์ที่มีกระดูกสันหลังชนิด แน่นอน trypanosomes ติดเชื้อชนิดข้ามชั้นเรียนสัตว์มีกระดูกสันหลังทั้งหมด กบ trypanosomes แต่ได้รับความสนใจน้อยมากกว่าสัตว์อื่น ๆแม้ว่าพวกเขาติดกบและคางคกชนิดทั่วโลก ( บาร์ดสลี่ และ harmsen 2516 และ desser yekutiel 1986 , Werner , 1993 , desser , 2001 , Žผมčกัส 2002 และเลม et al . , 2008 ) ตั้งแต่หลาย anurans ใช้เวลาอย่างน้อยของพวกเขาก่อน ตามขั้นตอนในสภาพแวดล้อมทางน้ำ และกลับไปผสมพันธุ์เป็นผู้ใหญ่ , ปลิงมานานถือเป็นพาหะหลักของ trypanosomes ในกลุ่มนี้ ( ไรลี่ย์ และ วู , 1982 ) เป็นผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม หลายสายพันธุ์ของกบเป็นเหยื่อของหมู่โดยความหลากหลายของโอกาสและแมลง hematophagous ผู้เชี่ยวชาญที่อาจเป็นพาหะที่เป็นไปได้ของปรสิตในเลือด phlebotomine sandflies ( สยง squamirostris ) , เช่น , ส่งทริปาโนโซมา bocagei ฟร็องซัวเป็น 1911 กับคางคกยุโรป บูโฟบูโฟ ( ฟงกับชอง 1940 ) ในทํานองเดียวกัน trypanosomes อาจเป็นยุงพาหะปรสิตสำหรับ anurans . ยุง เช่น ยุงรำคาญ territans ที่เลี้ยงเป็นสัตว์โฮสต์ได้รับการเกี่ยวข้องในการส่งผ่านของทริปาโนโซมา ranarum แลงเคสเตอร์ 2414 ( desser et al . , 1973 ) แต่บทบาทของพวกเขาเป็นเวกเตอร์ทริปพาโนโซมยังคงแย้ง ( เฟอร์กูสันและ Smith , 2012 ) ยุงชนิดอื่นๆ เช่น ลูกน้ำของยุงลาย และยุงรำคาญ pipiens สามารถส่ง trypanosomes ( ทริปาโนโซมา rotatorium เมเยอร์ 1843 ซับซ้อน ) กบบางส่วนแม้ว่าพวกเขามักจะไม่กิน anurans ( รามอส และ Urdaneta โมราเลส , 1977 ) ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับยุง , กบกัดริ้น ( corethrellidae ) มีขนาดเล็ก hematophagous บินเฉพาะในการให้อาหารใน anurans ( borkent , 2008 ) เหลือบเหล่านี้จึงอาจสำคัญเวกเตอร์ของปรสิตในเลือดของ clade สัตว์มีกระดูกสันหลัง ( เมิกคีเวอร์และฝรั่งเศส , 2000 ) ในความเป็นจริงในสหรัฐอเมริกา หนึ่งชนิดของกบกัดๆ ( corethrella wirthi ) ส่ง trypanosomes เพื่อ treefrogs สีเขียว hyla cinerea ( จอห์นสัน et al . , 1993 ) corethrellidae ครอบครัวมี 107 สายพันธุ์ของกบกัดเหลือบในที่เพศหญิงเป็นผู้เชี่ยวชาญในการใช้เสียงเรียกของกบระบุพวกเขาและได้รับเลือดอาหาร ( borkent 2014 ) ของกบผสมพันธุ์ เรียกเป็นคิวหลักใช้โดยเหลือบสำหรับโฮสต์ระยะไกลตรวจจับ ( นาล และ เดอ ซิลวา , 2015 ) การศึกษาที่ศึกษาบทบาทของชนิดอื่น ๆของกบกัดเหลือบที่ถ่ายทอด trypanosomes จำเป็นที่จะเข้าใจนิเวศวิทยาวิวัฒนาการของการสื่อสารเหล่านี้ ในการศึกษานี้เราศึกษาเชื้อทริปพาโนโซมในสัตว์ชนิดซึ่งอยู่ในเขตร้อนของทวีปอเมริกา , T ú ngara กบ ( engystomops pustulosus ) ซึ่งเป็นหนักเหยื่อของหมู่โดยกบกัดริ้น