Mechanism of actionVarious factors

Mechanism of action
Various factors are implicated in the wide variation in
species susceptibility, including differences in hemoglobin
structure and protective enzyme systems. The mechanism
of onion toxicity has been known for several decades, but
recent studies have shown that more than one toxin is
involved. The toxic components in all type of onions, garlic,
leeks, shallots, and other plants of the Allium family, are
sulfoxides and aliphatic sulfides, specifically allyl and propyl
di-, tri-, and tetrasulfides. Onions contain also the relatively
rare amino acids S-meth and S-prop (en)ylcysteine sufoxides
(SMCO). It is widely agreed that n-propyl disulphide
is the principal toxin that reduces the activity of glucose-
6-phosphate dehydrogenase in red blood cells; thereby
interfering with regeneration of reduced glutathione needed
to prevent oxidative denaturation of haemoglobin (Thrall,
2004). Denaturated haemoglobin, when developed, precipitates
on the surface of red blood cells (named Heinz bodies)
and triggers intra- and extravascular haemolysis (Lincoln et
al., 1992; Tang et al., 2008). The haemolytic effect of sodium
n-propylthiosulphate, which had been isolated from boiled
onions, was studied in dogs by Yamato et al. (1998). The oral
administration of 500 mumol/kg b. wt. of the compound
to dogs resulted in a haemolytic anaemia associated with
an increase of Heinz body formation in erythrocytes, which
was more severe in dogs with the hereditary condition
which results in erythrocytes with high concentrations of
reduced glutathione and potassium than in normal dogs.
In the affected dogs there was a 10-fold increase in the
concentration of oxidised glutathione in their erythrocytes
12 h after the administration of the compound, whereas in
normal dogs there was almost no change.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลไกของการกระทำปัจจัยต่าง ๆ เกี่ยวข้องในรูปแบบที่หลากหลายในพันธุ์ไก่ รวมทั้งความแตกต่างของเฮโมโกลบินโครงสร้างและระบบป้องกันเอนไซม์ กลไกการความหอม ความเป็นพิษได้รับทราบมาหลายทศวรรษ แต่การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่าพิษมากกว่าหนึ่งที่เกี่ยวข้อง ส่วนพิษในชนิดทั้งหมดของหัวหอม กระเทียมต้น หอมแดง และพืชอื่น ๆ ของครอบครัว Alliumsulfoxides และอะลิฟาติกซัลไฟด์ เฉพาะ allyl และ propyldi- tri- และ tetrasulfides หัวหอมยังประกอบด้วยค่อนข้างกรดอะมิโนไม่ค่อยปรุงยา S และ S-เสา (สั้น) ylcysteine sufoxides(SMCO) มันเป็นที่แพร่หลายยอมรับว่า ไดซัลไฟด์ n propylเป็นพิษหลักที่ช่วยลดการทำงานของกลูโคส-6-ฟอสเฟต dehydrogenase ในเซลล์เม็ดเลือดแดง จึงรบกวนการฟื้นฟูของกลูตาไธโอนลดที่จำเป็นเพื่อป้องกันการออกซิเดชัน denaturation ของ haemoglobin (Thrall2004) การตกตะกอน Denaturated haemoglobin เมื่อพัฒนาบนผิวของเซลล์เม็ดเลือดแดง (ชื่อเปอร์ไฮนซ์ร่างกาย)และทริกเกอร์อินทราและ extravascular haemolysis (ลินคอล์น etal., 1992 Tang et al. 2008) ผลของโซเดียม haemolyticn-propylthiosulphate ซึ่งมีการแยกจากต้มหัวหอม เป็นศึกษาในสุนัขโดยยามาโตะ et al. (1998) ในช่องปากการจัดการน้ำหนัก b. mumol กิโลกรัม 500 ของสารประกอบเพื่อสุนัขส่งผลให้เกิดโรคโลหิตจาง haemolytic ที่เกี่ยวข้องกับการเพิ่มขึ้นของการสร้างร่างกายเปอร์ไฮนซ์ในเม็ดเลือดแดง ซึ่งมากขึ้นอย่างรุนแรงในสุนัขกับเงื่อนไขทางพันธุกรรมซึ่งส่งผลให้เม็ดเลือดแดงมีความเข้มข้นสูงกลูตาไธโอนลดลงและโพแทสเซียมมากกว่าในสุนัขปกติในสุนัขที่ได้รับผลกระทบ มีเพิ่ม 10-fold ในการความเข้มข้นของกลูตาไธโอน oxidised ในเม็ดเลือดแดงของตน12 ชม.หลังจากการดูแลของ ในขณะที่ในปกติสุนัขมีถูกเกือบไม่เปลี่ยนแปลง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลไกของการกระทำ
ปัจจัยต่างๆที่เกี่ยวข้องในรูปแบบกว้างใน
สายพันธุ์อ่อนแอรวมถึงความแตกต่างในฮีโมโกล
โครงสร้างและระบบการทำงานของเอนไซม์ที่ใช้ป้องกัน กลไก
ของความเป็นพิษหัวหอมเป็นที่รู้จักกันเป็นเวลาหลายทศวรรษที่ผ่านมา แต่
การศึกษาล่าสุดแสดงให้เห็นว่ามากกว่าหนึ่งสารพิษจะ
มีส่วนร่วม ส่วนประกอบที่เป็นพิษในทุกประเภทของหัวหอม, กระเทียม,
กระเทียม, หอมแดงและพืชอื่น ๆ ของครอบครัว Allium เป็น
sulfoxides และซัลไฟด์ aliphatic เฉพาะแอลลีโพรพิลและ
ดิ, ไตรและ tetrasulfides หัวหอมประกอบด้วยยังค่อนข้าง
หายากกรดอะมิโน S-ปรุงยาและ S-prop (En) sufoxides ylcysteine
​​(SmCo) มันเป็นที่ตกลงกันอย่างกว้างขวางว่า N-propyl disulphide
เป็นพิษหลักที่ช่วยลดการทำงานของ glucose-
-6- ฟอสเฟต dehydrogenase ในเซลล์เม็ดเลือดแดง; จึง
เข้าไปยุ่งกับการงอกของกลูตาไธโอนลดความจำเป็น
ในการป้องกันการสูญเสียสภาพธรรมชาติออกซิเดชันของเม็ดเลือดแดง (ข้ารับใช้,
2004) Denaturated ฮีโมโกลเมื่อพัฒนาตกตะกอน
บนพื้นผิวของเซลล์เม็ดเลือดแดง (ชื่อหน่วยงาน Heinz) เดอะ
และเรียกเม็ดเลือดแตกโยกย้ายงานทั้งและ extravascular (ลินคอล์น et
al, 1992;.. Tang et al, 2008) ผลของโซเดียม haemolytic
N-propylthiosulphate ซึ่งได้รับการแยกออกจากต้ม
หัวหอม, ได้รับการศึกษาในสุนัขโดยยามาโตะ, et al (1998) ช่องปาก
การบริหารงานของ 500 mumol / กก B WT ของสารประกอบ
สุนัขส่งผลให้เกิดโรคโลหิตจาง haemolytic ที่เกี่ยวข้องกับ
การเพิ่มขึ้นของการก่อตัวของร่างกายไฮนซ์ในเม็ดเลือดแดงซึ่ง
เป็นที่รุนแรงมากขึ้นในสุนัขที่มีสภาพทางพันธุกรรม
ซึ่งส่งผลให้เม็ดเลือดแดงที่มีความเข้มข้นสูงของการ
ลดลงกลูตาไธโอนและโพแทสเซียมกว่าในสุนัขปกติ.
ใน สุนัขได้รับผลกระทบมีการเพิ่มขึ้น 10 เท่าใน
ความเข้มข้นของกลูตาไธโอนเหลี่ยมในเม็ดเลือดแดงของพวกเขา
12 ชั่วโมงหลังจากที่การบริหารของสารประกอบในขณะที่ใน
สุนัขปกติมีเกือบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง