Research on elderly psychiatric pat

Research on elderly psychiatric patients with depression support the efficacy of antidepressant medication, psychotherapy, and combined medication and psychotherapy treatment (Arean & Cook, 2002; Charney et al., 2003; Hollon et al., 2005). Interventions developed for primary care, such as Improving Mood: Promoting Access to Collaborative Treatment (IMPACT) and Prevention of Suicide in Primary Care Elderly: Collaborative Trial (PROSPECT), have demonstrated that ongoing depression care management can improve patient care and outcomes for older adults (Bruce et al., 2004; Gilbody, Bower, Fletcher, Richards, & Sutton, 2006; Unutzer et al., 2002). These models involve use of a trained care
manager who offers guideline-based antidepressant medication recommendations to physicians, monitors patients clinical status and side effects over time, and provides psychotherapy in some cases. Depression care management models of this sort are increasingly being implemented and sustained in routine primary care. But while depression care management may be consistent with home healthcare practice, the interventions themselves were designed to fit the organization and the practice of primary care and not routine home healthcare, thereby undermining their effectiveness in the home setting (Ell et al., 2007).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประสิทธิภาพของยา antidepressant จิตแพทย์ และรวมยา และจิตบำบัดรักษา (Arean และคุก 2002 สนับสนุนการวิจัยในผู้ป่วยจิตเวชผู้สูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้า Charney et al., 2003 Hollon et al., 2005) งานวิจัยพัฒนาดูแล เช่นอารมณ์ที่ปรับปรุง: ส่งเสริมเข้าร่วมรักษา (ผลกระทบ) และการป้องกันของฆ่าตัวตายในผู้สูงอายุดูแล: ทดลองทำงานร่วมกัน (โอกาส), มีแสดงว่า ภาวะซึมเศร้าอย่างต่อเนื่องดูแลจัดการสามารถปรับปรุงดูแลผู้ป่วยและผลที่ได้สำหรับผู้ใหญ่รุ่นเก่า (บรูซ et al., 2004 Gilbody, Bower เฟล็ทเชอร์ ริชาร์ด และซัท ตัน 2006 Unutzer และ al., 2002) โมเดลเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการใช้ของการฝึกอบรม ผู้จัดการที่ให้ตามผลงาน antidepressant ยาคำแนะนำแพทย์ ตรวจสอบสถานะทางคลินิกของผู้ป่วยและผลข้างเคียงเวลา และจิตแพทย์ในบางกรณี รูปแบบจัดการดูแลภาวะซึมเศร้านี้มีมากขึ้นการดำเนินการและดูแลหลักประจำ sustained ใน แต่ในขณะที่จัดการดูแลภาวะซึมเศร้าอาจจะสอดคล้องกับการปฏิบัติดูแลสุขภาพที่บ้าน งานตัวเองถูกออกแบบให้เหมาะสมกับองค์กรและการปฏิบัติดูแลและไม่ประจำบ้านดูแลสุขภาพ จึงบั่นทอนประสิทธิภาพในการตั้งค่าภายในบ้าน (Ell et al., 2007)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

งานวิจัยเกี่ยวกับผู้ป่วยจิตเวชสูงอายุที่มีภาวะซึมเศร้าสนับสนุนประสิทธิภาพของยายากล่อมประสาทจิตบำบัดและยารวมและการรักษาจิตบำบัด (Arean & Cook, 2002; Charney et al, 2003;.. Hollon et al, 2005) การแทรกแซงการพัฒนาสำหรับการดูแลรักษาเบื้องต้นเช่นการปรับปรุงอารมณ์: การส่งเสริมการเข้าถึงการรักษาความร่วมมือ (อิมแพ็ค) และการป้องกันการฆ่าตัวตายในการดูแลผู้สูงอายุประถมศึกษา: ทดลองความร่วมมือ (PROSPECT) ได้แสดงให้เห็นว่าการจัดการการดูแลภาวะซึมเศร้าอย่างต่อเนื่องสามารถปรับปรุงการดูแลผู้ป่วยและผลลัพธ์สำหรับผู้สูงอายุ (บรูซ et al, 2004;. Gilbody, ซุ้มเฟลทเชอร์, ริชาร์ดและซัตตัน, 2006. Unutzer, et al, 2002) รูปแบบเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการใช้การดูแลการฝึกอบรม
ผู้จัดการที่มีคำแนะนำยายากล่อมประสาทแนวทางที่ใช้ในการแพทย์ตรวจสอบสถานะทางคลินิกผู้ป่วยและผลข้างเคียงเมื่อเวลาผ่านไปและให้จิตบำบัดในบางกรณี รูปแบบการจัดการการดูแลภาวะเศรษฐกิจตกต่ำแบบนี้เพิ่มขึ้นจะถูกดำเนินการและยั่งยืนในการดูแลหลักประจำ แต่ในขณะที่การจัดการการดูแลภาวะซึมเศร้าอาจจะสอดคล้องกับการปฏิบัติดูแลสุขภาพที่บ้าน, การแทรกแซงของตัวเองได้รับการออกแบบเพื่อให้เหมาะสมกับองค์กรและการปฏิบัติของการดูแลรักษาเบื้องต้นและการดูแลสุขภาพที่บ้านเป็นประจำไม่ได้จึงบั่นทอนประสิทธิภาพของพวกเขาในการตั้งค่าบ้าน (Ell et al., 2007) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

งานวิจัยเกี่ยวกับผู้สูงอายุ ผู้ป่วยจิตเวชด้วยการสนับสนุนประสิทธิภาพของยา จิตบำบัด และ depression antidepressant , การรวมและการรักษาจิตบำบัด ( arean &ปรุงอาหาร , 2002 ; ชาร์นีย์ et al . , 2003 ; hollon et al . , 2005 ) การแทรกแซงการพัฒนาบริการปฐมภูมิ เช่น ปรับปรุงอารมณ์ :การส่งเสริมการเข้าถึงการรักษาร่วมกัน ( ผลกระทบ ) และการป้องกันการฆ่าตัวตายในผู้สูงอายุดูแลประถมศึกษา : ทดลองร่วมกัน ( ภาพ ) , แสดงให้เห็นว่าการจัดการดูแลภาวะซึมเศร้าอย่างต่อเนื่องสามารถปรับปรุงการดูแลผู้ป่วยและผลสำหรับผู้สูงอายุ ( บรูซ et al . , 2004 ; gilbody ซุ้ม , เฟลทเชอร์ ริชาร์ด & Sutton , 2006 ; unutzer et al . , 2002 ) โมเดลเหล่านี้เกี่ยวข้องกับการใช้ของ
ดูแลการฝึกอบรมผู้จัดการที่เสนอแนวทางตามข้อมูลยาาแพทย์ตรวจสอบผู้ป่วยทางคลินิกภาวะข้างเคียงตลอดเวลา และให้จิตบำบัดในบางกรณี รูปแบบการจัดการดูแลภาวะซึมเศร้าของการจัดเรียงนี้มีมากขึ้นจะถูกใช้อย่างต่อเนื่องในการดูแลตามปกติแต่ในขณะที่การจัดการดูแลอาการซึมเศร้าอาจจะสอดคล้องกับสุขภาพบ้านฝึก หรือตัวเองถูกออกแบบมาเพื่อให้พอดีกับองค์กรและการปฏิบัติของการดูแลและไม่ประจําบ้านสุขภาพจึงเน้นประสิทธิภาพของพวกเขาในการตั้งค่าบ้าน ( ell et al . , 2007 )