Rice (Oryza sativa L.) production i

Rice (Oryza sativa L.) production in Korea has declined from
5.6 million tons in 1990 to 4.9 million tons in 2009 (KOSIS
2009). Such a decline, despite a record breaking yield in 2008
and increases in production per unit area, can be attributed to a
significant decrease in the rice cultivation area. Annual rice con-
sumption per capita has steadily decreased from 119.6 kg in
1990 to 74.0 kg in 2009 by the westernization of Korean's eating
habits (MIFFAFF 2009). Under the new WTO agreement,
mandatory import quota will increase annually from 225,575
tons in 2005 to 408,700 tons by 2014. Ten percent of quotas in
2005 were sold to the market, increasing to 30% in 2010 and to
be maintained at this level until 2014. Considering the declining
trend in rice consumption and increasing Korea's import quotas,
instability of rice stockpiles and price will remain an issue fac-
ing the rice industry for several years.
For the rice industry to remain competitive against imports,
improvement in rice quality is considered as a high priority. The
guideline for inscription of rice quality information about vari-
ety, head rice ratio, and protein content on rice packaging came
into effect in 2008 to encourage consumer acceptance and to
stimulate quality rice production. Although rice quality is not
easy to define as it depends on the consumer’s preferences and
the intended end use of the product, the appearance of milled
rice is an extremely important factor for the consumer to judge
rice quality. Consumers want the best quality that they can
afford and as countries reach self-sufficiency in rice production,
the demand for better quality rice has increased (Barker and
Dawe 2002).
Grain quality is not only dependent on the variety of rice, but
also depends on the crop production environment, fertilizer
application, harvesting, processing, and milling processes.
Nitrogen application amount and timing affects not only nitro-
gen uptake by the plant but also the crude protein content in the
grain and this varies with different varieties (Das Gupta 1972;
Perez et al. 1996). Increased protein content is known to change
the appearance, processing, cooking, and taste quality of rice.
To improve rice quality, fertilization, especially nitrogen
management, can be the most important factor as it affects pro-
tein content and head rice ratio. Nitrogen fertilizer applied at
optimum rate increases head rice yield and results in optimum
protein content.
The amylose content of rice is considered as another main
parameter of cooking and eating qualities (Juliano 1972).
Amylose content influences many starch properties, volume
expansion, and the water absorption of rice (Juliano 1979).
There are few studies to verify the benefits of VRF manage-
ment based on soil testing and rice growth diagnosis to produce
uniform high quality rice at the farm scale. Recent research con-
ducted in other countries (Angus et al. 1990; Dobermann et al.
2002; Wang et al. 2001; Wopereis et al. 1999) has demonstrated
limitations of the current approach of fixed-rate, fixed-time fer-
tilizer recommendations for large areas. This approach does not
take into account the existence of large variability in soil nutri-
ent supply and crop response to nutrients among, or even within,
farms. The specific objectives of this research were to quantify
the reduction in the variability of rice yield and yield compo-
nents, and improvements in rice quality in experiments conduct-
ed on 60 individual (45 VRF and 15 FPM) fields.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ข้าว (Oryza ซา L.) ผลิตในเกาหลีได้ปฏิเสธจาก
5.6 ล้านตันในปี 1990 ถึง 4.9 ล้านตันในปี 2552 (KOSIS
2009) ดังกล่าวลดลง แม้ มีคอร์ดที่ทำลายผลผลิตในปี 2008
และสามารถเกิดจากการเพิ่มขึ้นในการผลิตต่อหน่วยพื้นที่ การ
ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่เพาะปลูกข้าว ปีข้าวคอน-
sumption capita ต่ออย่างต่อเนื่องลดจาก 119.6 kg
1990-74กก. 0 ในปี 2009 โดย westernization ของเกาหลีของกิน
นิสัย (MIFFAFF 2009) ภายใต้ข้อตกลงองค์การใหม่,
โควต้านำเข้าบังคับจะเพิ่มขึ้นทุกปีจาก 225, 575
ตันในปี 2005 ไป 408,700 ตันโดย 2014 10% ของโควตาใน
2005 ถูกขายการตลาด เพิ่ม 30% ในปี 2010 และถึง
รักษาระดับนี้จนถึงปี 2014 พิจารณาที่วิธีลดทบต้น
แนวโน้มในการบริโภคข้าวและโควต้าการนำเข้าของเกาหลีเพิ่มขึ้น,
ความไม่แน่นอนของ stockpiles ข้าวและราคายังคง fac ปัญหาการ-
กำลังอุตสาหกรรมข้าวสำหรับหลายปี
สำหรับอุตสาหกรรมข้าวเพื่อแข่งขันกับการนำเข้า,
ปรับปรุงคุณภาพข้าวถือว่าเป็นความสำคัญสูง ใน
ผลงานสำหรับจารึกของข้าวคุณภาพข้อมูลเกี่ยวกับวารี-
ety อัตราส่วนข้าวใหญ่ และโปรตีนในข้าวบรรจุมา
ผล ในปี 2551 เพื่อส่งเสริมให้ผู้บริโภคยอมรับ และการ
กระตุ้นการผลิตข้าวคุณภาพ แม้ว่าคุณภาพข้าวไม่
เพื่อกำหนดขึ้นอยู่กับลักษณะของผู้บริโภค และ
สิ้นสุดใช้ผลิตภัณฑ์ ลักษณะของปลาย
ข้าวเป็นปัจจัยสำคัญมากสำหรับผู้บริโภคในการตัดสิน
ข้าวคุณภาพ ผู้บริโภคต้องมีคุณภาพดีที่สุดที่พวกเขาสามารถ
จ่าย และเป็นประเทศถึงปรัชญาในการผลิตข้าว,
ความต้องการข้าวคุณภาพดีได้เพิ่มขึ้น (บาร์คเกอร์ และ
Dawe 2002) .
คุณภาพข้าวไม่เพียงแต่ขึ้นอยู่กับความหลากหลายของข้าว แต่
ยัง ขึ้นอยู่กับระบบการผลิตพืช ปุ๋ย
ประยุกต์ เก็บเกี่ยว ประมวลผล และกระบวนการมิลลิ่ง
ยอดเงินการใช้ไนโตรเจนและเวลามีผลไม่เท่าไนโตร-
gen การดูดซับ โดยพืช แต่โปรตีนหยาบเนื้อหา
ข้าวและนี้แตกต่างกันไปแตกต่างกัน (Das กุปตา 1972;
เปเรซ et al. 1996) เพิ่มโปรตีนเป็นที่รู้จักกันเปลี่ยน
ปรากฏ ประมวลผล ทำอาหาร และคุณภาพรสชาติของข้าว
เพื่อปรับปรุงคุณภาพข้าว การปฏิสนธิ โดยเฉพาะอย่างยิ่งไนโตรเจน
จัดการ สามารถเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดจะมีผลกับโปร-
นี้เนื้อหาและหัวข้าวอัตราส่วนได้ ปุ๋ยไนโตรเจนที่ใช้ใน
อัตราเหมาะสมเพิ่มผลผลิตข้าวที่ใหญ่ และผลลัพธ์ที่เหมาะสม
โปรตีนเนื้อหา
เนื้อหาและข้าวถือว่าเป็นหลักอีก
พารามิเตอร์ของการปรุงอาหาร และรับประทานอาหารคุณภาพ (Juliano 1972) .
และมีผลต่อคุณสมบัติแป้งมากมาย เสียง
ขยาย และการดูดซึมน้ำของข้าว (Juliano 1979) .
มีการศึกษาน้อยเพื่อตรวจสอบจัดการผลประโยชน์ของ VRF-
ติดขัดตามดินทดสอบและข้าวเติบโตวินิจฉัยการผลิต
ยูนิฟอร์มคุณภาพข้าวที่ระดับฟาร์ม ล่าสุดวิจัยคอน-
สาธารณะในประเทศอื่น ๆ (Angus et al. 1990 Dobermann et al.
2002 วัง et al. 2001 ได้สาธิต Wopereis et al. 1999)
ข้อจำกัดของวิธีปัจจุบัน อัตรา- เวลา-fer-
tilizer คำแนะนำสำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ วิธีการนี้ไม่ได้
คำนึงถึงการดำรงอยู่ของความแปรผันขนาดใหญ่ในดิน nutri-
เอนท์พืชตอบสนองต่อสารอาหารระหว่าง หรือแม้แต่ภาย ใน และจัดหา
ฟาร์ม วัตถุประสงค์เฉพาะของการวิจัยนี้ได้กำหนดปริมาณ
ลดในที่สำหรับความผันผวนของผลผลิตข้าวและผลผลิต compo-
nents และปรับปรุงคุณภาพข้าวในทดลองปฏิบัติ-
ed ละ 60 (45 VRF และ 15 FPM) เขต.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้าว (Oryza sativa L. ) การผลิตในประเทศเกาหลีได้ลดลงจาก
5,600,000 ตันในปี 1990-4900000 ตันในปี 2009 (Kosis
2009) ดังกล่าวลดลงแม้จะมีอัตราผลตอบแทนจากการทำลายบันทึกในปี 2008
และเพิ่มขึ้นในการผลิตต่อหน่วยพื้นที่ที่สามารถนำมาประกอบกับ
การลดลงอย่างมีนัยสำคัญในพื้นที่ปลูกข้าว ข้าวประจำปีง
การบริโภคต่อหัวได้ลดลงอย่างต่อเนื่องจาก 119.6 กิโลกรัมใน
1,990-74.0 กิโลกรัมในปี 2009 โดยการรับประทานอาหารตะวันตกเกาหลี
นิสัย (MIFFAFF 2009) ภายใต้ข้อตกลงองค์การการค้าโลกใหม่
โควต้าการนำเข้าผลบังคับใช้จะเพิ่มขึ้นทุกปีจาก 225,575
ตันในปี 2005 เพื่อ 408,700 ตันโดย 2014 สิบเปอร์เซ็นต์ของโควต้าใน
2005 ถูกนำไปขายในตลาดเพิ่มขึ้นถึง 30% ในปี 2010 และ
ได้รับการรักษาในระดับนี้ถึงปี 2014 . พิจารณาลดลง
แนวโน้มในการบริโภคข้าวและเพิ่มโควต้านำเข้าเกาหลี,
ความไม่แน่นอนของสต็อกข้าวและราคาจะยังคงเป็นปัญหา fac-
ไอเอ็นจีอุตสาหกรรมข้าวเป็นเวลาหลายปี
สำหรับอุตสาหกรรมข้าวยังคงแข่งขันกับการนำเข้า
การปรับปรุงคุณภาพข้าวถือว่า เป็นลำดับความสำคัญสูง
แนวทางในการจารึกของข้อมูลที่มีคุณภาพข้าวเกี่ยวกับตัวแปร
ETY อัตราส่วนข้าวและปริมาณโปรตีนบนบรรจุภัณฑ์ข้าวมา
มีผลบังคับใช้ในปี 2008 เพื่อส่งเสริมการยอมรับของผู้บริโภคและ
กระตุ้นการผลิตข้าวที่มีคุณภาพ แม้ว่าคุณภาพข้าวไม่
ง่ายที่จะกำหนดมันขึ้นอยู่กับความชอบของผู้บริโภคและ
ใช้ปลายตั้งใจของสินค้าลักษณะของการขัดสี
ข้าวเป็นปัจจัยที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับผู้บริโภคที่จะตัดสิน
คุณภาพข้าว ผู้บริโภคต้องการที่มีคุณภาพที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถ
จ่ายได้และเป็นประเทศถึงความพอเพียงในการผลิตข้าว
มีความต้องการข้าวที่มีคุณภาพดีได้เพิ่มขึ้น (บาร์คเกอร์และ
Dawe 2002)
ที่มีคุณภาพข้าวไม่เพียง แต่ขึ้นอยู่กับความหลากหลายของข้าว แต่
ยังขึ้นอยู่ ในสภาพแวดล้อมการผลิตพืชปุ๋ย
โปรแกรมการเก็บเกี่ยวการประมวลผลและการประมวลผลโม่
ปริมาณปุ๋ยไนโตรเจนและระยะเวลามีผลกระทบต่อไม่เพียง แต่ nitro-
เจนดูดซึมโดยพืช แต่ยังมีปริมาณโปรตีนดิบใน
เมล็ดพืชและนี้จะแตกต่างกับพันธุ์ที่แตกต่างกัน (ดาสแคนด์ 1972;
เปเรซและคณะ 1996.) ปริมาณโปรตีนที่เพิ่มขึ้นเป็นที่รู้จักกันที่จะเปลี่ยน
ลักษณะการประมวลผลการทำอาหารที่มีคุณภาพและรสชาติของข้าว
เพื่อปรับปรุงคุณภาพข้าวปฏิสนธิโดยเฉพาะอย่างยิ่งไนโตรเจน
บริหารสามารถเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่จะส่งผลกระทบต่อโปร
เนื้อหาโปรตีนและอัตราส่วนข้าว ปุ๋ยไนโตรเจนนำมาใช้ใน
อัตราที่เหมาะสมเพิ่มผลผลิตข้าวและผลในที่เหมาะสม
ปริมาณโปรตีน
ปริมาณอะไมโลข้าวถือเป็นอีกหลัก
พารามิเตอร์ของการปรุงอาหารและการรับประทานอาหารที่มีคุณภาพ (Juliano 1972)
อิทธิพลของปริมาณอมิโลคุณสมบัติแป้งจำนวนมากปริมาณ
การขยายตัวและ การดูดซึมน้ำของข้าว (Juliano 1979)
มีการศึกษาน้อยในการตรวจสอบผลประโยชน์ของ VRF จัดการเป็น
Ment จากการทดสอบดินและการวินิจฉัยการเจริญเติบโตของข้าวในการผลิต
ข้าวที่มีคุณภาพสูงสม่ำเสมอในระดับฟาร์ม งานวิจัยล่าสุดจะประกอบด้วย
ducted ในประเทศอื่น ๆ (แองกัสและคณะ 1990. Dobermann et al,
2002; Wang et al, 2001.. Wopereis et al, 1999) ได้แสดงให้เห็น
ข้อ จำกัด ของวิธีการปัจจุบันของอัตราคงที่คงที่เวลา fer-
คำแนะนำ tilizer สำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ วิธีนี้ไม่ได้
คำนึงถึงการดำรงอยู่ของความแปรปรวนขนาดใหญ่ในดินทางโภชนาการ
อุปทานกิจการและการตอบสนองของพืชต่อสารอาหารในหมู่หรือแม้แต่ภายใน
ฟาร์ม มีวัตถุประสงค์เฉพาะของการวิจัยนี้เพื่อประเมิน
การลดลงของความแปรปรวนของผลผลิตข้าวและผลผลิตกอบ
nents และการปรับปรุงคุณภาพข้าวในการทดลอง conduct-
เอ็ด 60 บุคคล (VRF 45 และ 15 FPM) สาขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้าว ( Oryza sativa L . ) ผลิตในเกาหลีได้ลดลงจาก 5.6 ล้านตันในปี 1990
ถึง 4.9 ล้านตันในปี 2552 ( kosis
2009 ) เช่นลดลงแม้จะมีบันทึกทำลายผลผลิตใน 2008
และเพิ่มในการผลิตต่อหน่วยพื้นที่ สามารถประกอบกับ
ลดลงอย่างมากในการปลูกข้าว พื้นที่ ปีข้าว con -
ซ้ำชั้นต่อหัวได้ลดลงอย่างต่อเนื่องจาก 119.6 กิโลกรัม
1990 740 กิโลกรัม ในปี 2009 โดยตะวันตกของเกาหลีกิน
นิสัย ( miffaff 2009 ) ภายใต้ข้อตกลงองค์การการค้าโลกใหม่
โควต้านำเข้าข้อบังคับจะเพิ่มขึ้นทุกปี จาก 225575
ตันในปี 2005 เพื่อ 408700 ตันโดย 2014 ร้อยละสิบของโควต้าใน
2005 ถูกขายไปยังตลาด เพิ่มเป็น 30% ในปี 2010 และ

จะรักษาที่ระดับนี้ไปจนถึงปี 2014 พิจารณาลดลง
แนวโน้มในการบริโภคข้าว และเพิ่มโควต้านำเข้าจากเกาหลี
, สต็อกข้าวและราคาจะยังคงเป็นปัญหา 2 -
ing ข้าวอุตสาหกรรมหลายปี .
สำหรับอุตสาหกรรมข้าวยังคงแข่งขันกับการนำเข้า การพัฒนาคุณภาพข้าวถือเป็นลำดับความสำคัญสูง
แนวทางจารึกข้าวคุณภาพข้อมูลเกี่ยวกับ vari -
ety อัตราส่วน ข้าวหัวและปริมาณโปรตีนในบรรจุภัณฑ์ข้าวมา
มีผลบังคับใช้ในปี 2008 เพื่อส่งเสริมการยอมรับของผู้บริโภค และ
กระตุ้นการผลิตข้าวที่มีคุณภาพ . แม้ว่าคุณภาพข้าวไม่
ง่ายที่จะกำหนดเป็นขึ้นอยู่กับความชอบของผู้บริโภค และวัตถุประสงค์สุดท้าย
ใช้ผลิตภัณฑ์ ลักษณะของข้าวขัดขาว
เป็นปัจจัยที่สำคัญมากสำหรับผู้บริโภคที่จะตัดสิน
คุณภาพข้าวผู้บริโภคต้องการคุณภาพที่ดีที่สุดที่พวกเขาสามารถจ่ายได้และเป็นประเทศถึง

ใช้ในการผลิตข้าว ความต้องการข้าวคุณภาพดีเพิ่มขึ้น ( Barker และ

คุณภาพเมล็ดดาวี 2002 ) คือไม่เพียง แต่ขึ้นอยู่กับความหลากหลายของข้าว แต่
ยังขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อมการผลิตพืช , ปุ๋ย
ใบสมัคร , การเก็บเกี่ยว การประมวลผลและกระบวนการกัด .
อัตราปุ๋ยไนโตรเจนที่ใช้จำนวนเงินและเวลามีผลไม่เพียงแต่ nitro -
Gen การโรงงาน แต่ยังมีปริมาณโปรตีนหยาบใน
เมล็ดพืชและนี้แตกต่างกันกับสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน ( Das Gupta 1972 ;
เปเรซ et al . 1996 ) เพิ่มโปรตีนที่เป็นที่รู้จักที่จะเปลี่ยนแปลง
ลักษณะการแปรรูป อาหาร และรสชาติ คุณภาพข้าว
เพื่อปรับปรุงคุณภาพข้าว โดยเฉพาะปุ๋ย การจัดการปุ๋ยไนโตรเจน
,สามารถเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดที่มีผลต่อโปร -
เทียนเนื้อหาและข้าวอัตราส่วน อัตราปุ๋ยไนโตรเจนที่เหมาะสมใช้
เพิ่มอัตราข้าวต้นและผลในโปรตีนที่เหมาะสม
.
ปริมาณอะไมโลสข้าวถือว่าเป็นอีกตัวแปรหลัก
ของคุณสมบัติการหุงต้มและรับประทาน ( juliano 1972 ) .
ปริมาณอะไมโลสอิทธิพลคุณสมบัติแป้งมาก ปริมาณการขยายตัว
,และการดูดซึมน้ำของข้าว ( juliano 1979 ) .
มีการศึกษาน้อยเพื่อตรวจสอบผลประโยชน์ของ VRF จัดการ -
ment ขึ้นอยู่กับดินและการทดสอบการวินิจฉัยเพื่อผลิตข้าวคุณภาพสูง
ชุดข้าวที่ฟาร์มขนาด การวิจัยล่าสุดคอน -
ท่อในประเทศอื่น ๆ ( แองกัส et al . 1990 ; โดเบอร์แมน et al .
2002 ; Wang et al . 2001 wopereis et al . 1999 ) ได้แสดงให้เห็น
ข้อจำกัดของวิธีการปัจจุบันของอัตราคงที่ , คงที่เวลาเฟอร์ -
tilizer แนะนำสำหรับพื้นที่ขนาดใหญ่ . วิธีการนี้ไม่ได้
คำนึงถึงการดำรงอยู่ของความแปรปรวนในดินขนาดใหญ่ นูทริ -
ENT จัดหาและพืชตอบสนองต่อสารอาหารหมู่ หรือแม้แต่ภายใน
ฟาร์ม วัตถุประสงค์ของการวิจัยเรื่องนี้ เพื่อวัดปริมาณ
ลดความแปรปรวนของผลผลิตข้าวและผลผลิต nents คอมโป -
,และการปรับปรุงคุณภาพข้าว ในการทดลองดำเนินการ -
ed ใน 60 ของแต่ละบุคคล ( 45 VRF 15 หรือ

) ฟิลด์