The subfield of physics that explai

The subfield of physics that explains the interaction of charged particles and light is called quantum electrodynamics. Quantum electrodynamics (QED) extends quantum theory to fields of force, starting with electromagnetic fields.
Quantum electrodynamics, or QED, is a quantum theory of the interactions of charged particles with the electromagnetic field. It describes mathematically not only all interactions of light with matter but also those of charged particles with one another. QED is a relativistic theory in that Albert Einstein's theory of special relativity is built into each of its equations. Because the behavior of atoms and molecules is primarily electromagnetic in nature, all of atomic physics can be considered a test laboratory for the theory. Agreement of such high accuracy makes QED one of the most successful physical theories so far devised.

In 1926 the British physicist P.A.M. Dirac laid the foundations for QED with his discovery of an equation describing the motion and spin of electrons that incorporated both the quantum theory and the theory of special relativity. The QED theory was refined and fully developed in the late 1940s by Richard P. Feynman, Julian S. Schwinger, and Shin'ichiro Tomonaga, independently of one another. QED rests on the idea that charged particles (e.g., electrons and positrons) interact by emitting and absorbing photons, the particles of light that transmit electromagnetic forces. These photons are virtual; that is, they cannot be seen or detected in any way because their existence violates the conservation of energy and momentum. The particle exchange is merely the "force" of the interaction, because the interacting particles change their speed and direction of travel as they release or absorb the energy of a photon. Photons also can be emitted in a free state, in which case they may be observed. The interaction of two charged particles occurs in a series of processes of increasing complexity. In the simplest, only one virtual photon is involved; in a second-order process, there are two; and so forth. The processes correspond to all the possible ways in which the particles can interact by the exchange of virtual photons, and each of them can be represented graphically by means of the diagrams developed by Feynman. Besides furnishing an intuitive picture of the process being considered, this type of diagram prescribes precisely how to calculate the variable involved.

Under QED, charged particles interact by the exchange of virtual photons, photons that do not exist outside of the interaction and only serve as carriers of momentum/force.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยของฟิสิกส์ที่อธิบายปฏิสัมพันธ์ของอนุภาคและแสงเรียกว่า quantum electrodynamics Quantum electrodynamics (QED) ขยายทฤษฎีควอนตัมการฟิลด์ของแรง เริ่มต้น ด้วยสนามแม่เหล็กไฟฟ้าQuantum electrodynamics หรือ QED เป็นทฤษฎีควอนตัมของการโต้ตอบของอนุภาคด้วยสนามแม่เหล็กไฟฟ้า มันอธิบายทางคณิตศาสตร์ไม่เพียงโต้ตอบทั้งหมดของแสงกับเรื่อง แต่ยังของอนุภาคกับคนอื่น QED เป็นทฤษฎี relativistic ที่อัลเบิร์ตไอน์สไตน์ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษมีอยู่ในแต่ละสมการของ เนื่องจากพฤติกรรมของอะตอมและโมเลกุลของแม่เหล็กไฟฟ้าเป็นหลักในธรรมชาติ ฟิสิกส์อะตอมทั้งหมดห้องปฏิบัติการทดสอบสำหรับทฤษฎี ข้อตกลงดังกล่าวมีความแม่นยำสูงทำให้ QED จนคิดค้นทฤษฎีทางกายภาพประสบความสำเร็จอย่างใดอย่างหนึ่งในปี 1926 นักฟิสิกส์อังกฤษดิแรก P.A.M วางรากฐานสำหรับ QED กับการค้นพบสมการที่อธิบายการเคลื่อนไหวและสปินของอิเล็กตรอนที่รวมทั้งทฤษฎีควอนตัมและทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษของเขา ทฤษฎี QED กลั่น และอย่างเต็มที่พัฒนาในปลาย 1940s โดยริชาร์ดไฟน์ แมน P., Julian S. Schwinger, Shin'ichiro Tomonaga แยกกัน QED วางอยู่บนความคิดที่ว่า อนุภาค (เช่น อิเล็กตรอนและโพสิตรอน) โต้ตอบ โดยการปล่อย และดูดซับโฟตอน อนุภาคของแสงที่ส่งแรงแม่เหล็กไฟฟ้า โฟตอนเหล่านี้เป็นเสมือน คือ พวกเขาไม่สามารถเห็น หรือตรวจพบในทางใดเนื่องจากการดำรงอยู่ของพวกเขาละเมิดการอนุรักษ์ของพลังงานและโมเมนตัม การแลกเปลี่ยนอนุภาคเป็นเพียง "แรง" ของการโต้ตอบ เนื่องจากอนุภาค interacting เปลี่ยนความเร็วและทิศทางของการเดินทางของพวกเขาพวกเขาปล่อย หรือดูดซับพลังงานของเป็นโฟตอน โฟตอนยังสามารถจะปล่อยออกมาในสถานะฟรี ซึ่ง พวกเขาอาจสังเกตเห็น การโต้ตอบของอนุภาคสองเกิดขึ้นในกระบวนการของความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้น ในง่ายที่สุด โฟตอนเสมือนหนึ่งมีส่วนเกี่ยวข้อง ในกระบวนการใบสั่งสอง มีสอง และ forth อื่น ๆ กระบวนการที่สอดคล้องกับทุกวิธีเป็นไปได้ที่อนุภาคสามารถโต้ตอบ โดยการแลกเปลี่ยนโฟตอนเสมือน และแต่ละคนสามารถแสดงภาพกราฟิกโดยใช้ไดอะแกรมที่พัฒนา โดย Feynman นอกจากการตกแต่งภาพใช้งานง่ายของกระบวนการระหว่างพิจารณา ชนิดของไดอะแกรมนี้กำหนดได้อย่างแม่นยำว่าในการคำนวณตัวแปรที่เกี่ยวข้องภายใต้ QED อนุภาคโต้ตอบ โดยการแลกเปลี่ยนโฟตอนเสมือน โฟตอนที่อยู่นอกการโต้ตอบ และเป็นผู้ให้บริการของโมเมนตัม/แรงเท่านั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สาขาย่อยของฟิสิกส์ที่อธิบายถึงการทำงานร่วมกันของอนุภาคที่มีประจุและแสงที่เรียกว่าควอนตัมไฟฟ้ากระแส ควอนตัมไฟฟ้ากระแส (QED) ขยายทฤษฎีควอนตักับเขตของแรงที่เริ่มต้นด้วยสนามแม่เหล็กไฟฟ้า.
ควอนตัมไฟฟ้ากระแสหรือ QED เป็นทฤษฎีควอนตัของการมีปฏิสัมพันธ์ของอนุภาคมีประจุที่มีสนามแม่เหล็กไฟฟ้า มันอธิบายทางคณิตศาสตร์ไม่เพียง แต่การติดต่อทั้งหมดของแสงกับเรื่อง แต่ยังบรรดาของอนุภาคที่มีประจุกับอีกคนหนึ่ง QED เป็นทฤษฎีความสัมพันธ์ในทฤษฎีที่ว่า Albert Einstein ของสัมพัทธภาพพิเศษที่ถูกสร้างขึ้นในแต่ละสมการของ เพราะพฤติกรรมของอะตอมและโมเลกุลเป็นแม่เหล็กไฟฟ้าส่วนใหญ่ในธรรมชาติทั้งหมดของฟิสิกส์อะตอมได้รับการพิจารณาเป็นห้องปฏิบัติการทดสอบทฤษฎี ข้อตกลงของความถูกต้องสูงเช่นทำให้ QED หนึ่งในทฤษฎีทางกายภาพที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดเพื่อให้ห่างไกลวางแผน. ใน 1926 นักฟิสิกส์ชาวอังกฤษ PAM Dirac วางรากฐานสำหรับ QED ที่มีการค้นพบของสมการอธิบายการเคลื่อนไหวและสปินของอิเล็กตรอนที่จัดตั้งขึ้นทั้งทฤษฎีควอนตัม ทฤษฎีสัมพัทธภาพพิเศษ ทฤษฎี QED ได้รับการกลั่นและการพัฒนาอย่างเต็มที่ในช่วงปลายปี 1940 โดยริชาร์ดพีไฟน์แมนจูเลียนเอส Schwinger และ Tomonaga Shin'ichiro อิสระของอีกคนหนึ่ง QED วางอยู่บนความคิดที่ว่าอนุภาคที่มีประจุ (เช่นอิเล็กตรอนและโพสิตรอน) โต้ตอบโดยการเปล่งแสงและดูดซับโฟตอนอนุภาคของแสงที่ส่งกองกำลังไฟฟ้า โฟตอนเหล่านี้เป็นเสมือน นั่นคือพวกเขาไม่สามารถมองเห็นหรือตรวจพบในทางเพราะอยู่ของพวกเขาละเมิดการอนุรักษ์พลังงานและโมเมนตัมใด ๆ การแลกเปลี่ยนอนุภาคเป็นเพียง "พลัง" ของการปฏิสัมพันธ์เพราะอนุภาคมีปฏิสัมพันธ์เปลี่ยนความเร็วของพวกเขาและทิศทางของการเดินทางที่พวกเขาปล่อยหรือดูดซับพลังงานของโฟตอน โฟตอนยังสามารถปล่อยออกมาในรัฐอิสระซึ่งในกรณีที่พวกเขาอาจจะสังเกตเห็น การทำงานร่วมกันของทั้งสองอนุภาคที่มีประจุเกิดขึ้นในชุดของกระบวนการของความซับซ้อนที่เพิ่มขึ้น ในการที่ง่ายที่สุดเพียงคนเดียวโฟตอนเสมือนมีส่วนเกี่ยวข้อง; ในขั้นตอนที่สองที่สั่งซื้อมีสอง; เป็นต้น กระบวนการที่สอดคล้องกับทุกวิธีที่เป็นไปได้ในการที่อนุภาคสามารถโต้ตอบโดยการแลกเปลี่ยนโฟตอนเสมือนและแต่ละของพวกเขาสามารถแสดงกราฟิกโดยวิธีการของแผนภาพที่พัฒนาโดยหลักการ นอกจากนี้การตกแต่งภาพที่ใช้งานง่ายของกระบวนการที่ได้รับการพิจารณาประเภทของแผนภาพนี้กำหนดได้อย่างแม่นยำวิธีการคำนวณตัวแปรที่เกี่ยวข้อง. ภายใต้ QED ข้อหาอนุภาคโต้ตอบโดยการแลกเปลี่ยนโฟตอนเสมือนโฟตอนที่ไม่อยู่ด้านนอกของการทำงานร่วมกันและมีเพียงทำหน้าที่เป็น สายการบินของโมเมนตัม / แรง