To cite Walter Benjamin in his essa

To cite Walter Benjamin in his essay “The Task of the Translator,"

No translation would be possible if in its ultimate essence it strove for likeness to the original. . . . For just as the tenor and significance of the great works of literature undergo a complete transformation over the centuries, the mother tongue of the translator is transformed as well. While a poet’s words endure in his own language, even the greatest translation is destined to become part of the growth of its own language and eventually to be absorbed by its renewal. Translation is so far removed from being the sterile equation of two dead languages that of all literary forms it is the one charged with the special mission of watching over the maturing process of the original language and the birth pangs of its own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สาธกวอลเตอร์เบนจามินในเรียงความของเขา "การงานของการแปลไม่แปลจะเป็นไปได้หากที่สำคัญที่สุด มัน strove สำหรับเหมือนเดิม. ... สำหรับเป็นอายุและความสำคัญของงานดีของวรรณกรรมผ่านการเปลี่ยนแปลงที่สมบูรณ์ศตวรรษ ภาษาแม่ของตัวแปลเปลี่ยนเป็นเป็นอย่างดี ในขณะที่คำของกวีทนในภาษาของเขาเอง มากที่สุดในการแปลภาษาเป็น destined จะกลายเป็น ส่วนหนึ่งของการเติบโตของภาษาของตนเอง และในที่สุด การดูด โดยการต่ออายุ แปลจะถูกเอาออกเพื่อให้ห่างไกลจาก สมการเป็นหมันของสองภาษาที่ตายแล้วว่า วรรณกรรมแบบ เป็นหนึ่งภารกิจพิเศษชมกระบวนการสุกของภาษาดั้งเดิมและแมคโดนัลด์ที่ช่วยบรรเทาการเกิดของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่ออ้างอิงวอลเตอร์เบนจามินในหนังสือ "งานของนักแปล" ไม่มีการแปลจะเป็นไปได้ถ้าในสาระสำคัญที่ดีที่สุดของมันพยายามสัณฐานไปที่เดิม.... สำหรับเช่นเดียวกับอายุและความสำคัญของการทำงานที่ดีของวรรณกรรมได้รับ การแปลงเสร็จสมบูรณ์หลายศตวรรษที่ผ่านภาษาแม่ของนักแปลจะเปลี่ยนเช่นกัน. ในขณะที่คำกวีอดทนในภาษาของเขาเองแม้การแปลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเป็น destined กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโตของภาษาของตัวเองและในที่สุดก็จะถูกดูดซึมโดย ของการต่ออายุ. แปลจะถูกลบออกเพื่อให้ห่างไกลจากการเป็นสมการฆ่าเชื้อของสองภาษาที่ตายแล้วทุกรูปแบบวรรณกรรมมันเป็นหนึ่งที่เรียกเก็บเงินกับภารกิจพิเศษของการเฝ้าดูการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ของภาษาต้นฉบับและเจ็บปวดเกิดของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่ วอลเตอร์ เบนยามินในการทดลองของเขา " งานของนักแปล "แปลไม่จะเป็นไปได้ถ้าในสาระสําคัญที่ดีที่สุดของมัน มันพยายามให้เหมือนต้นฉบับ . . . . . . . . เช่นเดียวกับอายุและความสำคัญของผลงานวรรณกรรมได้รับการแปลงเสร็จสมบูรณ์กว่าศตวรรษ ภาษาแม่ของแปลเปลี่ยนไปเช่นกัน ในขณะที่คำพูดของกวีอดทนในภาษาของเขาเอง แม้แต่การแปลมากที่สุดถูกกำหนดให้กลายเป็นส่วนหนึ่งของการเจริญเติบโตของภาษาของตัวเอง และในที่สุดจะถูกดูดซึมโดยการต่ออายุ แปลเพื่อให้ห่างไกลจากการเป็นหมันของสมการตายสองภาษาของวรรณกรรมรูปแบบ เป็นผู้ที่เรียกเก็บเงินกับภารกิจพิเศษของการดูแลสำหรับกระบวนการของภาษาต้นฉบับและเกิดความเจ็บปวดของตัวเอง