It looked like it really worked the

It looked like it really worked then. Hearing that ear-splitting screaming, Crowley tried to laugh.

“…” Except no voice came out, and he had no strength left to even attempt to say anything. Too much of his blood had been sucked out. He was very likely going to die, he knew. He couldn’t even move his undamaged arm anymore. Couldn’t touch the rosary on his chest.

Despite that, somehow he had a thought that at the last moment, God did smile upon him. That at the end, He granted Crowley the strength to kill the dangerous monster.

Suddenly, he remembered the words Roy Rouland said to him. ’There is a reason for everything, and we all let live in accordance with God’s will.’

If there really was a reason for why Gilbert died, why Victor had been killed and why Crowley himself was let live until now, was he able to fulfil God’s will in the end?

“…”

His eyes stared at the vampire rolling across the floor in pain, while his mind was entertaining these thoughts

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันดูเหมือนว่ามันต้องทำงานแล้ว ได้ยินว่าแสบแก้วหูกรีดร้องลี่ย์พยายามที่จะหัวเราะ. " ... " ยกเว้นไม่มีเสียงออกมาและเขาก็มีความแข็งแรงไม่เหลือแม้แต่พยายามที่จะพูดอะไร มากเกินไปของเลือดของเขาได้รับการดูดออก เขาเป็นคนที่มีโอกาสมากที่จะตายเขารู้ว่า เขาไม่สามารถที่จะย้ายแขนของเขาอีกต่อไปไม่เสียหาย ไม่สามารถสัมผัสลูกประคำบนหน้าอกของเขา. แม้จะมีที่ใดที่เขามีความคิดว่าในขณะที่ผ่านมาพระเจ้าไม่ยิ้มเมื่อเขา ว่าในท้ายที่สุดเขาได้รับลี่ย์ความแข็งแรงที่จะฆ่ามอนสเตอร์ที่เป็นอันตราย. ทันใดนั้นเขาจำคำรอย Rouland ตรัสกับเขาว่า 'มีเหตุผลสำหรับทุกสิ่งที่เป็นและเราทุกคนให้มีชีวิตอยู่ให้สอดคล้องกับพระประสงค์ของพระเจ้า.' ถ้ามีจริงๆเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมกิลเบิร์เสียชีวิตทำไมวิคเตอร์ถูกฆ่าตายและทำไมลี่ย์เองก็ปล่อยให้มีชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้เขาสามารถไปยัง ตอบสนองพระประสงค์ของพระเจ้าในที่สุด? " ... " ดวงตาของเขาจ้องที่แวมไพร์กลิ้งบนพื้นด้วยความเจ็บปวดในขณะที่ความคิดของเขาได้รับความบันเทิงความคิดเหล่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันดูเหมือนจะทำงานจริงๆแล้ว ได้ยินหูมันแยกเสียง คราวลี่ย์พยายามจะหัวเราะ" . . . . . . . " แต่ไม่มีเสียงออกมา และเขาไม่มีแรงเหลือที่จะพยายามที่จะพูดอะไร มากเกินไปของเลือดของเขาถูกดูดออกไป เขาดูเหมือนกำลังจะตาย เขารู้ เขาไม่สามารถแม้แต่จะขยับแขนความเสียหายของเขาอีกต่อไป ไม่สามารถสัมผัสปัดบนหน้าอกของเขาแม้ ว่า เขามีความคิดว่า ในตอนสุดท้าย พระเจ้าทรงยิ้มให้กับเขา สุดท้ายที่เขาได้รับ คราวลี่ย์กำลังจะฆ่ามอนสเตอร์ที่เป็นอันตรายทันใดนั้น เขานึกถึงคำพูดรอย rouland กล่าวแก่เขา " มันมีเหตุผลสำหรับทุกอย่าง และเราทุกคนจงใช้ชีวิตให้สอดคล้องกับพระประสงค์ของพระเจ้า’ถ้ามันเป็นแค่เหตุผลที่กิลเบิร์ตเสียชีวิต ทำไมวิคเตอร์ได้ถูกฆ่าตายและทำไมคราวลีย์เองก็ปล่อยให้อยู่จนบัดนี้ เขาสามารถตอบสนองพระประสงค์ของพระเจ้าในที่สุด" . . . . . . . "ดวงตาของเขาจ้องมองแวมไพร์กลิ้งบนพื้นด้วยความเจ็บปวด ในขณะที่จิตใจของเขาสนุกสนาน ความคิดเหล่านี้