Caste discrimination, violence agai

Caste discrimination, violence against women and post-2015 development*
This statement highlights some particular concerns with regard to the victims of caste discrimination in response to the High Commissioner’s annual report (A/HRC/22/17) and her recent statements, including on the issue of violence against women.1
Violence against Dalit women
In recent months, two strong statements have been issued by the High Commissioner as a follow up to the heinous gang rape of a woman in India in December 2012. In that month, Madam Pillay stated that violence against women in India is “a national problem, affecting women of all classes and castes that will require national solutions.”2 In her January statement, the Verma Committee’s report was welcomed as a “groundbreaking basis for action against violence against women in India”. The High Commissioner underlined recommendations such as enhanced accountability for the police for sexual violence offences.3
The case has illustrated that violence against women is not only widespread and extreme, but often surrounded by a lack of effectively functioning justice systems and the rule of law. What was largely overlooked in the media and political attention to the case was the fact that women from the lower caste and indigenous communities are often the worst victims of sexual violence and exploitation.
The same pattern is found in other caste-affected countries, as noted by UN Treaty Bodies and Special Rapporteurs. Brutal assaults against Dalit women happen every day, and Dalit women are often subjected to mass violence by other castes. A wave of rape cases in the state of Haryana illustrates this problem. In Haryana, numerous Dalit women and underage girls were raped in September and October 2012, often with extreme brutality. In one of the most publicised cases, a 16-year old Dalit girl was raped for three hours by at least seven men – mostly from a dominant caste – who filmed the incident with their cell phones. When the victim’s father discovered what had happened, he committed suicide. Only when faced with mass protests did the police decide to take action against the suspected perpetrators.
A key problem is that police officials fail to register complaints of such assaults, often do not investigate rape cases, and re-traumatize victims who approach them for help. In the wake of recent events, one cannot help to ask: Why did not these heinous crimes against Dalits provoke anger amongst the larger Indian public?
The reality is that crimes against Dalit women are often overlooked in the mainstream and cases go underreported by the police. Sometimes the reactions of people around a Dalit victim of rape are pity or hate. She and her parents may even be blamed for the crime, adding further stigma to the victim’s physical trauma and mental torture
Dalit women and girls belong to the category of especially vulnerable groups, who are exposed to multiple and intersecting forms of discrimination and violence on the basis of gender and caste. It is high time that the international community recognizes and acts to eliminate this. We therefore appeal to OHCHR and HRC to give more consideration to Dalit women’s rights and mainstream them into the work of the HRC as a general concern, especially in the areas of multiple forms of discrimination and gender mainstreaming.
We also recommend that the Special Rapporteur on violence against women looks more into this situation, when she visits India in April this year, and call on the newly established UN Working Group on discrimination against women in law and practice to take due notice of this problem.
Furthermore, governments should take effective measures to ensure accountability in responses to sexual assaults against Dalit women by the police, judiciary and medical staff. Law reform efforts should be comprehensive and minimize the risks and delays that sexual assault survivors now endure. Police officers, soldiers, politicians, and civil servants should not be above the law for sexual assault or anything else.
Caste inclusion in post-2015 development agenda and UN Guidance Note
Secondly, the annual report sums up the contributions of the OHCHR to the post-2015 process and the newly established UN network on racial discrimination and protection of minorities. In this regard, caste discrimination needs to stand out more clearly in the framing of development programming and UN policies.
With regard to the post-2015 framework, it is well documented that caste discrimination is a major obstacle to achieving development goals. Social exclusion of Dalits leads to high levels of poverty among affected population groups and unequal distribution of resources. It furthermore precludes their involvement in decision making and governance, and their meaningful participation in public and civil life. We therefore recommend that caste-based discrimination is explicitly addressed in the post-2015 agenda as a root cause of poverty, inequalities and social exclusion of particularly marginalized groups.
The UN network has the potential for mainstreaming a holistic approach to addressing caste-based discrimination by the UN system as a whole. We therefore urge the network to explicitly recognise caste-based discrimination as a key human rights challenge in the UN General-Secretary’s Guidance Note to be developed on this issue. The UN can promote multi-stakeholder cooperation between its Country Teams, governments, national institutions, and civil society in this regard. The UN can also assist governments develop and implement laws, policies, and national action plans to eliminate caste-based discrimination through technical assistance and cooperation. The draft UN Principles and Guidelines for the effective elimination of discrimination based on work and descent, published by the HRC in 2009 (A/HRC/11/CRP.3), can act as a guiding framework for enacting national action plans and special measures.
It is furthermore important that the UN Guidance Note promotes inclusive and meaningful participation of affected communities. Human rights defenders, including those representing women, children, minorities, indigenous peoples, persons affected by caste-based discrimination, and disabled persons, should be given a voice in these processes.
HRC action on caste discrimination
Finally, we would like to recall the strong recommendation by the High Commissioner to the international community to “come together to support these efforts as it did when it helped put an end to apartheid.” In the statement “Tearing down the walls of caste” of 19 October 2009, Madam Pillay called on the Human Rights Council to promote the draft Principles and Guidelines for the effective elimination of discrimination based on work and
descent. She urged all states to rally around and endorse the framework, as it complements existing international standards of non-discrimination.
Regrettably, the High Commissioner’s call still stands unanswered in the Human Rights Council today. The HRC has not yet explicitly included caste – estimated to affect at least 260 million persons globally – in a single resolution text. Nor has it been dealt with as a separate, thematic topic on par with other aggravated forms of discrimination based on e.g. disability or sexual orientation. Only one country, Nepal, has officially endorsed the draft framework in its existing format. This is in spite of the many concerns expressed on this topic by UN Special Rapporteurs, UN Treaty Bodies and States over the past few years. Caste keeps coming up in thematic debates and reports as a root cause to grave, cross-cutting human rights violation, including in Universal Periodic Reviews, but no comprehensive action is taken by the HRC to address it.
Some States, like Norway and the Netherlands, have called for the sharing of good practices to eliminate caste discrimination in interactive dialogues of the HRC. Last year alone, 15 caste-specific recommendations were made during the reviews of India, the UK and Pakistan at the 13th and 14th UPR WG sessions. Nine Special Procedure mandate holders addressed the issue in their reports in 2012.4 Two examples are the mission report on India by the Special Rapporteur on human rights defenders on the need to protect Dalit rights activists, especially the plight of Dalit women (A/HRC/19/55/Add.1), and the thematic report by the Special Rapporteur on the human right to safe drinking water and sanitation concerning the stigma and systematic exclusion that caste systems result in (A/HRC/21/42).
4 List
In 2009, the High Commissioner on Human Rights said: “The time has come to eradicate the shameful concept of caste.” We extend this call to the HRC for immediate action on the topic. We therefore call on member states to condemn caste discrimination as a violation of international human rights law; to endorse the draft UN Principles and Guidelines for the effective elimination of discrimination based on work and descent (A/HRC/11/CRP.3); and propose that a panel discussion is convened in an HRC regular session on good practices to tackle this form of discrimination, also having in mind the establishment of an independent monitoring mechanism, which promotes and oversees human rights violations against persons affected by caste discrimination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบ่งแยกวรรณะ ความรุนแรงต่อผู้หญิงและพัฒนาไปรษณีย์-2015 * งบนี้เน้นความกังวลบางอย่างเฉพาะตามเหยื่อแบ่งแยกวรรณะในรายงานประจำปีของข้า (A/เอ ชอาร์ ซี/22/17) และรายงานล่าสุดของเธอ รวมทั้งปัญหาความรุนแรงกับ women.1 ความรุนแรงต่อผู้หญิง Dalit ในเดือนล่าสุด สองแรงงบออก โดยข้าหลวงดังต่อไปนี้ที่ได้ข่มขืนแก๊ง heinous ผู้หญิงในอินเดียในเดือน 2012 ธันวาคม ในเดือน ม่าย Pillay ระบุว่า ความรุนแรงต่อผู้หญิงในอินเดีย "ชาติปัญหา ผลกระทบต่อผู้หญิงชนชั้นและวรรณะที่ต้องการแก้ไขปัญหาชาติ" 2 ในงบเธอมกราคม รายงานคณะกรรมการ Verma ได้ยินดีเป็น "คว้าพื้นฐานสำหรับการดำเนินการต่อต้านความรุนแรงต่อผู้หญิงในอินเดีย" คำแนะนำข้าที่ขีดเส้นใต้เช่นความรับผิดชอบที่เพิ่มขึ้นสำหรับวัน offences.3 ความรุนแรงทางเพศ กรณีได้อธิบายว่าความรุนแรงต่อผู้หญิงไม่เพียงแต่แพร่หลาย และมาก แต่มักจะล้อมรอบ ด้วยขาดการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพระบบยุติธรรมและนิติธรรม อะไรถูกมองข้ามในสื่อและความสนใจทางการเมืองในกรณีส่วนใหญ่เป็นความจริงที่ว่า ผู้หญิงจากวรรณะล่างและชุมชนพื้นเมืองมักเลวเหยื่อความรุนแรงทางเพศและการเอารัดเอาเปรียบ พบรูปแบบเดียวกันกับประเทศอื่น ๆ ได้รับผลกระทบวรรณะ ระบุไว้โดยองค์กรสหประชาชาติสนธิสัญญาและ Rapporteurs พิเศษ โหดร้ายโจมตีต่อ Dalit สตรีเกิดขึ้นทุกวัน และ Dalit ผู้หญิงมักจะต้องการความรุนแรงโดยรวม โดยวรรณะอื่น ๆ คลื่นของคดีข่มขืนในรัฐหรยาณารัฐแสดงให้เห็นถึงปัญหานี้ ในรัฐหรยาณา Dalit ผู้หญิงและหญิงยังไม่บรรลุนิติภาวะจำนวนมากถูกข่มขืนในเดือนกันยายนและ 2555 ตุลาคม มัก ด้วยโหดมาก ในกรณีส่วนใหญ่ publicised สาว Dalit 16 - ปีถูกข่มขืน 3 ชั่วโมงน้อยเจ็ดชาย – ส่วนใหญ่จากวรรณะหลัก – ที่มาถ่ายทำเรื่องปัญหากับโทรศัพท์ของพวกเขา เมื่อพ่อของเหยื่อพบว่าได้เกิดอะไรขึ้น เขายอมรับฆ่าตัวตาย เมื่อประสบกับมวลชนประท้วง ไม่ได้ตำรวจตัดสินใจที่จะดำเนินการใหญ่สงสัย ปัญหาสำคัญคือ ตำรวจที่เจ้าหน้าที่ไม่สามารถลงทะเบียนข้อร้องเรียนดังกล่าวโจมตี มักจะไม่ตรวจสอบกรณีข่มขืน และ traumatize เหยื่อที่เข้าให้ความช่วยเหลืออีกครั้ง ในการปลุกของเหตุการณ์ล่าสุด หนึ่งไม่ช่วยถาม: ทำไมไม่ไม่อาชญากรรมเหล่านี้ heinous กับ Dalits กระตุ้นความโกรธท่ามกลางประชาชนอินเดียใหญ่ ความเป็นจริงคือ อาชญากรรมต่อ Dalit ผู้หญิงมักจะมองข้ามในกับ และกรณีไป underreported ตำรวจ บางครั้งปฏิกิริยาของผู้คนรอบข้าง Dalit ตกเป็นเหยื่อของการข่มขืนจะสงสาร หรือเกลียดชัง เธอและพ่อแม่อาจแม้แต่จะตำหนิสำหรับอาชญากรรม เพิ่มภาพดอกไม้การบาดเจ็บทางกายภาพและทรมานจิตใจของเหยื่อDalit หญิงและหญิงเป็นประเภทกลุ่มเสี่ยงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ที่มีสัมผัสกับหลาย และอินเตอร์เซกกันแบบแบ่งแยกและความรุนแรงโดยใช้เพศและวรรณะ ถึงเวลาประเทศรู้จัก และทำหน้าที่ในการกำจัดนี้ได้ ดังนั้นเราดึงดูด OHCHR และเอชอาร์ซีให้พิจารณาเพิ่มเติมเพื่อสิทธิสตรี Dalit และ mainstream ในการทำงานของเอชอาร์ซีที่เป็นกังวลทั่วไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ของแบบฟอร์มต่าง ๆ ของการแบ่งแยกและเพศ mainstreaming นอกจากนี้เรายังแนะนำว่า Rapporteur พิเศษบนความรุนแรงต่อผู้หญิงดูเพิ่มเติมในสถานการณ์นี้ เมื่อเธอเข้าชมอินเดียในเดือนเมษายนปีนี้ และโทรใหม่ก่อตั้ง UN ทำงานกลุ่มในการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในกฎหมายและปฏิบัติการครบกำหนดสังเกตเห็นปัญหานี้ นอกจากนี้ รัฐบาลควรใช้มาตรการที่มีประสิทธิภาพให้ความรับผิดชอบในการตอบสนองการโจมตีทางเพศต่อสตรี Dalit โดยตำรวจ ยุติธรรม และบริการทางการแพทย์ ปฏิรูปกฎหมายควรจะครอบคลุม และลดความเสี่ยงและความล่าช้าที่ทำร้ายทางเพศผู้ตอนนี้ทน เจ้าหน้าที่ตำรวจ ทหาร นักการเมือง และราชการควรจะอยู่เหนือกฎหมายทำร้ายทางเพศหรืออะไร วรรณะรวมในวาระการพัฒนาลง-2015 และหมายเหตุคำแนะนำของ UN Secondly, the annual report sums up the contributions of the OHCHR to the post-2015 process and the newly established UN network on racial discrimination and protection of minorities. In this regard, caste discrimination needs to stand out more clearly in the framing of development programming and UN policies. With regard to the post-2015 framework, it is well documented that caste discrimination is a major obstacle to achieving development goals. Social exclusion of Dalits leads to high levels of poverty among affected population groups and unequal distribution of resources. It furthermore precludes their involvement in decision making and governance, and their meaningful participation in public and civil life. We therefore recommend that caste-based discrimination is explicitly addressed in the post-2015 agenda as a root cause of poverty, inequalities and social exclusion of particularly marginalized groups. เครือข่ายสหประชาชาติมีศักยภาพสำหรับวิธีการแบบองค์รวมเพื่อแก้ปัญหาการแบ่งแยกวรรณะตามระบบ UN ทั้ง mainstreaming เราจึงกระตุ้นให้เครือข่ายจะรู้ตามวรรณะแบ่งแยกเป็นความท้าทายสิทธิมนุษยชนสำคัญในบันทึกคำแนะนำ UN-เลขาธิการของพัฒนาเรื่องนี้อย่างชัดเจน สหประชาชาติสามารถสนับสนุนหลายมาตรการความร่วมมือระหว่าง ทีมประเทศ รัฐบาล สถาบันแห่งชาติ และภาคประชาสังคมในการนี้ สหประชาชาติสามารถช่วยรัฐบาลพัฒนา และใช้กฎหมาย นโยบาย และแผนการดำเนินการแห่งชาติเพื่อขจัดการแบ่งแยกวรรณะโดยผ่านความร่วมมือและช่วยเหลือทางเทคนิคได้ ร่างหลักการสหประชาชาติและแนวทางการตัดมีประสิทธิภาพเลือกปฏิบัติตามเชื้อสาย การเผยแพร่ โดยเอชอาร์ซีที่ในปี 2552 (A/HRC/11/CRP.3), และงานสามารถทำหน้าที่เป็นกรอบแนวทางสำหรับปฏิบัติการแห่งชาติและมาตรการพิเศษ นอกจากนี้เป็นสำคัญว่า หมายเหตุคำแนะนำของ UN ส่งเสริมรวม และมีความหมายมีส่วนร่วมของชุมชนได้รับผลกระทบ กองหลังสิทธิมนุษยชน รวมถึงตัวแทนผู้หญิง เด็ก คมิ ชน ผู้ที่ได้รับผลกระทบ โดยแบ่งแยกตามวรรณะ คนพิการ ควรได้รับเสียงในกระบวนการเหล่านี้ การดำเนินการของเอชอาร์ซีในวรรณะแบ่งแยก Finally, we would like to recall the strong recommendation by the High Commissioner to the international community to “come together to support these efforts as it did when it helped put an end to apartheid.” In the statement “Tearing down the walls of caste” of 19 October 2009, Madam Pillay called on the Human Rights Council to promote the draft Principles and Guidelines for the effective elimination of discrimination based on work anddescent. She urged all states to rally around and endorse the framework, as it complements existing international standards of non-discrimination. Regrettably, the High Commissioner’s call still stands unanswered in the Human Rights Council today. The HRC has not yet explicitly included caste – estimated to affect at least 260 million persons globally – in a single resolution text. Nor has it been dealt with as a separate, thematic topic on par with other aggravated forms of discrimination based on e.g. disability or sexual orientation. Only one country, Nepal, has officially endorsed the draft framework in its existing format. This is in spite of the many concerns expressed on this topic by UN Special Rapporteurs, UN Treaty Bodies and States over the past few years. Caste keeps coming up in thematic debates and reports as a root cause to grave, cross-cutting human rights violation, including in Universal Periodic Reviews, but no comprehensive action is taken by the HRC to address it. Some States, like Norway and the Netherlands, have called for the sharing of good practices to eliminate caste discrimination in interactive dialogues of the HRC. Last year alone, 15 caste-specific recommendations were made during the reviews of India, the UK and Pakistan at the 13th and 14th UPR WG sessions. Nine Special Procedure mandate holders addressed the issue in their reports in 2012.4 Two examples are the mission report on India by the Special Rapporteur on human rights defenders on the need to protect Dalit rights activists, especially the plight of Dalit women (A/HRC/19/55/Add.1), and the thematic report by the Special Rapporteur on the human right to safe drinking water and sanitation concerning the stigma and systematic exclusion that caste systems result in (A/HRC/21/42). 4 List In 2009, the High Commissioner on Human Rights said: “The time has come to eradicate the shameful concept of caste.” We extend this call to the HRC for immediate action on the topic. We therefore call on member states to condemn caste discrimination as a violation of international human rights law; to endorse the draft UN Principles and Guidelines for the effective elimination of discrimination based on work and descent (A/HRC/11/CRP.3); and propose that a panel discussion is convened in an HRC regular session on good practices to tackle this form of discrimination, also having in mind the establishment of an independent monitoring mechanism, which promotes and oversees human rights violations against persons affected by caste discrimination.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พวกแบ่งแยก ความรุนแรงต่อผู้หญิงและการพัฒนา * post-2015 แถลงการณ์นี้เน้นเฉพาะบางกังวลเกี่ยวกับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของการเลือกปฏิบัติวรรณะในการตอบสนองต่อข้าหลวงใหญ่ของรายงานประจำปี ( / เหล็ก / 22 / 17 ) และงบล่าสุดของเธอ รวมถึงในเรื่องของความรุนแรงต่อผู้หญิง 1 ความรุนแรงกับผู้หญิง

Dalit ในเดือนล่าสุดงบสองแรงได้ออกโดยสำนักงานข้าหลวงใหญ่เป็นไปตามถึงเลวร้ายแก๊งข่มขืนผู้หญิงในอินเดียในธันวาคม 2012 ในเดือนนั้น คุณนาย พิลเลย์ กล่าวว่า ความรุนแรงต่อสตรีในอินเดียคือ " ปัญหาระดับชาติที่ส่งผลต่อผู้หญิงทุกชั้นวรรณที่จะต้องแก้ไขปัญหาของประเทศ " 2 ในงบเดือนของเธอรายงานของคณะกรรมการ verma ได้รับเกียรติเป็น " บุกเบิกพื้นฐานสำหรับการกระทำต่อต้านความรุนแรงต่อสตรีในอินเดีย " ข้าหลวงใหญ่ขีดเส้นใต้คำแนะนำ เช่น เพิ่มความรับผิดชอบให้ตำรวจสำหรับการกระทำความรุนแรงทางเพศ 3
กรณีมีพบว่า ความรุนแรงต่อสตรีไม่เพียงอย่างกว้างขวางและรุนแรงแต่มักจะล้อมรอบโดยขาดประสิทธิภาพการทำงานระบบความยุติธรรมและกฎของกฎหมาย สิ่งที่ถูกมองข้ามไปในสื่อและความสนใจทางการเมืองกรณีคือความจริงที่ว่าผู้หญิงจากล่างวรรณะและชุมชนพื้นเมืองมักเป็นเหยื่อของความรุนแรงที่เลวร้ายที่สุดทางเพศและการแสวงประโยชน์
รูปแบบเดียวกันที่พบในวรรณะอื่น ๆได้รับผลกระทบ ประเทศตามที่ระบุไว้โดยหน่วยงานสหประชาชาติ สนธิสัญญา และ rapporteurs พิเศษ ข่มขืนโหดร้ายกับผู้หญิง Dalit เกิดขึ้นทุกๆ วัน และผู้หญิงมักจะต้องการมวล Dalit ความรุนแรงโดยวรรณะอื่น ๆ คลื่นของคดีข่มขืนในรัฐ Haryana แสดงให้เห็นถึงปัญหานี้ ใน Haryana , ผู้หญิง Dalit มากมายและยังไม่บรรลุนิติภาวะหญิงถูกข่มขืนในเดือนกันยายนและตุลาคม 2012 , มักจะมีความรุนแรงสุดขั้ว .ในหนึ่งในการเผยแพร่กรณี Dalit สาวอายุ 16 ถูกข่มขืนถึง 3 ชั่วโมง โดยอย่างน้อยเจ็ดคนซึ่งส่วนใหญ่มาจากเด่นวรรณะ–ใครถ่ายเหตุการณ์ด้วยโทรศัพท์มือถือ เมื่อบิดาของผู้ตายพบว่าเกิดอะไรขึ้น เขาฆ่าตัวตาย แต่เมื่อต้องเผชิญกับการประท้วงมวลแล้วตำรวจตัดสินใจที่จะดำเนินการกับผู้ที่สงสัย