Chapter 1- The Note Kakarott finall

Chapter 1- The Note



Kakarott finally finished drying his blonde hair with the white towel and put it away. He put on his normal Saiyajin uniform he wore almost rarely, blue spandex and white armor (A/N: Yeah, the one he wears in the Cell Saga) he sat down to put on his white boots with gold tips. He got back on his feet and grabbed his gloves, putting them on too. He sighed and walked out of the bathroom, heading to the kitchen to grab a snack to eat.



He found his older brother there too, leaning against the counter with his new girlfriend under him, they were kissing. Kakarott rolled his eyes, "Radditz, how many girlfriends have you brought over to our house? I think I've lost count. You need to do that stuff in your room, not in the kitchen where everyone can see you."



Radditz pulled away from the female Saiyajin and smirked at his younger brother, "At least I HAVE girlfriends. You haven't ever been out with anyone, thats a little sad. When are you going to actually get a partner?"



Kakarott's yellow tail slammed on the ground. He frowned at Radditz, "I'll go out with whoever I want when I'm ready!" he said angrily and walked to the fridge.



Radditz's girlfriend coughed, "Um, I gotta go now... Bye babe, see you tomorrow." she said and kissed Radditz's cheek, then ran off.



"See! Now look at what you've done," Radditz growled.



"What did I do?" Kakarott asked, pulling something out of the fridge and closing the door.



"You made her run away. You always mess things up.." Radditz said madly.



"Sorry.." Kakarott said not meaning it, he started eating his food, "You can just find another girlfriend like you always do, and cheat on her." he said after swallowing.



"Shut-up, Kakarott." Radditz barked.



Kakarott finished eating, "Is father already gone?" the blonde Saiyajin asked, stretching.



"I don't know.." Radditz said, "I only woke up 10 minutes ago."



Kakarott grabbed a glass and filled it up with water, "OK then." he replied quietly.



Kakarott started drinking it, Radditz stared at him and finally asked:



"Don't you have school today...?" Radditz raised his brow.



Kakarott's eyes widened, he spat the water out of his mouth, all over his older brother. Radditz sighed, he didn't really care right now, he just wiped it off. Kakarott put the glass down and shouted, "Oh I thought it was Sunday!!"



"No little brother, its Monday. Yesterday was Sunday...." he said boredly.



"Ah crap! I'm going to be late!" he said panicky and ran into his room to pack his things.

Radditz chuckled, "Its 8:52, you better hurry...." he said looking at the clock in the kitchen.

"Nooo!" Kakarott ran back in the bathroom to brush his teeth, then grabbed his bag, "Am I forgetting anything?!" he asked Radditz.

"You haven't eaten proper breakfast..."

"I don't need to! I don't have time for it! Just... Doesn't matter, I'm going now, OK?" The young male Saiyajin said quickly and sprinted out the door.

Radditz sighed and grabbed his coffee mug, "He is always so unprepared. I don't think he'll ever be a Saiyajin solider.." he said before sipping his drink.

Kakarott flew as fast as he could to the Saiyajin school. They taught you everything there, learn how to respect the king and prince, how to fight, etc. He really wanted to be a solider, to protect his planet and people, go out to other planets with his crew and fight..

Today was a nice today, not too hot and not too cold. It was never too cold on Planet Vegeta, because there were two suns. It was usually hot but today was fine. The breeze was OK too.

While flying he thought about what his brother said to him before You have never been out with anyone, thats a little sad. When are you going to actually get a partner?

The young fighter frowned. He wasn't interested in having a partner, he knew how it ended. He didn't want to have a relationship with anyone yet, all the people he knew were just, not for him... Besides, Saiyajins could live up to nearly 300 years, there was no rush, he could stay young-looking for a while. But there has been people who like him, one of those people who won't leave him alone at school is Yamcha. He was a cocky Saiyajin who was almost obsessed with Kakarott as much as he was obsessed with himself.

Kakarott just couldn't get that idiot to leave him alone. After flying for a little longer, he made it. He panted as he ran into the school, 'Dammit! I knew I was late!' he thought to himself when he noticed Saiyajin students already in class.

He finally made it in front of his classroom, and barged in. "Sorry I'm late!"

The Saiyajin teacher glared at him angrily, "Thats ONCE AGAIN Mr. Musuko. How are you always getting late?" he asked.

"I uh..." he gulped and scratched the back of his head nervously, "I didn't know it was Monday, I thought it was still the weekend, heh..."

Everyone started laughing at Kakarott, who sighed and walked over to his seat. He put his bag next to his desk and sat down. They continued to laugh until the teacher raised his hand, "Settle down everyone!" he shouted.

They all went quiet.

"Kakarott Musuko," The teacher said rubbing his temples, "this is silly. You've been late 6 times this term. Thats unacceptable. This is your LAST warning. Understood?"

"Yes sir.." Kakarott said looking down.

The teacher went back to teaching his students. While watching and listening to the teacher, Kakarott felt something hit his head. He looked down at his desk and saw paper rolled into a ball. He looked around to see who threw it. He gave an annoyed expression when he saw Yamcha, smirking at him. Yamcha threw this at him, he wanted him to read it.

Kakarott decided to ignore it, it just sat there at his table, Kakarott went back to listening to the teacher. Yamcha 'aww'ed and threw another at his head. Kakarott growled in irritation. His eyes darted back at Yamcha and mouthed 'Stop doing that'.

Yamcha mouthed back, 'Read it'

Kakarott rolled his eyes and looked back down at the paper. He rolled it open and read it. After reading it his face turned red, from embarrassment and anger. He growled at Yamcha and ripped it up so no one else could read it. In that note said with messy writing: babe, ur realy sexy, cum to mah place tnight plese, u won't regret it.

The blonde wrapped his tail around one of the chairs legs, he was defiantly not going, just like he rejected Yamcha other times, he's doing it again. Other Saiyajins are calling him an idiot for not going out with Yamcha, but Kakarott didn't care. Kakarott knew that Yamcha only wanted to screw him, he wouldn't stop asking for sex. Out of all people, Kakarott would NEVER lose his virginity to a guy like him.

On Planet Vegeta, it was normal to be with any gender you wanted. Girls could be with girls, men could be with men, men could be with girls. There wasn't such thing as the words 'homosexual' or 'heterosexual' or 'lesbian'. All genders could be with whoever they wanted, it was completely normal. Of course, it was also possible for male Saiyajins to get pregnant.

Kakarott just bit his lip and continued to watch the teacher write things on the black board. Suddenly, a shiver went up the blonde Saiyajin's spine, he felt eyes burning into his back, he could feel someone gazing at him, and it wasn't Yamcha.

He slowly turned around, at the back of the room was Turles, glaring at Kakarott. Kakarott quickly turned away, lowering his head. He didn't understand why that Saiyajin always watched him.... It was weird... Turles was a strange Saiyajin, he was always quiet and calm, didn't talk too often. But for some reason Kakarott could always feel Turles gazing at him. Why?

They have never really talked before, but Kakarott found him good-looking. He just found it odd how Turles stared at him..... He had darker skin, and black hair along with a black tail and black eyes. He was very mysterious... Kakarott just decided to forget about it, and look back at the board.

Once again, another paper ball hit his head. He growled back at Yamcha, his yellow tail hit the ground in annoyance. The teacher noticed, "Whats this, Musuko? You throwing notes around? You don't mind if I read it to everyone, don't you?" he asked as he snatched the paper off his desk.

"Wha, NO! WAIT!" Kakarott yelled, his face red in embarrassment.

The teacher was already opening it. Kakarott couldn't believe this was actually happening. This was one of the most embarrassing things that has ever happened to him. He didn't even know what Yamcha had wrote to him, it could be anything! He just prayed it wasn't anything dirty like always.

The whole class was actually paying attention now. They were dead-silent. They all waited until the teacher opened it. Kakarott hid his head in his hands and arms, waiting for everyone to laugh at him. His grip on the chair leg with his tail tightened even more, he was extremely nervous.

Suddenly they all heard at the back of the room: "Sir, I know the answer to that question,"

They all turned around, so did Kakarott. It was Turles that spoke, his hand was up. They were all quiet, "What?" Turles asked. "I said, I know the answer to the question on the board. May I get up and write it down on there?"

"Oh!" The teacher smiled, "Sure, I was waiting for someone to say that." he put the note on his own desk.

Turles stood up from his seat. All the students were silent, they watched Turles write it down. The teacher stared at it for a moment, trying to figure out if he got it correct or not. Turles slowly stepped over to the teachers desk and snatched the paper with his tail while no one was looking except Kakarott, he hid it behind him and slowl

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1 - หมายเหตุ Kakarott สุดท้ายเสร็จแห้งผมสีบลอนด์ของเขา ด้วยผ้าสีขาว และย้ายเก็บ เขาใส่เครื่องแบบ Saiyajin ของเขาปกติเขาสวมเกือบแทบ เกราะขาว และสแปนเด็กซ์สีฟ้า (A / n:ใช่ เขาสวมในซากะเซลล์) เขานั่งลงใส่รองเท้าของเขาขาวด้วยเคล็ดลับทอง เขาได้กลับไปบนเท้าของเขา และคว้าถุงมือ วางพวกเขาในเกินไป เขาถอนหายใจ และเดินออกจากห้องน้ำ หัวเรื่องไปยังห้องครัวเพื่อหยิบขนมกิน เขาพบพี่ชายของเขาเก่ามีมากเกินไป พิงกับเคาน์เตอร์กับแฟนใหม่ของเขาภายใต้เขา พวกเขาถูกจูบ Kakarott สะสมตา "Radditz จำนวนแฟนมีคุณนำมาบ้านของเราหรือไม่ ฉันคิดว่า ฉันหลงนับ คุณต้องทำสิ่งที่ ในห้องพัก ไม่อยู่ ในห้องครัวที่ทุกคนสามารถเห็นคุณ" ดึงจาก Saiyajin หญิง Radditz และ smirked ที่น้องของเขา, "ที่ มีแฟน คุณยังไม่เคยได้ออกกับใคร ที่เศร้าเล็กน้อย เมื่อคุณกำลังจะได้รับพันธมิตรใช่ไหม" หางสีเหลืองของ Kakarott ถาโถมบนพื้นดิน เขา frowned ที่ Radditz, "ฉันจะไปกับใครต้องเมื่อฉันพร้อม! " เขากล่าวว่า angrily และเดินไปตู้เย็น แฟนของ Radditz ไอ "Um ผมจำต้องไปเดี๋ยวนี้... Bye babe เจอวันพรุ่งนี้ "เธอกล่าว และรั้งแก้มของ Radditz นั้นวิ่งออก "ดู ตอนนี้ ดูสิ่งที่คุณได้ทำ Radditz growled "ทำไร" Kakarott ถาม ดึงบางสิ่งออกมาจากตู้เย็น และปิดประตู "คุณได้เธอหนี คุณเสมอสิ่งที่ทำร้าย " Radditz กล่าวว่า นัก "ขอ..." Kakarott กล่าวว่า ไม่หมายความว่า เขาเริ่มกินอาหารของเขา "คุณสามารถเพียงแค่หาแฟนอีกเช่นคุณเสมอ และโกง her." เขากล่าวว่า หลังจากที่กลืน "ปิดสาย Kakarott" Radditz เห่า Kakarott เสร็จสิ้น กิน "คือพ่อแล้วหายไปหรือไม่" บลอนด์ Saiyajin ถาม ยืด "อย่า..." Radditz กล่าวว่า "ฉันเท่านั้นตื่น 10 นาทีที่ผ่านมา" Kakarott คว้าแก้ว และเติมค่า ด้วยน้ำ "ตกลงแล้วกัน" เขาตอบอย่างเงียบ ๆ Kakarott เริ่มดื่มได้ Radditz จ้องไปที่เขา และสุดท้าย ถาม: "ไม่มีโรงเรียนวันนี้...ไหม" Radditz ยกคิ้วของเขา ตาของ Kakarott widened เขา spat น้ำออกจากปาก ทั่วพี่ชายของเขา Radditz ถอนหายใจ เขาไม่ได้จริง ๆ ดูแลขณะนี้ เขาเพียงแค่เช็ดก็ออก Kakarott ที่วางแก้ว และ ตะโกน "โอ้ ฉันคิดว่า มันเป็นวันอาทิตย์!!" "ไม่น้อยน้องชาย วันจันทร์ เมื่อวานนี้เป็นวันอาทิตย์..."เขากล่าว boredly "อา ขี้ ฉันจะเสีย "เขากล่าวว่า panicky และวิ่งเข้าห้องพักแพ็คสิ่งของเขาRadditz เบา ๆ "8:52 คุณดีรีบ..." เขากล่าวว่า ดูที่นาฬิกาในห้องครัว"ไม่" Kakarott วิ่งกลับไปในห้องน้ำเพื่อแปรงฟันของเขา แล้วคว้ากระเป๋าของเขา "ฉันฉันลืมอะไร!" เขาถาม Radditz"คุณไม่กินอาหารเช้าที่เหมาะสม...""ฉันไม่ต้องการ ไม่มีเวลาของมัน เพียงแค่... ไม่สำคัญ ฉันจะตอนนี้ ตกลงไหม " ชายหนุ่มกล่าวอย่างรวดเร็ว Saiyajin และ sprinted ออกจากประตูRadditz ถอนหายใจ และคว้า mug กาแฟของเขา "เขาได้เสมอเพื่อให้เกิด เขาไม่คิดว่า เขาจะได้เป็น Saiyajin ยเป็น..."กล่าวว่า ก่อนที่จะจิบเครื่องดื่มของเขาKakarott บินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถโรงเรียน Saiyajin จะสอนคุณทุกอย่าง เรียนรู้วิธีการเคารพพระมหากษัตริย์และเจ้าชาย การต่อสู้ ฯลฯ เขาอยากจะ เป็นยเป็น ปกป้องโลกและคนของเขา ออกไปสู่ดาวเคราะห์อื่น ๆ กับลูกเรือของเขา และต่อสู้...วันนี้ได้ดีวันนี้ ไม่เกินร้อน และไม่เกินเย็น ได้ไม่เย็นเกินไปบนดาวเคราะห์ Vegeta เนื่องจากมี 2 ดวง ก็มักจะร้อน แต่วันนี้ถูกดี สายลมสวยเกินไปในขณะที่บินเขาคิดเกี่ยวกับพี่ชายของเขาพูดกับเขาก่อนคุณไม่เคยออกกับใคร ที่มีเศร้าเล็กน้อย เมื่อคุณกำลังจะได้รับหุ้นส่วนนักรบหนุ่ม frowned เขาไม่สนใจมีพันธมิตร เขารู้ว่าการสิ้นสุด ไม่ต้องมีความสัมพันธ์กับใคร ได้ ทุกคนที่เขารู้ว่าไม่เพียง เขา... นอกจาก Saiyajins อยู่ถึงเกือบ 300 ปี มีวิ่งไม่ เขาไม่ได้พักยังมองในขณะ แต่มีคนที่ชอบ คนไม่ปล่อยให้เขาคนเดียวที่เขามี Yamcha เขา Saiyajin cocky เจ้าหลังเกือบ มี Kakarott มากเท่าที่เขามีความหลังกับตัวเองKakarott เพียงไม่สามารถรับคนบ้าที่จะออกจากเขาคนเดียว หลังจากบินนานกว่าเล็กน้อย เขาทำ เขา panted เป็นเขาวิ่งมาโรงเรียน, ' Dammit ผมรู้ว่า ผมมาสาย!' เขาคิดว่า ตนเองเมื่อเขาสังเกตเห็น Saiyajin นักเรียนอยู่ในชั้นเรียนเขาก็ทำหน้าของห้องเรียน และตัวนั้นเห่าค่ะ "Sorry ฉันมาช้า"ครู Saiyajin glared ที่เขา angrily, " Thats Musuko นายครั้ง วิธีคุณเคยได้รับสาย "เขาถามขึ้น"ฉันบริการ..." เขา gulped และมีรอยขีดข่วนด้านหลังของศีรษะคน, "ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นจันทร์ ฉันคิดว่า มันยังเป็นวันหยุด heh..."ทุกคนเริ่มต้นที่ Kakarott ที่ถอนหายใจ และเดินผ่านเขานั่งหัวเราะ เขาใส่ถุงของเขาถัดจากโต๊ะของเขา และนั่งลง ยังหัวเราะจนอาจารย์ยกมือของเขา "จับคู่ลงทุกคน" เขาตะโกนพวกเขาทั้งหมดก็เงียบ"Kakarott Musuko ครูพูดถูวัดของเขา "อยู่โง่ คุณได้รับสาย 6 ครั้งระยะนี้ Thats ไม่สามารถยอมรับ นี่คือคำเตือนสุดท้ายของคุณ เข้าใจ""ใช่รัก.." Kakarott กล่าวว่า มองลงอาจารย์ก็กลับไปสอนนักเรียนของเขา ขณะดู และฟังให้ครู Kakarott รู้สึกว่า สิ่งที่ตีหัวของเขา เขามองลงไปที่โต๊ะของเขา และเห็นกระดาษม้วนเป็นลูก เขามองรอบ ๆ เห็นคนโยน เขาให้ค่ารำคาญเมื่อเขาเห็น Yamcha, smirking ที่เขา Yamcha โยนนี้ที่เขา เขาต้องการให้เขาอ่านKakarott การตัดสินใจที่จะไม่สนใจมัน มันเพียงนั่งในตารางของเขา Kakarott ก็กลับไปฟังครู Yamcha ' aw'ed และโยนอีกในหัวของเขา Kakarott growled ในระคายเคือง ตาของเขาพุ่งตัวตามที่ Yamcha และ 'หยุดการทำ' มาแล้วด้วยYamcha มาแล้วด้วยกลับ 'อ่าน'Kakarott สะสมตา และมองย้อนกลับลงไปที่กระดาษ เขาสะสมเปิด และอ่าน หลังจากอ่านมัน หน้าเปิดสีแดง จากความลำบากใจและโกรธ เขา growled ที่ Yamcha และคัดลอกค่าจึงไม่มีใครสามารถอ่าน ในหมายเหตุที่กล่าวว่า มีเขียนยุ่ง: babe คุณ realy เซ็กซี่ พร้อมกับ mah tnight โปรด u จะไม่เสียใจมันบลอนด์ที่ห่อเขาหางรอบหนึ่งขาเก้าอี้ defiantly ไม่ถูกไป เพียงเช่นเขาปฏิเสธ Yamcha ครั้งอื่น ๆ เขาจะทำมันอีกครั้ง Saiyajins อื่น ๆ กำลังเรียกเขางี่เง่าไม่ไปออกกับ Yamcha แต่ Kakarott ไม่ได้ดูแล Kakarott รู้ว่า Yamcha เฉพาะต้องควงเขา เขาจะไม่หยุดขอเพศ จากคนทั้งหมด Kakarott จะไม่สูญเสียความบริสุทธิ์ของเขากับผู้ชายเช่นเขาบนดาวเคราะห์ Vegeta มันเป็นปกติให้กับทุกเพศที่คุณต้องการ เป็นหญิงกับหญิง เป็นชายกับชาย เป็นชายกับหญิง ไม่ได้สิ่งดังกล่าวเป็นคำมี 'เกย์' หรือ 'รักต่างเพศ' หรือ 'เลสเบี้ย' ผสานระหว่างเพศทั้งหมดอาจจะ มีใครก็ตามพวกเขาต้องการ สมบูรณ์ปกติดี แน่นอน มันยังสามารถ Saiyajins ชายท้องKakarott เพียงบิต lip ของเขา และยังคงดูครูเขียนสิ่งที่บนกระดานดำ ทันใดนั้น ศิวะไปค่าบลอนด์ Saiyajin ของกระดูกสันหลัง เขารู้สึกตาเขียนเป็นเขา เขารู้สึกถึงคนที่เขาพร้อม และมันไม่ได้ Yamchaเขาช้าเปิดสถาน ด้านหลังของห้องพักถูก Turles แกลริงที่ Kakarott Kakarott อย่างรวดเร็วหัน ลดหัวของเขา เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Saiyajin ที่มักจะเห็นเขา... มันแปลก... Turles ได้ Saiyajin แปลก เขาจะ สงบ ไม่ได้พูดบ่อยเกินไป แต่ด้วยเหตุผลบางอย่าง Kakarott สามารถเสมอรู้สึก Turles พร้อมที่เขา ทำไมพวกเขาไม่เคยได้คุยกันก่อน แต่เขาหน้าตาที่ Kakarott พบ เขาเพิ่งพบว่าคี่ Turles จ้องไปที่เขาว่า... เขามีผิวคล้ำ และผมสีดำหางสีดำและตาสีดำ เขามีความลึกลับมาก Kakarott เพียงตัดสินใจที่จะลืมเกี่ยวกับมัน และดูย้อนกลับไปที่คณะกรรมการอีกครั้ง อื่นกระดาษลูกตีศีรษะ เขา growled ที่ Yamcha หางสีเหลืองของเขาตีพื้นดินในความรำคาญ ครูสังเกตเห็น, "อะไรนี้ Musuko หมายเหตุรอบทิ้งคุณ คุณไม่สนใจถ้าผมอ่านทุกคน ไม่คุณ "เขาถามเป็นเขากระชากกระดาษปิดโต๊ะของเขา"Wha, NO รอ" Kakarott yelled หน้าแดงม้วนครูถูกแล้วเปิดมัน Kakarott ไม่เชื่อนี้ได้เกิดขึ้นจริง นี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่อายที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับเขา เขาไม่ได้รู้อะไร Yamcha มีเขียนกับเขา ไม่ เขาเพียงอธิษฐานมันไม่ได้อะไรสกปรกเช่นเสมอThe whole class was actually paying attention now. They were dead-silent. They all waited until the teacher opened it. Kakarott hid his head in his hands and arms, waiting for everyone to laugh at him. His grip on the chair leg with his tail tightened even more, he was extremely nervous.Suddenly they all heard at the back of the room: "Sir, I know the answer to that question,"They all turned around, so did Kakarott. It was Turles that spoke, his hand was up. They were all quiet, "What?" Turles asked. "I said, I know the answer to the question on the board. May I get up and write it down on there?""Oh!" The teacher smiled, "Sure, I was waiting for someone to say that." he put the note on his own desk.Turles stood up from his seat. All the students were silent, they watched Turles write it down. The teacher stared at it for a moment, trying to figure out if he got it correct or not. Turles slowly stepped over to the teachers desk and snatched the paper with his tail while no one was looking except Kakarott, he hid it behind him and slowl

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1 หมายเหตุKakarott ในที่สุดก็เสร็จสิ้นการอบแห้งผมสีบลอนด์ของเขาด้วยผ้าขนหนูสีขาวและใส่มันออกไป เขาวางบน Saiyajin ปกติของเขาเขาสวมเครื่องแบบเกือบไม่ค่อยแปนเด็กซ์สีฟ้าและสีขาวเกราะ (/ N: ใช่คนที่เขาสวมใน Saga เซลล์) เขานั่งลงที่จะใส่รองเท้าสีขาวของเขาด้วยเคล็ดลับทอง เขาได้กลับมาที่เท้าของเขาและคว้าถุงมือของเขาวางไว้บนเกินไป เขาถอนหายใจและเดินออกมาจากห้องน้ำมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวที่จะคว้าสแน็คที่จะกิน. เขาพบว่าพี่ชายของเขามีมากเกินไปพิงเคาน์เตอร์กับแฟนใหม่ของเขาภายใต้เขาที่พวกเขาจูบ Kakarott รีดตาของเขา "Radditz กี่แฟนคุณได้นำไปที่บ้านของเราหรือไม่ผมคิดว่าผมได้สูญเสียนับ. คุณต้องทำสิ่งที่ในห้องของคุณไม่ได้อยู่ในห้องครัวที่ทุกคนสามารถมองเห็นคุณ." Radditz ดึง ห่างจาก Saiyajin หญิงและ smirked ที่น้องชายของเขา "อย่างน้อยฉันมีแฟน. คุณยังไม่เคยออกมาพร้อมกับทุกคนครับเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าเศร้า. เมื่อคุณกำลังจะได้รับจริงคู่?" เหลืองหาง Kakarott ของกระแทกบน พื้นดิน เขาขมวดคิ้วที่ Radditz "ฉันจะออกไปกับใครก็ตามที่ฉันต้องการเมื่อฉันพร้อม!" เขากล่าวว่าด้วยความโกรธและเดินไปที่ตู้เย็น. Radditz แฟนของไอ "อืมฉันต้องไปตอนนี้ ... ลาก่อนที่รักเห็นคุณในวันพรุ่งนี้." เธอกล่าวและจูบแก้มของ Radditz แล้ววิ่งออกไป. "ดูตอนนี้มองไปที่สิ่งที่คุณทำ" Radditz คำราม. "สิ่งที่ฉันไม่ทำอะไร" Kakarott ถามดึงบางสิ่งบางอย่างออกมาจากตู้เย็นและปิดประตู. "คุณทำให้เธอวิ่งหนีไป. คุณเสมอสิ่งที่เลอะ .. " Radditz กล่าวอย่างบ้าคลั่ง. "ขอโทษ .. " Kakarott กล่าวว่าไม่ได้หมายความว่ามันเขาเริ่มกินอาหารของเขา "คุณก็สามารถหาแฟนอีกเหมือนที่คุณเคยทำและโกงของเธอ." เขากล่าวว่าหลังจากที่กลืนกิน. "ปิดขึ้น Kakarott." Radditz เห่า. Kakarott เสร็จสิ้นการรับประทานอาหารที่ว่า "พ่อไปแล้ว?" สีบลอนด์ Saiyajin ถามยืด. "ผมไม่ทราบว่า .. " Radditz กล่าวว่า "ผมตื่นขึ้นมาเพียง 10 นาทีที่ผ่านมา." Kakarott คว้าแก้วและเต็มไปด้วยน้ำ "ตกลงแล้ว." เขาตอบอย่างเงียบ ๆ . Kakarott เริ่มดื่มมัน Radditz จ้องมองมาที่เขาและในที่สุดก็ถามว่า: "คุณไม่ได้มีโรงเรียนในวันนี้ ... " Radditz ยกคิ้วของเขา. ตา Kakarott กว้างของเขาถ่มน้ำลายน้ำออกจากปากของเขาทั่วทุกมุมพี่ชายของเขา Radditz ถอนหายใจเขาไม่ได้สนใจจริงๆตอนนี้เขาเพียงแค่เช็ดมันออก Kakarott ใส่กระจกลงและตะโกนว่า "โอ้ฉันคิดว่ามันเป็นอาทิตย์ !!" "ไม่มีน้องชายคนเล็กวันจันทร์. เมื่อวานนี้มันคืออาทิตย์ .... " เขากล่าว boredly. "อึ Ah! ฉันจะสาย! " เขากล่าวว่าหวาดกลัวและวิ่งเข้าไปในห้องของเขาสิ่งที่จะแพ็คของเขา. Radditz หัวเราะ "มัน 08:52 คุณดีกว่ารีบ .... " เขากล่าวว่ามองไปที่นาฬิกาในห้องครัว. "Nooo!" Kakarott วิ่งกลับไปในห้องน้ำแปรงฟันของเขาแล้วคว้ากระเป๋าของเขา "ฉันลืมอะไร ?!" เขาถาม Radditz. "คุณยังไม่ได้กินอาหารเช้าที่เหมาะสม ... " "ผมไม่จำเป็นต้องผมไม่ได้มีเวลาสำหรับมันเพียงแค่ ... ไม่ว่าฉันจะตอนนี้ OK? " ชายหนุ่ม Saiyajin กล่าวได้อย่างรวดเร็วและวิ่งออกจากประตู. Radditz ถอนหายใจและคว้าถ้วยกาแฟของเขา "เขาไม่ได้เตรียมตัวไว้อยู่เสมอดังนั้น. ฉันไม่คิดว่าเขาจะเคยเป็นทหาร Saiyajin .. " เขากล่าวก่อนที่จะจิบเครื่องดื่มKakarott บินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถทำได้เพื่อโรงเรียน Saiyajin พวกเขาสอนคุณทุกอย่างที่นั่นเรียนรู้วิธีที่จะเคารพพระมหากษัตริย์และเจ้าชายวิธีการต่อสู้ ฯลฯ เขาอยากจะเป็นทหารเพื่อปกป้องโลกและผู้คนของเขาออกไปดาวเคราะห์ดวงอื่น ๆ ด้วยทีมงานของเขาและต่อสู้ .. วันนี้เป็น มีความสุขในวันนี้ไม่ร้อนเกินไปและไม่เย็นเกินไป มันก็ไม่เคยเย็นเกินไปบนโลกผักเพราะมีสองดวงอาทิตย์ มันก็มักจะร้อน แต่วันนี้เป็นวันที่ดี สายลมก็ตกลงเกินไป. ขณะบินที่เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่พี่ชายของเขาพูดกับเขาก่อนที่คุณไม่เคยได้รับออกมาพร้อมกับทุกคนครับเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่น่าเศร้า เมื่อคุณจะได้รับจริงคู่? นักมวยหนุ่มสาวขมวดคิ้ว เขาไม่ได้สนใจในการมีคู่เขารู้วิธีที่จะสิ้นสุดวันที่ เขาไม่ต้องการที่จะมีความสัมพันธ์กับใครยังทุกคนที่เขารู้ว่าเขาเพียงแค่ไม่ได้สำหรับเขา ... นอกจาก Saiyajins สามารถมีชีวิตอยู่ได้ถึงเกือบ 300 ปีที่ผ่านมามีการวิ่งไม่เขาอาจจะอยู่หนุ่มสาวที่กำลังมองหา ในขณะที่ แต่ได้มีการคนที่ชอบเขาเป็นหนึ่งในคนเหล่านั้นที่จะไม่ปล่อยให้เขาอยู่คนเดียวในโรงเรียนเป็น Yamcha เขาเป็น Saiyajin อวดดีซึ่งเป็นหมกมุ่นกับ Kakarott เกือบเท่าที่เขากำลังหมกมุ่นอยู่กับตัวเอง. Kakarott ไม่สามารถรับคนโง่ที่จะปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว หลังจากที่บินเล็ก ๆ น้อย ๆ อีกต่อไปเขาทำมัน เขา panted ขณะที่เขาวิ่งเข้าไปในโรงเรียน 'Dammit! ผมรู้ว่าผมก็สาย! เขาคิดกับตัวเองเมื่อเขาสังเกตเห็นนักเรียน Saiyajin แล้วในชั้นเรียน. ในที่สุดเขาก็ทำให้มันอยู่หน้าห้องเรียนของเขาและบุกใน. "ขอโทษฉันสาย!" ครู Saiyajin จ้องมาที่เขาด้วยความโกรธ "ขอบคุณอีกครั้งนาย Musuko . ที่คุณเคยได้รับวิธีปลาย? " เขาถาม. "ฉันเอ่อ ... " เขากลืนน้ำลายและรอยขีดข่วนด้านหลังของศีรษะของเขาประหม่า "ผมไม่ทราบว่ามันเป็นวันจันทร์ที่ฉันคิดว่ามันยังคงเป็นวันหยุดสุดสัปดาห์หึ ... " ทุกคนเริ่มหัวเราะที่ Kakarott, ที่ถอนหายใจและเดินไปยังที่นั่งของเขา เขาวางกระเป๋าของเขาต่อไปที่โต๊ะทำงานของเขาและนั่งลง พวกเขายังคงที่จะหัวเราะจนครูยกมือขึ้น "ปักหลักทุกคน!" เขาตะโกน. พวกเขาทั้งหมดไปที่เงียบสงบ. "Kakarott Musuko" ครูกล่าวว่าถูวัดของเขา "นี่คือโง่. คุณได้รับในช่วงปลาย 6 ครั้งในระยะนี้. Thats ที่ยอมรับไม่ได้. นี้เป็นคำเตือนครั้งสุดท้ายของคุณ. เข้าใจ?" "ใช่ครับ .. "Kakarott กล่าวว่ามองลงมา. ครูก็กลับไปที่การเรียนการสอนนักเรียนของเขา ในขณะที่ดูและฟังครู Kakarott รู้สึกว่าบางสิ่งบางอย่างตีหัวของเขา เขามองลงไปที่โต๊ะทำงานของเขาและเห็นกระดาษม้วนเป็นลูก เขามองไปรอบ ๆ เพื่อดูว่าใครโยนมัน เขาให้การแสดงออกรำคาญเมื่อเขาเห็น Yamcha, แสยะยิ้มที่มุมเขา Yamcha โยนนี้ที่เขาอยากให้เขาอ่านมัน. Kakarott ตัดสินใจที่จะไม่สนใจมันก็แค่นั่งอยู่ที่โต๊ะของเขา Kakarott ก็กลับไปฟังครู Yamcha 'aww'ed และโยนอีกที่หัวของเขา Kakarott คำรามในการระคายเคือง ดวงตาของเขาพุ่งกลับมาที่ Yamcha และปาก 'หยุดทำที่'. Yamcha ปากกลับ 'อ่าน' Kakarott รีดตาของเขาและหันกลับไปมองลงที่กระดาษ เขารีดเปิดและอ่านมัน หลังจากที่ได้อ่านมันบนใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความลำบากใจและความโกรธ เขาคำรามที่ Yamcha และฉีกขึ้นเพื่อให้ไม่มีใครสามารถอ่านได้ ในบันทึกที่กล่าวว่ายุ่งกับการเขียน: ที่รัก ur เซ็กซี่จริงๆ ลบ.ม. เพื่อ mah สถาน tnight โปรดย่อมึงจะไม่เสียใจมัน. สีบลอนด์ห่อหางของเขารอบหนึ่งของเก้าอี้ขาเขาได้รับการท้าทายไม่ได้ไปเช่นเดียวกับที่เขาปฏิเสธ Yamcha เวลาอื่น ๆ ที่เขาทำมันอีกครั้ง Saiyajins อื่น ๆ จะเรียกเขาว่าคนบ้าไม่ได้ออกไปกับ Yamcha แต่ Kakarott ไม่ได้ดูแล Kakarott รู้ว่า Yamcha เพียงต้องการที่จะกรูเขาเขาจะไม่หยุดถามสำหรับการมีเซ็กซ์ ออกไปจากที่ทุกคนไม่เคย Kakarott จะสูญเสียความบริสุทธิ์ของเขาเพื่อคนที่ชอบเขา. บนโลกผักมันเป็นปกติที่จะอยู่กับเพศที่คุณต้องการใด ๆ หญิงอาจจะมีสาว ๆ คนอาจจะเป็นกับผู้ชายคนอาจจะมีสาว ๆ ไม่มีสิ่งดังกล่าวเป็น 'รักร่วมเพศ' คำหรือ 'เพศตรงข้าม "หรือ" เลสเบี้ยน' ทุกเพศทุกอาจจะมีใครก็ตามที่พวกเขาต้องการมันเป็นเรื่องปกติอย่างสมบูรณ์ แน่นอนมันยังเป็นไปได้สำหรับชาย Saiyajins ที่จะตั้งครรภ์. Kakarott เพียงกัดริมฝีปากของเขาและยังคงดูครูเขียนสิ่งบนกระดานสีดำ ทันใดนั้นสั่นไปถึงกระดูกสันหลัง Saiyajin สีบลอนด์ของเขารู้สึกว่าดวงตาของการเผาไหม้เข้าด้านหลังของเขาที่เขาจะได้รู้สึกว่ามีใครบางคนจ้องมองเขาและมันก็ไม่ได้ Yamcha. เขาค่อย ๆ หันไปรอบ ๆ ที่ด้านหลังของห้องถูก Turles จ้องมองที่ Kakarott Kakarott รีบหันไปลดหัวของเขา เขาไม่เข้าใจว่าทำไม Saiyajin ที่มักจะดูเขา .... มันก็แปลก ... Turles เป็นแปลก Saiyajin เขาก็มักจะเงียบสงบและเงียบสงบไม่ได้พูดคุยบ่อยเกินไป แต่ด้วยเหตุผลบาง Kakarott ก็สามารถรู้สึก Turles จ้องมาที่เขา ทำไมพวกเขาไม่เคยพูดคุยกันจริงๆก่อน แต่ Kakarott พบว่าเขาดูดี เขาก็พบว่ามันแปลกว่า Turles จ้องมองมาที่เขา ..... เขามีผิวคล้ำและผมสีดำพร้อมกับหางสีดำและตาสีดำ เขาเป็นคนที่ลึกลับมาก ... Kakarott ก็ตัดสินใจที่จะลืมเกี่ยวกับมันและมองกลับไปที่บอร์ด. อีกครั้งหนึ่งที่ลูกกระดาษอื่นตีหัวของเขา เขาคำรามกลับมาที่ Yamcha, เหลืองหางของเขากระแทกพื้นในความรำคาญ ครูสังเกตเห็น "Whats นี้ Musuko คุณบันทึกการขว้างปารอบ? คุณไม่คิดว่าฉันอ่านมันให้กับคนที่คุณไม่?" เขาถามในขณะที่เขาคว้ากระดาษออกจากโต๊ะทำงานของเขา. "วา, NO! รอ!" Kakarott ตะโกน, สีแดงใบหน้าของเขาในความลำบากใจ. ครูได้แล้วเปิดมัน Kakarott ไม่สามารถเชื่อว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นจริง นี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่น่าอับอายที่สุดที่เคยเกิดขึ้นกับเขา เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ Yamcha ได้เขียนถึงเขาก็อาจจะเป็นอะไร! เขาอธิษฐานเพียงแค่ว่ามันเป็นอะไรที่ไม่สกปรกเช่นเคย. ทั้งชั้นเป็นจริงให้ความสนใจในขณะนี้ พวกเขาตายเงียบ พวกเขาทุกคนรอจนกระทั่งครูเปิดมัน Kakarott ซ่อนตัวอยู่ในหัวของเขาอยู่ในมือและแขนของเขารอให้ทุกคนที่จะหัวเราะเยาะเขา จับขาของเขาบนเก้าอี้ที่มีหางของเขาแน่นมากยิ่งขึ้นเขาเป็นประสาทมาก. ทันใดนั้นพวกเขาได้ยินที่ด้านหลังของห้องพัก: "เซอร์ผมรู้คำตอบสำหรับคำถามที่ว่า" พวกเขาทุกคนหันไปรอบ ๆ เพื่อให้ได้ Kakarott มันเป็น Turles ที่พูดมือของเขาเพิ่มขึ้น พวกเขาเป็นที่เงียบสงบทั้งหมด "คืออะไร" Turles ถาม "ผมพูดว่าฉันรู้คำตอบสำหรับคำถามบนกระดาน. ฉันอาจได้รับการขึ้นและเขียนลงบนที่นั่น?" "Oh!" ครูยิ้ม "แน่นอนว่าผมกำลังรอใครสักคนที่จะบอกว่า." เขาใส่โน้ตบนโต๊ะทำงานของเขาเอง. Turles ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขา นักเรียนทุกคนเงียบพวกเขาเฝ้าดู Turles เขียนมันลง ครูจ้องที่มันสักครู่พยายามที่จะคิดออกว่าเขาได้รับมันถูกต้องหรือไม่ Turles ช้าก้าวไปโต๊ะครูและคว้ากระดาษกับหางของเขาในขณะที่ไม่มีใครได้รับยกเว้น Kakarott มองเขาซ่อนไว้ข้างหลังเขาและ slowl

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 1 - โน๊ต



kakarott สุดท้ายเสร็จสิ้นการอบแห้งของเขาสีบลอนด์กับผ้าขนหนูสีขาว และใส่มันทันที เขาใส่เครื่องแบบที่เขาใส่ saiyajin ปกติของเขาเกือบจะแทบ สีฟ้า และสีขาว Spandex เกราะ ( A / N : ใช่ คนเดียวที่เขาใส่ใน Cell Saga ) เขานั่งใส่รองเท้าสีขาวของเขากับเคล็ดลับทอง เขากลับมาบนเท้าของเขาและคว้ามือของเขาเอาไว้ด้วยเขาถอนหายใจและเดินออกมาจากห้องน้ำ ตรงไปที่ครัวเพื่อหยิบขนมไปกิน



เขาพบว่าพี่ชายของเขานั้นด้วย พิงกับเคาน์เตอร์กับแฟนใหม่ของเขาภายใต้พระองค์ พวกเขาจูบกัน kakarott รีดตาของเขา " radditz แฟนกี่คน คุณมาที่บ้านของเรา ฉันคิดว่าฉันลืมนับ คุณต้องทำมันในห้องของคุณไม่ใช่ในครัวที่ทุกคนสามารถดูคุณ "



radditz ดึงออกไปจากหญิง saiyajin แสยะยิ้มที่เขาและน้องชาย " อย่างน้อยฉันก็มีแฟน คุณยังไม่ได้เคยออกไปกับใครก็เศร้าเล็กน้อย เมื่อคุณจะได้รับจริงคู่ ?



kakarott สีเหลืองหางกระแทกบนพื้นดิน เขาขมวดคิ้วด้วยความ radditz " ฉันจะคบกับใครก็ได้ เมื่อผมพร้อมแล้ว !" เขากล่าวอย่างโกรธเกรี้ยว และเดินไปที่ตู้เย็น



radditz แฟนไอ " อืม , ฉันต้องไปแล้ว . . . . . . . บาย ที่รัก พรุ่งนี้เจอกัน " เธอกล่าวและ radditz จูบแก้ม แล้วหนีไป . . .



" เห็น ดูสิ เธอทำอะไรลงไป " radditz ร้อง



" ฉันทำอะไร ? " kakarott ถามดึงบางอย่างออกมาจากตู้เย็นแล้วปิดประตู .



" คุณทำให้เธอหนีไป คุณก็ยุ่ง . . . . . . ." radditz บอกว่านัก



" ขอโทษ . . . . . . " kakarott บอกว่าไม่มีความหมาย เขาเริ่มกินอาหารของเขา , " คุณจะหาแฟนเหมือนที่คุณทำเสมอ และนอกใจเธอ " เขาพูดหลังจากกลืน .



" หุบปาก kakarott

" radditz เห่า

kakarott เสร็จแล้ว " เป็นพ่อแล้ว ? " การ saiyajin บลอนด์ถาม ยืด .



" ไม่รู้ . . . . . . . " radditz พูดว่า " ฉันแค่ตื่นขึ้นมา 10 นาทีที่ผ่านมา"



kakarott คว้าแก้วและมันเต็มไปด้วยน้ำ " โอเค . . งั้น . . . " เขาตอบเบาๆ



kakarott เริ่มดื่มมัน radditz จ้องไปที่เขา และสุดท้าย ถาม :



" คุณไม่ต้องไปโรงเรียนวันนี้ . . . . . . . ? " radditz ยกคิ้วของเขา . . . . . .



kakarott ดวงตาเบิกกว้าง เขาบ้วนน้ำที่ออกมาจากปากของเขา ทั้งหมดกว่าพี่ชายของเขา radditz ถอนหายใจ เขาไม่ได้สนใจตอนนี้เขาแค่เช็ดมันออกไปkakarott วางแก้วลงแล้วตะโกนว่า " โอ้ ฉันคิดว่ามันเป็นอาทิตย์ ! ! ! "



" น้องชายของวันจันทร์ เมื่อวาน วันอาทิตย์ . . . . . . . " เขากล่าวว่า boredly .



" อ๊ะ แย่แล้ว ! ฉันกำลังจะสายแล้ว ! เขาบอกว่ากลัวและวิ่งเข้าห้องไปเก็บของของเขา . . . . . .

radditz หัวเราะ " ( 8 : 52 คุณดีขึ้นเร็วๆ . . . . . . . " เขากล่าวว่ามองที่นาฬิกาในครัว . . .

" ไม่ ! ! !" kakarott วิ่งกลับไปในห้องน้ำแปรงฟัน แล้วหยิบกระเป๋า " ฉันลืมอะไร ? ! " เขาถาม radditz

" เธอยังไม่ได้กินอะไรที่เหมาะสมอาหารเช้า . . . . . . . "

" ผมไม่ต้อง ผมไม่มีเวลาสำหรับมัน แค่ . . . . . . . ไม่ว่ายังไง ฉันก็จะไปแล้วนะ , โอเค ? การ saiyajin ชายหนุ่มพูดอย่างรวดเร็วและวิ่งหนีจุกตูดออกประตู

radditz ถอนหายใจและจับแก้วกาแฟ " เขาอยู่เสมอ ดังนั้น ไม่ได้เตรียมตัวเลยผมไม่คิดว่าเขาจะเคยเป็น saiyajin ทหาร . . . . . . . " เขาพูดก่อนที่เขาดื่มจิบ

kakarott บินเร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถที่จะ saiyajin โรงเรียน พวกเขาสอนคุณทุกอย่าง เรียนรู้ที่จะเคารพกษัตริย์และเจ้าชาย , วิธีการต่อสู้ ฯลฯ เขาอยากที่จะเป็นทหารเพื่อปกป้องดาวเคราะห์ของเขาและผู้คนไปดาวเคราะห์ดวงอื่นกับลูกเรือของเขาและการต่อสู้ . . . . . . .

วันนี้สวยวันนี้ไม่ร้อนเกินไป ไม่หนาวเกินไป มันไม่หนาวเกินไปบนดาวเคราะห์เวจิต้า เพราะมีสองดวง . มันมักจะร้อน แต่ในวันนี้ ยังสบายดี สายลมก็โอเคเหมือนกัน

ในขณะที่บินเขาคิดกับสิ่งที่พี่ชายของเขาพูดกับเขาก่อน เธอเคยออกไปกับใครก็เศร้าเล็กน้อย เมื่อไหร่คุณจะได้หุ้นส่วน

นักรบหนุ่มขมวดคิ้ว .