Global warmingGlobal warming and cl

Global warming
Global warming and climate change are terms for the observed century-scale rise in the average temperature of the Earth's climate system and its related effects.

Multiple lines of scientific evidence show that the climate system is warming. Although the increase of near-surface atmospheric temperature is the measure of global warming often reported in the popular press, most of the additional energy stored in the climate system since 1970 has gone into ocean warming. The remainder has melted ice, and warmed the continents and atmosphere. Many of the observed changes since the 1950s are unprecedented over decades to millennia.
Scientific understanding of global warming is increasing. In its 2014 report the Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) reported that scientists were more than 95% certain that most of global warming is caused by increasing concentrations of greenhouse gases and other human (anthropogenic) activities.[6][7][8] Climate model projections summarized in the report indicated that during the 21st century the global surface temperature is likely to rise a further 0.3 to 1.7 °C (0.5 to 3.1 °F) for their lowest emissions scenario using stringent mitigation and 2.6 to 4.8 °C (4.7 to 8.6 °F) for their highest.These findings have been recognized by the national science academies of the major industrialized nations.

Future climate change and associated impacts will differ from region to region around the globe. Anticipated effects include warming global temperature, rising sea levels, changing precipitation, and expansion of deserts in the subtropics.Warming is expected to be greatest in the Arctic, with the continuing retreat of glaciers, permafrost and sea ice. Other likely changes include more frequent extreme weather events including heat waves, droughts, heavy rainfall, and heavy snowfall ocean acidification; and species extinctions due to shifting temperature regimes. Effects significant to humans include the threat to food security from decreasing crop yields and the abandonment of populated areas due to flooding.

Possible societal responses to global warming include mitigation by emissions reduction, adaptation to its effects, building systems resilient to its effects, and possible future climate engineering. Most countries are parties to the United Nations Framework Convention on Climate Change (UNFCCC), whose ultimate objective is to prevent dangerous anthropogenic climate change. The UNFCCC have adopted a range of policies designed to reduce greenhouse gas emissions and to assist in adaptation to global warming. Parties to the UNFCCC have agreed that deep cuts in emissions are required, and that future global warming should be limited to below 2.0 °C (3.6 °F) relative to the pre-industrial level.
Observed temperature changes
The global average (land and ocean) surface temperature shows a warming of 0.85 [0.65 to 1.06] °C in the period 1880 to 2012, based on multiple independently produced datasets.[30] Earth's average surface temperature rose by 0.74±0.18 °C over the period 1906–2005. The rate of warming almost doubled for the last half of that period (0.13±0.03 °C per decade, versus 0.07±0.02 °C per decade).[31]
The average temperature of the lower troposphere has increased between 0.13 and 0.22 °C (0.23 and 0.40 °F) per decade since 1979, according to satellite temperature measurements. Climate proxies show the temperature to have been relatively stable over the one or two thousand years before 1850, with regionally varying fluctuations such as the Medieval Warm Period and the Little Ice Age.[32]
The warming that is evident in the instrumental temperature record is consistent with a wide range of observations, as documented by many independent scientific groups.[33] Examples include sea level rise,[34] widespread melting of snow and land ice,[35] increased heat content of the oceans,[33] increased humidity,[33] and the earlier timing of spring events,[36] e.g., the flowering of plants.[37] The probability that these changes could have occurred by chance is virtually zero.
Trends
Temperature changes vary over the globe. Since 1979, land temperatures have increased about twice as fast as ocean temperatures (0.25 °C per decade against 0.13 °C per decade).[38] Ocean temperatures increase more slowly than land temperatures because of the larger effective heat capacity of the oceans and because the ocean loses more heat by evaporation.[39] The northern hemisphere is also naturally warmer than the southern hemisphere mainly because of meridional heat transport in the oceans, which has a differential of about 0.9 petawatts northwards,[40] with an additional contribution from the albedo differences between the polar regions. Since the beginning of industrialisation the temperature difference between the hemispheres has increased due to melting of sea ice and snow in the North.[41] Average arctic temperatures have been increasing at almost twice the rate of the rest of the world in the past 100 years; however arctic temperatures are also highly variable.[42] Although more greenhouse gases are emitted in the Northern than Southern Hemisphere this does not contribute to the difference in warming because the major greenhouse gases persist long enough to mix between hemispheres.[43]

The thermal inertia of the oceans and slow responses of other indirect effects mean that climate can take centuries or longer to adjust to changes in forcing. Climate commitment studies indicate that even if greenhouse gases were stabilized at year 2000 levels, a further warming of about 0.5 °C (0.9 °F) would still occur.[44]

Global temperature is subject to short-term fluctuations that overlay long-term trends and can temporarily mask them. The relative stability in surface temperature from 2002 to 2009, which has been dubbed the global warming hiatus by the media and some scientists,[45] is consistent with such an episode.[46][47] Recent updates to account for differing methods of measuring ocean surface temperature measurements show a significant positive trend over the recent decade
Warmest years
Nine of the 10 warmest years in the instrumental record occurred since 2000, with 2014 being the warmest year on record. 2014 was also the 38th consecutive year with above-average temperatures. Before 2014, 2005 and 2010 had tied for the planet's warmest year, exceeding 1998 by a few hundredths of a degree. Surface temperatures in 1998 were unusually warm because global temperatures are affected by the El Niño Southern Oscillation (ENSO), and the strongest El Niño in the past century occurred during that year.

2015 January–June period. The higher temperatures are not consistent across the globe. Lower temperatures have been reported in some areas, including part of the Northeast and Midwest in the United States, which suffered under a particularly severe winter. But much more of the planet has been warmer, driving the overall trend.
The average temperature across global land and ocean surfaces was 1.53 °F (0.85 °C) above the 20th century average; the highest in the January–June period in the 1880–2015 record, passing the previous record of 2010 by 0.16 °F (0.09 °C).
The globally-averaged land surface temperature was 2.52 °F (1.40 °C) above the 20th century average, the highest for the January–June period in the 1880–2015 record, passing the previous record of 2007 by 0.23 °F (0.13 °C).
The globally-averaged sea surface temperature was 1.17 °F (0.65 °C) above the 20th century average, the highest for the January–June period in the 1880–2015 record, passing the previous record of 2010 by 0.07 °F (0.04 °C)
Greenhouse gases
The greenhouse effect is the process by which absorption and emission of infrared radiation by gases in a planet's atmosphere warm its lower atmosphere and surface. It was proposed by Joseph Fourier in 1824, discovered in 1860 by John Tyndall,[65] was first investigated quantitatively by Svante Arrhenius in 1896, and was developed in the 1930s through 1960s by Guy Stewart Callendar On Earth, naturally occurring amounts of greenhouse gases have a mean warming effect of about 33 °C (59 °F).[68][d] Without the Earth's atmosphere, the Earth's average temperature would be well below the freezing temperature of water. The major greenhouse gases are water vapor, which causes about 36–70% of the greenhouse effect; carbon dioxide (CO2), which causes 9–26%; methane (CH4), which causes 4–9%; and ozone (O3), which causes 3–7%.Clouds also affect the radiation balance through cloud forcings similar to greenhouse gases.

Human activity since the Industrial Revolution has increased the amount of greenhouse gases in the atmosphere, leading to increased radiative forcing from CO2, methane, tropospheric ozone, CFCs and nitrous oxide. According to work published in 2007, the concentrations of CO2 and methane have increased by 36% and 148% respectively since 1750.These levels are much higher than at any time during the last 800,000 years, the period for which reliable data has been extracted from ice cores. Less direct geological evidence indicates that CO2 values higher than this were last seen about 20 million years ago. Fossil fuel burning has produced about three-quarters of the increase in CO2 from human activity over the past 20 years. The rest of this increase is caused mostly by changes in land-use, particularly deforestation. Estimates of global CO2 emissions in 2011 from fossil fuel combustion, including cement production and gas flaring, was 34.8 billion tonnes (9.5 ± 0.5 PgC), an increase of 54% above emissions in 1990. Coal burning was responsible for 43% of the total emissions, oil 34%, gas 18%, cement 4.9% and gas flaring 0.7% In May 2013, it was reported that readings for CO2 taken at the world's primary benchmark site in Mauna Loa surpassed 400 ppm. According to professor Brian Hoskins, this is likely the first time CO2 levels have been this high for about 4.5 million yea

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาวะโลกร้อนโลกร้อนและสภาพภูมิอากาศการเปลี่ยนแปลงเงื่อนไขการศตวรรษสังเกตมาตราส่วนอุณหภูมิเฉลี่ยของระบบภูมิอากาศของโลกและผลกระทบที่เกี่ยวข้องได้หลักฐานทางวิทยาศาสตร์หลายบรรทัดแสดงว่า ระบบสภาพอากาศร้อน แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของอากาศใกล้พื้นผิวเป็นการวัดภาวะมักจะรายงานในข่าวยอดนิยม ส่วนใหญ่พลังงานเพิ่มเติมที่จัดเก็บในระบบอากาศตั้งแต่ 1970 หายเข้าไปในมหาสมุทรร้อนขึ้น ส่วนเหลือได้หลอมน้ำแข็ง และ warmed ทวีปและบรรยากาศ จำนวนมากของการเปลี่ยนแปลงที่สังเกตตั้งแต่เป็นประวัติการณ์กว่าทศวรรษวรรษความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ของภาวะโลกร้อนเพิ่มมากขึ้น ในรายงานปี 2014 แผงว่าด้วยในการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) รายงานว่า นักวิทยาศาสตร์ได้มากกว่า 95% แน่นอน ที่สุดของภาวะโลกร้อนเป็นสาเหตุเพิ่มความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจกและกิจกรรมอื่น ๆ (ที่มาของมนุษย์) มนุษย์ [6] [7] [8] ประมาณรุ่นสภาพภูมิอากาศที่สรุปในรายงานระบุว่า ในช่วงศตวรรษ 21 อุณหภูมิพื้นผิวโลกจะเพิ่มขึ้นเป็นเพิ่มเติม 0.3-1.7 ° C (° F 0.5-3.1) สำหรับสถานการณ์สมมติปล่อยตนต่ำใช้บรรเทาสาธารณภัยอย่างเข้มงวดและ 2.6-4.8 ° C (4.7-8.6 ° F) สำหรับผู้สูง ผลการวิจัยเหล่านี้ได้รับรู้ โดยทหารวิทยาศาสตร์แห่งชาติของประเทศอุตสาหกรรมหลักเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในอนาคตและผลกระทบที่เกี่ยวข้องจะแตกต่างจากภูมิภาคภูมิภาคทั่วโลก ผลที่คาดว่าจะมีอุณหภูมิโลกร้อน ระดับน้ำทะเลสูงขึ้น เปลี่ยนฝน และการขยายตัวของทะเลทรายในระดับ ภาวะโลกร้อนคาดว่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในอาร์กติก กับสถานที่พักผ่อนต่อเนื่องของธารน้ำแข็ง น้ำแข็ง permafrost และทะเล อื่น ๆ ไปรวมกิจกรรมมากอากาศบ่อยขึ้นรวม ถึงคลื่นความร้อน droughts ฝนตกหนัก หนัก snowfall โอเชี่ยน ยู และ extinctions พันธุ์เนื่องจากการขยับระบอบอุณหภูมิ ผลกระทบสำคัญกับมนุษย์รวมถึงภัยคุกคามเพื่อความปลอดภัยของอาหารจากการลดผลผลิตพืชและ abandonment ของประชากรเนื่องจากน้ำท่วมได้นิยมตอบสนองต่อภาวะโลกร้อนรวมถึงบรรเทาสาธารณภัย โดยการลดการปล่อยก๊าซ ผลกระทบ ความยืดหยุ่นของผลกระทบ และสภาพภูมิอากาศในอนาคตสามารถวิศวกรรมระบบอาคารการปรับตัว ประเทศส่วนใหญ่เป็นภาคีในอนุสัญญาสหประชาชาติในสภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลง (UNFCCC), มีวัตถุประสงค์ที่ดีที่สุดคือเพื่อ ป้องกันการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศมาของมนุษย์ที่อันตราย UNFCCC จะได้นำนโยบาย การลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และภาวะการปรับตัวในการออกแบบให้เลือกมากมาย ภาคี UNFCCC จะได้ตกลงว่า ตัดลึกในการปล่อยก๊าซจำเป็น และว่าในอนาคตโลกร้อนควรจะจำกัดด้านล่าง 2.0 องศาเซลเซียส (3.6 ° F) เมื่อเทียบกับระดับอุตสาหกรรมสังเกตการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิแสดงโลกเฉลี่ย (แผ่นดินและมหาสมุทร) พื้นผิวอุณหภูมิความร้อนของ 0.85 [0.65-1.06] ° C ในช่วง 1880 เพื่อ 2012 ขึ้นอยู่กับหลายอย่างอิสระผลิต datasets [30] กุหลาบ โดย 0.74±0.18 ° C อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยโลกระยะ 1906-2005 อัตราการร้อนเกือบสองเท่าสำหรับครึ่งหลังของรอบระยะเวลานั้น (0.13±0.03 ° C ต่อทศวรรษ เทียบกับ 0.07±0.02 ° C ต่อทศวรรษ) [31]อุณหภูมิเฉลี่ยของโทรโพสเฟียร์ล่างได้เพิ่มขึ้นระหว่าง 0.13 และ 0.22 ° C (0.23 และ 0.40 ° F) ต่อทศวรรษนับตั้งแต่ปีค.ศ. 1979 ตามการวัดอุณหภูมิของดาวเทียม สภาพผู้รับมอบฉันทะแสดงอุณหภูมิที่ได้ค่อนข้างมีเสถียรภาพมากกว่าหนึ่ง หรือสองพันปีก่อน 1850 ความผันผวนของเรื่องแตกต่างกันเช่นในยุคกลางยุคกลางและยุคน้ำแข็งเล็กน้อย [32]ภาวะโลกร้อนที่อยู่ในคอร์ดบรรเลงอุณหภูมิจะสอดคล้องกับข้อสังเกต เป็นจัดกลุ่มวิทยาศาสตร์อิสระจำนวนมาก [33] ตัวอย่างเช่นระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น [34] แพร่ละลายของหิมะและดินแดนน้ำแข็ง, [35] เพิ่มความร้อนในมหาสมุทร ความชื้นเพิ่มขึ้น [33], [33] และกำหนดเวลาก่อนหน้าเหตุการณ์ในฤดูใบไม้ผลิ, [36] เนื้อหาเช่น ดอกของพืช [37] ความน่าเป็นที่ว่า การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจเกิดขึ้นโดยบังเอิญจะแทบเป็นศูนย์แนวโน้มอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงแตกต่างกันไปทั่วโลก ตั้งแต่ปีค.ศ. 1979 อุณหภูมิดินมีเพิ่มเกี่ยวกับสองครั้งอย่างรวดเร็วที่อุณหภูมิมหาสมุทร (0.25 ° C ต่อทศวรรษกับ 0.13 ° C ต่อทศวรรษ) ขึ้น [38] มหาสมุทรอุณหภูมิเพิ่มขึ้นช้ากว่าดินอุณหภูมิเนื่องจากผลิตความร้อนมีประสิทธิภาพใหญ่ของมหาสมุทรและเนื่อง จากทะเลสูญเสียความร้อนมากขึ้น โดยการระเหย [39] ซีกโลกเหนือก็อุ่นธรรมชาติกว่าซีกโลกใต้ส่วนใหญ่เนื่องจากขนส่ง meridional ความร้อนในมหาสมุทร ซึ่งมีความแตกต่างกันของประมาณ 0.9 petawatts northwards, [40] มีการจัดสรรเพิ่มเติมจาก albedo ผลต่างระหว่างขอบเขตขั้วโลก ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของ industrialisation ความแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างฟิลิปดาได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากการละลายของทะเลน้ำแข็ง และหิมะในภาคเหนือ [41] โดยเฉลี่ยอุณหภูมิที่ขั้วโลกเหนือได้เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าอัตราส่วนเหลือของโลกใน 100 ปีที่ผ่านมา แต่อุณหภูมิขั้วโลกเหนือยังมีตัวแปรมาก [42] แม้ว่าก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มมากขึ้นจะออกมาในเหนือมากกว่าซีกโลกใต้นี้ไม่นำไปสู่ความแตกต่างของภาวะโลกร้อนเนื่องจากก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญคงอยู่ยาวนานพอที่จะผสมระหว่างฟิลิปดา [43]แรงเฉื่อยที่ความร้อนของมหาสมุทรและการตอบสนองที่ช้าของผลทางอ้อมอื่น ๆ หมายถึง สภาพภูมิอากาศที่สามารถใช้ศตวรรษ หรือนานกว่าเพื่อปรับปรุงเปลี่ยนแปลงในการบังคับ สภาพมั่นศึกษาบ่งชี้ว่า แม้แก๊สเรือนกระจกมีเสถียรในระดับปี 2000 การต่อภาวะโลกร้อนประมาณ 0.5 องศาเซลเซียส (0.9 ° F) จะเกิดขึ้น [44]อุณหภูมิทั่วโลกมีความผันผวนระยะสั้นที่วางทับแนวโน้มระยะยาว และสามารถชั่วคราวหน้ากากนั้น ความมั่นคงสัมพันธ์กับพื้นผิวอุณหภูมิจาก 2002 2552 ซึ่งได้ถูกตั้งฉายาโลกร้อนรอยร้าว โดยสื่อ และบาง นักวิทยาศาสตร์, [45] เป็นสอดคล้องกับตอน [46] [47] การปรับปรุงให้แตกต่างกันวิธีการวัดแนวโน้มในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญแสดงวัดอุณหภูมิพื้นผิวมหาสมุทรกว่าทศวรรษล่าสุดล่าสุดปีที่อบอุ่น9 ใน 10 ปีที่อบอุ่นในเรกคอร์ดบรรเลงเกิดขึ้นตั้งแต่ 2000 กับ 2014 เป็นปีอบอุ่นบนเรกคอร์ด 2014 ยังมีต่อเนื่องปี 38 มีอุณหภูมิสูงกว่าค่าเฉลี่ย ก่อนปี 2014, 2005 และ 2010 มีมัดของโลกอบอุ่นปี เกิน 1998 โดยบวกกี่ตัว อุณหภูมิพื้นผิวในปี 1998 อุ่นผิดปกติเนื่อง จากอุณหภูมิโลกได้รับผลกระทบโดยซันโตเอลนิโญใต้สั่น (ENSO), ซันโตนิโญเอลรัดกุมที่สุดในศตวรรษผ่านมาเกิดขึ้นในระหว่างปีรอบระยะเวลามกราคม – 2015 มิถุนายน อุณหภูมิสูงขึ้นไม่สอดคล้องกันทั่วโลก มีการรายงานอุณหภูมิในบางพื้นที่ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและเชลซีรวมถึงในสหรัฐอเมริกา ที่รับความเดือดร้อนภายใต้ฤดูหนาวรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่มากของดาวเคราะห์ได้อุ่น ขับรถแนวโน้มโดยรวมอุณหภูมิเฉลี่ยบนพื้นผิวดินและมหาสมุทรทั่วโลกมี 1.53 ° F (0.85 ° C) สูงกว่าค่าเฉลี่ยศตวรรษ สูงสุดในช่วงเดือนมกราคม – มิถุนายนในระเบียน 1880 – 2015 ผ่านระเบียนก่อนหน้าของ 2010 โดย 0.16 ° F (0.09 ° C)อุณหภูมิพื้นผิวโลก averaged ที่ดินถูก 2.52 ° F (1.40 ° C) ข้างต้นศตวรรษที่ 20 ค่าเฉลี่ย สูงสุดในช่วงเดือนมกราคม – มิถุนายนในระเบียน 1880 – 2015 ผ่านระเบียนก่อนหน้าของ 2007 โดย 0.23 ° F (0.13 ° C)อุณหภูมิพื้นผิวของทะเล averaged ทั่วโลกถูก 1.17 ° F (0.65 ° C) ข้างต้นศตวรรษที่ 20 ค่าเฉลี่ย สูงสุดในช่วงเดือนมกราคม – มิถุนายนในระเบียน 1880 – 2015 ผ่านระเบียนก่อนหน้าของ 2010 โดย 0.07 ° F (0.04 ° C)ก๊าซเรือนกระจกเรือนกระจกคือ การที่ดูดซับและการแผ่รังสีอินฟราเรดโดยแก๊สในบรรยากาศของโลกที่ปล่อยก๊าซอบอุ่นของบรรยากาศและพื้นผิวล่าง มันถูกเสนอ โดยโจเซฟฟูรีเยใน 1824 พบใน 1860 โดยจอห์น Tyndall, [65] ถูกก่อนสอบสวน quantitatively โดยสวานเตอาร์เรเนียสใน 1896 และได้รับการพัฒนาในช่วงทศวรรษ 1930 ผ่าน 1960s โดยผู้ชายสจ๊วต Callendar บนโลก จำนวนก๊าซเรือนกระจกที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติมีค่าเฉลี่ยความร้อนผลประมาณ 33 ° C (59 ° F) [68] [d] โดยบรรยากาศของโลก อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกจะต่ำกว่าอุณหภูมิของน้ำเย็นช่ำดี ก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญคือ ไอน้ำ ซึ่งทำให้เกิดเรือนกระจก ประมาณ 36-70% คาร์บอนไดออกไซด์ (CO2), ซึ่งทำให้ 9 – 26% มีเทน (CH4), ซึ่งทำให้ 4 – 9% และโอโซน (O3), ที่ 3 – 7% ทำให้ เมฆมีผลต่อดุลรังสีผ่านเมฆ forcings คล้ายกับก๊าซเรือนกระจกกิจกรรมมนุษย์นับตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้เพิ่มปริมาณก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศ นำไปสู่การเพิ่ม radiative บังคับจาก CO2 มีเทน โอโซน tropospheric ผ่าน และไนตรัสออกไซด์ ตามงานที่เผยแพร่ในปี 2007 ความเข้มข้นของ CO2 และมีเทนได้เพิ่มขึ้น 36% และ 148% ตามลำดับเนื่องจากตลอดเวลาในช่วง 800000 ปี ระยะเวลาที่ได้มีการสกัดข้อมูลที่เชื่อถือได้จากแกนน้ำแข็งสูงกว่าระดับ 1750.These หลักฐานธรณีวิทยาน้อยตรงบ่งชี้ว่า ค่า CO2 ที่สูงกว่านี้ได้เห็นประมาณ 20 ล้านปีที่ผ่านมาล่าสุด การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลได้ผลิตเกี่ยวกับ three-quarters เพิ่มขึ้นของ CO2 จากกิจกรรมมนุษย์ 20 ปีผ่านมา ส่วนเหลือของการเพิ่มขึ้นเกิดเป็นส่วนใหญ่ โดยการเปลี่ยนแปลงการใช้ที่ดิน ตัดไม้ทำลายป่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง การประเมินการปล่อย CO2 ทั่วโลกในปี 2554 จากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิล การผลิตปูนซีเมนต์และแก๊สชุดบานท่อทอง เป็น 34.8 ล้านตัน (9.5 ± 0.5 PgC), การเพิ่มขึ้น 54% สูงกว่าการปล่อยในปี 1990 การเผาไหม้ถ่านหินจะรับผิดชอบสำหรับ 43% ของการปล่อยก๊าซเรือนกระจกรวม น้ำมัน 34% ก๊าซ 18%, 4.9% ปูนซีเมนต์ และแก๊สชุดบานท่อทอง 0.7% ในปี 2013 พฤษภาคม มันเป็นรายงานที่อ่านสำหรับ CO2 ไซต์มาตรฐานหลักของโลกใน Loa มอทะลุ 400 ppm ตามศาสตราจารย์ไบรอัน Hoskins นี้จะเป็นครั้งแรกที่ระดับ CO2 ได้สูงนี้สำหรับประมาณ 4.5 ล้านได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาวะโลกร้อน
ภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นคำสำหรับการเพิ่มขึ้นสังเกตศตวรรษที่ขนาดในอุณหภูมิเฉลี่ยของระบบภูมิอากาศของโลกและผลกระทบที่เกี่ยวข้อง. หลายบรรทัดหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่แสดงให้เห็นว่าระบบภูมิอากาศจะร้อน แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของที่อยู่ใกล้พื้นผิวอุณหภูมิบรรยากาศเป็นตัวชี้วัดของภาวะโลกร้อนมักจะอยู่ในรายงานข่าวที่เป็นที่นิยมมากที่สุดของพลังงานเพิ่มเติมที่เก็บไว้ในระบบภูมิอากาศตั้งแต่ปี 1970 ได้หายไปในมหาสมุทรร้อน ที่เหลือละลายน้ำแข็งและความอบอุ่นและบรรยากาศทวีป หลายคนตั้งข้อสังเกตการเปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 1950 เป็นประวัติการณ์ในช่วงหลายทศวรรษที่จะนับพันปี. ความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ของภาวะโลกร้อนที่เพิ่มขึ้น ในปี 2014 รายงานของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (IPCC) รายงานว่านักวิทยาศาสตร์ได้มากขึ้นกว่า 95% บางอย่างที่มากที่สุดของภาวะโลกร้อนที่เกิดจากการเพิ่มความเข้มข้นของก๊าซเรือนกระจกและอื่น ๆ ที่มนุษย์ (มนุษย์) กิจกรรม. [6] [7] [ 8] ประมาณการแบบจำลองสภาพภูมิอากาศสรุปในรายงานระบุว่าในช่วงศตวรรษที่ 21 อุณหภูมิพื้นผิวโลกมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นอีก 0.3-1.7 องศาเซลเซียส (0.5-3.1 ° F) สำหรับสถานการณ์การปล่อยมลพิษต่ำสุดของพวกเขาโดยใช้การบรรเทาผลกระทบที่เข้มงวดและ 2.6-4.8 ° C (4.7-8.6 ° F) สำหรับการค้นพบ highest.These พวกเขาได้รับการยอมรับจากสถาบันการศึกษาวิทยาศาสตร์แห่งชาติของประเทศอุตสาหกรรมที่สำคัญ. เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในอนาคตและผลกระทบที่เกี่ยวข้องจะแตกต่างจากภูมิภาคในพื้นที่ทั่วโลก ผลกระทบที่คาดว่าจะรวมถึงภาวะโลกร้อนอุณหภูมิของโลกที่เพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลเปลี่ยนการตกตะกอนและการขยายตัวของทะเลทรายใน subtropics.Warming คาดว่าจะยิ่งใหญ่ที่สุดในอาร์กติกกับการพักผ่อนอย่างต่อเนื่องของธารน้ำแข็งและน้ำแข็ง permafrost ทะเล แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงอื่น ๆ รวมถึงเหตุการณ์สภาพอากาศรุนแรงบ่อยมากขึ้นรวมทั้งคลื่นความร้อนภัยแล้งฝนตกหนักและกรดทะเลหิมะตกหนัก; และการสูญพันธุ์สายพันธุ์ที่เกิดจากการขยับระบอบอุณหภูมิ ผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อมนุษย์รวมถึงภัยคุกคามต่อความมั่นคงด้านอาหารจากอัตราผลตอบแทนลดลงพืชผลและถูกทอดทิ้งจากพื้นที่ที่มีประชากรเนื่องจากน้ำท่วม. การตอบสนองทางสังคมที่เป็นไปได้ที่จะเกิดภาวะโลกร้อนรวมถึงการบรรเทาผลกระทบจากการลดการปล่อยก๊าซปรับตัวต่อผลกระทบของการสร้างระบบความยืดหยุ่นกับผลกระทบของตนและเป็นไปได้ วิศวกรรมภูมิอากาศในอนาคต ประเทศส่วนใหญ่เป็นภาคีกรอบอนุสัญญาสหประชาชาติเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ (UNFCCC) ซึ่งมีจุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันไม่ให้เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เป็นอันตรายของมนุษย์ UNFCCC ได้นำช่วงของนโยบายที่ออกแบบมาเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจกและเพื่อช่วยในการปรับตัวต่อภาวะโลกร้อน ภาคี UNFCCC มีความเห็นว่าการตัดลึกลงไปในการปล่อยก๊าซจะต้องและว่าภาวะโลกร้อนในอนาคตควรจะ จำกัด ให้ต่ำกว่า 2.0 ° C (3.6 ° F) เทียบกับระดับก่อนยุคอุตสาหกรรม. สังเกตการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิเฉลี่ยทั่วโลก (ที่ดินและมหาสมุทร ) อุณหภูมิพื้นผิวแสดงให้เห็นถึงภาวะโลกร้อนของ 0.85 [0.65-1.06] ° C ในช่วง 1880-2012 ขึ้นอยู่กับหลายชุดข้อมูลผลิตอิสระ. [30] โลกอุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 0.74 ± 0.18 องศาเซลเซียสในช่วง 1906-2005 อัตราร้อนเกือบสองเท่าในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมาในยุคนั้น (0.13 ± 0.03 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษที่ผ่านมาเมื่อเทียบกับ 0.07 ± 0.02 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษ). [31] อุณหภูมิเฉลี่ยของ troposphere ต่ำได้เพิ่มขึ้นระหว่าง 0.13 และ 0.22 องศาเซลเซียส (0.23 และ 0.40 ° F) ต่อทศวรรษที่ผ่านมาตั้งแต่ปี 1979 ตามการวัดอุณหภูมิดาวเทียม ผู้รับมอบฉันทะแสดงอุณหภูมิสภาพภูมิอากาศจะได้รับค่อนข้างคงที่ในช่วงหนึ่งหรือสองพันกว่าปีก่อน 1850 มีความผันผวนในระดับภูมิภาคที่แตกต่างกันเช่นระยะเวลาที่อบอุ่นยุคกลางและยุคน้ำแข็งเล็ก ๆ น้อย ๆ . [32] ร้อนที่เห็นได้ชัดในการบันทึกอุณหภูมิประโยชน์คือ สอดคล้องกับความหลากหลายของการสังเกตเป็นเอกสารทางวิทยาศาสตร์โดยกลุ่มอิสระจำนวนมาก. [33] ตัวอย่าง ได้แก่ การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล [34] ละลายอย่างแพร่หลายของหิมะและน้ำแข็งที่ดิน [35] เนื้อหาความร้อนที่เพิ่มขึ้นของมหาสมุทร [33] ที่เพิ่มขึ้น ความชื้น [33] และระยะเวลาของเหตุการณ์ที่เกิดก่อนหน้านี้ฤดูใบไม้ผลิ [36] เช่นการออกดอกของพืช. [37] ความน่าจะเป็นว่าการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจเกิดขึ้นได้โดยมีโอกาสเป็นจริงเป็นศูนย์. แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิแตกต่างกันไปทั่วโลก ตั้งแต่ปี 1979 อุณหภูมิที่ดินได้เพิ่มขึ้นประมาณสองครั้งที่รวดเร็วเป็นอุณหภูมิทะเล (0.25 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษกับ 0.13 องศาเซลเซียสต่อทศวรรษ). [38] อุณหภูมิมหาสมุทรเพิ่มขึ้นช้ากว่าอุณหภูมิที่ดินเพราะความจุความร้อนที่มีประสิทธิภาพขนาดใหญ่ของมหาสมุทรและ เพราะทะเลที่สูญเสียความร้อนมากขึ้นโดยการระเหย. [39] ซีกโลกเหนือยังเป็นธรรมชาติที่อุ่นกว่าซีกโลกใต้ส่วนใหญ่เป็นเพราะความร้อนของการขนส่งในมหาสมุทรเที่ยงซึ่งมีความแตกต่างของประมาณ 0.9 petawatts เหนือ [40] มีผลงานเพิ่มเติม จากความแตกต่างระหว่างอัลเบโด้บริเวณขั้วโลก ตั้งแต่จุดเริ่มต้นของอุตสาหกรรมแตกต่างของอุณหภูมิระหว่างซีกโลกได้เพิ่มขึ้นเนื่องจากการละลายของน้ำแข็งในทะเลและหิมะในภาคเหนือ. [41] เฉลี่ยอุณหภูมิอาร์กติกได้เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าของอัตราส่วนที่เหลือของโลกในรอบ 100 ปี ; แต่อุณหภูมิที่หนาวนี้ยังมีตัวแปร. [42] แม้ว่าก๊าซเรือนกระจกมากขึ้นมีการปล่อยออกมาในภาคเหนือกว่าซีกโลกใต้นี้ไม่ได้นำไปสู่ความแตกต่างในภาวะโลกร้อนเพราะก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญยังคงมีอยู่นานพอที่จะผสมระหว่างซีกโลก. [43] ความร้อน ความเฉื่อยของมหาสมุทรและการตอบสนองช้าของผลกระทบทางอ้อมอื่น ๆ หมายความว่าสภาพภูมิอากาศที่สามารถใช้เวลาหลายศตวรรษหรือนานในการปรับตัวเข้ากับการเปลี่ยนแปลงในการบังคับ การศึกษาความมุ่งมั่นของสภาพภูมิอากาศระบุว่าแม้ว่าก๊าซเรือนกระจกที่ถูกความเสถียรในปี 2000 ระดับต่อไปของภาวะโลกร้อนประมาณ 0.5 ° C (0.9 ° F) จะยังคงเกิดขึ้น. [44] อุณหภูมิทั่วโลกอยู่ภายใต้ความผันผวนระยะสั้นที่ซ้อนทับในระยะยาว แนวโน้มและชั่วคราวสามารถหน้ากากพวกเขา ความมั่นคงในอุณหภูมิพื้นผิว 2002-2009 ซึ่งได้รับการขนานนามหายภาวะโลกร้อนโดยสื่อและนักวิทยาศาสตร์บางคน [45] มีความสอดคล้องกับเหตุการณ์ดังกล่าว. [46] [47] อัปเดตล่าสุดบัญชีสำหรับวิธีการที่แตกต่างกัน การวัดการวัดอุณหภูมิพื้นผิวมหาสมุทรแสดงแนวโน้มในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาปี Warmest เก้า 10 ปีที่ร้อนที่สุดในบันทึกมีประโยชน์ที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2000 กับ 2014 เป็นปีที่ร้อนที่สุดในการบันทึก 2014 ก็ยังติดต่อกันเป็นปีที่ 38 ที่มีอุณหภูมิสูงกว่าค่าเฉลี่ย ก่อนที่จะปี 2014, ปี 2005 และ 2010 ได้ผูกติดอยู่กับปีที่ร้อนที่สุดของโลกเกินปี 1998 โดยไม่กี่ร้อยการศึกษาระดับปริญญา อุณหภูมิพื้นผิวในปี 1998 อยู่ที่อบอุ่นผิดปกติเพราะอุณหภูมิของโลกได้รับผลกระทบจากเอลNiñoใต้ความผันผวน (ENSO) และเอลนีโญที่แข็งแกร่งที่สุดในศตวรรษที่ผ่านมาเกิดขึ้นในช่วงปีนั้น. 2015 ช่วงเดือนมกราคมถึงมิถุนายน อุณหภูมิที่สูงขึ้นจะไม่สอดคล้องทั่วโลก อุณหภูมิต่ำได้รับการรายงานในบางพื้นที่รวมทั้งเป็นส่วนหนึ่งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือและมิดเวสต์ในสหรัฐอเมริกาซึ่งได้รับความเดือดร้อนภายใต้ฤดูหนาวที่รุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่ง แต่มากขึ้นของโลกที่ได้รับการอุ่นขับรถแนวโน้มโดยรวม. อุณหภูมิเฉลี่ยทั่วดินแดนทั่วโลกและพื้นผิวมหาสมุทรเป็น 1.53 ° F (0.85 ° C) ข้างต้นศตวรรษที่ 20 เฉลี่ย ที่สูงที่สุดในช่วงเดือนมกราคมถึงเดือนมิถุนายนในบันทึก 1880-2015 ผ่านระเบียนที่แล้วของปี 2010 จาก 0.16 ° F (0.09 ° C). ทั่วโลกเฉลี่ยอุณหภูมิผิวดิน 2.52 ° F (1.40 ° C) ดังกล่าวข้างต้นที่ 20 ศตวรรษเฉลี่ยสูงสุดช่วงเดือนมกราคมถึงเดือนมิถุนายนในบันทึก 1880-2015 ผ่านระเบียนที่แล้วจากปี 2007 โดย 0.23 ° F (0.13 ° C). อุณหภูมิพื้นผิวทะเลทั่วโลกเฉลี่ยเป็น 1.17 ° F (0.65 ° C) ดังกล่าวข้างต้นศตวรรษที่ 20 โดยเฉลี่ยที่สูงที่สุดสำหรับช่วงเดือนมกราคมถึงเดือนมิถุนายนในบันทึก 1880-2015 ผ่านระเบียนที่แล้วของปี 2010 จาก 0.07 ° F (0.04 ° C) ก๊าซเรือนกระจกภาวะเรือนกระจกเป็นกระบวนการที่ดูดซึมและการปล่อยก๊าซเรือนกระจกของ รังสีอินฟราเรดก๊าซในบรรยากาศของโลกอุ่นบรรยากาศชั้นล่างและพื้นผิวของมัน มันได้รับการเสนอโดยโจเซฟฟูริเยร์ใน 1824 ค้นพบในปี 1860 โดยจอห์นดอลล์ [65] ได้รับการตรวจสอบเชิงปริมาณครั้งแรกโดย Svante Arrhenius ในปี 1896 และได้รับการพัฒนาในช่วงทศวรรษที่ 1930 ผ่าน 1960 โดย Guy สจ๊วต Callendar บนโลกเกิดขึ้นตามธรรมชาติในปริมาณของก๊าซเรือนกระจก มีผลกระทบภาวะโลกร้อนเฉลี่ยประมาณ 33 ° C (59 ° F). [68] [D] โดยไม่มีชั้นบรรยากาศของโลกที่อุณหภูมิเฉลี่ยของโลกจะต่ำกว่าอุณหภูมิแช่แข็งของน้ำ ก๊าซเรือนกระจกที่สำคัญคือไอน้ำซึ่งเป็นสาเหตุประมาณ 36-70% ของภาวะเรือนกระจก; ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ (CO2) ซึ่งเป็นสาเหตุ 9-26%; ก๊าซมีเทน (CH4) ซึ่งเป็นสาเหตุ 4-9%; และโอโซน (O3) ซึ่งเป็นสาเหตุที่ 3-7% .Clouds ยังมีผลต่อความสมดุลรังสีผ่าน forcings เมฆคล้ายกับก๊าซเรือนกระจก. กิจกรรมของมนุษย์ตั้งแต่การปฏิวัติอุตสาหกรรมได้เพิ่มปริมาณของก๊าซเรือนกระจกในชั้นบรรยากาศที่นำไปสู่การบังคับให้รังสีที่เพิ่มขึ้นจาก CO2 ก๊าซมีเทน tropospheric โอโซน, CFCs และไนตรัสออกไซด์ ตามผลงานตีพิมพ์ในปี 2007 ความเข้มข้นของ CO2 และก๊าซมีเทนได้เพิ่มขึ้น 36% และ 148% ตามลำดับตั้งแต่ระดับ 1750.These จะสูงกว่าในเวลาใด ๆ ในช่วง 800,000 ปีที่ผ่านมาระยะเวลาที่ข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้รับการสกัดจาก แกนน้ำแข็ง หักโดยตรงหลักฐานทางธรณีวิทยาบ่งชี้ว่าค่า CO2 สูงกว่านี้เห็นครั้งสุดท้ายประมาณ 20 ล้านปีที่ผ่านมา การเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลมีการผลิตประมาณสามในสี่ของการเพิ่มขึ้นของก๊าซ CO2 จากกิจกรรมของมนุษย์ที่ผ่านมา 20 ปี ส่วนที่เหลือจากการเพิ่มขึ้นนี้ส่วนใหญ่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในการใช้ที่ดินโดยเฉพาะอย่างยิ่งตัดไม้ทำลายป่า การประเมินการปล่อย CO2 ทั่วโลกในปี 2011 จากการเผาไหม้เชื้อเพลิงฟอสซิลรวมทั้งการผลิตปูนซีเมนต์และวูบวาบก๊าซเป็น 34800000000 ตัน (9.5 ± 0.5 PGC) เพิ่มขึ้น 54% สูงกว่าการปล่อยในปี 1990 การเผาไหม้ถ่านหินเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับ 43% ของจำนวนทั้งหมด การปล่อยน้ำมัน 34%, 18% ก๊าซซีเมนต์ 4.9% และก๊าซวูบวาบ 0.7% ในเดือนพฤษภาคม 2013 มีรายงานว่าอ่านสำหรับ CO2 นำมาตรฐานที่เว็บไซต์หลักของโลกในการ Mauna Loa ทะลุ 400 ppm ตามที่ศาสตราจารย์ไบรอันฮอสกินส์นี้มีแนวโน้มที่จะเป็นครั้งแรกที่ระดับ CO2 ได้รับสูงนี้ประมาณ 4.5 ล้านใช่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาวะโลกร้อน ภาวะโลกร้อนและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเป็นเงื่อนไขจากศตวรรษขนาดการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิเฉลี่ยของระบบภูมิอากาศของโลกและผลกระทบที่เกี่ยวข้อง

หลายบรรทัดของหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่แสดงให้เห็นว่าระบบภูมิอากาศร้อน แม้ว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของอากาศใกล้ผิววัดภาวะโลกร้อนมักจะรายงานในกดที่เป็นที่นิยมส่วนใหญ่ของพลังงานเพิ่มเติมที่เก็บไว้ในระบบอากาศตั้งแต่ปี 1970 ได้หายไปในมหาสมุทรที่ร้อน ส่วนที่เหลือได้ละลายน้ำแข็ง และอบอุ่น ทวีปและบรรยากาศ สังเกตการเปลี่ยนแปลงมากมายตั้งแต่ปี 1950 เป็นประวัติการณ์กว่าหลายทศวรรษนับพันปี .
ความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ของภาวะโลกร้อนมากขึ้น2014 รายงานของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( IPCC ) รายงานว่า นักวิทยาศาสตร์ได้มากกว่า 95% แน่นอนที่สุดของภาวะโลกร้อนเกิดจากก๊าซเรือนกระจก และเพิ่มความเข้มข้นของมนุษย์ ( anthropogenic ) กิจกรรม[ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] บรรยากาศแบบประมาณการสรุปในรายงานระบุว่า ในช่วงศตวรรษที่ 21 อุณหภูมิพื้นผิวโลกมีแนวโน้มสูงขึ้นอีก 0.3 ถึง 1.7 ° C ( 0.5 ถึง 1 องศา F ) สำหรับการใช้บรรเทาสถานการณ์สุดเข้มข้น และ 2.6 4.8 ° C ( 4.7 ถึง 8.6 องศา F ) สำหรับสูงสุดของพวกเขาการค้นพบนี้ได้รับการยอมรับจากสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติของประเทศอุตสาหกรรมหลัก

อนาคตการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ และผลกระทบที่เกี่ยวข้องจะแตกต่างจากภูมิภาคในพื้นที่ทั่วโลก คาดผล รวมถึงภาวะโลกร้อน อุณหภูมิโลกที่เพิ่มขึ้น ระดับน้ําทะเล เปลี่ยนแปลง การตกตะกอน และการขยายตัวของทะเลทรายใน subtropics ภาวะโลกร้อนที่คาดว่าจะมากที่สุดในอาร์กติกด้วยการล่าถอยของ glaciers permafrost และทะเลน้ำแข็ง การเปลี่ยนแปลงแนวโน้มอื่น ๆรวมถึงเหตุการณ์สภาพอากาศรุนแรงบ่อยครั้งมากขึ้น รวมถึงคลื่นความร้อน , ภัยแล้ง , ฝนตกหนักและหนักหิมะมหาสมุทร acidification ; และชนิดการสูญพันธุ์เนื่องจากเปลี่ยนระบบอุณหภูมิผลกระทบต่อมนุษย์ รวมถึงภัยคุกคามต่อความมั่นคงทางอาหารลดลง ผลผลิตพืชและละทิ้งพื้นที่ เนื่องจากภาวะน้ำท่วม

เป็นไปได้ทางสังคมการตอบสนองต่อภาวะโลกร้อน รวมถึงการลดมลภาวะ โดยการปรับตัวกับผลกระทบต่อระบบความยืดหยุ่นของอาคาร และเป็นไปได้ของสภาพภูมิอากาศในอนาคต ทางวิศวกรรมประเทศส่วนใหญ่เป็นภาคีกรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ( UNFCCC ) ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันอันตรายที่ดีที่สุดของมนุษย์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ การเดินทางได้ใช้ช่วงของนโยบายที่ออกแบบมาเพื่อลดการปล่อยก๊าซเรือนกระจก และช่วยในการปรับตัวต่อปัญหาโลกร้อน ภาคี UNFCCC ได้ตกลงกันว่า การตัดลึกในการปล่อยก๊าซจะต้องและภาวะโลกร้อนในอนาคตควรจะ จำกัด ให้ด้านล่าง 2.0 ° C ( 3.6 ° F ) เมื่อเทียบกับระดับอุตสาหกรรมก่อน สังเกตการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิโลก

( ที่ดินและมหาสมุทร ) อุณหภูมิเฉลี่ยพื้นผิวแสดงให้เห็นภาวะของ 0.85 [ 0.65 1.06 ] ° C ในยุค 1880 ใน 2012 , ตามหลาย ๆ อย่างอิสระ ที่ผลิต ข้อมูล [ 30 ] ของโลก อุณหภูมิพื้นผิวเฉลี่ยเพิ่มขึ้น 0.74 ± 018 ° C ในช่วง 1906 – 2005 อัตราร้อนเกือบสองเท่าในช่วงระยะเวลานั้น ( 0.13 ± 0.03 ° C ต่อทศวรรษ เมื่อเทียบกับ 0.07 ± 0.02 องศา C ต่อทศวรรษ ) [ 31 ]
อุณหภูมิเฉลี่ยของชั้นบรรยากาศโทรโปสเฟียร์ล่างเพิ่มขึ้นระหว่าง 0.13 และ 0.22 ° C ( 0.23 และ 0.40 ° F ) ต่อทศวรรษตั้งแต่ปี 1979 ตาม การวัดอุณหภูมิที่ดาวเทียมผู้รับมอบฉันทะการแสดงอุณหภูมิได้ค่อนข้างมีเสถียรภาพในช่วงหนึ่งหรือสองพันปีก่อน ด้วยการเปลี่ยนแปลง เช่น ในภูมิภาคอบอุ่น ระยะเวลาและอายุน้ำแข็งน้อย [ 32 ]
ภาวะโลกร้อนที่เห็นในบันทึกอุณหภูมิสอดคล้องกับช่วงกว้างของการสังเกตที่จัดโดยกลุ่มวิทยาศาสตร์ อิสระมากมาย[ 33 ] ตัวอย่างรวมถึงระดับน้ำทะเลเพิ่มขึ้น [ 34 ] อย่างกว้างขวางการละลายของหิมะและน้ำแข็งที่ดิน [ 35 ] เพิ่มปริมาณความร้อนของมหาสมุทร [ 33 ] เพิ่มความชื้น [ 33 ] และก่อนหน้านี้เวลาของเหตุการณ์ฤดูใบไม้ผลิ [ 36 ] เช่น การออกดอกของพืช [ 37 ] น่าจะเป็นที่การเปลี่ยนแปลง เหล่านี้ไม่ได้เกิดขึ้นโดยบังเอิญเป็นเสมือนศูนย์ แนวโน้มการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิแตกต่างกัน

ทั่วโลก ตั้งแต่ปี 1979อุณหภูมิที่ดินได้เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับสองครั้งที่รวดเร็วเป็นอุณหภูมิมหาสมุทร ( 0.25 ° C ต่อทศวรรษกับ 0.13 ° C ต่อทศวรรษ ) [ 38 ] มหาสมุทรอุณหภูมิเพิ่มช้า กว่าอุณหภูมิที่ดินเพราะของที่มีขนาดใหญ่ที่มีความจุความร้อนของมหาสมุทรและมหาสมุทรเสียเพราะความร้อนมากขึ้นจากการระเหย[ 39 ] ซีกโลกเหนือยังเป็นธรรมชาติอุ่นกว่าซีกโลกใต้ส่วนใหญ่เนื่องจากการขนส่ง meridional ความร้อนในมหาสมุทร ซึ่งมีความแตกต่างกันประมาณ 0.9 petawatts northwards , [ 40 ] ด้วยการบริจาคเพิ่มเติมจากการสะท้อนของความแตกต่างระหว่างภูมิภาคขั้วโลก