In the Preface to Civilization and

In the Preface to Civilization and Ethics (1923) he argued that Western philosophy from Descartes to Kant had set out to explain the objective world expecting that humanity would be found to have a special meaning within it. But no such meaning was found, and the rational, life-affirming optimism of the Age of Enlightenment began to evaporate. A rift opened between this world-view, as material knowledge, and the life-view, understood as Will, expressed in the pessimist philosophies from Schopenhauer onward. Scientific materialism (advanced by Herbert Spencer and Charles Darwin) portrayed an objective world process devoid of ethics, entirely an expression of the will-to-live.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน Preface อารยธรรมและจริยธรรม (1923) เขาโต้เถียงว่า ปรัชญาตะวันตกจาก Descartes กับ Kant ได้กำหนดอธิบายโลกวัตถุประสงค์ที่คาดหวังว่า มนุษย์จะพบมีความหมายพิเศษอยู่ภายใน แต่ความหมายดังกล่าวไม่พบ และการเชือด ชีวิตเห็นพ้องมองในแง่ดีของอายุธรรมเริ่มระเหย ริฟท์ที่เปิดระหว่าง world-view นี้ เป็นความรู้วัสดุ และชีวิตมุมมอง ความเข้าใจว่าจะ แสดงแบบ pessimist ปรัชญาจาก Schopenhauer เป็นต้นไป นิยมวิภาษวิทยาศาสตร์ (ขั้นสูง โดยเฮอร์เบิร์ตสเปนเซอร์และชาร์ลส์ดาร์วิน) เซ็กส์โลกวัตถุประสงค์กระบวนการไร้จริยธรรม ค่าของจะ--อาศัยทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในคำนำอารยธรรมและจริยธรรม (1923) เขาแย้งว่าปรัชญาตะวันตกจาก Descartes เพื่อคานท์ได้ออกไปอธิบายโลกวัตถ​​ุประสงค์คาดหวังความเป็นมนุษย์ที่จะพบว่ามีความหมายพิเศษที่อยู่ภายใน แต่ไม่มีความหมายดังกล่าวถูกพบและเหตุผลชีวิตเห็นพ้องมองในแง่ดีของยุคแห่งการตรัสรู้เริ่มที่จะจางหายไป ความแตกแยกระหว่างนี้เปิดมุมมองโลกเป็นความรู้วัสดุและชีวิตมุมมองที่เข้าใจกันว่าจะแสดงในปรัชญาโลกในแง่ร้ายจากสชเป็นต้นไป วัตถุนิยมทางวิทยาศาสตร์ (สูงโดยเฮอร์เบิร์ตสเปนเซอร์และชาร์ลส์ดาร์วิน) ภาพกระบวนการโลกวัตถ​​ุประสงค์ไร้จริยธรรมทั้งการแสดงออกของความประสงค์ที่จะมีชีวิตอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในคำนำ อารยธรรมและจริยธรรม ( 1923 ) เขาแย้งว่าปรัชญาตะวันตกจาก Descartes เพื่อ Kant ได้ตั้งค่าออกเพื่ออธิบายวัตถุประสงค์โลกคาดหวังว่ามนุษย์จะพบว่ามีความหมายพิเศษภายใน แต่ไม่มีความหมายดังกล่าวถูกพบและมีเหตุผล ชีวิตแห่งการมองโลกในแง่ดีของยุคเรืองปัญญาเริ่มจางหายไป ช่องเปิดระหว่างโลกนี้ดูความรู้วัสดุและมุมมองชีวิต , เข้าใจเป็น จะ แสดง ในปรัชญาจาก โชเพนเฮาเออร์ มองโลกในแง่ร้ายไป วัตถุนิยมทางวิทยาศาสตร์ขั้นสูง ( โดย เฮอร์เบิร์ต สเปนเซอร์ และ ชาร์ลส์ ดาร์วิน ) ว่า มีกระบวนการโลกไร้จริยธรรม ทั้งการแสดงออกของการใช้ชีวิต